UZASADNIENIE

Powódka L. G., dawniej S. wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego Z. S. wyrokiem Sądu O. w O. z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt VI RC 1088/14, z kwoty po 1000 zł miesięcznie do kwoty po 1500 zł miesięcznie, a ostatecznie 1200 zł. miesięcznie.

Motywując swoje żądanie podała, m.in. że od czasu orzeczenia rozwodu drastycznie pogorszył się stan jej zdrowia, w szczególności psychicznego. Podniosła, że leczy się w związku z depresją, nie pracuje, jej jedynym źródłem dochodu są alimenty od pozwanego, a te nie wystarczają na zaspokojenie podstawowych potrzeb, w tym wykupienie wszystkich leków.

Pozwany Z. S. złożył odpowiedź na pozew, w której wniósł o oddalenie powództwa w całości. Jednocześnie wytoczył powództwo wzajemne o obniżenie alimentów należnych L. S. z kwoty po 1000 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie podał, że jego możliwości zarobkowe i majątkowe zmniejszyły się a przyczyniły się do tego pogorszenie się jego stanu zdrowia oraz trudna sytuacja na rynku usług spowodowana ogólnym kryzysem gospodarczym. Podniósł, że jego dochody miesięczne wynoszą średnio 2800 zł, co przy konieczności zabezpieczenia kosztów mieszkania, uniemożliwia mu płacenie alimentów w dotychczasowej wysokości.

Sąd ustalił, co następuje:

L. G., dawniej S. i Z. S. pozostawali małżeństwem, które wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt VI RC 1088/14 zostało rozwiązane przez rozwód bez orzekania o winie. Jednocześnie Sąd Okręgowy zasądził od Z. S. na rzecz powódki kwotę 1000 zł miesięcznie tytułem alimentów.

L. S. nie pracowała wówczas zarobkowo. Pozostawała na utrzymaniu męża, nie miała swoich źródeł dochodu, nie miała oszczędności. Miała przyznaną II grupę inwalidzką, bez prawa do uzyskiwania renty. Chorowała na depresję.

Z. S. prowadził działalność gospodarczą – naprawiał sprzęt medyczny. Dochody pozwalały mu na płacenie byłej żonie alimentów. Strony miały rozdzielność majątkową.

(dowód: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Olsztynie o sygn. VI RC 1088/14).

Po rozwodzie L. S. pozostała w mieszkaniu a Z. S. wynajął mieszkanie.

Obecnie powódka – pozwana wzajemna nie zmieniła miejsca zamieszkania. W dalszym ciągu nie pracuje, jej jedynym dochodem są alimenty w kwocie 1000zł miesięcznie. Nadal choruje na depresję i ma problemy z kręgosłupem i narządem ruchu. Nie ma uprawnienia rentowego. Ma orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

(dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k.3, zaświadczenia o stanie zdrowia k.4,5, 39, 40, faktury k.47-67, zeznania powódki k74).

Pozwany – powód wzajemny mieszka obecnie w wynajmowanym mieszkaniu. W dalszym ciągu prowadzi tę samą działalność gospodarczą. W grudniu 2016 r miał operację przepukliny. Nie jest z nikim związany.

(dowód: zaświadczenie lekarskie k. 74, 75, zaśw. z Urzędu Skarbowego k. 76, zeznania pozwanego-powoda wzajemnego k. 75).

Strony nie utrzymują ze sobą żadnych kontaktów.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach niniejszej sprawy, akta sprawy rozwodowej stron oraz o zeznania stron postępowania. Wiarygodność wskazanych dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu i nie była kwestionowana przez strony postępowania. Sąd dał wiarę twierdzeniom stron w zakresie, w jakim wzajemnie ze sobą korespondowały oraz poparte były przedłożonymi dokumentami.

Sąd zważył, co następuje:

Oba powództwa nie zasługują zdaniem Sądu na uwzględnienie.

W myśl art. 138 kro, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zwłaszcza zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie albo ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie bądź zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W realiach niniejszej sprawy okres dzielący obie sprawy alimentacyjne wynosi 2 lata. W ocenie Sądu, na przestrzeni tego czasu zaistniały pewne zmiany zarówno po stronie powodowej jak i pozwanej, jednak nie są one wystarczające do uwzględnienia któregokolwiek z żądań stron.

Odnośnie powództwa L. S. wskazania wymaga, że na przestrzeni czasu dzielącego obie sprawy alimentacyjne można uznać, że pogorszył się stan jej zdrowia, w związku z czym jest zmuszona wspomagać się przy chodzeniu kulą. Jej leczenie również wymaga dodatkowych nakładów.

Odnośnie zaś powództwa wzajemnego, Sąd również nie dopatrzył się podstaw do jego uwzględnienia.

Jedyną przyczynę obniżenia obowiązku alimentacyjnego Z. S. w stosunku do L. G. – dawniej S. mogą stanowić zmiany istotne z punktu widzenia zakresu obowiązku alimentacyjnego, polegające bądź na pogorszeniu sytuacji materialnej zobowiązanego, bądź na jej poprawie po stronie uprawnionej do alimentów.

W ocenie Sądu Rejonowego przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie wykazało podstaw uzasadniających modyfikację obowiązku alimentacyjnego powoda wzajemnego względem jego byłej żony. Wskazać bowiem należy, że zarówno sytuacja osobista jak i życiowa pozwanej wzajemnej kształtuje się w sposób bardzo podobny do jej sytuacji w czasie ustalania alimentów w dotychczasowej wysokości.

W dalszej kolejności Sąd wziął pod uwagę zmiany sytuacji materialnej i osobistej jakie miały miejsce po stronie powoda wzajemnego. Z. S. obecnie nadal prowadzi działalność gospodarczą w formie naprawy sprzętu medycznego. Dotychczas powód wzajemny nie napotykał trudności w prowadzeniu działalności, pozyskiwaniu klientów i osiąganiu dochodów. Przyjąć zatem należy, że sytuacja majątkowa powoda nie może więc być ustalona jedynie w oparciu o księgowy wynik finansowy przez niego deklarowany. Jest on przedsiębiorcą o dużym doświadczeniu, utrzymującym się na rynku już od wielu lat, stąd chwilowe zawirowania w prowadzonej przez niego działalności nie mogą być odbierane jako definitywne jej załamanie.

W pozostałym zakresie sytuacja osobista i materialna powoda wzajemnego zdaje się nie odbiegać niczym od tej, jaką posiadał w grudniu 2014 r. Z. S. w dalszym ciągu wynajmuje mieszkanie a jego problemy zdrowotne, z wyjątkiem operacji przepukliny stanowiły podstawę przy wyrokowaniu w sprawie rozwodowej stron.

Zważywszy na wszelkie wskazane wyżej okoliczności Sąd oddalił oba powództwa, jako niezasadne, o czym orzekł w punkcie I wyroku, mając za podstawę art. 138 kro w zw. z art. 135 § 1 kro.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 100 kpc.