WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Kamilla Piórkowska

Ławnicy

Protokolant st. sekr.sądowy Monika Kalinowska

Po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2017 r. w. T.

sprawy z powództwa:

E. Ż.

przeciwko:

R. Ż. działającemu przez kuratora A. C.

o:

ustanowienie rozdzielności majątkowej

1.  ustanawia z dniem 3.04.2016r. rozdzielność majątkową małżeńską między E. Ż. i R. Ż., którzy zawarli związek małżeński w dniu 10.02.1990r. przed USC w T. – akta stanu cywilnego (...) (...);

2.  przyznaje kuratorowi A. C. wynagrodzenie w kwocie 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) za pełnienie funkcji kuratora z uiszczonej zaliczki;

3.  kosztami sądowymi obciąża powódkę.

Sygn. akt III RC 810/16

UZASADNIENIE

Powódka E. Ż. w dniu 14 października 2016 r. złożyła pozew o ustanowienie rozdzielności majątkowej między nią a pozwanym R. Ż. z dniem 3 kwietnia 2016 r. oraz o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że strony są małżeństwem od 10 lutego 1990 r. W dniu 3.04.2016r. pozwany opuścił wspólne mieszkanie, wyprowadził się, nie podając aktualnego miejsca pobytu. Pomiędzy stronami ustała więź emocjonalna, fizyczna i gospodarcza, brak jest jakichkolwiek szans na pogodzenie się stron. Pozwany był widywany w T. z inną kobietą. Od chwili wyprowadzenia się pozwanego powódka utraciła jakakolwiek kontrolę nad jego decyzjami majątkowymi.

W toku postępowania nie ustalono miejsca pobytu pozwanego. Zarządzeniem z dnia 3.01.2017r. ustanowiono na wniosek powódki kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego w osobie pracownika Sądu Rejonowego w. T. Reprezentujący pozwanego kurator procesowy na rozprawie w dniu 16 marca 2017 r. wniósł z ostrożności procesowej o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka E. Ż. i pozwany R. Ż. zawarli związek małżeński w Urzędzie Stanu Cywilnego w T. w dniu 10 lutego 1990 r.

/dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa – k.33 akt/

Strony nie mają dzieci.

/ okoliczność bezsporna/

Ani przed zawarciem małżeństwa, ani w czasie jego trwania strony nie zawierały żadnych umów majątkowych małżeńskich, które by rozszerzały lub ograniczały wspólność majątkową; nie ustanowiły one również w drodze umowy ustroju rozdzielności majątkowej.

/okoliczność bezsporna/

Strony zamieszkiwały wspólnie do dnia 3.04.2016r. W dniu 3.04.2016r. pozwany opuścił wspólne mieszkanie, wyprowadził się, nie podając aktualnego miejsca pobytu. Od tego dnia strony nie mają ze sobą kontaktu. Pozwany nie odbiera telefonów. Trzykrotnie przyszedł do wspólnego mieszkania stron, aby zabrać swoje rzeczy. Najprawdopodobniej związał się z inną kobietą. Zlikwidował dotychczasowe konto bankowe.

W czasie trwania małżeństwa w latach 1997-2002 powódka prowadziła działalność gospodarczą. Powódka nie posiada żadnych długów, kredytów czy zobowiązań. Strony nie mają również wspólnych długów, kredytów i zobowiązań. Zdaniem powódki, do 3.04.2016r. pozwany też nie miał żadnych zadłużeń.

W czasie trwania małżeństwa dochodziło miedzy małżonkami do konfliktów, z uwagi na to, że pozwany nadużywał alkoholu. Został nawet ukarany mandatem karnym przez Straż Miejską za spożywanie alkoholu w miejscu publicznym.

/dowód:

Zeznania świadka M. M. – k. 67-67v.

Zeznania powódki – k. 67v,

dokumenty – k. 6-32/

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z przesłuchania powódki i z zeznań świadka oraz z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne dowody w postaci dokumentów, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Strony również nie kwestionowały ich wiarygodności i autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. M., przesłuchanej na okoliczność faktycznej separacji stron, informowania się stron o podejmowanych działaniach majątkowych, współdziałania w zarządzie majątkiem wspólnym oraz istnienia ważnych przyczyn do ustanowienia rozdzielności majątkowej małżeńskiej stron, albowiem jej zeznania były rzeczowe, spójne i logiczne oraz zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania powódki. Zeznania te były logiczne, rzeczowe i wewnętrznie spójne.

Strony zawarły związek małżeński dnia 10 lutego 1990 r. W myśl art. 31 § 1 kro, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Nie ulega wątpliwości, że między stronami od dnia 10 lutego 1990 r. istniała wspólność ustawowa, której strony nie ograniczyły ani nie wyłączyły w drodze umowy zawartej przed czy w czasie trwania małżeństwa.

Stosownie do art. 52 § 1 kro, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej.

Artykuł 52 § 2 kro stanowi natomiast, że rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Z zeznań świadka oraz powódki wynika, iż pozwany nie mieszka z powódką od 3.04.2016r., strony nie mają ze sobą żadnego kontaktu, pozwany nie odbiera telefonów, miejsce jego pobytu nie jest znane.

Przesłanką zastosowania art. 52 § 1 kro może być trwałe zerwanie wszelkich stosunków majątkowych oraz brak możliwości podejmowania wspólnych decyzji gospodarczych, będące konsekwencją uprzedniego ustania więzi rodzinnoprawnych między małżonkami i co za tym idzie powstania trwałego stanu separacji faktycznej (por.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14.01.2005 r. w sprawie III CK 112/04).

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 31.01.2003 r., IV CKN 1710/00, stwierdził, że dobro rodziny jest celem ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej, bowiem ten ustrój zapewnia jej ustabilizowaną bazę materialną i najpełniej realizuje zasadę równych praw obojga małżonków w dziedzinie stosunków majątkowych, stanowiących materialną podstawę funkcjonowania rodziny. Nie znaczy to jednak, że ze względu na dobro rodziny ustrój ten powinien być utrzymywany bez względu na stan aktualnie istniejącej sytuacji majątkowej pomiędzy małżonkami.

Za ważny powód uzasadniający zniesienie wspólności majątkowej między małżonkami uważa się wytworzenie przez jednego z nich takiej sytuacji, w której dalsze trwanie wspólności zagraża interesom drugiego małżonka i dobru rodziny, co będzie mieć miejsce zwłaszcza wówczas, gdy jeden z małżonków trwoni wspólny dorobek lub wykazuje zupełną niegospodarność. (wyrok SN z 10.02.1997r., I CKN 70/96).

Niewątpliwie jednym z powodów, które uzasadniają orzeczenie rozdzielności jest faktyczna separacja małżonków, powodująca znaczne trudności lub uniemożliwiająca współdziałanie we wspólnym majątku. Zdaniem Sadu, strony w faktycznej separacji są od 3.04. 2016r., od kiedy to pozwany wyprowadził się i zaprzestał jakiegokolwiek kontaktu z żoną.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 52 § 1 kro, Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na mocy art. 102 kpc, z uwagi na to, iż miejsce pobytu pozwanego nie było znane, a kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego ustawiony został na wniosek powódki.