UZASADNIENIE

Powód, (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., wniósł przeciwko (...) Szpitalowi (...) z siedzibą w O. pozew o zapłatę, w którym domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego kwoty 23.514,75 zł. z odsetkami i kosztami procesu w kwocie 4.785,00 zł. według załączonego zestawienia.

Pozwany (...) Szpital (...) z siedzibą w O. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie go kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c. W uzasadnieniu potwierdził zawarcie umowy z powodem i podał, że zapłacił cenę z opóźnieniem, tj. w dniu 15.05.2017 r. łącznie z odsetkami i rekompensatą za koszty odzyskania należności w kwocie 162,00 zł.

Pozwany, powołując się na art. 102 k.p.c., wniósł o nieobciążanie go kosztami postępowania. Wskazał, że jest podmiotem leczniczym, wykonującym zadania publiczne o szczególnym znaczeniu, że finasowanie Szpitala jest niedostateczne, biorąc pod uwagę zakres jego zadań, oraz że pragnie wywiązać się z zobowiązań, ale nie posiada dostatecznych środków na terminowe regulowanie wszystkich wymaganych zobowiązań. Jego zadłużenie na dzień 31 grudnia 2016 r. wynosiło 4.000.590,72 zł., a na dzień 31 marca 2017 r. – 3.970.105,20 zł. Pozwany przedłożył rachunek zysków i strat za okres od 01 stycznia 2017 r. do 31 marca 2017 r. oraz kwartalne sprawozdania o stanie zobowiązań za czwarty kwartał 2016 r. i pierwszy kwartał 2017 r. Wynika z nich strata w wysokości 1.760.004,83 zł. Wskazał również, że środki, które otrzymuje z NFZ w pierwszej kolejności przeznacza na wynagrodzenia pracowników oraz opłatę mediów. Po wykonaniu tych obowiązków stopniowo realizuje inne zobowiązania finansowe. W świetle dramatycznej sytuacji finansowej pozwanego, biorąc pod uwagę zadania przez niego realizowane, wniosek o nieobciążanie go kosztami procesu w jego ocenie jest konieczny i uzasadniony.

Pismem z dnia 24 maja 2017 r. powód cofnął pozew w całości i zrzekł się roszczenia, podając, że pozwany w dniu 15 maja 2017 r. zapłacili całą dochodzoną należność. Wniósł jednocześnie o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Podniósł, że skierował do pozwanego dwukrotnie wezwanie do zapłaty lub przedstawienia propozycji ugody, co nie skłoniło pozwanego do podjęcia jakichkolwiek kroków, mających na celu zaspokojenie powoda. Wskazał także, że zawarta przez strony umowa podlega rygorom ustawy o zamówieniach publicznych, która wymaga, aby przed rozpoczęciem postępowania zabezpieczyć w budżecie środki finansowe na realizację zamówienia, a zaciąganie zobowiązań ponad wysokość tych środków stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Powód powołał się również na to, że konkurencja na rynku usług medycznych powoduje, że oferta składana przez niego jest na granicy opłacalności, a wymuszane przez pozwanego warunki muszą być przez powoda przyjęte. Pozwany nie może sobie wybierać terminu, w którym spłaci dług według własnego uznania.

Zgodnie z przepisem art. 203 § 1 k.p.c., pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 355 § 1 k.p.c.).

Uznając cofnięcie pozwu za dopuszczalne w świetle przepisu art. 203 § 4 k.p.c., na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. Sąd orzekł, jak w pkt I. postanowienia.

W myśl przepisu art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c., Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.

Ponoszenie kosztów procesu określone zostało w art. 98 i nast. k.p.c. Przepisy te ustanawiają dwie reguły, a mianowicie zasadę odpowiedzialności za wynik procesu i zasadę zwrotu kosztów celowych, do których należy – w przypadku reprezentowania strony przez adwokata (radcę prawnego) – wynagrodzenie tego pełnomocnika.

Pełnomocnik powoda domagał się zasądzenia od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, w związku z tym, że zapłata nastąpiła po wniesieniu pozwu.

Sąd w oparciu o przepis art. 102 k.p.c. zasądził koszty procesu na rzecz powoda tylko częściowo, tj. w kwocie 1.605,00 zł. Na kwotę tę składa się połowa opłaty od pozwu w kwocie 588,00 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17,00 zł. oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1.000,00 zł.

Zgodnie z art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Przepis powyższy nie konkretyzuje pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawiając ocenę sądowi przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy.

Analiza sytuacji pozwanego, przedstawionej przez niego w odpowiedzi na pozew i udokumentowanej złożonymi rachunkiem zysków i strat za okres od 01 stycznia 2017 r. do 31 marca 2017 r. oraz kwartalnymi sprawozdaniami o stanie zobowiązań za czwarty kwartał 2016 r. i pierwszy kwartał 2017 r., wskazuje zdaniem Sądu na ziszczenie się przesłanek z art. 102 k.p.c.

Sąd miał na uwadze, że pozwany jest podmiotem leczniczym, wykonującym zadania publiczne o szczególnym znaczeniu. Jego sytuacja finansowa jest trudna. Dochodzona pozwem kwota stanowi zapłatę za zakupiony stymulator nerwu błędnego, elektrody, tunelizator i magnesy, a więc sprzęt niezbędny do realizacji właśnie tych zadań. Regulowanie zobowiązań przez pozwanego nie jest zależne jedynie od niego samego, ale w dużej mierze od okoliczności, na które nie ma wpływu, tj. od finansowania go przez NFZ. Z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności jako szpital, trudno jako zarzut postawić pozwanemu to, że stara się zapewnić jej ciągłość i fachowość. Chodzi wszak o ochronę życia i zdrowia ludzkiego.

O zwrocie połowy opłaty od pozwu orzeczono na mocy art. 79 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2016 r., poz. 623). Zgodnie z jego ust. 1 pkt 1 lit. b i ust. 1 pkt 3 lit. a, Sąd z urzędu zwraca stronie całą uiszczoną opłatę od pisma cofniętego, jeżeli cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom, a w braku takich stron - przed wysłaniem zawiadomienia o terminie posiedzenia, a połowę uiszczonej opłaty od pisma cofniętego przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana.

W niniejszej sprawie doręczono pozwanemu odpis pozwu, w związku z czym powodowi należy się zwrot połowy opłaty od cofniętego pozwu.

SSR Agnieszka Brzoskowska

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE