UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 października 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi:

1. zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz I. T. kwotę 7.375 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 23 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

2. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3. rozliczenie kosztów procesu pozostawił rozstrzygnięciu referendarza sądowego przy zastosowaniu zasady stosunkowego rozliczenia kosztów procesu i przyjęciu, iż powódka wygrała proces w 67 %.

Apelację od powyższego wyroku w części uwzględniającej powództwo ponad kwotę 5400 złotych wraz z odsetkami ustawowymi odsetkami od dnia 23 kwietnia 2016 roku oraz w zakresie kosztów procesu, złożył pozwany podnosząc następujące zarzuty:

- naruszenia art. 233 par. 1 k.p.c. w związku z art. 229 k.p.c. oraz 223 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i uczynienie jej dowolną poprzez przyjęcie, że powódka przyczyniła się do zdarzenia w 18,5 % podczas gdy powódka sama przyznała, iż nie kwestionuje swojego przyczynienia się do zdarzenia w wymiarze 35 % w tym przedmiocie została zawarta pomiędzy stronami ugoda a powódka przyznała fakt przyczynienia się do zdarzenia w wysokości 35 %;

- naruszenia art. 321 k.p.c. poprzez wskazanie hipotetycznej wysokości zadośćuczynienia, która wbrew art. 321 k.p.c. przewyższała wartość żądania wskazaną przez stronę powodową - w sytuacji, gdy miarkowanie wartości odszkodowania z uwagi na przyczynienie się powódki - powinno nastąpić od wartości przedmiotu sporu, tj. od kwoty 1.000 złotych.

W konkluzji pozwany sformułował wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w zakresie kwoty 2975 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 23 kwietnia 2016 roku, zmianę postanowienia o kosztach procesu zawartego punkcie 3 o kosztach z uwzględnieniem wyniku postępowania apelacyjnego, a także zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za postępowanie apelacyjne.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest częściowo zasadna.

Na wstępie rozważań należy wskazać, że Sąd II instancji rozpoznając apelację, ocenił stan faktyczny ustalony przez Sąd I instancji jako prawidłowy i zgodny z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w konsekwencji na podstawie art. 382 k.p.c. przyjął jego ustalenia za własne. Sąd Rejonowy zgodnie z przepisami k.p.c. przeprowadził postępowanie dowodowe, ustalając stan faktyczny w sposób szczegółowy.

Przechodząc do oceny zarzutów apelacji wyrazić należy przekonanie, iż skarżący trafnie kwestionuje przyjęty przez Sąd I instancji wymiar przyczynienia się powódki do powstania szkody. Pozwany słusznie wskazuje, że na rozprawie w dniu 19 maja 2016 roku strony uzgodniły stopień przyczynienia się powodki na poziomie 35 %, czemu towarzyszyło cofnięcie przez powódkę wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków na okoliczność przebiegu i przyczyn zdarzenia oraz zachowania poszczególnych uczestników wypadku. Oświadczenie strony powodowej uznające określony stopień przyczynienia się do szkody należy potraktować jako okoliczność przyznaną, nie wymagającą dowodzenia. Wbrew odmiennej ocenie wyrażonej w zaskarżonym wyroku, Sąd był związany wolą stron w tym zakresie. Twierdzenie to jest zasadne tym bardziej, że wobec cofnięcia wzmiankowanego wniosku dowodowego, nie kontynuowano postępowania w kierunku ustalenia przyczyn wypadku, które mogłoby doprowadzić do określenia innego stopnia przyczynienia powódki niż uczyniły to strony. W braku ustaleń Sądu w tym względzie, przyjęcie przyczynienia na poziomie 18,5 % jest całkowicie dowolne i nie znajduje żadnego oparcia w materiale dowodowym sprawy.

Powyższe skutkuje koniecznością wydania orzeczenia reformatoryjnego i skorygowaniem przyznanego powódce świadczenia z uwzględnieniem 35 % zamiast 18,5 % stopnia jej przyczynia do wypadku. Skoro powódka domagała się kwoty 10.000 złotych, uwzględnienie 35 % przyczynienia powoduje obniżenie należnego jej zadośćuczynienia do kwoty 4750 złotych, co po doliczeniu kwoty 1000 złotych zadośćuczynienia stanowi łącznie kwotę 5750 złotych. Odpowiednio do wyniku sprawy, zmianie uległ także procentowo określony wskaźnik stopnia w jakim powódka ostatecznie ostała się ze swoim żądaniem. Mając powyższe na uwadze, z mocy art. 386 § 1 k.p.c. orzeczono jak w punkcie I sentencji.

W pozostałej części, apelacja jako niezasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

Wbrew poglądowi zaprezentowanemu przez skarżącego, brak jest podstaw do przyjęcia, że Sąd I instancji naruszył przepis art. 321 k.p.c. W rozpoznawanej sprawie powódka dochodziła zadośćuczynienia w kwocie 10.000 złotych, zatem kwota uwzględniona w z tego tytułu w żadnym razie nie stanowi wyjścia ponad żądanie.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł z mocy art. 100 k.p.c. i stosunkowo rozdzielił koszty postępowania, przy przyjęciu, że strona pozwana wygrała postępowanie apelacyjne w 82 %. Przy ustalaniu kosztów postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy uwzględnił wynagrodzenie pełnomocników stron w kwotach po 600 złotych w związku z § 2 pkt 3 i § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku ( Dz.U.2015.1804 ze zm.) oraz opłatę od apelacji uiszczoną przez stronę pozwaną w kwocie 99 złotych.