Sygn. akt II W 287/17
Dnia 28 czerwca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: SSR Jan Steraniec
Protokolant : st. sekr. sąd. Aneta Sawlewicz-Szydlik
bez udziału oskarżyciela publicznego
po rozpoznaniu na rozprawie dnia 7 czerwca i 28 czerwca 2017 r.
sprawy przeciwko: S. J. (1) z domu C. córce M. i J. z domu S., urodz. (...) w S.
obwinionej o to, że: w dniu 05/12/2016 r. o godz. 06:50 w m. P. na ul. (...) II (...)26hm/9hm kierując samochodem marki N. o nr rej. (...) spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że z nieustalonych przyczyn zjechała na przeciwległy pas ruchu i uderzyła w prawidłowo jadący samochód marki R. o nr rej. (...) kierowany przez A. G., który wjechał do przydrożnego rowu melioracyjnego, a następnie samochód N. uderzył samochód ciężarowy marki S. o nr rej. (...) z przyczepą o nr rej. (...) kierowany przez P. N.,
tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw
I. obwinioną S. J. (2) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej wykroczenia i za to z mocy art. 86 § 1 kw i art. 36 § 1 kw orzeka wobec niej karę nagany,
II. na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinioną od zapłaty kosztów postępowania, które to koszty ponosi Skarb Państwa,
III. zasądza od obwinionej S. J. (2) na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. G. tytułem poniesionych przez niego uzasadnionych wydatków w toku postępowania kwotę 1.080,00 złotych.
Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:
W dniu 5 grudnia 2016 r. o godzinie 06:50 w msc. P. na ul. (...) II obwiniona S. J. (2) kierowała samochodem osobowym marki N. (...) o nr rej. (...). W tym samym czasie i miejscu, przeciwległym pasem ruchu poruszał się samochód osobowy marki R. (...) o nr rej. (...) kierowany przez A. G.. Bezpośrednio za wyżej wymienionym poruszał się samochód ciężarowy marki S. o nr rej. (...) kierowany przez P. N..
Obwiniona z nieustalonej przyczyn zjechała nagle na przeciwległy pas ruchu, A. G., chcąc uniknąć zderzenia, kierowanym samochodem odbił w prawo w kierunku przydrożnego rowu melioracyjnego. Pomimo wykonania tego manewru doszło do zderzenia obu pojazdów. Samochód marki N. uderzył w lewą stronę pojazdu R., pojazd kierowany przez A. G. przewrócił się na prawy bok, natomiast samochód kierowany przez obwinioną uderzył w hamujący pojazd ciężarowy marki S.. Obwiniona w wyniku wypadku doznała urazu jamy brzusznej, w związku z którym został przeprowadzony zabieg operacyjny.
Dowód: zeznania świadków; A. G. z k. 37v-38 i 7-8, P. N. z k. 50-50v, notatka urzędowa z k. 2-2v, protokół oględzin miejsca wypadku drogowego z k. 3-4, dokumentacja medyczna dot. S. J. (2) z k. 42-49.
Obwiniona S. J. (2) nie przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu. W składanych wyjaśnieniach podniosła, że w dniu zdarzenia, jadąc do pracy ze S. do O., w pewnym momencie zrobiło się jej ciepło, jej świadomość została wyłączona, nie wiedziała co się z nią dzieje. Odzyskała przytomność dopiero po wypadku. Przed wyjazdem czuła się dobrze. Obwiniona starała się ustalić przyczyny omdlenia, wykonywała badania, które nie wykazały żadnych zaburzeń, jakkolwiek neurolog i kardiolog powiedzieli jej, że do omdlenia może dojść bez przyczyny – vide wyjaśnienia z k. 37-37v.
W świetle oceny całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego i jednoznacznych, niewątpliwych wniosków, jakie należało wywieść z jego analizy, należy stwierdzić, iż wyjaśnienia obwinionej nie zasługują na wiarę, co do stwierdzenia, że kierując samochodem marki N. w momencie zdarzenia drogowego nie miała świadomości tego co się z nią dzieje.
Bezspornym pozostaje fakt, że obwiniona S. J. (2) zjechała na przeciwległy pas ruchu i uderzyła w prawidłowo jądące na przeciwległym pasie ruchu pojazdy kierowane przez A. G. i P. N., co potwierdzają zeznania wyżej wymienionych świadków oraz dokumenty w postaci notatki urzędowej i protokołu oględzin miejsca wypadku drogowego a czemu nie zaprzeczają wyjaśnienia obwinionej.
Wskazane powyżej dowody wzajemnie uzupełniają się i prowadzą do jednoznacznych oraz przekonywujących wniosków w zakresie odtworzenia przebiegu kolizji drogowej mającej miejsce z udziałem samochodu kierowanego przez obwinioną S. J. (2) i samochodów kierowanych przez pokrzywdzonych A. G. i P. N..
Z relacji S. J. (2) oraz z przedłożonej przez jej obrońcę dokumentacji medycznej nie wynika jaka miałaby być ewentualna przyczyna jej utraty świadomości w trakcie kierowania pojazdem. Obwiniona podała, że przed wyjazdem czuła się dobrze, jej stan zdrowia jest dobry. Przeprowadzone badania lekarskie nie uprawdopodobniły w najmniejszym nawet stopniu możliwości zaistnienia u S. J. (2) opisywanych przez nią objawów w postaci „wyłączenia świadomości” i braku wiedzy odnośnie tego co działo się wokół niej.
W kontekście zebranych dowodów i wynikających z nich okoliczności kolizji, twierdzenie obwinionej stanowi niczym nie dającą się uzasadnić i potwierdzić tezę polegającą na bezpodstawnym twierdzeniu, że nie popełniła ona wykroczenia w związku z brakiem możliwości pokierowania swoim postępowaniem z uwagi na utratę świadomości.
W tym stanie rzeczy, nie budzi żadnych wątpliwości wina obwinionej S. J. (2), co do tego, że kierując samochodem marki N. spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że z nieustalonych przyczyn zjechała na przeciwległy pas ruchu i uderzyła w prawidłowo jadący samochód marki R. kierowany przez A. G., który wjechał do przydrożnego rowu melioracyjnego, a następnie samochód N. uderzył w samochód ciężarowy marki S. kierowany przez P. N.. Tym samym, obwiniona dopuściła się wykroczenia określonego w art. 86 § 1 k.w.
Ustalone okoliczności zawinionego przez obwinioną S. J. (2) zderzenia pojazdów, przy uwzględnieniu skutków kolizji dla jej zdrowia, doprowadziły Sąd do stanowiska o orzeczeniu kary nagany, w pełni spełniającej przesłanki jej wymiaru. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisów powołanych w punkcie II wyroku.
Nadto od obwinionej zasądzono na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 1080 zł. tytułem zwrotu poniesionych przez niego uzasadnionych wydatków w toku postępowania.