WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski

Protokolant: starszy sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Ewy Nowickiej

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2017 r. sprawy

R. W. syna M. i M. z domu P.,

ur. (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 23 października 2016 roku na drodze K-16 w miejscowości M. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym na drodze publicznej samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno 0,35 mg/l i 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie sygn.. akt IIK 156/16 uprawomocnionym dnia 30.08.2016 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego powyższym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie od 25.04.2015 r. do 25.04.2017 r.

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 4 k.k.

ORZEKA:

I. Oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.178 a § 4 k.k., przy zastosowaniu art. 37b kk oraz art. 34§ 1 a pkt. 1 kk i 35§ 1 kk, skazuje go na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę ograniczenia wolności w rozmiarze 1 (jednego) roku z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II. Na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

III. Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. zasądza od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 23 października 2016 roku oskarżony R. W. około godziny 03:00 poruszał się samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...). Oskarżony jechał z R. do pracy w M.. Tego dnia pracę miał zacząć o godzinie 05:00 rano, w zastępstwie koleżanki. Wcześniej spożywał alkohol (d. wyjaśnienia R. W. k. 42).

Tego dnia służbę patrolową w M. pełnili funkcjonariusze Policji L. S. i P. C.. Na ulicy (...) w M. zatrzymali oni do kontroli drogowej pojazd marki O. (...) o nr rej. (...) kierowany przez R. W. (d. zeznania świadka L. S. k. 42-43).

Oskarżony został na miejscu poddany badaniu stanu trzeźwości i okazało się, że znajduje się on w stanie nietrzeźwości. Przeprowadzone następnie na Komisariacie Policji badania wykazały, że oskarżony R. W. miał o godzinie 03:09 - 0,47 mg/l, o godzinie 03:24 - 0,44 mg/l, o godzinie 03:29 – 0,35 mg/l zaś o godz. 03:30 – 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (d. protokół użycia alkotestu k. 2-3).

R. W. był już wcześniej karany sądownie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i tak wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie z dnia 22 sierpnia 2016 roku, w sprawie IIK 152/16 został on skazany za popełnienie przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. na karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych. Został też wobec niego orzeczony środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, z zaliczeniem na podstawie art. 63 § 2 k.k. okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 25 kwietnia 2015 roku. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 30 sierpnia 2016 roku (d. odpis wyroku k. 12-13).

Oskarżony R. W. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż pił alkohol. Zrobił błąd i z R. jechał do pracy w M.. Do pracy miał na 05:00 rano, a jechał o godzinie 03:00. Zawsze zaczyna pracę o godzinie 12:00 albo 11:00. Tego dnia musiał zastąpić panią na kuchni, ale wiedział o tym wcześniej (d. wyjaśnienia oskarżonego k. 42).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż są one spójne z innymi zebranymi w sprawie dowodami.

Z wyjaśnieniami oskarżonego korespondują zeznania słuchanego w sprawie świadka tj. L. S. (k. 42-43).

Oskarżony R. W. w dniu 23 października 2016 roku na drodze K-16 w miejscowości M. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym na drodze publicznej samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno 0,35 mg/l i 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie sygn.. akt IIK 156/16 uprawomocnionym dnia 30.08.2016 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego powyższym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie od 25.04.2015 r. do 25.04.2017 r.

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została mu w pełni wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję art. 178 a § 4 k.k.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dobro prawne w które godzi przestępstwo (bezpieczeństwo w komunikacji), a nadto fakt, że mógł on spowodować zagrożenie dla innym pojazdów i pieszych.

Oskarżony R. W. był dotychczas karany sądownie, w tym za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. (d. dane o karalności k. 17-18).

W tym stanie rzeczy należy uznać, że wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego. Obok kary pozbawienia wolności orzeczono nadto karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, z obowiązkiem wykonania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Jednocześnie Sąd stwierdził, że nie zachodzi w stosunku do oskarżonego wypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami, uzasadniający możliwość skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia orzeczonej wobec niego kary. Świadczą o tym warunki i właściwości osobiste oskarżonego, a zwłaszcza brak jakiegokolwiek poszanowania norm prawnych. Zarzucanego mu czynu tj. prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości dopuścił się bowiem po raz kolejny i to w krótkim okresie czasu od wydania orzeczenia w tym zakresie.

O dożywotnim zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych i rowerów Sąd orzekł na podstawie art. 42 § 3 k.k., mając na uwadze fakt, iż oskarżony dopuścił się czynu z art. 178 a § 4 kodeksu karnego.

Na podstawie art. 43 a § 2 kodeksu karnego Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., w związku z tym, iż oskarżony osiąga niskie dochody.