UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 maja 2012r. powód (...) Spółka Akcyjna w G. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie o zasądzenie nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym od pozwanej E. O. kwoty 1.200,31 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 613,86 zł od dnia 9 lutego 2010r. do dnia zapłaty i od kwoty 586,45 zł od dnia 10 maja 2012r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 5 lipca 2009r. pozwana zawarła z powodem umowę kompleksową, zgodnie z którą powód miał sprzedawać energię elektryczną i zapewniać usługę dystrybucji pozwanej, a pozwana zobowiązana była do płacenia powodowi należności za energię.

W dniu 13 czerwca 2012r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wydała nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana złożyła wniosek o przywrócenie terminu i wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, wskazując, że roszczenie powoda jest bezpodstawne.

Na skutek wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty stracił moc i postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2016r. sprawę przekazano do Sądu Rejonowego w Kaliszu.

W piśmie procesowym z dnia 25 listopada 2016r. pełnomocnik powoda podtrzymał swoje roszczenia. Do pisma załączył pełnomocnictwo i dowody powołane w pozwie.

W piśmie procesowym z dnia z dnia 1 lutego 2017r. pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Pozwana podniosła, że załączony przez powoda dokument uznania długu nie powołuje żadnego dokumentu, który pozwoliłby zweryfikować twierdzenie powoda, że pozwana uznała dochodzoną należność.

Ponadto pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczeń dochodzonych pozwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 maja 2009r. pozwana zawarła z powodem umowę kompleksową nr (...), której przedmiotem było świadczenie usługi kompleksowej przez dostawcę do obiektu zlokalizowanego w D. na potrzeby zakładu usługowego.

Dowód: umowa kompleksowa z 7.05.2009r. (k. 48 akt)

W dniu 25 stycznia 2010r. powód wystawił wobec pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 3.113,86 zł z tytułu sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usługi dystrybucji. Termin płatności wskazano na dzień 8 lutego 2010r.

Dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 25.01.2010r. (k. 42 akt)

W dniu 15 marca 2010r. powód wystawił wobec pozwanej notę odsetkową nr (...) na kwotę 38,32 zł wyliczoną od kwoty 2.241,44 zł od dnia 26 listopada 2009r. do dnia 13 stycznia 2010r., wynikającą z faktury (...).

Dowód: nota odsetkowa nr (...) z 15.03.2010r. (k. 45 akt)

W dniu 12 października 2010r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 3.152,18 zł z tytułu (...) za energię na kwotę 3.113,66 zł z terminem płatności do dnia 8 lutego 2010r. i z tytułu odsetek na kwotę 38,32 zł z terminem płatności do dnia 29 marca 2010r.

Dowód: wezwanie przedsądowe (...) z 12.10.2010r. (k. 49

akt)

W dniu 15 lipca 2011r. pozwana uznała dług wobec powoda w łącznej kwocie 2.652,18 zł bez wskazania dokumentów, z których wynika dług.

Dowód: uznanie długu z 15.07.2011r.(k. 52 akt)

W dniu 29 lipca 2011r. powód wystawił wobec pozwanej notę odsetkową nr (...) na kwotę 92,96 zł wyliczoną od kwoty 500 zł od dnia 8 lutego 2010r. do dnia 15 lipca 2011r., wynikającej z faktury (...).

Dowód: nota odsetkowa nr (...) z 29.07.2011r. (k. 46 akt)

W dniu 19 października 2011r. powód wystawił wobec pozwanej notę odsetkową nr (...) na kwotę 107,38 zł wyliczoną od kwoty 500 zł od dnia 8 lutego 2010r. do dnia 4 października 2011r., wynikającej z faktury (...).

Dowód: nota odsetkowa nr (...) z 19.10.2011r. (k. 47 akt)

W dniu 28 listopada 2011r. powód wystawił wobec pozwanej notę odsetkową nr (...) na kwotę 222,60 zł wyliczoną od kwoty 1.000 zł od dnia 8 lutego 2010r. do dnia 26 października 2011r., wynikającej z faktury (...).

Dowód: nota odsetkowa nr (...) z 28.11.2011r. (k. 44 akt)

W dniu 31 stycznia 2012r. powód wystawił wobec pozwanej notę odsetkową nr (...) na kwotę 125,19 zł wyliczoną od kwoty 500 zł od dnia 8 lutego 2010r. do dnia zapłaty w dniu 12 stycznia 2012r. z faktury nr (...).

Dowód: nota odsetkowa nr (...) (k.43 akt)

W dniu 9 marca 2012r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 1.200,31 zł z tytułu energii z faktury (...), z której do zapłaty pozostała kwota 613,86 zł z terminem płatności do dnia 8 lutego 2010r. W pozostałym zakresie powód wezwał pozwaną o zapłatę odsetek ustawowych wynikających z powołanych not odsetkowych.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 9.03.2012r. (k.53 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyła umowa sprzedaży energii elektrycznej, do której na podstawie art. 555 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży rzeczy.

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art.535 kodeksu cywilnego). Zgodnie zaś z art. 554 k.c. roszczenia z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy, roszczenia rzemieślników z takiego tytułu oraz roszczenia prowadzących gospodarstwa rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych i leśnych przedawniają się z upływem lat dwóch.

Postępowanie dowodowe wykazało, że strony zawarły pisemną umowę, z której wynikał obowiązek zapłaty przez pozwaną ceny dostarczanej energii elektrycznej. Z faktury VAT nr (...) na kwotę 3.113,86 zł, płatną do dnia 8 lutego 2010r. pozostała do zapłaty kwota 613,86 zł. Termin przedawnienia dochodzenia roszczenia wynikającego z tej faktury nastąpił więc wobec powoda w dniu 8 lutego 2012r. Podpisane przez pozwaną w 15 lipca 2011r. uznanie długu w kwocie 2.652,18 zł nie zawiera powołania się na dokumenty z których wynika uznawana przez pozwaną kwota. Nie ma żadnego dowodu, że kwotą tą objęto należność wynikającą z faktury VAT załączonej do pozwu. Ponadto dokument ten załączono w kserokopii, a pozwana zaprzeczyła, że uznała należność dochodzoną pozwem.

Powód wniósł pozew do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 10 maja 2012r., po upływie okresu przedawnienia. Podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczenia podlegał więc uwzględnieniu w tym zakresie, a powództwo podlegało oddaleniu.

Pozostałą część dochodzonego roszczenia stanowiły natomiast odsetki ustawowe wynikające z not odsetkowych wystawianych na skutek częściowych zapłat należności głównej wynikającej z faktury załączonej do pozwu oraz z tytułu innej faktury, wymagalnej w dniu 26 listopada 2009r. (nota odsetkowa nr (...)). Te odsetki uzyskały odrębny byt prawny i jako świadczenie okresowe przedawniały się w okresie trzech lat. Odsetki od kwot zapłaconych rozpoczynały niezależny od należności głównej byt w momencie zapłaty, a podlegały liczeniu za każdy dzień od dnia wymagalności faktury do dnia częściowej zapłaty. Najwcześniejszy termin przedawnienia odsetek następował po upływie trzech lat od dnia wymagalności faktur, tj., w dniu 9 lutego 2013r i 27 listopada 2012r. Daty te przypadały więc po wytoczeniu powództwa. Odsetki wynikające z przedstawionych przez powoda not odsetkowych nie były przedawnione. Roszczenie powoda w tym zakresie podlegało uwzględnieniu.

Roszczenia o odsetki za opóźnienie przedawniają się w terminie trzyletnim ustanowionym w art.118 k.c. dla roszczeń o świadczenia okresowe także wtedy, gdy roszczenie główne ulega przedawnieniu w terminie określonym w art. 554 k.c. Roszczenie o odsetki za opóźnienie nie może jednak przedawnić się później niż roszczenie główne – chyba że przed upływem terminu przedawnienia roszczenia głównego nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia roszczenia o odsetki za opóźnienie lub wygaśniecie roszczenia głównego ( wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 13 stycznia 2013r. I CNP 22/11, B. S. – IC 2013 nr 5)

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 100 zd. 1 kodeksu postępowania cywilnego, stosunkowo je rozdzielając.

Powód przegrał sprawę w 51,12 %. Na koszty postępowania złożyły się opłata sądowa w kwocie 30 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w kwocie 180 zł w oparciu o § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu – Dz.U. nr 163, poz.1349 ze zm. wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Łącznie koszty postępowania, poniesione w całości przez powoda wyniosły 227 zł, z czego powód przegrał 116,05. Różnicę tych kwot pozwana ma obowiązek zwrócić powodowi. Omyłkowe wyliczenia zawarte w postanowieniu o kosztach postępowania zostały sprostowane postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2017r. wydanym przez Sąd z urzędu.

/-/SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE