UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 czerwca 2016 roku nr (...), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19 maja 2016 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przeliczył od dnia 1 września 2014 roku tj. od daty jej przyznania - emeryturę G. P.. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych tj. z lat 1977- 1978, 1980, 1983, 1985-1989, 1991, 1993-1998, 2008, 2011 -2013 .Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 91,10%. Wysokość emerytury obliczona na podstawie art. 53 wyniosła 2.373,52zł. Wysokość emerytury obliczona na podstawie art. 26 w/w ustawy wyniosła 2.383,13 zł. Po obliczeniu świadczenia zgodnie z art. 183 w/w ustawy wysokość świadczenia wyniosła: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej 474,70 zł. i 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej 1.906,50 zł. Łącznie 2.381,20 zł. W/w decyzją organ poinformował wnioskodawcę, iż emerytura ustalona niniejszą decyzją jest zawieszona, ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym.

/decyzja z dnia 13 czerwca 2016 roku k. 117- 120 plik II akt ZUS/

Jednocześnie decyzją z tej samej daty tj. 13 czerwca 2016 roku o numerze (...), którą również wnioskodawca zaskarżył organ rentowy przeliczył emeryturę wnioskodawcy od 1 września 2014 roku tj. od jej przyznania i ustalił jej wysokość na podstawie art. 26 w/w ustawy. Do obliczenia wysokości świadczenia uwzględniono kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 136703,11 zł. i kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 472663,77zł. oraz średnie dalsze trwanie życia 255,70 miesięcy Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła ( (...),11+ (...),77) =2383,13 zł. Po waloryzacji od 1 marca 2016 roku wyniosła 2424,94 zł. Tak obliczona wysokość emerytury okazała się korzystniejsza od emerytury obliczonej na podstawie art. 183 ust. 5 w/w ustawy.

/decyzja z dnia 13 czerwca 2016 roku k. 123 -126 plik II akt ZUS/

G. P. uznając decyzje z dnia 13 czerwca 2016 roku nr (...) oraz o nr (...) za krzywdzące w dniu 7 lipca 2016 roku złożył od nich odwołania. Skarżący wniósł o uwzględnienie do wyliczenia kapitału początkowego wynagrodzeń za okres od 27 września 1971 roku do 29 października 1979 roku na podstawie legitymacji ubezpieczeniowej.

/odwołanie - k. 2 akt VIII U 1764/16 oraz k. 2 akt VIII U 1765/16/

W odpowiedzi na odwołania z dnia 7 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o ich oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał dotychczasową argumentację. Dodatkowo wskazał, że wnioskodawca za okres 27 września 1971 roku do 24 stycznia 1974 roku i od 17 grudnia 1975 roku do 31 grudnia 1975 roku nie udowodnił wynagrodzeń zatem na podstawie art. 15 a ustawy o emeryturach i rentach z FUS organ rentowy przyjął wynagrodzenia minimalne. Za rok 1976 przyjęto wynagrodzenie wykazane w legitymacji ubezpieczeniowej. Natomiast za okres od 1 stycznia 1977 roku do 28 lutego 1977 roku wynagrodzenie minimalne z kolei za okres od 7 marca 1977 roku do 31 grudnia 1977 roku przyjęto wynagrodzenie na podstawie druku Rp 7 z dnia 9 sierpnia 2001 roku. Co się zaś tyczy okresu od 1 stycznia 1978 roku do 30 listopada 1978 roku to organ rentowy przyjął wynagrodzenie na podstawie druku Rp 7 z dnia 9 sierpnia 2001 roku natomiast za miesiąc grudzień 1978 roku przyjął wynagrodzenie minimalne. Za okres od 1 stycznia 1979 roku do 15 października 1979 roku przyjął wynagrodzenie minimalne a od 29 października 1979 roku do 31 grudnia 1979 roku wynagrodzenie z legitymacji ubezpieczeniowej. Zdaniem ZUS brak jest podstaw do uwzględnienia wynagrodzeń za lata 1977/1978 i 1978/1979 na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej, bowiem nie można określić jakie faktycznie wynagrodzenie wnioskodawca osiągnął za poszczególne lata.

/odpowiedź na odwołanie - k. 3-4 akt VIII U 1764/16 oraz k. 3- 4 akt VIII U 1765/16/

Zarządzeniem z dnia 4 sierpnia 2016 roku połączono sprawę dot. odwołania wnioskodawcy od decyzji z dnia 13 czerwca 2016 roku prowadzoną pod sygnaturą akt VIII U 1765/16 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą VIII U 1764/16.

/zarządzenie z dnia 8 sierpnia 2016 roku k. 7 akt o sygn. VIII U 1765/16/

Na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 roku wnioskodawca poparł odwołanie oraz wniósł o przeliczenie okresu służby wojskowej w Batalionach (...) według przelicznika 2.6, chociaż nie wie według jakiego przelicznika rozliczał to organ rentowy. Ponadto wnioskodawca oświadczył, że nie kwestionuje wyliczeń sporządzonych przy piśmie z dnia 10 marca 2017 roku.

/protokół rozprawy z dnia 27 kwietnia 2017 roku k. 79/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca G. P. urodził się w dniu (...).

/bezsporne, a nadto wniosek – k. 1-7 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 2 maja 2016 roku nr (...)-2003 ustalono wnioskodawcy kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 roku w wysokości 148045,15 zł. Do obliczenia wysokości kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. z lat 1987-1996.Wskaźnik wysokości podstaw wymiaru wyniósł 88,79%.

/decyzja z dnia 2 maja 2016 roku k. 69- 74 plik I akt ZUS/

Organ rentowy wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 15 marca 2016 roku sygn. akt VIII U 89/15 decyzją z dnia 5 maja 2016 roku nr (...) przyznał od 1 września 2014 roku wnioskodawcy prawo do emerytury na podstawie art. 184 w/w ustawy. Wysokość emerytury wyniosła 2379,36 zł. a po waloryzacji od 1 czerwca 2016 roku 2.421,16 zł.

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 117-120 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 5 maja 2016 roku nr (...) organ rentowy ustalił wysokość emerytury wnioskodawcy na podstawie art. 183 w/w ustawy, która wyniosła 2373,99 zł. Jednakże ustalona decyzją emerytura została zawieszona ponieważ okazała się świadczeniem mniej korzystnym od emerytury obliczonej na podstaw art. 26 w/w ustawy – w decyzji z dnia 5 maja 2016 roku nr (...).

/decyzja z dnia 5 maja 2016 roku k. 111- 114 plik II akt ZUS/

Wobec przedłożenia w dniu 19 maja 2016 roku przez wnioskodawcę zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 9 sierpnia 2001 roku potwierdzającego wysokość osiąganego wynagrodzenia za lata 1977-1978 z wnioskiem o przeliczenie kapitału początkowego i przeliczenie emerytury organ rentowy decyzją z dnia 10 czerwca 2016 roku nr (...) ponownie ustalił kapitał początkowy, który na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł 148348,20 zł. Do obliczenia wysokości kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych tj. z lat 1977-1978, 1980, 1982-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 89,06%.

/druk Rp - z dnia 8 sierpnia 2001 roku k. 111-112 plik II akt ZUS, decyzja z dnia 10 czerwca 2016 roku k. 81-86 plik I akt ZUS/

W wyniku złożonego do organu rentowego wniosku przez G. P. o przyznanie ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy od dnia 1 października 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 31 października 2016 roku wydał decyzję o nr (...), którą to zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 13 czerwca 2016 roku nr (...) i przyznał wnioskodawcy ekwiwalent pieniężny za deputat węglowy od 1 października 2016 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład wskazał, że do emerytury przysługuje ekwiwalent za deputat węglowy kolejowy miesięcznie w kwocie 120,77 zł od dnia 1 października 2016 roku. Od 1 grudnia 2016 roku obliczona emerytura brutto wynosi 2424,94 zł, do wypłaty jest to natomiast kwota 2004,70 zł.

/decyzja z dnia 31 października 2016 roku k. 135 -138 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca w okresie od dnia 27 września 1971 roku do dnia 28 lutego 1977 roku pracował w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. na pełen etat ostatnio na stanowisku montera instalacji sanitarnych. Przy czym w okresie od dnia 27 września 1971 roku do dnia 28 lutego 1972 roku na stanowisku pomocnika montera instalacji sanitarnych. Wnioskodawca miał następujące stawki wynagrodzenia:

- od dnia 27 września 1971 roku - 5,20 zł/godz.,

- od dnia 1 marca 1972 roku - 6 zł/godz.,

- od dnia 1 maja 1973 roku - 8,50 zł/ godz.,

- od dnia 1 lipca 1973 roku - 9,50 zł/godz.,

- od dnia 1 stycznia 1977 roku - 10,50 zł/godz.

W czasie zatrudnienia ww Przedsiębiorstwie wnioskodawca w okresie od dnia 25 stycznia 1974 roku do dnia 16 grudnia 1975 roku odbył służbę wojskową.

/świadectwo pracy z dnia 1 marca 1977 roku - akta osobowe k. 41, angaż z dnia 15 kwietnia 1973 roku - akta osobowe k. 41, angaż z dnia 13 lipca 1973 roku akta osobowe k. 41, angaż z dnia 15 marca 1972 roku akta osobowe k. 41, umowa o pracę z dnia 22 września 1971 roku akta osobowe k. 41,karta powołania - akta osobowe k. 41, zaświadczenie z dnia 20 marca 2017 roku k. 72/

W okresie od 7 marca 1977 roku do 30 listopada 1978 roku odwołujący zatrudniony był w (...)-2 w B. , w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku montera instalacji sanitarnych. /świadectwo pracy k.21 akt ZUS/

W legitymacji ubezpieczeniowej wnioskodawcy wpisano wynagrodzenie za okres 1977/1978 w kwocie 103.292 zł ( miesięcznie 4.918 zł )

/legitymacja k113 akt ZUS/

G. P. w okresie od dnia 1 grudnia 1978 roku do dnia 15 października 1979 roku był zatrudniony w (...) w S.. Wnioskodawca za rok 1978 roku osiągnął przychód 4.544 zł zaś za rok 1979 roku - 46.375 zł.

/druk ZUS Rp - 7 z dnia 21 października 2016 roku - wszyta koperta k. 16/

Wnioskodawca pracował w Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej Zakład Budowlano - (...) w S. w okresie od dnia 29 października 1979 roku do 30 kwietnia 1981 roku na stanowisku montera instalacji sanitarnych. Będąc tam zatrudnionym osiągał następujące wynagrodzenie:

- od dnia 1 sierpnia 1980 roku stawka wynagrodzenia wynosiła 20 zł/godz.;

- od dnia 1 października 1980 roku stawkę wynagrodzenia wynosiła 22,50 zł/godz.

Łącznie w 1979 roku odwołujący osiągnął wynagrodzenie w kwocie 9.576 zł, w 1980 roku w kwocie 66.966 zł, zaś w 1981 roku w kwocie 24.443 zł.

/umowa o pracę z dnia 29 października 1979 roku wszyta koperta k. 16, angaż z dnia 14 czerwca 1980 roku - wszyta koperta k. 16, angaż z dnia 23 października 1980 roku -wszyta koperta k. 16, legitymacja ubezpieczeniowa k.113 akt ZUS/

Organ rentowy w dniu 27 grudnia 2016 roku wydała decyzję nr (...) ponownie ustalającą wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku, który to wyniósł 149207,19 zł. Do obliczeni wysokości kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstaw przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia tj. z lat 1977-1980, 1982 - 1989, 1991-1998.Wskaźnik wysokości podstaw wymiaru wyniósł 89,829%.

/decyzja z dnia 27 grudnia 2016 roku k. 89 -91 plik I akt ZUS/

Ponadto organ rentowy w dniu 28 grudnia 2016 roku wydał decyzję nr (...), którą to zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 13 czerwca 2016 roku nr (...) i przeliczył emeryturę wnioskodawcy od dnia 1 września 2014 roku, tj. od daty, od której przyznano świadczenie poprzez uwzględnienie w podstawie wymiaru wynagrodzenia uzyskanego za okres od 1 grudnia 1978 roku do 15 października 1979 roku. Jednocześnie Zakład wskazał, że za okres zatrudnienia od 29 października 1979 roku do 30 kwietnia 1981 roku nie przyjęto wynagrodzenia na podstawie przedłożonych angaży, ponieważ wynagrodzenie wykazane w legitymacji ubezpieczeniowej (i przyjęte do obliczenia świadczenia) jest korzystniejsze dla wnioskodawcy. Organ rentowy wskazał, że wwpw przy obliczaniu emerytury w myśl art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wyniósł obecnie 91,43% (dotychczas 91,10%) - lata: 1977-1980, 1983, 1986-1989, 1991, 1993-1998, 2008, 2011-2013. Emerytura wynosi brutto 2432,76 zł. Jednocześnie ustalono, że wysokość emerytury jest najkorzystniejsza przy obliczeniu jej na podstawie art. 24 w zw. z art. 26 w/w ustawy i wynosi 2.435,67zł. W związku z tym emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona jako świadczenie mniej korzystne.

/decyzja z dnia 28 grudnia 2016 roku k. 153- 155 plik II akt ZUS/

W tym samym dniu tj. 28 grudnia 2016 roku organ rentowy wydał kolejną decyzję zmieniającą zaskarżoną decyzję z dnia 13 czerwca 2016 roku nr (...) , którą to przeliczył emeryturę wnioskodawcy od dnia 1 września 2014 roku, tj. od daty, od której przyznano świadczenie poprzez uwzględnienie w podstawie wymiaru wynagrodzenia uzyskanego za okres od 1 grudnia 1978 roku do 15 października 1979 roku. Wysokość emerytury brutto wyniosła 2435,67 zł.

/decyzja z dnia 28 grudnia 2016 roku k. 156 -157 plik II akt ZUS/

Przyjmując do wyliczenia hipotetycznej wysokości kapitału początkowego, stanowiącego podstawę wyliczenia emerytury, wynagrodzenia wnioskodawcy za okres: od 27 września 1971 roku do 26 grudnia 1971 roku w kwocie 5,20 zł/godz.; od 1 marca 1972 roku - 6,00 zł/godz.; od 1 maja 1973 roku - 8,50 zł/godz.; od 1 lipca 1973 roku- 9,50 zł/godz. oraz od 1 stycznia 1977 roku do 28 lutego 1977 roku -10,50 zł/godz. Ponadto za rok 1976 wynagrodzenie z legitymacji ubezpieczeniowej w kwocie 37.151,00 zł, ponieważ jest korzystniejsze niż wyliczone na podstawie stawki godzinowej (23.919,00 zł), za okres od 27 grudnia 1971 roku do 29 lutego 1972 roku minimalne wynagrodzenie w j.g.u. a także udowodnione drukami Rp-7 lub zapisami w legitymacji bezpieczeniowej wynagrodzenia za pozostały okres, najkorzytniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego został obliczony z 20 lat kalendarzowych (1977-1980, 1982-1989, 1991-1998) i wyniósł 89,96% (dotychczasowy 89,82%) . Wysokość kapitału poczatkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 149.046,26 zł.

Do jego obliczenia przyjęto następujące kwoty wynagrodzeń:

- za 1977 r. 55.669,- zł, co stanowiło 100,94 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1978 r. 55.183,- zł, co stanowiło 94,10 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1979 r. 55.951,- zł, co stanowiło 87,53 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1980 r. 66.966,- zł, co stanowiło 92,39 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1982 r. 111.593,- zł, co stanowiło 79,95 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1983 r. 157.062,- zł, co stanowiło 90,42 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1984 r. 173.280,- zł, co stanowiło 85,76 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1985 r. 206.076,- zł, co stanowiło 85,84 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1986 r. 264.051,- zł, co stanowiło 91,32 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1987 r. 323.492,- zł, co stanowiło 92,37 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1988 r. 616.465,- zł, co stanowiło 96,76 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1989 r. 2.183.071,- zł, co stanowiło 87,99 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1991 r. 19.224.052,- zł, co stanowiło 90,51 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1992 r. 29.347.300,- zł, co stanowiło 83,33 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1993 r. 42.770.400,- zł co stanowiło 89,22 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1994 r. 54.896.100,- zł, co stanowiło 85,86 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1995 r. 7.686,43 zł, co stanowiło 91,16 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1996 r. 9.783,23 zł, co stanowiło 93,39 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1997 r. 11.607,23 zł, co stanowiło 91,09 % przeciętnego wynagrodzenia;

- za 1998 r. 13.270,09 zł, co stanowiło 89,22 % przeciętnego wynagrodzenia;

Jednocześnie na podstawie przedłożonych dokumentów została ujawniona nowa okoliczność, tj. ustalono, że w/w po zakończeniu służby wojskowej w dniu 16 grudnia 1975 roku wnioskodawca podjął zatrudnienie 15 stycznia 1976 roku.

Wobec powyższego organ rentowy wskazał, iż po skorygowaniu stażu poprzez wyłączenie z okresów składkowych okresu od 17 grudnia 1975 roku do 14 stycznia 1976 roku wysokość emerytury uległnie obniżeniu i wynosić będzie: od 1 września 2014 roku - 2.391,83 zł; od 1 marca 2015 roku -2.427,83 zł; od 1 marca 2016 roku - 2.433.66 zł;

/okoliczność bezsporna, pismo organu rentowego z dnia 9 lutego 2017 roku k. 48 oraz pismo z dnia 10 marca 2017 roku wraz z wyliczeniem hipotetycznym k.59 -69/

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie wnioskodawcy zasługuje częściowo na uwzględnienie.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Ubezpieczonym (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku, Nr 748,
z późn. zm.) urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 według art. 25. ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko-wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury i obliczaniu jej wysokości okresy składkowe i nieskładkowe zostały wyszczególnione odpowiednio w art. 6 i 7 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Natomiast na mocy art 173 ust. 1 dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy (...)

2. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat.

W oparciu o przepis art. 174 ust. 1 kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

2. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

3. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

W myśl art. 15 ust. 1 podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176 (…)

6. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

W oparciu o art. 16 przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia
7 maja 2003 roku w sprawie o sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Jednocześnie zgodnie z art. 183 wspomnianej ustawy osobom, które osiągną wiek emerytalny w latach 2009-2013 przysługuje prawo do tzw. emerytury mieszanej, ustalana
w odpowiedniej (stosownie do roku, w którym osiągnięty został wiek emerytalny) części emerytury obliczonej według dotychczasowych zasad (art. 53) i części obliczonej według zreformowanych zasad (art. 25-26). W myśl art. 183 ust 1 i ust. 5 emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 roku, z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury
w roku kalendarzowym 2009, wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Zgodnie zaś z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych.

Podkreślić należy, iż w niniejszej sprawie sporne były zarobki przyjęte przez organ

rentowy do obliczenia wysokości świadczenia wnioskodawcy za lata 1971-1979.

Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej ze spornymi okresami zatrudnienia wnioskodawcy, co dało Sądowi podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji w świetle zarzutów odwołującego. wynagrodzenia lub danego składnika wynagrodzenia nie można ustalać w sposób przybliżony, ale pewny, na podstawie konkretnego dokumentu bądź jego kopii, który zachował się w dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Chodzi tutaj o umowy pracę czy angaże, w których zawarte są dane dotyczące wynagrodzenia. W takim wypadku uwzględnić można składniki wynagrodzenia, które są pewne, wypłacane były w danym okresie, stałe i w określonej wysokości (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 r., III AUa 1555/11, LEX nr 1113058).

W toku procesu organ rentowy uwzględnił w części wniosek odwołującego i przeliczył wysokość emerytury z uwzględnieniem druku Rp-7 wskazującego na faktyczną wysokość wynagrodzenia, jakie zostało wypłacone G. P. w okresie: od dnia 1 grudnia 1978 roku do dnia 15 października 1979 roku w czasie zatrudnienia w Powiatowej Stacji Sanitarno Epidemiologicznej w S..

Natomiast z okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. od dnia 27 września 1971 roku do dnia 28 lutego 1977 roku Sąd uznał za udowodniona stawkę wynagrodzenia na podstawie przedłożonych przez wnioskodawcę angaży.

Zdaniem sądu, materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstaw do tego, aby uznać, że wnioskodawca nie pracował w obowiązującym, w spornym okresie –ustawowym czasie pracy. Przepracowanie 46 godzin tygodniowo było ustawowym obowiązkiem każdego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy. Z akt osobowych nie wynika, aby wnioskodawca z tego obowiązku się nie wywiązywał.

Na mocy art. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 roku „o czasie pracy w przemyśle i handlu” ( tj. Dz.U.33.94.734 ) czas pracy wszystkich pracowników, zatrudnionych na mocy umowy w przemyśle, handlu, górnictwie, komunikacji i przewozie oraz innych zakładach pracy, choćby na zysk nie obliczonych, a prowadzonych w sposób przemysłowy, niezależnie od tego, czy te zakłady pracy są własnością prywatną, czy państwową, czy też organów samorządowych wynosi bez wliczenia przerw odpoczynkowych najwyżej 8 godzin na dobę, w sobotę 6 godzin na dobę i nie może przekraczać 46 godzin na tydzień.

Zgodnie zaś z art. 129 § 1 kp w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1975 roku czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 46 godzin na tydzień.

Na podstawie dokumentacji zawartej w aktach sprawy organ rentowy wyliczył hipotetyczną wysokość wynagrodzeń wnioskodawcy, których to wyliczeń ubezpieczony nie kwestionował .

Jednocześnie za rok 1976 Sąd przyjął wynagrodzenie z legitymacji ubezpieczeniowej w kwocie 37.151,00 zł, ponieważ jest korzystniejsze niż wyliczone na podstawie stawki godzinowej (23.919,00 zł).

Za okres od 27 grudnia 1971 roku do 29 lutego 1972 roku należało przyjąć minimalne wynagrodzenie w j.g.u. z uwagi an brak informacji o stawce wynagrodzenia wnioskodawcy.

Z kolei za okres zatrudnienia od 29 października 1979 roku do 30 kwietnia 1981 roku w Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej Zakład Budowlano - (...) w S. Sąd nie przyjął wynagrodzenia na podstawie przedłożonych angaży, ponieważ wynagrodzenie wykazane w legitymacji ubezpieczeniowej (i przyjęte do obliczenia świadczenia) jest korzystniejsze dla wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze Sąd ustalił, iż najkorzystniejszą wysokość emerytury wnioskodawca może uzyskać w opraciu o wyliczenie zgodnie z art. 25 w zw. z art. 24 cytowanej ustawy.

N. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego został obliczony z 20 lat kalendarzowych (1977-1980, 1982-1989, 1991-1998) i wyniósł 89,96% (dotychczasowy 89,82%). Wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 149.046,26 zł.

Skarżący na ostatnim terminie rozprawy w dniu 27 kwietnia 2017 roku nie kwestionował wyliczeń sporządzonych przy organ rentowych do ustalonej ostatecznie wysokości kapitału początkowego. Jednocześnie poparł odwołanie i wniósł o przeliczenie okresu służby wojskowej w Batalionach (...) według przelicznika 2,6, nie wskazując jednak podstawy takiego przeliczenia. Podkreślić należy, iż przeliczniki dotyczące poszczególnych okresów odnoszą się jedynie o obliczenia wysokości emerytury w oparciu o art. 53 ustawy. Nie mają zastosowania do obliczenia emeytury w oparciu o art. 25 ustawy, ostatecznie wypłacanej wnioskodawcy. Nadto obowiązujące przepisy nie przewidują przelicznika 2,6 w ogóle, a w szczególności w zakresie okresów odbywania zasadniczej służby wojskowej, który traktowany jest jak okres składkowy w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Okresy takie uwzględnia się na mocy art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy przyjmując przelicznik 1,3%.

Brak także podstaw do przyjęcia danych dotyczących wynagrodzeń w nioskodawcy osiąganych w okresie od 7 marca 1977 roku do 30 listopada 1978 w (...)-2 w B.,w oparciu o zapisy w legitymacji ubezpieczeniowej. Wykazano tam bowiem wysokość wynagrodzenia za okres 1977/1978 w kwocie 103.292 zł ( miesięcznie 4.918 zł ), co uniemożliwia ustalenie niewątpliwej wysokości tego wynagrodzenia za poszczególne lata, a tylko takie dane stanowią podstawę obliczenia wysokości świadczeń emerytalno-rentowych.

Kierując się powyższym Sąd Okręgowy na podstawie art. 477¹⁴ § 2 w pkt 1 zmienił zaskarżone decyzje nr (...) w ten sposób, iż do jej wyliczenia przyjął wysokość kapitału początkowego obliczonego z uwzględnieniem wysokości podstawy wymiaru tego kapitału w wysokości 89,96% obliczonego w oparciu o wynagrodzenia z lat 1977-1980, 1982-1989 i 1991-1998.

W pozostałym zakresie Sąd Okręgowy na podstawie art. 477¹⁴ § 1 k.p.c. w pkt 2 oddalił odwołania.

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE