POSTANOWIENIE

Dnia 7 czerwca 2017 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Kurek

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu sprawy S. (...) (...)

na skutek zażalenia wniesionego obrońcę adw. Ł. B.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 17 maja 2017 roku

w przedmiocie umieszczenia cudzoziemca w Strzeżonym Ośrodku dla Cudzoziemców (...)

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 maja 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi umieścił cudzoziemca S. (...) (...) w Strzeżonym Ośrodku dla Cudzoziemców (...)do dnia 13 sierpnia 2017 roku.

Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżył zażaleniem obrońca zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych poprzez ustalenie wbrew treści pisma Ambasady (...) z dnia 17 maja 2017 roku, w którym deklaruje ona udzielenie ochrony i zapewnienie warunków bytowych i lokalowych (...) (...), że okoliczność ta nie ma znaczenia w kontekście możliwości zastosowania środków określonych w art. 398 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach.

W konkluzji zażalenia obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zastosowanie jednego ze środków wymienionych w art. 398 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie obrońcy nie jest zasadne.

Sąd Rejonowy podejmując decyzję o umieszczeniu S. (...) w Strzeżonym Ośrodku dla Cudzoziemców odniósł się do pisma Ambasady (...) deklarującej zapewnienie mu warunków bytowych oraz udzielenie ochrony.

Sąd Rejonowy prawidłowo wskazał, że cudzoziemiec nie posiada stałego miejsca zamieszkania na terytorium RP, ani nie dysponuje żadnym dokumentem potwierdzającym tożsamość. Nie posiada również wizy, ani paszportu.

Decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 maja 2017 roku orzeczono o zobowiązaniu cudzoziemcaS. (...) (...) do powrotu do (...) oraz o zakazie ponownego wjazdu na terytorium RP i innych państw obszaru S. na okres 5 lat, a także postanowieniem z dnia 15 maja 2017 roku(...).

Decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu bez określenia terminu dobrowolnego powrotu podlega natychmiastowemu i przymusowemu wykonaniu. Natychmiastowe wykonanie decyzji nie jest możliwe ze względu na konieczność zorganizowania konwoju przez Straż Graniczną oraz rezerwację biletu lotniczego. Ten fakt z kolei uzasadnia umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku. Charakter działalności, o jaką był podejrzany S. (...) (...), stanowi wystarczający powód, aby uznać jego pobyt poza Ośrodkiem (...)jako zagrażający bezpieczeństwu, przy czym treść pisma Ambasady (...)pozostaje bez wpływu na te ustalenia. W tym stanie rzeczy Sąd I instancji trafnie przyjął, że zastosowanie wobec cudzoziemca innych środków łagodniejszego rodzaju, określonych w art. 398 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach, jest niewystarczające.

Mając na uwadze powyższe należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.