WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Sylwia Staniszewska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Dorota Cichorz-Dąbrowska

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Ltd M.

przeciwko S. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 297/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Ltd z siedzibą w M. (...) wniósł pozew domagając się zasądzenia od pozwanego S. K. kwoty 1109,99 złotych wraz z odsetkami umownymi oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany w dniu 16.05.2016 r. dokonał rejestracji w systemie informatycznym spółki (...) Sp. z o.o. W dniu 13.11.2015 r. w związku z zaakceptowaniem przez (...) Sp. z o.o. wniosku o udzielenie pożyczki, dokonał przelewu pożyczki w wysokości 1500 zł na rachunek bankowy pozwanego. Dzień spłaty pożyczki określony został na 30.06.2016 r. Całkowita kwota do spłaty wyniosła 1500 zł. Pożyczka została udzielona stronie pozwanej w ramach promocji polegającej na zwolnieniu z obowiązku zwrotu całości lub części kosztów związanych z udzieloną pożyczką. Zgodnie z regulaminem w przypadku braku terminowej spłaty udzielonej pożyczki, warunki promocyjne przestają obowiązywać i pożyczkobiorca zobowiązany jest spłacić pożyczkę wraz z kosztami, które zostały objęte rabatem. Pozwany nie zwrócił pożyczki w terminie. Działania windykacyjne nie przyniosły rezultatu. W dniu 01.09.2016 r. (...) Sp. z o.o. i powódka zawarły umowę cesji wierzytelności, której przedmiotem była m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanego.

Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew, nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę pomimo prawidłowego zawiadomienia, nie złożył żadnych wyjaśnień w sprawie ani nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 09.03.2016 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł z pozwanym ramową umowę pożyczki za pośrednictwem strony internetowej. W ramach zwartej umowy pozwany w dniu 16.05.2016 r. otrzymała kwotę pożyczki w wysokości 1500 zł. Termin zwrotu pożyczki był do dnia 30.06.2016 r.

W dniu 1.09.2017 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) Ltd z siedzibą w M. zawarły umowę cesji wierzytelności, zgodnie z którą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przelał na powoda wierzytelności wymienione w załączniku nr 1 do umowy.

W dniu 6.02.2017 r., powód wystosował do pozwanego zawiadomienie o cesji wierzytelności długu pozwanego względem (...) Sp. z o.o. i wezwał go do zapłaty kwoty 1139,39 zł. (dowód: dokumenty.5- 15,24-26)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas, gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone przez stronę powodową. W świetle przedstawionych przez powoda dowodów jego twierdzenia o okolicznościach przytoczonych w pozwie budzą wątpliwości.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Po myśli art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Jak stanowi art. 510 § 1 k.c. umowa sprzedaży, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z treścią art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelność powinien być również pismem stwierdzony.

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodniłby przysługiwała mu względem pozwanego wierzytelność dochodzona pozwem.

Z przedstawionych przez stronę powodową dokumentów wynika jedynie, że w dniu 09.03.2016 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. i pozwany zawarli ramową umowę pożyczki za pośrednictwem strony internetowej, w oparciu o którą pozwany otrzymał pożyczkę w kwocie 1500 zł, którą miał zwrócić w terminie do dnia 30.06.2016 r. oraz, że umową z dnia 1.09.2016 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przelał na powoda przysługujące mu wierzytelności wymienione w załączniku nr 1.

W ocenie Sądu powód nie przedstawił wiarygodnych dokumentów, z których wynikałoby, że skutecznie nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego, brak jest dowodu, załącznika nr 1 do umowy cesji wierzytelności zawartej przez powoda z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w oparciu, o który można by zweryfikować, że powód nabył od wierzyciela pierwotnego należność w stosunku do pozwanego.

Z tych też względów na mocy art. 720 k.c. orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...),

3.  (...)

S., dn. 12.06. 2017r.