UZASADNIENIE

wyroku z dnia 26 kwietnia 2017r.

Małoletnia powódka M. C. (1) działająca przez matkę M. W. wniosła o zasądzenie od P. C. tytułem alimentów kwoty po 750 zł miesięcznie płatnych do 10 dnia miesiąca poczynając od 1 lutego 2017 r. z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany jest ojcem małoletniej powódki, początkowo zobowiązał się do łożenia na rzecz dziecka po 500 zł miesięcznie, jednakże od 3 miesięcy nie wywiązuje się ze swojego obowiązku. Matka małoletniej samodzielnie utrzymuje i wychowuje dziecko, korzystając z pomocy swoich rodziców. M. W. nie pracuje, jest zarejestrowana, jako bezrobotna, jedynym źródłem utrzymania jest świadczenie rodzicielskie w kwocie 1000 zł oraz kwota 500 zł, z programu 500+. Pozwany zaś jest informatykiem, pracuje w Zakładzie Usług Budowlanych i (...) i mieszka razem z rodziną. Matka małoletniej wskazała, że średni miesięczny koszt utrzymania dziecka to kwota 1200 zł.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa wskazując na swoja bardzo złą sytuacje materialną. W szczególności podniósł, że z końcem 2016r. został zwolniony, z powodu likwidacji miejsca pracy, uczestniczy w szkoleniu w zawodzie operator koparko ładowarki, co prawda ukończył dwuletnia szkołę o specjalizacji „budowa sieciowych baz danych” jednak nigdy nie pracował w tym zawodzie; aby się utrzymać pozwany korzysta z pomocy finansowej rodziny.

Bezsporny był następujący stan faktyczny:

P. C. jest ojcem małoletniej powódki M. C. (1) ur. (...) Dziecko pozostaje pod wyłączną piecza matki M. W., która nie pracuje, jest zarejestrowana, jako bezrobotna, otrzymuje świadczenie rodzinne 1000 zł oraz kwotę 500 zł z programu 500+. Małoletnia powódka wraz z matka mieszka z dziadkami i bratem matki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia M. C. (1) jest dzieckiem zdrowym, na wyżywienie matka dziecka miesięcznie wydaje 300 zł, obecnie przechodzi na dietę stałą, odchodząc od żywienia wyłącznie mlekiem. Na ubrania matka dziecka wydaje miesięcznie około 100 zł, na środki higieniczne około 200 zł, w tym pampersy 120 zł, roztwór na ząbkowanie to 60 zł miesięcznie, żel na zęby 20 zł miesięcznie, zakup witamina D to wydatek 15 zł miesięcznie, inne odzywki i leki m.in. na katar to koszt 150 zł miesięcznie. W celu zapewnienia odpowiedniego rozwoju psychoruchowego matka kupuje także dziecku zabawki tj. gryzaki, grzechotki, na co wydała w 2017r. 120 zł. Inne wydatki na utrzymanie dziecka to 160 zł na badanie USG bioder, szczepienia na pneumokoki- 1200 zł za cztery dawki, meningokoki po 200 zł dawka. Na badania okresowe do lekarza dziecko dowożone jest przez dziadków macierzystych, M. W. partycypuje kosztach zakupu benzyny dopłacając 50 zł. M. W. zajmuje w domu całe piętro, prowadzi samodzielne gospodarstwo, partycypuje jednak w kosztach utrzymania całego budynku, wydając na media tj. woda, gaz, prąd ok. 150 zł miesięcznie, oraz dokładając się do kosztów ogrzewania domu. Średni miesięczny koszt utrzymania dziecka to kwota 1100 zł, bez uwzględnienia wydatków na szczepienia.

Dowody:

Zeznania M. C. (2) K-88-89,

Rachunki i faktury K-12-29; 74-86; 108-113.

Pozwany P. C. ma 33 lat, z wykształcenia jest informatykiem, w specjalności „budowa sieciowych baz danych”, nigdy jednak nie pracował w tym zawodzie, zatrudniany jest okresowo w firmach budowlanych i remontowych gdzie w 2015r. uzyskał przychów w wysokości 19767 zł; w trakcie trwania postepowania ukończył kurs operatorów koparko-ładowarek organizowany przez Urząd Pracy w L.. Ukończył także szkołę zawodowa w zawodzie mechanik naprawy maszyn i urządzeń. Pod koniec (...)został zwolniony z dotychczasowego zakładu pracy i jest zarejestrowany, jako bezrobotny. Pozwany, mieszka razem z rodzina tj. z babką, siostrą i jej rodzina oraz drugim bratem; prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, zaś koszty opłat za mediów dzielą pomiędzy sobą. P. C. pożyczył u swojej ciotki kwotę 2200 zł, w tym 1200 z na dokształcenie i 1000 zł na alimenty na dziecko.

Dowody:

zeznania P. C. K-89,

zaświadczenia i decyzje z Urzędu Pracy K-43-46,

zeznania podatkowe K- 53-61.

W powiecie (...), w urzędzie pracy zgłoszono oferty pracy dla pomocników budowlanych z wynagrodzeniem 2900 zł miesięcznie oraz programista z wynagrodzeniem 5.000 zł. W powiecie (...) odnotowano 8 ofert pracy w zawodach budowlanych z wynagrodzeniem od 2000 zł do 5000 zł. W powiatowym urzędzie pracy w W. odnotowano zaś ofert pracy w zawodach ogólnobudowlanym z wynagrodzeniem, co najmniej 2080 zł brutto.

Dowód:

Informacje z powiatowych urzędów pracy K-, 99, 105, 151.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wiarygodnych dowodów z dokumentów tj. informacje z urzędów pracy, które były czytelne, podpisana, a żadna ze stron nie kwestionowała jej wiarygodności ani okoliczności nią stwierdzonych. Wiarygodne były też rachunki, faktury, potwierdzenia przelewów, których treści ani wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała.

Podstawą ustalenia stanu faktycznego były także wiarygodne zeznania M. W., która zeznała pewnie i rzeczowo, jednoznacznie wskazując okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawie, jej postawa w trakcie zeznań przekonała Sąd o wiarygodności jej relacji. Zeznania zaś świadków A. P., D. D. i R. D. oraz pozwanego P. C. były wiarygodne w takim zakresie, w jakim zostały potwierdzone innymi wiarygodnymi dowodami przeprowadzonymi w toku przewodu sądowego, w pozostałym zakresie Sąd odmówił wiarygodności relacji tych osób. Świadkowie, bowiem zeznawali tendencyjnie, starając się uwypuklić okoliczności świadczące o trudnościach w znalezieniu pracy przez P. C., pozwany zaś unikał jednoznacznych odpowiedzi na pytania dotyczące jego możliwości zarobkowych i majątkowych, cały czas zasłaniając się trudnościami na rynku pracy. Zasady doświadczenia życiowego wskazują jednak, że obecnie, zdrowy mężczyzna w wieku(...) lat, przy dołożeniu elementarnej dbałości o swoje sprawy, może bez trudu znaleźć pracę, która pozwoli mu na samodzielne utrzymanie.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny został zdefiniowany w art. 128 kro i polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. Podstawę prawną roszczenia alimentacyjnego dzieci względem rodziców stanowi art. 133§1 kro, zgodnie, z którym rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Wyjaśnić przy tym należy, że brak samodzielności dziecka odnosi się zarówno do małoletniego, pozostającego pod władzą rodzicielską, jak i do dziecka pełnoletniego, które nie z własnej winy nie potrafi jeszcze utrzymać się bez pomocy rodziców ze względu na swoją sytuację życiową, w szczególności z uwagi na brak wykształcenia czy zawodu. W okolicznościach niniejszej sprawy, nie powinno, więc budzić wątpliwości, że P. C. jest zobligowany do alimentowania swojej córki M. C. (1), która z uwagi na swój wiek (6-7 miesięcy lat) nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji.

Zakres świadczenia alimentacyjnego został zaś określony w art. 135 § 1 kro i zgodnie z tym przepisem zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przesłanka usprawiedliwionych potrzeb pozwala dostosować rozstrzygnięcie o alimentach do indywidualnych potrzeb uprawnionego, przy czym pod pojęciem tym należy rozumieć zarówno potrzeby niematerialne (psychiczne, duchowe, indywidualne zainteresowania, hobby, wypoczynek) i materialne (wyżywienie, ubranie, koszty mediów, wykształcenie) na poziomie przeciętnej stopy życiowej populacji, w której żyje i funkcjonuje uprawniony. W toku przewodu sądowego w niniejszej sprawie, ustalono zaś, że M. W. miesięcznie wydaje na zaspokojenie bieżących potrzeb małoletniej córki kwotę, co najmniej 1100 zł miesięcznie. Wskazana kwota zaspokaja takie podstawowe potrzeby dziecka jak wyżywienie, ubranie, zabawki, witaminy, opieka medyczną tj. wizyty u pediatry. Są to, więc niezbędne wydatki mieszczące się na poziomie przeciętnej stopy życiowej w aglomeracji (...). Do wskazanej kwoty koniecznych wydatków na utrzymanie uprawnionej dodać należy także wydatki na szczepienia przeciwko pneumokokom, meningokokom, rota wirusom, na które M. W. wydała blisko 1800 zł. Szczepienia te, w dzisiejszych czasach, nie są, bowiem czymś wyszukanym, ale stanowią standardowe świadczenie medyczne zapewniające ochronę zdrowotną. Koszty utrzymania dziecka to także opłaty za media tj. woda, gaz, energia elektryczna (150 zł), z których korzysta mieszkając wspólnie z matka i dziadkami, a bez których obecnie trudno wyobrazić sobie normalne funkcjonowanie.

Druga z przesłanek kształtujących zakres świadczenia alimentacyjnego zgodnie z treścią art. 135 § 1 kro tj. zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, oznacza status materialny, realny do osiągnięcia przy dołożeniu przez zobowiązanego należytej staranności z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności oraz zasobów majątkowych. Z cytowanego przepisu expilité wynika, że o wysokości obowiązku alimentacyjnego, decydują możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego, a nie jego obecna sytuacja materialna. Ustalając, więc wartość alimentów Sąd uwzględnia możliwe do uzyskania dochody przez zobowiązanego, należycie dbającego o swoje interesy. Jak zaś ustalono w niniejszym postępowaniu P. C. ma wyuczone 2 zawody tj. mechanik naprawy maszyn oraz informatyk, dodatkowo ukończył kurs koparko ładowarki, bez problemu powinien, więc znaleźć prace w południowej części województwa (...). Co istotne, jak wynika z informacji z Urzędów Pracy, jako niewykfalifikowany pracownik może liczyć na wynagrodzenie, co najmniej 2080 zł, a jako informatyk nawet 5000 zł miesięcznie. Pomimo to nigdzie nie pracuje zawodowo i jak twierdzi nie osiąga żadnych dochodów utrzymując się jedynie z zasiłku dla bezrobotnych lub pomocy rodziny. Z powyższego wprost wynika, ze pozwany ma możliwości uzyskać dochód pozwalający na alimentowanie małoletniej, w kwotach zasądzonych wyrokiem z 26 kwietnia 2017r. Przy dołażeniu należytej staranności i zaangażowania może, bowiem uzyskać dochód na poziomie znacznie przewyższającym minimalne wynagrodzenie tj. 2080 zł, co pozwoliłoby mu na pokrycie alimentów należnych córce w łącznej kwocie 750 zł, bez uszczerbku dla swojego utrzymania.

Przypomnieć też, trzeba, że zgodnie z art. 135 § 2 kro wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim przypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. W niniejszej zaś sprawie, z zeznań obu stron, w tym także z zeznań pozwanego wynika, że piecze nad małoletnią M. C. (1) sprawuje wyłącznie matka M. W., która dba o codzienne utrzymanie córki, ojciec zaś tj. P. C. jedynie odwiedza dziecko i nie ma realnej wiedzy o jego potrzebach ani kosztach utrzymania. W konsekwencji P. C., skoro nie angażuje się w bieżącą opiekę nad córka, został zobowiązany do pokrywania znacznej części kosztów jej utrzymania.

Ostatecznie Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku z 26 kwietnia 2017r.

Nakazując ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 450 zł opłaty sądowej stosowano art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005r. w związku z art. 13 ust. 1 o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i art. 22 kpc.

Zasadzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę 120 zł, stosowano art. 98 § 1 kpc, który przewiduje zasadę odpowiedzialności strony przegrywającej za wynik procesu; wskazana kwota stanowi wynagrodzenie pełnomocnika powoda, którego wysokość ustalono stosując § 4 pkt 9 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r.

Nadając wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie zasądzonych alimentów stosowano art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE