UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rybniku wyrokiem z dnia 15 października 2015 roku, wydanym w sprawie III K 661/09, uznał oskarżonego Ł. P. za winnego tego, że w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu popełnił następujące przestępstwa, z których popełnienia uczynił sobie stałe źródło dochodu, a mianowicie:

- w dniu 11 kwietnia 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 400 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...)/2006 z dnia 11.04.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził R. D. do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 10.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest uzależniona od dokonania dodatkowych zabezpieczeń oraz informując, iż uiszczona przed podpisaniem umowy opłata w kwocie 800 zł podlega zwrotowi po spłacie kredytu, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 800 zł,

- w dniu 26 kwietnia 2006r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.400 zł. od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...)/2006 z dnia 26.04.2006r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził R. S. (1) do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 35.000zł. na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 1.400zł., co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. S. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.800 zł,

- w dniu 27 czerwca 2006r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.040 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...)/2006 z dnia 27.06.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził H. S. do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wyzyskując jej błędne wyobrażenie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, iż wypłata pożyczki w kwocie 26.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 1.040 zł i nie informując o dodatkowych zabezpieczeniach, czym doprowadził H. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.080 zł,

- w dniu 4 września 2006r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.200 zł. od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...)/2006 z dnia 04.09.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził S. W. do zawarcia Umowy P. z firmą (...)
Sp. z o.o., wprowadzając go o w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 30.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 1.200 zł oraz zleceniem stałym z rachunku bankowego, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził S. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.400 zł,

- w dniu 12 października 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.880 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 12.10.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził B. G. (1) do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków jej udzielenia nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 47.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 3.760 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził B. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.760 zł,

- w dniu 12 października 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.120 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 12.10.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził R. K. (1) do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków jej udzielenia nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 53.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 10 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.240 zł, która w całości zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.240 zł,

- w dniu 19 października 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...)/2006 z dnia 19.10.2006r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził S. R. do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując , iż wypłata pożyczki w kwocie 50.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.000 zł, która to opłata w całości zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat lub zostanie zwrócona, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził S. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.000 zł,

- w dniu 23 października 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 23.10.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził K. S. do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 75.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 6.000 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził K. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6.000 zł,

- w dniu 26 października 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 840 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 26.10.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził A. P. do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzającgo w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 21.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą przygotowawczą w kwocie 1680 zł, a odstąpienie od niej nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził A. P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1.680 zł,

- w dniu 17 listopada 2006 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.120 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 17.11.2006 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą (...), doprowadził B. G. (2) do zawarcia Umowy P. z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 28.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 2.240 zł co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził B. G. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.240 zł,

- w dniu 26 stycznia 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.480 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 26.01.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził J. M. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 37.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 2.960 zł, a odstąpienie od niej nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.960 zł,

- w dniu 19 lutego 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.800 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 19.02.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził G. S. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nie informując go, iż wypłata pożyczki w kwocie 45.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest uzależniona m.in. od dokonania dodatkowych zabezpieczeń oraz informując, iż uiszczenie przed podpisaniem umowy opłaty w kwocie 3.600 zł spowoduje, że raty będą mniejsze, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził G. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.600 zł,

- w dniu 11 kwietnia 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.640 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/03/02/07 z dnia 30.03.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził E. K. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wyzyskując jego błędne przekonanie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, iż wypłata pożyczki w kwocie 41.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 3.280 zł, a nadto informując, iż odstąpienie od umowy nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził E. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.280 zł,

- w dniu 18 kwietnia 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.600 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/10/02/07 z dnia 12.04.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził R. P. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 40.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych, a uiszczona przed jej podpisaniem opłata w kwocie 3.200 zł miała być w całości zwrócona po spłacie pożyczki lub zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.200 zł,

- w dniu 24 kwietnia 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.400 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/16/02/07 z dnia 16.04.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził J. B. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wyzyskując jego błędne przekonanie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, iż wypłata pożyczki w kwocie 60.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną po jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.800 zł, a nadto informując, iż opłata ta zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.800 zł,

- w dniu 10 maja 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/20/02/07 z dnia 07.05.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził R. K. (2) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nie informując go, iż wypłata pożyczki w kwocie 75.000 zł na podstawie w/wym. uzależniona jest również od ustanowienia zabezpieczenia pożyczki oraz informując, że odstąpienie od umowy nie wiąże się z przepadkiem uiszczonej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. K. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6.000 zł,

- w dniu 22 maja 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/25/02/07 z dnia 17.05.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził J. Z. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 75.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania, po uiszczeniu opłaty w kwocie 6.000 zł, która to kwota w całości zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat pożyczki, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. Z. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6.000 zł,

- w dniu 23 maja 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.200 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/27/02/07 z dnia 21.05.2007r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził R. K. (3) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 30.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 2.400 zł, która zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. K. (3) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.400 zł,

- w dniu 8 czerwca 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w łącznej kwocie 5.200 zł od zawartych dwóch Umów o Świadczenie (...) nr RY/34/02/07 oraz nr RY/35/02/07 z dnia 17.05.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził S. P. do zawarcia dwóch Umów Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczek nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczek w kwocie odpowiednio: 81.000 zł oraz 49.000 zł na podstawie w/wym. umów jest gwarantowana w ciągu 7 dni od ich podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczonymi przed jej podpisaniem opłatami przygotowawczymi w łącznej kwocie 5.200 zł, wpłaconych po 3.240 zł oraz 1.960 zł co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził S. P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 10.400 zł,

- w dniu 13 lipca 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/03/03/07 z dnia 06.07.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) doprowadził A. i B. D. (1) do zawarcia dwóch Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając ich w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu kilku dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł, która zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat lub zostanie im zwrócona, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził A. i B. D. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

-w dniu 22 października 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1.200 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/10/04/07 z dnia 17.10.2007r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził M. i M. M. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając ich w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 30.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza wekslem in blanco i poleceniem zapłaty, a uiszczona przez nich opłata w kwocie 2.400 zł w całości zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat lub zostanie im zwrócona, a odstąpienie od umowy nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził M. i M. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.400 zł,

- w dniu 30 października 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 1000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/14/04/07 z dnia 24.10.2007r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą (...), doprowadził J. G. (2) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 25.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 2.000 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. G. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2.000 zł,

- w dniu 6 listopada 2007 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.400 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr (...) z dnia 29.10.2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą (...), doprowadził M. P. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 60.000 zł na podstawie w/ wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.800 zł, która po spłacie pożyczki zostanie mu w całości zwrócona, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził M. P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.800 zł,

- w dniu 18 lutego 2008 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/14/01/2008 z dnia 05.02.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził D. O. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/ wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł, a nadto, że w przypadku gdyby nie doszło do wypłacenia pożyczki, to opłata ta zostanie zwrócona, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził D. O. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 4 marca 2008r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.600 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/24/01/2008 z dnia 26.02.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził J. N. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 70.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu kilku dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 3.600 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. N. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 7.200 zł,

- w dniu 26 maja 2008 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.800 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/16/02/08 z dnia 23.05.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził I. S. (1) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 70.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą przygotowawczą w kwocie 2.800 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził I. S. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5.600 zł,

- w dniu 30 maja 2008 r: w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/18/02/08 z 27.05.2008r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził R. K. (4) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o., wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł oraz, że opłata ta zostanie zwrócona po spłacie kredytu oraz, że w przypadku odstąpienia od umowy kwota ta zostanie zwrócona, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. K. (4) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 20 czerwca 2008 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/29/02/08 z dnia 19.06.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził R. W. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 50.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu kilku dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.000 zł, która zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat, a odstąpienie od niej nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.000 zł,

- w dniu 5 listopada 2008 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/09/04/08 z dnia 23.10.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził A. S. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną opłatą w kwocie 4.000 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził A. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 9 grudnia 2008 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 6.000 zł od zawartych Umów o Świadczenie (...) nr RY/21/04/08 oraz RY/22/04/08 z dnia 08.12.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził B. B. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczek, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczek w kwotach odpowiednio 70.000 zł i 80.000 zł na podstawie w/wym. umów jest gwarantowana w ciągu 7 dni od ich podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed ich podpisaniem opłatą w kwocie 12.000 zł, która w całości zostanie zwrócona po spłacie pożyczki lub zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził B. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 12.000 zł,

- w dniu 10 grudnia 2008 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/23/04/08 z dnia 04.12.2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził K. K. (2) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł, która zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził K. K. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 7 stycznia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/02/01/09 z dnia 06.01.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził Z. O. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wykorzystując jego błędne przekonanie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 10 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza wekslem in blanco i uiszczoną opłatą w kwocie 8.000 zł, która zostanie w całości zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził Z. O. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 8 stycznia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/03/01/09 z dnia 05.01.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził B. W. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 14 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza wekslem in blanco oraz informując, iż uiszczona opłata w kwocie 8.000 zł zostanie w całości zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził B. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 29 stycznia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/10/01/09 z dnia 28.01.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził I. S. (2) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 50.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.000 zł, a kwota ta w całości zostanie zwrócona po spłacie pożyczki, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził I. S. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.000 zł,

- w dniu 30 stycznia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/12/01/09 z dnia 22.01.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził K. R. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził K. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 3 lutego 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/13/01/2006 z dnia 29.01.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził T. Ł. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 50.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza wekslem in blanco i uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 4.000 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził T. Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4.000 zł,

- w dniu 17 lutego 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/18/01/09 z dnia 17.02.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził A. R. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000zł. na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł, wekslem in blanco i zleceniem stałym, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził A. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 27 marca 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci prowizji od zawartej za jego pośrednictwem Umowy o Kredyt Gotówkowy z (...) Bank (...) SA, nakłonił H. C. (1) do zawarcia wskazanej umowy wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia kredytu i warunków jego spłaty, nieprawdziwie informując, iż wysokość miesięcznej raty do spłacenia nie przekroczy 500 zł, co nie polegało na prawdzie, albowiem wynosi ona 957,47 zł, czym doprowadził H. C. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 9.657,64 zł jako kwoty wszystkich opłat i prowizji do jakich uiszczenia jest zobowiązany w związku z udzieleniem mu kredytu, a z którego by nie skorzystał gdyby w chwili podpisana umowy znał rzeczywistą wysokość miesięcznych rat oraz okres kredytowania, a które zostały mu przedstawione dopiero po przekazaniu pieniędzy na konto bankowe i podpisaniu umowy,

- w dniu 27 kwietnia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/07/02/09 z dnia 24.04.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził J. W. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wyzyskując jego błędne przekonanie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/ wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną opłatą w kwocie 8.000 zł oraz zleceniem stałym z rachunku bankowego, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 27 kwietnia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/08/02/09 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził J. R. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wyzyskując jej błędne przekonanie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki , iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł oraz wekslem, oraz informując, że opłata ta w całości zostanie zaliczona na poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził J. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 22 maja 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.400 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/21/02/09 z 21.05.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził T. G. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 85.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 10 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 3.400 zł, która zostanie zwrócona po spłacie pożyczki lub zaliczona poczet ostatnich rat, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził T. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6.800 zł,

- w dniu 28 maja 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.600 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/25/02/09 z dnia 27.05.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), nakłonił B. S. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wyzyskując jego błędne przekonanie co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, iż wypłata pożyczki w kwocie 90.000 zł na podstawie w/ wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną opłatą przygotowawczą w kwocie 3.600 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził B. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 7.200 zł,

- w dniu 29 czerwca 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.200zł. od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/35/02/ 09 z 22.06.2009r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził F. i D. L. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając ich w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 80.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 6.400 zł, a odstąpienie od niej nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził F. i D. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6.400 zł,

- w dniu 17 sierpnia 2009r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.800zł. od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/25/03/09 z dnia 31.07.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził D. A. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając ich w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 70.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 5.600 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził D. A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5.600 zł,

- w dniu 10 sierpnia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 3.800 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/23/03/09 z dnia 07.08.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził M. G. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 95.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 7.600 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził M. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 7.600 zł,

- w dniu 29 sierpnia 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 4.000 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/27/03/09 z dnia 21.08.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził Z. C. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając ich w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 100.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 8.000 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził Z. C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 8.000 zł,

- w dniu 10 września 2009r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 2.800zł. od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/40/03/09 z dnia 09.09.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził K. K. (1) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki, nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 70.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza wekslem in blanco i emeryturą, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził K. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5.600 zł,

- w dniu 11 września 2009r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 400 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/41/03/09 z dnia 03.09.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził Z. R. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 10.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 800 zł, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził Z. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 800zł,

- w dniu 18 września 2009 r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 800 zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/43/03/09 z dnia 15.09.2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...), doprowadził R. S. (2) do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, wprowadzając ją w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki nieprawdziwie informując, iż wypłata pożyczki w kwocie 20.000 zł na podstawie w/wym. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą w kwocie 1.600 zł, jednym poręczycielem i wekslem in blanco oraz, że w przypadku nie udzielenia pożyczki opłata ta zostanie zwrócona, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził R. S. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1.600 zł,

czym wyczerpał znamiona ustawowe występków z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i za to na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 33 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk Sąd wymierzył mu jedną karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz jedną karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda.

Na mocy art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego Ł. P. środek karny
w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz:

- R. D. kwoty 800 złotych,

- S. W. kwoty 2400 złotych,

- R. K. (1) kwoty 4.240 złotych,

-S. R. kwoty 4.000 złotych,

- K. S. kwoty 6.000 złotych,

-A. P. kwoty 1680 złotych,

- B. G. (2) kwoty 2240 złotych,

- J. M. kwoty 2960 złotych,

- G. S. kwoty 3600 złotych,

-J. B. kwoty 4800 złotych,

- S. P. kwoty 10.400 złotych,

-D. O. kwoty 8.000 złotych,

- J. N. kwoty 7.200 złotych,

-I. S. (1) kwoty 5.600 złotych,

- R. K. (4) kwoty 8.000 złotych,

-Z. O. kwoty 8000 złotych,

-B. W. kwoty 8.000 złotych,

-I. S. (2) kwoty 4.000 złotych,

- T. Ł. kwoty 4.000 złotych,

- J. W. kwoty 8.000 złotych,

-B. S. kwoty 7.200 złotych,

- F. i D. L. kwoty 6.400 złotych,

- D. A. kwoty 5.600 zł,

-M. G. kwoty 7.600 złotych,

- K. K. (1) kwoty 5.600 złotych,

- Z. C. kwoty 8.000 złotych,

- Z. R. kwoty 800 złotych.

Tym samym wyrokiem Sąd uniewinnił oskarżonego Ł. P. od popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt XVII części wstępnej wyroku, zakwalifikowanego w akcie oskarżenia jako przestępstwo z art.286§1 k.k. w zw. z art.65§1 k.k. i mającego polegać na tym, że w dniu 18 maja 2007r. w R., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci wynagrodzenia w kwocie 400zł od zawartej Umowy o Świadczenie (...) nr RY/24/02/07 z dnia 14.05.2007r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmę (...) nakłonił D. S. do zawarcia Umowy Pożyczki nr (...) z firmą (...) Sp. z o.o. wprowadzając go w błąd co do istotnych warunków udzielenia pożyczki i konsekwencji odstąpienia od umowy, nieprawdziwie informując iż wypłata pożyczki w kwocie 10.000zł. na podstawie w.w. umowy jest gwarantowana w ciągu 7 dni od jej podpisania i nie jest uzależniona od złożenia żadnych dodatkowych zabezpieczeń finansowych poza uiszczoną przed jej podpisaniem opłatą przygotowawczą w kwocie 400zł, a odstąpienie od niej nie wiąże się z przepadkiem tej opłaty, co nie polegało na prawdzie, czym doprowadził D. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 800zł, a z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu.

Nadto Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego Ł. P. na rzecz oskarżycieli posiłkowych D. A., Z. C., Z. R. i K. K. (1) kwoty po (...) (trzy tysiące sto dziewięćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu poniesionych wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie.

Wreszcie, na podstawie art. 627 kpk i art. 2 i 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w wysokości 2400 (dwóch tysięcy czterystu) złotych oraz wydatki postępowania w wysokości 78 (siedemdziesięciu ośmiu) złotych, zaś na podstawie art. 630 kpk pozostałymi wydatkami obciążył Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca skazanego, zaskarżając orzeczenie w części, co do rozstrzygnięć zawartych w punktach 1,2,4 i 5. W ramach czynów przypisanych oskarżonemu Ł. P. w punkcie 1 zaskarżonego wyroku, na podstawie art. 427 § 2 k.p.k w zw. z art. 438 § 2 i 3 k.p.k. skarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie prawa procesowego, tj. art. 4,7 oraz 410 k.p.k. poprzez:

a) nieprawidłową i selektywną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego ograniczającą się do obciążających oskarżonego fragmentów zeznań pokrzywdzonych z pominięciem fragmentów ich zeznań świadczących o ich świadomości co do zawieranych umów, nierzetelnej ocenie wiarygodności ich zeznań, podczas gdy zeznania te były ze sobą sprzeczne, nielogiczne i niespójne, co spowodowało przypisane oskarżonemu sprawstwa w zakresie czynów, których nie popełnił i przez to miało wpływ na treść wydanego orzeczenia,

b) odmówienie waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, co było konsekwencją dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, a także sprzecznej z zasadami logiki i prawidłowego rozumowania oraz nieopartej na wiedzy i doświadczeniu życiowym oceny materiału dowodowego w sprawie,

c) dokonanie wybiórczej oceny całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności oceny dowodów z dokumentów, tj. umowa pośrednictwa finansowego, ankieta klienta, oświadczenie klienta do umowy pośrednictwa, potwierdzenie informacji przekazanej, potwierdzenie odbioru kserokopii umowy wniosku o pożyczkę, umowy pożyczki, aneks do umowy pożyczki, oświadczenie małżonka, załącznik nr 1 dot. zabezpieczeń pożyczki, formularz odstąpienia od umowy, podczas gdy z prawidłowej oceny dowodów wynika, że w sposób jasny przedstawiały one warunki umowy, na które pokrzywdzeni dobrowolnie się zgodzili,

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku polegający na przyjęciu przez Sąd, że oskarżony Ł. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego stypizowanego w art. 286§ 1 kk w zw. z art. 65§1kk, a w szczególności miał zamiar popełnienia przestępstwa i wprowadził pokrzywdzonych w błąd, podczas gdy prawidłowo ustalony stan faktyczny winien prowadzić do odmiennych wniosków, a przedmiotowe zagadnienie powinno być rozstrzygnięte na płaszczyźnie prawa cywilnego,

3. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wydanego wyroku, tj. art. 5 § 2 k.p.k., poprzez nieuwzględnienie ujawnionych w toku postępowania wątpliwości na korzyść oskarżonego,

4. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść wydanego w sprawie wyroku, tj. art. 424§ 1 k.p.k., polegającą na niewykazaniu dlaczego Sąd nie uznał dowodów przeciwnych, tj. z dokumentów, co uniemożliwia dokonanie merytorycznej kontroli zaskarżonego wyroku.

Z ostrożności, na wypadek nie podzielenia przez Sąd odwoławczy powyższych zarzutów, obrońca oskarżonego zarzucił, iż "kara i środek karny orzeczone w punkcie 1 oraz 2 części dyspozytywnej wyroku, są niewspółmierne do wagi popełnionych czynów" (s.3).

W konkluzji apelacji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów, względnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonych nie zasługiwała na uwzględnienie.

Wbrew stanowisku skarżącego, kontrola odwoławcza nie wykazała, aby Sąd I instancji dopuścił się obrazy przepisów postępowania, skutkującej błędnym ustaleniem stanu faktycznego sprawy.

Należy podkreślić, że zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku, może okazać się trafnym tylko wówczas, gdy podnoszący go w apelacji zdoła wykazać sądowi I instancji uchybienie przy ocenie zebranego materiału dowodowego, polegające na nieuwzględnieniu przy jej dokonywaniu tak zasad logiki, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, jak też całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności (tak m.in. wyrok SA w Lublinie z 27 kwietnia 2006 r., II AKa 80/06, Prok. i Pr. – wkł. (...)). Jak wielokrotnie podkreślano zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie sądów, obdarzenie wiarą w całości lub w części jednych dowodów i odmówienie tej wiary innym jest prawem Sądu, który zetknął się z tymi dowodami bezpośrednio i pozostaje pod ochroną art.7 k.p.k., jeżeli tylko zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi przy tym wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku. O przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów można mówić tylko wtedy, gdy ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego zawiera oczywiste błędy natury faktycznej (np. niedostrzeżenie istotnych dowodów czy okoliczności) bądź logicznej (niezrozumienie implikacji wynikających z treści dowodów). Krytyka odwoławcza, aby była skuteczna musi wykazać usterki rozumowania, które doprowadziło do wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia. Jeśli tego nie czyni, a ogranicza się do zapewnienia, że badane zdarzenia miały inny przebieg, to nie można oczekiwać, że krytyka ta zostanie uwzględniona. Byłoby to bowiem postępowanie dowolne, przenoszące gołosłowne zapewnienia nad działalność racjonalną, opartą na dowodach.

Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti mogą być skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana dopiero wtedy, gdyby w procesie dochodzenia do ustaleń faktycznych Sąd uchybił dyrektywom art.7 k.p.k., pominął istotne w sprawie dowody lub oparł się na dowodach w sprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie niezrozumiałe, nadmiernie lapidarne, wewnętrznie sprzeczne, wykluczające możliwość dokonania kontroli odwoławczej . Tego rodzaju uchybień - tak w procesie odtwarzania stanu faktycznego, jak też przy przedstawieniu pisemnych motywów wyroku -Sąd odwoławczy nie stwierdził, a skarżący nie uwiarygodnił w żadnej mierze ich zaistnienia.

Niezasadnym jest zarzut naruszenia przez Sąd meriti normy art.410 k.p.k. Przepis ten stanowi, że podstawą wyroku może być tylko całokształt okoliczności ujawnionych na rozprawie, jak i że sąd wydając wyrok nie może opierać się tylko na części materiału dowodowego. Nie wynika z tego bynajmniej, by Sąd miał opierać ustalenia faktyczne na dowodzie, którego wiarygodność zdyskredytował. Art.410 k.p.k. oznacza co prawda konieczność znajdowania się w polu uwagi sądu w chwili rozstrzygania wszystkich ujawnionych okoliczności, ale nie może być rozumiany w ten sposób, że każdy z przeprowadzonych dowodów ma stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Nie można wymagać, by orzeczenie zapadło na podstawie wykluczających się dowodów, bo jest to oczywiście niemożliwe. Sąd ma prawo oprzeć się na jednych dowodach, a pominąć inne, jeżeli ich treść jest rozbieżna. W takiej sytuacji istota rozstrzygania polega na daniu priorytetu niektórym dowodom. Nie można zarzutu apelacyjnego opierać na tym, że pewne dowody nie stanowiły podstawy ustaleń, jeżeli sąd rozważył je i ocenił ich znaczenie w sposób określony w art.7 k.p.k.

Co do zarzucanego w apelacji naruszenia zasady obiektywizmu należy zwrócić uwagę, że przepis art.4 k.p.k. definiuje jedną z ogólnych reguł rządzących procesem karnym i jako taki nie może stać się bezpośrednim przedmiotem zarzutu odwoławczego z art.438 pkt 2 k.p.k. Dla skutecznego dowiedzenia, że doszło do naruszenia przez sąd tejże zasady konieczne jest wskazanie obrazy konkretnych przepisów procedury karnej, których przestrzeganie prowadzi dopiero do realizacji reguły obiektywizmu. Poza tym, zasada obiektywizmu wyrażona w art.4 k.p.k. nie polega - jak oczekuje tego skarżący - na obowiązku interpretowania materiału dowodowego jedynie na korzyść oskarżonego. Zasada ta nakazuje, by w polu widzenia i w rozważaniach organu prowadzącego postępowanie karne znajdowały się okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Zachowanie obiektywnego stosunku do stron procesowych oraz obiektywna ocena wszystkich zgromadzonych dowodów w żadnym razie nie oznacza, natomiast, by sąd miał czynić ustalenia faktyczne na podstawie dowodów, których wiarygodność została zdyskredytowana. Obowiązująca procedura karna nie przewiduje prymatu dowodów korzystnych dla oskarżonego nad dowodami przemawiającymi na jego niekorzyść.

W niniejszej sprawie Sąd I instancji poddał analizie wszystkie zebrane i prawidłowo przeprowadzone dowody, zaś ocena tych dowodów nie przekracza granic zakreślonych regułą z art.7 k.p.k., ani nie uchybia zasadzie obiektywizmu, wyrażonej w art.4 k.p.k. Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd wskazał, na jakich dowodach i w jakiej części oparł swoje rozstrzygnięcie i dlaczego odmówił wiary dowodom przeciwnym, a swoje stanowisko w tym przedmiocie przekonywująco uzasadnił w pisemnych motywach rozstrzygnięcia. Uzasadnienie wyroku zostało sporządzone starannie, czyni zadość wymogom przewidzianym w art.424 k.p.k. i w pełni pozwala na przeprowadzenie kontroli instancyjnej zapadłego rozstrzygnięcia. Nie można też uznać, by Sąd orzekający pozostawił poza sferą rozważań niektóre istotne dowody i wynikające z nich okoliczności, a z innych nie wyciągnął oczywistych wniosków. Tym samym nie sposób mówić o dowolnej, jednostronnej czy niepełnej ocenie materiału dowodowego. Zarazem, materiał dowodowy, na podstawie którego orzekał Sąd I instancji należy uznać za kompletny. W toku rozprawy głównej Sąd wykorzystał istniejące możliwości dowodowej weryfikacji tez aktu oskarżenia i twierdzeń obrony, w granicach niezbędnych dla ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii sprawstwa, winy i kwalifikacji prawnej przypisanych czynów.

Za chybiony także należało poczytać zarzut, jakoby skarżone orzeczenie zapadło z naruszeniem nakazu rozstrzygania nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego (art.5§2 k.p.k.). Jak podkreśla się w orzecznictwie, nie można zasadnie stawiać zarzutu obrazy art.5§2 k.p.k., podnosząc wątpliwości strony co do treści ustaleń faktycznych, skoro dla oceny, czy nie został naruszony ten przepis miarodajne są nie wątpliwości zgłaszane przez stronę, lecz wyłącznie to, czy orzekający w sprawie sąd rzeczywiście powziął wątpliwości co do treści ustaleń faktycznych i wobec braku możliwości ich usunięcia rozstrzygnął je na niekorzyść oskarżonego, względnie to, czy w świetle realiów konkretnej sprawy wątpliwości takie powinien był powziąć. Konsekwentnie, „w wypadku gdy pewne ustalenie faktyczne zależne jest od dania wiary lub jej odmówienia wyjaśnieniom oskarżonego, nie można mówić o naruszeniu zasady in dubio pro reo, a ewentualne zastrzeżenia co do oceny wiarygodności konkretnego dowodu rozstrzygane być mogą jedynie na płaszczyźnie utrzymania się przez sąd orzekający w granicach sędziowskiej swobody ocen, wynikającej z treści art.7 k.p.k.” (wyrok SN z 9 października 2008 r., V KK 114/08, OSNwSK 2008/1/1988).

Opierając się na wybiórczej analizie materiału dowodowego, obrońca oskarżonego próbuje w sposób polemiczny przeciwstawić ustaleniom Sądu meriti własną wersję wypadków, co nie może prowadzić do oczekiwanego przez skarżącego skutku.

Nie jest bynajmniej tak, by w rozpoznawanej sprawie bezkrytycznie dano wiarę obciążającym oskarżonego zeznaniom pokrzywdzonych oraz świadków, którzy wiedzę o okolicznościach poszczególnych zdarzeń nabyli, towarzysząc pokrzywdzonym w ubieganiu się o zawarcie umów za pośrednictwem FH Ekspert. Zapisy protokołów rozpraw wskazują, że Sąd I instancji czuwał nad przebiegiem przesłuchań, wychwytując ewentualne rozbieżności i zwracając się do świadków o ich wytłumaczenie. Lektura pisemnego uzasadnienia wyroku przekonuje z kolei, że Sąd meriti nie przemilczał dostrzeżonych niespójności, lecz ocenił ich istotność i wskazał na ich źródło, podając, dlaczego i w jakim zakresie zeznania nie zasługiwały na obdarzenie ich wiarą. Podnieść należy, że obok zasady swobodnej oceny dowodów trudną do przecenienia rolę odgrywa zasada bezpośredniości postępowania, Sąd Rejonowy zaś miał bezpośredni kontakt z przeprowadzanymi dowodami, oceniał wyjaśnienia oskarżonego i zeznania licznych świadków, kierując się zarówno ich treścią, jak i własnymi spostrzeżeniami wynikającymi z zachowania przesłuchiwanych osób, ich reakcji na zadawane pytania, postawy w toku czynności przesłuchania.

Nie można czynić Sądowi meriti zarzutu, że ustaleń co do stanu wiedzy i świadomości pokrzywdzonych w zakresie treści zaciąganego zobowiązania nie oparł na zapisach dowodowych dokumentów. To, że autentyczność dokumentacji dotyczącej ubiegania się przez pokrzywdzonych o udzielenie pożyczek nie była przez nikogo kwestionowana, nie oznacza, że na podstawie rozmów z pośrednikiem wyobrażenie pokrzywdzonych o warunkach udzielenia pożyczki odpowiadało podpisywanym przez nich dokumentom. Sąd I instancji nie odmówił wiarygodności dowodom z dokumentów, w których obrońca upatrywał poparcia dla wyjaśnień oskarżonego. Dokumenty te pozwalały ustalić, jakie były rzeczywiste warunki uzyskania pożyczki, wymagane formy zabezpieczenia i dlaczego do wypłaty kwoty pożyczki nie dochodziło, a oświadczenia pokrzywdzonych o odstąpieniu od umowy nie skutkowały zwrotem wcześniej uiszczonych opłat. Zauważono natomiast trafnie, że w swoich wyjaśnieniach oskarżony przedstawił, jak powinna wyglądać prawidłowa procedura podpisania umowy pożyczki, a nie, jak faktycznie z jego udziałem wyglądała. Postępowanie dowodowe wykazało, że oskarżony nie postępował we wskazany przez siebie sposób, zaś rzeczywisty przebieg czynności prowadzących do podpisania umów wyłania się z zeznań pokrzywdzonych i świadków, w obecności których odbywało się prezentowanie oferty parabanków przez Ł. P.. Ubocznie podnieść należy, iż pozbawione podstaw jest wywodzenie, że dowody z dokumentów z zasady są bardziej wiarygodne od innych ("wbrew powszechnej i zalecanej praktyce sąd przyznał prymat osobowym źródłom dowodowym w postaci zeznań pokrzywdzonych, praktycznie pomijając pewne i niezbite dowody z dokumentów przez nich podpisywanych" - s.5 apelacji). Polski proces karny nie jest oparty na legalnej teorii dowodów i ustawodawca nie różnicuje wartości dowodów w zależności od tego, z jakich źródeł pochodzą.

Nieprawdopodobnym w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego jest, by kilkadziesiąt osób, niezależnie od siebie korzystających z usług (...), opacznie zrozumiało jego słowa i wbrew intencjom oskarżonego rzetelnie informującego o warunkach uzyskania pożyczki, bezpodstawnie oczekiwało wypłaty pożyczki w ciągu kilku lub kilkunastu dni od podpisania umowy, bez dodatkowych zabezpieczeń spłaty lub tylko z określonymi przez nich formami zabezpieczenia, albo pozostawało przekonanymi, że opłaty uiszczone przy zawarciu umowy pożyczki zostaną im zwrócone lub zaliczone na poczet ostatnich rat, a odstąpienie od umowy nie będzie wiązało się z ich przepadkiem. Zapisy umów, zawieranych za pośrednictwem oskarżonego, nakładały na pokrzywdzonych obowiązek wydatkowania znaczących kwot pieniędzy jeszcze przed wypłatą sumy pożyczki, a zarazem czyniły otrzymanie tej sumy przez pokrzywdzonych problematycznym, jeśli nie całkowicie nierealnym. W myśl §8 umowy, pożyczkobiorca zobowiązany był zapłacić pożyczkodawcy w terminie 21 dni od daty zawarcia umowy, bez odrębnego wezwania, wynagrodzenie w wysokości 2,69% wartości pożyczki za każdy rok spłaty określony w umowie. Wpłata wynagrodzenia za cały okres spłaty pożyczki stanowiła warunek (nie jedyny) wypłaty pożyczki. Uregulowanie wszystkich bieżących należności wynikających z realizacji umowy warunkowało przystąpienie do "procedury zabezpieczeń", przy czym wartość zabezpieczenia spłaty pożyczki, którą zobowiązany był ustanowić pożyczkobiorca przed wypłatą pożyczki wynosiła nie mniej niż 250% wartości pożyczki (§6). Umowa wykluczała zwrot uiszczonej opłaty przygotowawczej (4% wartości pożyczki) w razie odstąpienia od umowy, za wyjątkiem sytuacji, gdy do realizacji przedmiotu umowy nie doszło w określonym czasie "od terminu powstania wymagalności" z winy pożyczkodawcy (§13 w zw. z §12). Drugiej opłaty, uiszczanej na konto FH Ekspert (4% wartości pożyczki - §2 umowy o świadczenie pośrednictwa finansowego), klient nie mógł odzyskać niezależnie od losów umowy pożyczki. Jako zupełnie nieracjonalna jawiłaby się konkluzja, że znając rzeczywiste wymogi wypłaty pożyczki i skutki odstąpienia od umowy, pokrzywdzeni dużym wysiłkiem (często zadłużając się u rodziny, sąsiadów albo w banku) gromadzili pieniądze potrzebne na uregulowanie opłaty przygotowawczej i opłaty za pośrednictwo, choć to oni sami potrzebowali środków finansowych i w tym celu starali się o pożyczkę za pośrednictwem firmy oskarżonego. Znamienne jest, że choć oskarżony utrzymywał, iż jest w stanie podać nazwiska klientów, którzy otrzymali wypłatę pożyczki z (...) (później Prominent), nie uczynił tego.

Wbrew stanowisku skarżącego, okoliczność, że pokrzywdzeni znajdowali się w trudnej sytuacji finansowej, a podpisanie umowy pożyczki formalnie poprzedzał - nieraz bardzo krótki - czas oczekiwania na decyzję o przyznaniu pożyczki, w żaden sposób nie wyklucza tego, że oskarżony utrzymywał swoich klientów w błędnym przekonaniu, iż otrzymanie przez nich pożyczki jest pewne i nastąpi w określonym terminie od podpisania umowy oraz że właśnie w takim przekonaniu pokrzywdzeni wydatkowali znaczne dla nich kwoty, stanowiące łącznie 8% wartości sumy, o którą się ubiegali. Także akcentowanie, że klienci firmy oskarżonego wypełniali własnoręcznie wnioski o udzielenie pożyczki, potwierdzali odbiór i przeanalizowanie dokumentów, podpisywali oświadczenia, iż zrozumieli i akceptują warunki umowy, nie może prowadzić do podważenia ustaleń Sądu I instancji, ani determinować wniosku, że pokrzywdzeni świadomie zaciągnęli zobowiązania na warunkach określonych w pisemnej umowie. Podpisywanie oświadczeń przedkładanych przez oskarżonego (włącznie z tymi, w których deklarowano usatysfakcjonowanie poziomem obsługi w biurze pośrednictwa) odbywało się - jak już dostrzegł Sąd meriti - bez głębszej refleksji lub pod dyktando oskarżonego, on też podpowiadał zalety skorzystania z oferty, które pokrzywdzeni wpisywali do ankiety badania rynku finansowego. Treść dokumentów była tak sformułowana, by stworzyć wrażenie rzetelnego informowania zainteresowanych o warunkach pożyczki i zabezpieczyć się przed pretensjami klientów, którzy po podpisaniu umowy orientowali się, że zostali oszukani.

Sformułowana przez skarżącego teza, iż nie można obarczać oskarżonego odpowiedzialnością za to, że klient nie przeczytał warunków umowy, wykazując się lekkomyślnością czy wręcz rażącym niedbalstwem (s.7 apelacji), mogłaby być prawdziwa, o ile oskarżony nie wprowadzałby pokrzywdzonych w błąd co do istotnych warunków umowy pożyczki ani ich błędu nie wyzyskiwał. Skoro pokrzywdzeni działali w błędzie, argumenty, że forma dokumentów była krótka, a treść jasna i pozbawiona przypisów tzw. drobnym drukiem, nie są władne podważyć trafności rozstrzygnięcia skazującego. Niejednokrotnie - na co szczegółowo zwrócono uwagę w ustaleniach faktycznych zaskarżonego wyroku, odtwarzając przebieg poszczególnych zdarzeń - klienci oskarżonego nie mieli dostępu do formularzy umowy przed jej podpisaniem, a po powrocie z dowodami uiszczenia opłat na konta pożyczkodawcy i pośrednika otrzymywali do podpisu już wypełnioną umowę. H. S. zapoznać się z umową nie mogła, bo nie umiała czytać. Niektórzy pokrzywdzeni zaniechali czytania umowy, bo nie rozumieli jej zapisów, nie mieli przy sobie okularów, albo działali w pośpiechu, gdyż oskarżony umawiał się z nimi na spotkanie krótko przed zakończeniem godzin pracy swego biura, ponaglał informacją o potrzebie wysłania dokumentów do centrali czy mówił, że są inni chętni i trzeba się spieszyć ze skorzystaniem z oferty. Byli i tacy, którzy zbagatelizowali przeczytanie dokumentów, czytali jedynie zapisy wytłuszczonym drukiem lub poszczególne fragmenty umowy, które wskazywał im oskarżony (Z. C., A. P., G. S., F. L.). Każdorazowo pokrzywdzeni działali jednak w zaufaniu do uczciwości pośrednika i w przekonaniu, że zaciągają pożyczkę na warunkach, które przedstawił im ustnie oskarżony. Nawet, zresztą, jeśli pokrzywdzeni czytając treść umowy zwracali uwagę na konkretne postanowienia o zabezpieczeniu spłaty pożyczki czy wynagrodzeniu dla pożyczkodawcy, oskarżony uspokajał ich, udzielając niezgodnych z rzeczywistością zapewnień, że wskazywane zapisy ich nie dotyczą albo że procentowe wynagrodzenie pożyczkodawcy jest już uwzględnione w miesięcznej racie spłaty pożyczki (K. S., R. P., S. P., M. i M. M., B. W., K. R., A. R., K. K. (1), B. K.). Niezależnie od przyczyn, dla których pokrzywdzeni nie zadbali o zapoznanie się i przeanalizowanie zapisów umowy oraz dokumentów podpisywanych w procedurze ubiegania się o pożyczkę, powtórzyć należy za Sądem I instancji, iż dla bytu czynu zabronionego z art.286§1 k.k. obojętne jest, czy pokrzywdzony mógł sprawdzić prawdziwość twierdzeń sprawcy i czy mógł wykryć błąd przy dołożeniu znikomej nawet staranności (także: wyrok SA w Gdańsku z 28 grudnia 2016 r., II AKa 310/16, publ. w Lex; wyrok SA w Katowicach z 9 grudnia 2016 r., II AKa 412/16, publ. w Lex). Błąd pokrzywdzonego należy przyjmować także wtedy, gdy racjonalna ocena sytuacji pozwala stwierdzić, że mógł on błędu z łatwością uniknąć. Wysoki stopień naiwności czy też łatwość wprowadzenia w błąd osoby dokonującej niekorzystnego rozporządzenia mieniem nie wpływa na ocenę karnoprawną zachowania sprawcy, bo istotne jest tylko to, czy podjęte przez niego działania, w przypadku tego konkretnego pokrzywdzonego, okazały się wystarczające do wprowadzenia go w błąd (wyrok SA w Warszawie z 16 listopada 2016 r., II AKa 367/16, publ. w Lex). Zarzucanie, że dorośli ludzie świadomi własnego położenia materialnego i braku zdolności kredytowej, nie mogli racjonalnie oczekiwać przyznania im pożyczki bez ustanowienia zabezpieczenia, także sprowadza się do wytknięcia pokrzywdzonym łatwowierności czy niefrasobliwości i nie może uwalniać oskarżonego od odpowiedzialności karnej. Inaczej niż twierdzi skarżący, bez znaczenia nadto pozostaje, czy oskarżony nagabywał i zachęcał w natarczywy sposób do skorzystania ze swoich usług, czy pokrzywdzeni sami się do niego zgłaszali, będąc zainteresowani uzyskaniem pożyczki. Oszustwo nie wymaga sięgania po szczególnie wyrafinowane środki, a osoby zadłużone, zdesperowane i traktujące umowę pożyczki jako ostatnią szansę na wyjście z kłopotów finansowych, tym łatwiej poddawały się zapewnieniom i sugestiom oskarżonego. Wprowadzenie w błąd w rozumieniu art.286§1 k.k. nie musi polegać na działaniu podstępnym, a wystarczające jest jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (zob. wyrok SA w Warszawie z 23 listopada 2016 r., II AKa 380/16, publ. w Lex).

Nieistotnym dla oceny zaskarżonego orzeczenia jest, że oskarżony nie zajmował się rozpatrywaniem wniosków o pożyczkę, procedurą ustanawiania zabezpieczeń, wypłatą pożyczek, a czyniła to "centrala pożyczkodawcy", tj. sam parabank. Bezprawność zabiegów oskarżonego wiąże się ze sposobem przedstawiania oferty firm (...) oraz Prominent, prowadzenia rozmów z osobami zainteresowanymi i przedstawiania im warunków umowy, na etapie poprzedzającym jej zawarcie. To właśnie zachowania Ł. P. jako pośrednika pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z doprowadzeniem pokrzywdzonych do podpisania niekorzystnych dla nich umów. Nie negując tego, że umowa pośrednictwa nie zobowiązywała oskarżonego do osiągnięcia rezultatu w postaci przyznania zleceniobiorcy pożyczki, za chybioną, a przy tym mylącą traktować należy tezę, iż oskarżony nie może odpowiadać za "ewentualnie niedokładne porady w zakresie umowy kredytowej, gdyż jest tylko pośrednikiem, a umowa kredytowa zawierana jest pomiędzy bankiem a klientem" (s.8 apelacji). To nie od pracowników parabanku, lecz od oskarżonego, który przedstawiał ofertę i prowadził rozmowy poprzedzające zawarcie umowy pożyczki pokrzywdzeni czerpali wiedzę o warunkach udzielenia i spłaty pożyczki oraz o skutkach odstąpienia od umowy. Dla ścisłości wypada zaznaczyć, iż nie jest prawdą, że "klienci oskarżonego nie podpisywali z nim umowy kredytowej, a jedynie umowę pośrednictwa finansowego" (s.3 apelacji) - umowy podpisywane były w biurze FH Ekspert Ł. P., a oskarżony składał na umowach pożyczki podpis w pozycji "pożyczkodawca", powołując się na działanie z upoważnienia pożyczkodawcy, na co wskazują zapisy dowodowych umów.

Nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem obrońcy, że nie wykazano motywu, jakim miał się kierować oskarżony przy popełnieniu przestępstw oszustwa. Oskarżony działał w celu uzyskania korzyści majątkowej tak dla parabanku, z którym miał podpisaną umowę, jak i dla samego siebie. Wiedział, że pokrzywdzeni nie są w stanie spełnić wymogów niezbędnych do wypłacenia im kwoty pożyczki i że w razie odstąpienia od umowy pożyczki nie otrzymają zwrotu opłaty przygotowawczej, ani też opłaty z tytułu pośrednictwa, a w oszukańczy sposób dążył do tego, by klient zdecydował się zaciągnąć pożyczkę i by uiścił wymienione wyżej opłaty. Co więcej, prawidłowo Sąd meriti ustalił, że oskarżony uczynił sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu - niezależnie od tego, czy było to wyłączne czy główne źródło utrzymania oskarżonego, bez wątpienia Ł. P. dopuszczał się przestępstw oszustwa z pewną regularnością i uzyskiwał z nich systematycznie dochód w postaci opłaty uiszczanej przez klientów na konto FH Ekspert w wysokości 4% wartości pożyczki. Bezprzedmiotowy - tak z punktu widzenia odpowiedzialności za przestępstwo oszustwa, jak i zasadności ustaleń co do uczynienia sobie z przestępstw stałego źródła dochodu - jest argument, że pośrednictwo w zawieraniu umów jest legalną działalnością gospodarczą. Swoboda działalności gospodarczej nie wyłącza karalności zachowania przedsiębiorcy, który przy świadczeniu usług dopuścił się zachowań penalizowanych przez przepis art.286§1 k.k., a oskarżony nie otrzymałby na swoje konto kwoty przewidzianej w §2 umowy o świadczenie pośrednictwa finansowego, gdyby nie doprowadzenie pokrzywdzonych do podpisania umowy pożyczki z (...) czy Prominent.

Zważywszy na zasadę samodzielności jurysdykcyjnej sądów (art.8§1 k.p.k.) chybionym jest powoływanie się przez skarżącego na prawomocne uniewinnienie Ł. P. w postępowaniu "dotyczącym analogicznego stanu faktycznego" (s.10 apelacji), w sprawie IX K 399/12 Sądu Rejonowego w Rybniku. Jedynie na marginesie zauważyć można, że z uzasadnienia orzeczenia Sądu odwoławczego, utrzymującego w mocy wskazany wyrok uniewinniający (k.1238-1243) wynika, iż zarzucany wówczas czyn miał zostać popełniony przy pośredniczeniu w zawarciu umowy kredytu z bankiem, zaś okoliczności zdarzenia nie są porównywalne ze stanem faktycznym w obecnie rozpoznawanej sprawie.

Nie zasługiwał, wreszcie, na uwzględnienie - podniesiony "z ostrożności" - zarzut rażącej niewspółmierności kary oraz środka karnego. Pamiętać należy, że zarzut rażącej niewspółmierności kary, stanowiący względną przyczynę odwoławczą, aby był skuteczny musi wykazywać, że na podstawie konkretnie wskazanych okoliczności, które powinny mieć wpływ na wymiar kary, wymierzoną względem oskarżonego karę należy uznać za rażąco niewspółmierną, tzn. taką, która jest niewspółmierna w stopniu nie dającym się zaakceptować. Innymi słowy, sama subiektywna surowość wymierzonej kary, jeśli jest ona uzasadniona dyrektywami zawartymi w przepisie art.53 k.k., nie może stanowić skutecznego zarzutu apelacyjnego, jeśli kwestionująca rozstrzygnięcie strona nie wykaże, iż kara ta nie tylko z punktu widzenia sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa powinna być uznana za wyjątkowo niesprawiedliwą, zbyt drastyczną czy też przynoszącą rażącą dolegliwość. W rozpoznawanej sprawie sytuacja taka nie zachodzi. Sąd meriti nie skorzystał z możliwości nadzwyczajnego obostrzenia kary w stosunku do oskarżonego, zaś wysokość kary pozbawienia wolności w zaskarżonym wyroku oscyluje wciąż bliżej dolnej aniżeli górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w przepisie, będącym podstawą wymiaru kary (art.286§1 k.k.). Określając ilość stawek kumulatywnej kary grzywny, Sąd I instancji prawidłowo miał w polu widzenia stopień zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości przypisanych mu występków, zaś ustalona w wyroku wysokość pojedynczej stawki dziennej prawidłowo uwzględnia warunki rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe sprawcy. Nie można zasadnie twierdzić, iżby wymiar kary swoją dolegliwością przekraczał stopień zawinienia sprawcy i zawartość kryminalną popełnionych przestępstw albo był nieuzasadniony z punktu widzenia potrzeb osiągnięcia celów zapobiegawczych i wychowawczych w stosunku do oskarżonego oraz kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art.53 k.k.). Jeśli zważyć choćby na wielość występków (niemal 50), popełnionych przez oskarżonego Ł. P. w warunkach ciągu przestępstw na przestrzeni ponad trzech lat, rodzaj naruszonego dobra prawnego, wartość mienia będącego przedmiotem czynności wykonawczych i rozmiar ujemnych następstw czynów, działanie przez oskarżonego w sposób przemyślany i z premedytacją, brak zahamowań przed wykorzystywaniem łatwowierności i zaufania pokrzywdzonych dla zdobywania ich kosztem łatwego zarobku, rozstrzygnięcie w przedmiocie kary jawi się jako wyważone. Gdy chodzi o akcentowaną w apelacji okoliczność, że oskarżony nie był uprzednio karany, to podnieść należy, iż została ona uwzględniona przez Sąd Rejonowy na korzyść sprawcy, jednak nie może - podobnie jak pozostawanie w stosunku zatrudnienia i ewentualna dobra opinia w miejscu pracy - przeważyć przy wymiarze kary ciężaru okoliczności obciążających. Sprawowanie przez oskarżonego opieki nad chorą małżonką może z kolei być skutecznie powoływane co najwyżej przy ubieganiu się o odroczenie wykonania kary lub udzielenie przerwy w jej odbywaniu. Cechy rażącej niewspółmierności nie nosi tym bardziej orzeczony względem Ł. P. środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody (pkt 2 wyroku), którego nałożenie w wyroku skazującym w razie złożenia odpowiedniego wniosku staje się obligatoryjne. Obowiązek ten pełni przede wszystkim funkcję kompensacyjną, a konieczność wyrównania przez osobę skazywaną uszczerbku majątkowego wyrządzonego przestępstwem jest zarazem jednym ze skuteczniejszych środków uświadamiania karygodności popełnionego czynu i zadośćuczynienia powszechnemu sprawiedliwości.

Ostatecznie, nie podzielając żadnego z zarzutów apelacyjnych i nie znajdując podstaw do zmiany lub uchylenia orzeczenia Sądu I instancji z urzędu, Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

Z uwagi na nieuwzględnienie apelacji wniesionej wyłącznie przez obrońcę oskarżonego i skierowanej przeciwko całości wyroku, nie stwierdzając zarazem przesłanek z art.624§1 k.p.k., Sąd odwoławczy obciążył oskarżonego opłatą za II instancję oraz wydatkami postępowania odwoławczego (art.636§1 k.p.k., art.8 ustawy o opłatach w sprawach karnych).

Nadto, wobec wyniku postępowania apelacyjnego, zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżycieli posiłkowych D. A., Z. C., Z. R. i K. K. (1) zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu odwoławczym, w wysokości określonej stosownie do §11ust.2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO Anita Ossak

SSO Katarzyna Gozdawa - Grajewska SSO Olga Nocoń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE