UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Świdnicy uznał oskarżoną M. T. za winną tego, że:

w okresie 23-26 marca 2009 r. w G.woj. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z A. T.w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy w ten sposób, że na portalu (...) M. T.oferując do sprzedaży na aukcji nr (...)telefon komórkowy m-ki N. (...)wraz z wyposażeniem za kwotę 620 zł, sprzedała w/wtym. Telefon M. W., zaś A. T.przesłał w/wym. Przesyłkę za pośrednictwem Poczty Polskiej, jednakże po otrzymaniu przez pokrzywdzoną przesyłki okazało się, że nie zawiera ona telefonu komórkowego nabytego na aukcji – którym to czynem działali na szkodę M. W.-

to jest popełnienia czynu z art. 286§1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył jej karę 6 (sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżonego A. T. uznał ten Sąd za winnego tego, że:

w okresie 23-26 marca 2009 r. w G.woj. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z M. T., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy w ten sposób, że na portalu(...) M. T.oferując do sprzedaży na aukcji nr (...)telefon komórkowy m-ki N. (...)wraz z wyposażeniem za kwotę 620 zł, sprzedała w/wym. Telefon M. W., zaś A. T.przesłał w/wym. Przesyłkę za pośrednictwem Poczty Polskiej, jednakże po otrzymaniu przez pokrzywdzoną przesyłki okazało się, że nie zawiera ona telefonu komórkowego nabytego na aukcji – którym to czynem działali na szkodę M. W.-

to jest popełnienia czynu z art. 286§1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 8 (ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej w punkcie I wyroku kary pozbawienia wolności oskarżonej warunkowo zawiesił na okres próby 2 ( dwóch ) lat, a wykonanie orzeczonej w punkcie II wyroku kary pozbawienia wolności oskarżonemu warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech ) lat, a na podstawie art. 73§1 kk oddał oskarżonych w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

Zasądzono ponadto na rzecz adw. M. R. kwotę 974,16 zł

( dziewięćset siedemdziesiąt cztery złote i szesnaście groszy ) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym przed Sądem Rejonowym.

Orzeczono ponadto o kosztach sądowych.

Wyrok powyższy zaskarżony został w całości apelacją obrońcy oskarżonych, która wyrokowi temu zarzuciła:

1) obrazę przepisów postępowania, poprzez naruszenie art. 366§1 kpk przez nie wyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności w sprawie, podczas gdy istniała możliwość zweryfikowania tych okoliczności przez przeprowadzenie dowodu z zeznań pracowników Urzędu Pocztowego na okoliczność ustalenia dokładnej wagi przesyłki nadanej przez oskarżonego A. T.,

2) obrazę przepisów postępowania, poprzez naruszenie art. 5§2 kpk przez rozstrzygnięcie wątpliwości w sprawie na niekorzyść oskarżonych, podczas gdy istniała obiektywna możliwość wyjaśnienia dokładnej wagi nadanej przez oskarżonego A. T. przesyłki, jednak próby ustalenia tej okoliczności faktycznie zaniechał Sąd I instancji,

3) obrazę przepisów postępowania, poprzez naruszenie art. 7 kpk, które miało wpływ na treść wyroku, a polegało na ocenie dowodów przez Sąd I instancji w sposób dowolny a nie swobodny, w sposób sprzeczny z zasadami prawidłowego rozumowania oraz doświadczenia życiowego, sprawdzający się do bezkrytycznego uznania prawdziwości relacji świadka M. W.(B.) złożonych w postępowaniu przygotowawczym oraz podczas przesłuchania przed Sądem Rejonowym w Świdnicy odnośnie zawartości przesyłki, przy jednoczesnej odmowie przyznania waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego A. T., a tym samym przypisanie oskarżonemu zawinionego działania polegającego na przesłaniu przesyłki nie zawierającej sprzedanego telefonu, co skutkowało błędnymi ustaleniami faktycznymi przyjętymi za podstawę orzeczenia, tj. błędnym przyjęciu przez Sąd I instancji, że oskarżeni w okresie 23-16.03.2009 r. w G.działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy w ten sposób, że na portalu (...) oskarżona M. T.oferując do sprzedaży na aukcji telefon komórkowy marki N. (...) S.wraz z wyposażeniem na kwotę 620 zł, sprzedała w/w telefon M. W., zaś A. T.przesłał w/w przesyłkę za pośrednictwem Poczty Polskiej, jednakże po otrzymaniu przez pokrzywdzoną przesyłki okazało się, że na zawiera ona telefonu komórkowego nabytego na aukcji, mimo istnienia szeregu wątpliwości mających doniosłe znaczenie w procesie, w sytuacji kiedy zebrany materiał dowodowy wyklucza możliwość poczynienia tego rodzaju ustaleń, w sposób nie budzący wątpliwości,

4) obrazę przepisów art. 626§1 kpk w zw. z § 14 ust.2 i §17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, poprzez przyznanie obrońcy zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez obrońcę ustanowionego z urzędu dla oskarżonych M. T. i A. T., w wysokości niższej niż stawka minimalna przewidziana w w/w Rozporządzeniu za obronę każdego z oskarżonych podczas sześciu rozpraw przed Sądem Rejonowym w Świdnicy,

Z ostrożności procesowej, apelująca zarzuciła wyrokowi:

5) rażącą niewspółmierność orzeczonej kary w stosunku do celów, jakie kara winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej, właściwości i warunków osobistych oskarżonych, ich sposobu życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowaniu po jego popełnieniu, w sytuacji gdy postawa po popełnieniu zarzucanego przestępstwa oraz ich właściwości i warunki osobiste dają podstawę do uznania, że będą oni przestrzegali porządku prawnego,

i wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Świdnicy, a w przypadku nieuwzględnienia zarzutów wskazanych w pkt 1-3 apelację o zmianę orzeczenia poprzez wymierzenie oskarżonym kary w dolnych granicach przewidzianych ustawą.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna jedynie w części kwestionującej wysokość kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonym w postępowaniu przez sądem I instancji.

W pozostałym zakresie apelacja nie jest zasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew temu, co podnosi skarżący obrońca, sąd odwoławczy stwierdza, że ustalenia faktyczne zaskarżonego wyroku są prawidłowe i trafne oraz zgodne z całokształtem okoliczności ujawnionych w toku postępowania.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy jest kompletny i wystarczający by przypisać oskarżonym zarzucany czyn.

Zeznania pokrzywdzonej M. W. w powiązaniu z zeznaniami pozostałych świadków oraz z dowodami z dokumentów tworzą spójną całość i mają jednoznacznie obciążającą oskarżonych wymowę.

W toku rozprawy nie potwierdziła się wersja oskarżonych o rzekomej kradzieży przedmiotowego telefonu na etapie przesłania jej do pokrzywdzonej. Paczka dotarła do niej bowiem nieuszkodzona i w nienaruszonym stanie oraz posiadała identyczną wagę jak w momencie nadania.

Nie ma w sprawie żadnych dowodów i apelujący na takie nie wskazał, aby powziąć jakiekolwiek wątpliwości co do prawidłowego, zgodnego ze stanem faktycznym oznaczenia wagi przesyłki w Urzędzie Pocztowym w G..

Przesłuchanie pracownika tego Urzędu okazało się niemożliwe ( mimo że Sąd Rejonowy podjął takie kroki ), gdyż – jak wynika z pisma dyrektora Poczty Polskiej S.A. (k. 438 ) Urząd w G.nie dysponuje dokumentacją z 2009 r., bo jest ona archiwizowana przez okres 2 lat.

Zarzut apelacyjny zaniechania ustalenia przez sąd tej okoliczności jest zatem bezpodstawny.

W świetle jednak przeprowadzonych dowodów sprawstwo i wina oskarżonych nie budzi wątpliwości.

Orzeczone kary mieszczą się w dolnych granicach ustawowego zagrożenia i nie mogą być uznane za rażąco surowe, zwłaszcza w obliczu uprzedniej karalności A. T., w tym za podobne przestępstwo.

Sąd odwoławczy podziela stanowisko skarżącego w zakresie zasądzenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym z urzędu przed Sądem Rejonowym w zaniżonej wysokości, jednakże z uwagi na – z jednej strony – brak w uzasadnieniu wskazania sposobu wyliczenia przyznanej kwoty ( z uwzględnieniem odroczeń rozprawy i faktu świadczenia obrony na rzecz dwóch osób ) oraz – z drugiej strony – brak wskazania w apelacji o jaką konkretnie kwotę koszty te zostały zaniżone i jakiej kwoty skarżący się domaga – co uniemożliwia sadowi odwoławczemu merytoryczne rozstrzygnięcie w tym zakresie, zaskarżony wyrok w tej części utrzymano w mocy. Ewentualny wniosek w zakresie uzupełniających kosztów, apelujący obrońca może składać do Sądu Rejonowego.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE