WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jacek Witkowski
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2017r. w S.

odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 stycznia 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 148/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.01.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748) odmówił ubezpieczonej J. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, gdyż Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z 12.01.2016 r. nie stwierdziła u niej niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona, która wskazała, iż była uprzednio uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i w dalszym ciągu stan jej zdrowia, a zwłaszcza stan narządu ruchu, nie pozwala na wykonywanie przez nią pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie argumentując, iż nie wnosi ono do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałby zmianę zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczona J. P., urodzona (...), była uprzednio, tj. w okresie od 29.08.2014 r. do 31.12.2015 r., uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (bezsporne, akta ZUS).

W dniu 3.11.2015 r. ubezpieczona złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 44 akt ZUS). W toku postępowania orzeczniczego ubezpieczona została przebadana przez Komisję Lekarską ZUS, która stwierdziła u niej przewlekły zespół bólowy kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych bez upośledzenia sprawności ruchowej i zespołu neurologicznego, nadciśnienie tętnicze regulowane farmakologicznie, niedoczynność tarczycy oraz otyłość. Komisja Lekarska stwierdziła, że aktualne zaawansowanie schorzeń nie narusza sprawności organizmu w stopniu dającym podstawy do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Dlatego też orzeczeniem z dnia 12.01.2016 r. Komisja Lekarska ZUS uznała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (k. 101-102 akt ZUS tom dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej).

Orzeczenie to stało się podstawą dla pozwanego Oddziału ZUS do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 18.01.2016 r. (k. 54 akt ZUS).

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, neurochirurgii, kardiologii i endokrynologii. Biegli ortopeda i neurolog (opinia wraz z opiniami uzupełniającymi k. 10, 25, 46 i 48 akt sprawy), rozpoznali u ubezpieczonej zmiany dyskopatyczno-zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego z przewlekłym zespołem bólowym, obecnie bez zespołu korzeniowego i bez upośledzenia funkcji ruchowej, zespół bólowy prawego braku z niewielkim ograniczeniem ruchomości, stan po urazie prawego stawu barkowego z uszkodzeniem stożka rotatorów w 2013 r. i po przebytym leczeniu operacyjnym w 2014 r. Mimo istnienia tych schorzeń ubezpieczona jest zdolna do pracy. Biegli wskazali, że w dniu 21.03.2013 r., przebyła uraz prawego stawu barkowego z uszkodzeniem stożka rotarorów. W związku z tym przeprowadzono u niej leczenie operacyjne- artroskopię barku prawego, tenolizę ścięgna głowy długiej mięśnia bicepsa ramienia, refiksację ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, usunięcie zmian zapalnych, odbarczenie przestrzeni podbarkowej. Biegli stwierdzili, iż ubezpieczona posiada niewielkie ograniczenie ruchomości prawego stawu barkowego (odwodzenie i zgięcie czynne do 90 stopni) oraz kręgosłupa na odcinku L-S. Siła mięśniowa i sprawność manualna obu rąk występuje w granicach normy, zaś chód ubezpieczonej jest prawidłowy. Badanie neurologiczne nie wykazało objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Od kwietnia 2016 r. ubezpieczona leczona jest na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych. Wyniki przeprowadzonych w 2016 r. badań (...) kręgosłupa i USG barku prawego, względem badań przeprowadzonych w latach 2013-2014, wykazały poprawę obrazu zmian dyskopatycznych na poziomach C5/C6, C7, L-S oraz ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. Zdaniem biegłych ortopedy i neurologa, stopień zaawansowania schorzenia układu ruchu i stan neurologiczny ubezpieczonej nie naruszają sprawności organizmu w stopniu kwalifikującym do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy zawodowej zgodnej z jej kwalifikacjami i dotychczas wykonywanej (rolnik, sprzątaczka, oczyszczacz taboru kolejowego). W stanie zdrowia ubezpieczonej, w porównaniu do badania przez Komisję Lekarską ZUS z 17.12.2014 r., nastąpiła poprawa w zakresie funkcjonalnej ruchomości barku i kończyny górnej. Dlatego też od dnia 1.01.2016 r. ubezpieczona jest zdolna do pracy.

Biegły z zakresu kardiologii i endokrynologii rozpoznał u J. P. umiarkowane, niepowikłane istotnymi zmianami narządowymi nadciśnienie tętnicze, niedoczynność tarczycy oraz eutyreozę w trakcie leczenia substytucyjnego (opinia k. 59 akt sprawy). Układ krążenia ubezpieczonej jest wydolny, nie wystąpiły powikłania naczyniowe naruszające sprawność organizmu. Choroba nadciśnieniowa w obecnym stadium zaawansowania wymaga leczenie farmakologicznego, ale nie upośledza wydolności układu krążenia w stopniu sprowadzającym niezdolność do pracy. Stosowana u ubezpieczonej, w związku z niedoczynnością tarczycy, dawka L-tyroksyny, skutecznie uzupełnia niedobór hormonów tarczycy, czego dowodem jest prawidłowy poziom (...). Aktualny stan endokrynologiczny oraz kardiologiczny nie narusza sprawności organizmu w stopniu sprowadzającym niezdolność do pracy.

Biegła z zakresu neurochirurgii (opinia k. 74-75 akt sprawy) analizując stan zdrowia J. P. ustaliła, że jest ona zdolna do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami (rolnik, oczyszczacz taboru kolejowego). Biegła ta, powyższą diagnozę oparła na wynikach badania (...) kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowo-krzyżowego z 2015 r. oraz badania KT głowy i kręgosłupa piersiowego z 2016 r. jak również na podstawie przeprowadzonego przez siebie badania. Ruchomość kręgosłupa ubezpieczonej w odcinkach lędźwiowo-krzyżowym i szyjnym kształtowała się w granicach funkcjonalnej normy bez cech wzmożenia napięcia mięśni przykręgosłupowych w obu tych odcinkach kręgosłupa. Siła mięśniowa kończyn górnych i dolnych była prawidłowa, symetryczna, z prawidłową funkcją obu dłoni, a odruchy kończyn określono jako symetryczne. Ubezpieczona podczas badania przez biegłą poruszała się samodzielnie, sprawnie, tak też zmieniała pozycję ciała. Stan neurologiczny J. P. jest stacjonarny i prawidłowy od czasu odmowy renty. Nie występują w nim bowiem: zespół korzeniowy, niedowłady kończyn, zaburzenia chodu, znaczne ograniczenie ruchomości kręgosłupa, obiektywne objawy uszkodzenia dróg piramidowych rdzenia kręgowego, objawy niewydolności krążenia w zakresie układu kręgowo-podstawnego. Z dokumentacji dołączonej do akt sprawy nie wynika, by J. P. była leczona szpitalnie z powodu schorzeń neurologicznych lub by występowały u niej nasilenia dolegliwości wymagające intensywnego leczenia neurologicznego. Istnienie zaś cech choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa w badaniach neuroobrazowych, nie jest równoznaczne z niezdolnością do pracy.

Ubezpieczona posiada wykształcenie zawodowe- rolnik. Dotychczas pracowała jako sprzątaczka- oczyszczacz taboru kolejowego (okoliczności bezsporne).

Odwołanie ubezpieczonej nie jest zasadne.

W ocenie Sądu Okręgowego, opinie biegłych stanowią wiarygodne i miarodajne dowody pozwalające ustalić, czy ubezpieczona na datę wydania zaskarżonej decyzji była osobą niezdolną do pracy. Opinie te zostały sporządzone przez osoby o odpowiednim wykształceniu, posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu medycyny. Ich sporządzenie zostało poprzedzone bezpośrednim badaniem ubezpieczonej oraz zapoznaniem się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie. Wnioski wyrażone w opiniach są spójne i logiczne oraz zostały należycie uzasadnione.

Biegli z zakresu aż pięciu specjalności kategorycznie stwierdzili, że ubezpieczona, mimo dotykających ją schorzeń, jest zdolna do pracy w zawodzie wyuczonym (rolnik) oraz zdolna do dotychczas wykonywanych prac fizycznych: sprzątaczki i oczyszczacza taboru kolejowego. Jak wynika ze sporządzonych opinii (opinie neurologa i ortopedy oraz neurochirurga), w razie nasilenia dolegliwości ubezpieczona może korzystać z czasowych zwolnień lekarskich.

Zgłoszone przez ubezpieczoną zastrzeżenia do opinii stanowią jedynie polemikę z ustaleniami biegłych i nie podważają merytorycznej wartości tych środków dowodowych. Stąd też nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek J. P. (k. 82-82v) o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu ortopedii. J. P. twierdziła, że nie może pracować na stanowisku oczyszczacza taboru kolejowego. Podkreślić należy, iż zatrudnienie to nie jest zawodem, lecz jest jednym z rodzajów prac fizycznych. Z kolei pojęcie prac fizycznych jest szerokie. Obejmuje różnego rodzaju prace, od prac lekkich do ciężkie. Ocena zdolności do pracy powinna zatem uwzględniać możliwość wykonywania prac fizycznych, a nie może być jedynie badana pod kątem zdolności do pracy oczyszczacza taboru kolejowego, jak wskazywała ubezpieczona.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż w postępowaniu sądowym miarodajnym dowodem istnienia u osoby ubezpieczonej niezdolności do pracy jest opinia biegłego lekarza. Przedkładane zaświadczenie lekarskie wydane na zlecenie strony (k. 87-88 akt sprawy) nie stanowi natomiast dowodu równoważnego dla opinii biegłego, tym bardziej, iż w kwestii istnienia u J. P. wypowiedzieli się, jak zostało wspomniane, biegli z zakresu aż pięciu specjalności, a wnioski, do których doszili, były zbieżne.

Tym samym Sąd Okręgowy przyjął, iż ubezpieczona nie jest częściowo niezdolna do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a mianowicie, że nie utraciła ona w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Wobec ustalenia, na podstawie materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie, iż ubezpieczona jest zdolna do pracy, stwierdzić należy, iż nie spełnia ona podstawowego wymogu uzyskania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, stosownie do treści art. 57 ust. 1 pkt. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł o oddaleniu odwołania.