Sygnatura akt II Cz 315/17
K., dnia 29 maja 2017 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt
po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2017 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku K. K.
o zwolnienie jej od kosztów sądowych i przyznanie adwokata z urzędu celem wniesienia sprawy o zasiedzenie
na skutek zażalenia wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 18 kwietnia 2017 r., sygn.. akt I Co 433/17
postanawia:
oddalić zażalenie
Wojciech Vogt
Sygn. akt II Cz 315/17
Dnia 29 maja 2017 roku
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim zwolnił wnioskodawczynię K. K. od ½ części kosztów sądowych w sprawie o zasiedzenie i ustanowił dla niej adwokata z urzędu oraz oddalił wniosek w pozostałym zakresie. Wskazał, że utrzymuje się z emerytury rolniczej w wysokości (...) zł miesięcznie. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem, który otrzymuje emeryturę w wysokości (...) zł miesięcznie. Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości rolnych. Ponoszą przeciętne koszty utrzymania.
Zażalenie od tego rozstrzygnięcia w części oddalającej wniosek wniosła K. K.. Wskazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Należy podkreślić, że Sąd zwolnił wnioskodawczynie od ½ części kosztów sądowych, a nie tylko opłaty od wniosku. Ponadto ustanowił dla niej pełnomocnika z urzędu. Uwzględnił więc, że wnioskodawczyni nie jest w stanie ponieść części opłat i udźwignąć ciężaru opłacenia pełnomocnika.
Należy się jednak zgodzić z Sądem I instancji, że wnioskodawczyni jest w stanie ponieść pozostałą część kosztów bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Dochód jej gospodarstwa domowego wynosi bowiem 2.787 zł miesięcznie i jest to dochód stały i pewny. Wnioskodawczyni ma więc możliwość poczynić pewne oszczędności i pokryć z nich pozostałą część kosztów sądowych.
Instytucja zwolnienia od kosztów stanowi pomoc Państwa dla osób najbardziej potrzebujących i takich, których podstawy egzystencji zostałyby zagrożone gdyby musiały zdobyć się na wysiłek finansowych w postaci opłacenia kosztów.
Wnioskodawczyni do osób tak skrajnie ubogich nie należy. Jest ona w stanie przy pewnym wysiłku – bez zagrożenia podstaw egzystencji - poczynić oszczędności, które umożliwią jej prowadzenie procesu.
Sąd Rejonowy bardzo życzliwie podszedł do żądania wnioskodawczyni i w znacznej części uwzględnił jej wniosek. Dalej idące żądanie nie jest jednak zasadne i sprzeczne z art. 102 ustawy o kosztach sądowych.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
Wojciech Vogt