UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26.12.2016 r. powodowa (...) spółka akcyjna w W. domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanej B. G. kwoty 1337,31 zł oraz zwrotu kosztów procesu. Wskazano, że w dniu 14.09.2015r. w ramach oferty powoda umożliwiającej nabycie urządzenia telekomunikacyjnego w nierozerwalnym związku z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, pozwana nabyła urządzenie. Dodano, że pozwana miała uiszczać raty w kwotach po 50 zł według harmonogramu, jednak wszystkie raty nie zostały zapłacone.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia
30.12.2016 r., VI Nc-e (...), referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Wskazany nakaz zapłaty pozwana zaskarżyła sprzeciwem, w którym wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazano, że pozwana zaprzecza jakoby posiadała zadłużenie z tytułu umowy numer (...). Zakwestionowano także wyliczenia not odsetkowych.

Po przekazaniu sprawy powód podtrzymał żądanie pozwu i przedłożył dokumenty na poparcie jego twierdzeń. W odpowiedzi na sprzeciw powód wskazał, że dochodzi należności związanej z nabyciem urządzenia telekomunikacyjnego na raty, przy czym pozwana odebrała urządzenie, a miała za niego zapłacić w 31 ratach, z czego nie uregulowała wszystkich.

W piśmie procesowym z dnia 13.04.2017r. strona pozwana podtrzymała swoje zarzuty, wskazując, że powództwo jako nienależycie wykazane winno zostać oddalone. Wskazano, że powód przedłożył aneks do umowy w dwóch wersjach, przy czym wersja z podpisem pozwanej jest niepełna oraz dodano, że powód nie przedłożył faktury, z której miała wynikać cena urządzenia oraz nie zidentyfikował rzekomo nabytego urządzenia. Zarzucono również brak przedłożenia not odsetkowych.

W piśmie procesowym z dnia 12.05.2017r. powód podtrzymał swoje stanowisko oraz wyjaśnił, ze pozwana w ramach umowy nabyła urządzenie Samsung G. (...) ( (...)). Do pisma przedłożono fakturę na zakup spornego urządzenia.

Sąd, po przedłożeniu pism procesowych i dokumentów przez strony stwierdził że zachodzą podstawy do wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148(1) kpc.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 03.11.2005r. B. G. zawarła z (...) SA w W. (pop. (...) sp. z o.o. w W.) umowę numer (...) o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowa dotyczyła numeru (...) i była zawarta na okres dwóch lat, następnie przedłużana aneksami.

Okoliczność bezsporna oraz dowód: umowa numer (...) – k. 21

Aneksem z dnia 15.09.2015r. do umowy numer (...) ponownie przedłużono umowę do dnia 15.12.2018r. w taryfie (...)o kodzie promocji HR_ (...)_R, z możliwością przekształcenia po upływie powyższego terminu w umowę na czas nieoznaczony. Zgodnie z treścią umowy, pozwana nabyła równocześnie urządzenie o numerze (...) ze zniżką na telefon 200 zł z VAT na raty. Urządzeniem tym był smatfon S. G. (...) ( (...)) o wartości 1480 zł. Pozwana podpisała czytelnie umowę, zaakceptowała jej treść oraz treść regulaminu i załączników, które stanowiły integralną część umowy. Zgodnie z umową, za nabyty telefon pozwana miała płacić w ratach, a w przypadku zwłoki z zapłatą dwóch rat, w sytuacji, gdy zaległość przewyższy 1/5 ceny, po wezwaniu do zapłaty miała być zobowiązana do zapłaty nieuiszczonej części ceny. Załącznikiem do umowy był regulamin i „warunki oferty promocyjnej wymiana telefonu na raty – jump F. na 36 miesięcy.” . Wysokość rat (w ilości łącznie 31 ) poza pierwszą, płatną w dniu zawarcia umowy w kwocie 29 zł, drugą w kwocie 1 zł płatną do 23.10.2015r. , wynosiła 50 zł dla taryfy wybranej przez pozwaną tj. Rodzina 330. Raty w kwotach po 50 zł płatne miały być od listopada 2015r. do marca 2018r. do dnia 23-go każdego miesiąca.

Dowód: aneks z dnia 15.09.2015r. – k. 22-23, 24-28,

- warunki oferty promocyjnej „wymiana telefonu na raty”- k.29-29v,

- regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych- k.32-35,

Faktura VAT (...)- k. 61

- harmonogram spłaty rat –k. 36

Pozwana nie spłacała rat zgodnie z harmonogramem. W dniu 29.07.2016r. wysłano do pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 1300 zł do dnia 19.08.2016r. W piśmie wskazano, że nie odnotowano wpłaty 300 zł z tytułu rat określonych w harmonogramie, a zgodnie warunkami zawartej umowy w przypadku zwłoki w zapłacie co najmniej 2 rat, których łączna suma przekracza 1/5 ceny, pozwana zobowiązana jest do natychmiastowej zapłaty pozostałej nieuiszczonej części ceny.

Dowód: wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem nadania – k. 39, 41-42,

- zestawienie zaległości – k. 40

Pozwana nie uiściła należności.

Okoliczność bezsporna.

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny został ustalony na podstawie dokumentów przedłożonych przez stronę powodową. Dokumenty stanowiące podstawę dokonywania ustaleń faktycznych należało uznać za wiarygodne, gdyż ich prawdziwość oraz rzetelność nie wzbudzały wątpliwości Sądu, choć rację ma strona pozwana, że dokumenty były częściowo niekompletne. Jednak całokształt dowodów z dokumentów, w ocenie Sądu, układał się w logiczną całość.

Strony procesu łączyła umowa mieszana, tj. o świadczenie usług telekomunikacyjnych, regulowana art. 56 i nast. ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) z umową sprzedaży regulowaną w art. 535kc i następne.

Bezsporny w sprawie był fakt, że pozwana zawarła z powodem umowę numer (...) i że nie zapłaciła należności dochodzonej pozwem. Spór dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia wobec zakwestionowania przez pozwaną roszczenia w całości i twierdzeń, że nie posiada zadłużenia z tytułu umowy numer (...).

Na podstawie art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Jeśli zatem powód powoływał się na zaistnienie oznaczonych faktów, w tym na fakt przysługującego mu roszczenia o zapłatę ceny o oznaczonej wysokości, zobowiązany był wskazać okoliczności, które uzasadniały żądanie zgłoszone w pozwie. W ocenie Sądu, powód sprostał temu obowiązkowi w całej rozciągłości. Do pozwu dołączono zarówno umowę pierwotną, której pozwana nie kwestionowała, jak również aneks do umowy z załącznikami, harmonogram spłaty rat oraz fakturę na zakup spornego telefonu. Do pozwu dołączono wprawdzie aneks do umowy numer (...) podpisany w dniu 15.09.2015r. przez B. G., przy czym jeden egzemplarz z podpisami pozwanej zawierał tylko pierwszą i ostatnią stronę umowy, a drugi zawierał wydruk całej umowy bez podpisu pozwanej, nie mniej jednak w ocenie Sądu brak podstaw do uznania, że pozwana nie zawarła spornej umowy, bądź zawarła umowę o innej treści. Strona pozwana poza zakwestionowaniem tych dokumentów, nie wskazała, że pozwana zawarła umowę o innej treści, nadto nie zakwestionowano podpisu pozwanej. Dodatkowo z treści zawartej umowy i załączników do niej w postaci warunki oferty promocyjnej „wymiana telefonu na raty”- wynika, że pozwana zawierając umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych przy wybranej taryfie (rodzina 330) i kodzie promocji (HR_ (...)_R) na okres 36 miesięcy, musiała zawrzeć jednocześnie umowę zakupu telefonu na raty. Pozwana nie wskazała przy tym, że zawarła umowę wyłącznie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, bądź że zawarła umowę o innej treści. Tym bardziej, że pozwana składając podpis na ostatniej stronie umowy zaakceptowała nie tylko zawarcie umowy o świadczenie usług, ale też umowę sprzedaży na raty i zaakceptowała stwierdzenie dotyczące umowy sprzedaży na raty: „złożenie podpisu w imieniu abonenta oznacza w szczególności jego akceptację postanowienia zatytułowanego „prawo operatora do łącznego dochodzenia rat” będącego częścią umowy sprzedaży na raty, a znajdującego się także poniżej bezpośrednio pod podpisem”. Zarzuty zatem strony pozwanej okazały się gołosłowne.

Jeżeli natomiast chodzi o wysokość roszczenia, to z przedłożonych dokumentów wynika, że pozwana nabyła telefon o wartości 1480 zł, który miała spłacać w ratach. Zebrane w sprawie dowody wskazują, że pozwana początkowo regulowała należności, a zaprzestała spłacania rat dopiero od lutego 2016r., stąd po powstaniu zaległości w kwocie 300 zł, w dniu 29.07.2016r. wezwano ją do zapłaty pozostałej części ceny, a więc zaległych 6 rat po 50 zł oraz kwoty 1000 zł, która postawiona została w stan natychmiastowej wykonalności (zgodnie z treścią umowy, którą podpisała). W ocenie Sądu, nie było podstaw również do kwestionowania prawa powoda do naliczenia odsetek od zaległości w płatności poszczególnych rat a następnie odsetek od całej zaległości do dnia poprzedzającego złożenie pozwu do Sądu. W ocenie Sądu, doliczone odsetki nie przekraczały wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, a pozwana - poza kwestionowaniem faktu wystawienia not odsetkowych- nie wskazała w żadnej mierze, ze wysokość odsetek z tytułu nieopłacenia rat w terminie powinna być inna. A zatem zarzuty dotyczące kwestionowania wysokości roszczenia okazały się również gołosłowne.

Z podanych względów, na podstawie art. 56 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) oraz art. 535 k.c., powództwo zasługiwało na uwzględnienie, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku. Jednocześnie Sąd uznał, iż nie zachodzą w przedmiotowej sprawie podstawy do uznania, że dochodzone pozwem roszczenie jest sprzeczne z prawem czy zasadami współżycia społecznego. O odsetkach za opóźnienie dochodzonych w pozwie rozstrzygnięto na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc. Sąd nie zasądził dalszych odsetek od dnia wniesienia pozwu, bowiem powód w elektronicznym postepowaniu upominawczym nie złożył takiego wniosku w pozwie, natomiast późniejsza zmiana roszczenia w tym zakresie uznana została za niedopuszczalną zmianę powództwa.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II sentencji wyroku na podstawie
art. 98 k.p.c., zgodnie z wyrażoną w tym przepisie zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty procesu poniesione przez powoda składała się opłata od pozwu w kwocie 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 270 zł i opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pozwana przegrała proces w całości, a zatem winna te koszty zwrócić stronie powodowej.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE