Sygn. akt III RC 4/17
A. K. wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego względem pozwanego M. T. (1) z dniem 01 października 2016 roku .
Na wypadek gdyby Sąd doszedł do przekonania, że na powodzie nadal ciąży obowiązek alimentacyjny wniósł o obniżenie alimentów do kwoty po 300 zł miesięcznie .
W uzasadnieniu powództwa podał , że pozwany ma 22 lata , ukończył technikum logistyczne , zdobył zawód technika logistyki i tym samym może rozpocząć samodzielne , dorosłe życie .
Wskazał nadto , że od października 2016 roku nie ma wiedzy czy syn kontynuuje naukę albowiem nie chce takiej odpowiedzi mu udzielić . Kontaktował się z synem telefonicznie , drogą smsową , a następnie z matką pozwanego i otrzymał jedynie informację , że pozwany nie studiuje na kierunku prawniczym , ale innym . Nie uzyskał informacji na jakim i w jakim systemie się uczy .
Powód podał , że jego sytuacja finansowa jest trudna . W związku z reformą oświaty jego małżonka utraci pracę . On sam nadal wyjeżdża do pracy do Niemiec i średnio jego dochody wynoszą 2300 zł . Na utrzymaniu ma jeszcze jedno dziecko , syna , który ma 12 lat . Jest to dziecko chore z przewlekłą astmą .
Na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2017 roku powód sprecyzował swoje stanowisko i wniósł o ustalenie , że jego obowiązek alimentacyjny wobec syna nie istnieje .
Pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa .
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
M. T. (1) urodzony (...) jest dzieckiem pochodzącym z małżeństwa M. T. (2) i A. K. . Małżeństwo zakończyło się po zaledwie pięciu latach , bez orzekania o winie .
Zakres obowiązku alimentacyjnego został po raz ostatni określony wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie z dnia 23 marca 2016 roku w sprawie III RC 263/15 . Alimenty na rzecz pozwanego zostały wówczas podwyższone z kwoty 500 zł do 600 zł miesięcznie.
Powód wówczas od 2013 roku pracował na umowę zlecenie jako opiekun osób starszych w Niemczech , lecz zatrudniony był w Polsce . Trzy miesiące pracował w kraju , kolejne trzy w Niemczech . Zależnie od kursu euro zarabiał około 2314,75 zł netto miesięcznie . Płacił na bieżąco alimenty . W maju 2015 roku z tytułu ukończenia szkoły przesłał dla syna 200 zł . Był zdrowy . Żona powoda była zatrudniona jako nauczyciel w gimnazjum i zarabiała około 3000 zł miesięcznie . Spłacała pożyczkę w pracy na kwotę 8000 zł . Miała stwierdzoną zaćmę , wymagała specjalistycznych okularów / cena ponad 2000 zł /.
Małżonkowie posiadali samochód , który kupili za 29000 zł .
Powód z drugiego małżeństwa posiadał syna . Chłopiec był alergikiem , miał stwierdzoną astmę atopową , wymagał przyjmowania leków za kwotę około 260 zł miesięcznie .
Pozwany M. T. (1) był studentem pierwszego roku prawa na Uniwersytecie M. K. w T. . Były to studia stacjonarne . Początkowo mieszkał w akademiku , za który płacił 300 zł miesięcznie . Wyprowadził się z uwagi na złe warunki do nauki . Zamieszkał na stancji , za którą płacił 400 zł odstępnego i robił opłaty . Ponosił koszty wyżywienia 700-800 zł miesięcznie . Śniadania i kolacje przygotowywał sam , a na obiady chodził do baru / wydawał 25-27 zł dziennie / . Ponosił koszty dojazdu do M. w wysokości 20 zł w jedną stronę , przyjeżdżał do domu raz w tygodniu .
Na odzież, kosmetyki przeznaczał 200 zł , na książki i płyty 300 zł miesięcznie. Na swoje życie poza opłatami potrzebował 1000 zł . Zamierzał od nowego roku akademickiego rozpocząć drugi kierunek studiów . Nie pracował dorywczo .
Matka pozwanego pracowała jako dyrektor szkoły i osiągała wynagrodzenie w kwocie 4485, 27 zł miesięcznie . Nie była związana z mężczyzną i poza pozwanym nie miała innych dzieci na utrzymaniu .Opłacała pozwanemu stancję i przekazywała od 100 do 300 zł miesięcznie . Spłacała raty za mieszkanie / 600 zł miesięcznie / . Posiadała samochód marki o. z 2007 roku / dowód akta III RC 263/15 /.
Aktualnie powód ma 51 lat , nadal pracuje jako opiekun osób starszych . Trzy miesiące w Polsce i trzy kolejne w Niemczech . Zarabia 2300 zł netto .
Ma dziecko z drugiego małżeństwa , syn nadal choruje na astmę i pozostaje pod kontrolą lekarzy specjalistów . Małżonka powoda pracuje jako nauczyciel i zarabia około 3000 zł miesięcznie . Rodzina mieszka w mieszkaniu żony powoda . Opłatami dzielą się po połowie , wynoszą one około 1200 zł miesięcznie . Małżonkowie nie spłacają rat ani kredytów . Mieszkanie było zakupione za gotówkę i jest to majątek odrębny żony powoda . Powód posiada samochód kupiony za 15000 zł .
Przyjmuje leki na nadciśnienie , poza tym jest zdrowym mężczyzną / dowód karta leczenia szpitalnego k 7 , 8 , faktury k 9-11, , zeznanie podatkowe k 26-29, zaświadczenie k 31,32, wyjaśnienia powoda k 33-34/.
Pozwany M. T. (1) zrezygnował ze studiów na kierunku prawo i od października 2016 roku rozpoczął studia na kierunku medioznawstwo . Planowany termin ukończenia studiów to wrzesień 2019 rok. Nauka idzie mu dobrze , zaliczył pierwszy semestr . Robi kurs na kodowanie stron internetowych . Mieszka na stancji , za którą jego matka płaci 650 zł miesięcznie z opłatami włącznie .
Matka pozwanego nadal pracuje jako dyrektor szkoły i zarabia około 3500-3800 zł miesięcznie . Spłaca kredyt za mieszkanie / 600 zł miesięcznie /.Posiada samochód r. rocznik 2014 . Ma oszczędności na wypadek nieprzewidzianych okoliczności / dowód protokół rozprawy k 34-35 , zaświadczenie k 30 /.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie podstawę żądania stron stanowi art. 138 KRO zgodnie z którym, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.
Przez zmianę stosunków rozumie się zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Obowiązek alimentacyjny wygasa wtedy, gdy uprawniony uzyska zdolność do samodzielnego utrzymania. Następuje to również w sytuacji, gdy zobowiązany do alimentacji na skutek zdarzeń losowych utraci całkowicie możliwość osiągania jakichkolwiek dochodów.
Tak określony przedmiot badania Sądu oznacza, że konieczne jest porównanie stanu istniejącego w dacie ostatniego orzeczenia ustalającego wysokość alimentów ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu.
W ocenie Sądu zarówno po stronie powoda jak i po stronie pozwanego od czasu ostatniego orzeczenia w zakresie alimentów nie doszło do zmiany stosunków, które powinny skutkować ustaleniem , że obowiązek alimentacyjny nie istnieje .
W dacie ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów pozwany był studentem studiów stacjonarnych .
Obecnie jest również osobą studiującą , zmienił kierunek studiów , który mu nie odpowiadał i rozpoczął studia na kierunku medioznawstwo w systemie również stacjonarnym . Z rozpoczęciem studiów oprócz codziennych kosztów utrzymania wiążą się też dodatkowe wydatki na zakup książek i pomocy naukowych.
Niewątpliwie więc od czasu ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów usprawiedliwione potrzeby finansowe pozwanego związane przede wszystkim z edukacją na studiach znacznie wzrosły , a tym samym brak jest podstaw do ustalenia, że obowiązek alimentacyjny nie istnieje .
Zarzuty podnoszone przez powoda , że pozwany jest dorosły, ukończył technikum i może samodzielnie się utrzymywać nie zasługują na uwzględnienie.
Ustanie obowiązku alimentacyjnego nie jest bowiem samo przez się związane z osiągnięciem przez dziecko pełnoletności (zob. uchwała SN z 31 stycznia 1986 r., III CZP 76/85, OSNCP 1987, nr 1, poz. 4).
Kontynuowanie nauki i starania dziecka pełnoletniego o zdobycie lub podniesienie kwalifikacji stosownych do jego uzdolnień, które umożliwią mu w przyszłości osiąganie wyższych zarobków, mogą usprawiedliwiać odmowę podjęcia przez nie pracy lub niewykorzystywanie posiadanych możliwości zarobkowych, również tych związanych ze zdobytym dotychczas wykształceniem/zawodem (zob. wyrok SN z 24 marca 2000 roku, III CKN 1538/99, wyrok SN z 14 listopada 1997 roku, III CKN 217/97, wyrok SN z 11 lutego 1986 roku, (...)).
Sytuacja powoda natomiast nadal jest płynna i stabilna i nie zmieniła się od ostatniej sprawy w przedmiocie alimentów . Powód ma to samo zatrudnienie , osiąga dochód na tym samym poziomie . Jego sytuacja rodzinna również nie zmieniła się . Małżonka nadal pracuje i zarabia podobnie jak w roku ubiegłym . Nie doszły żadne choroby czy inne niesprzyjające losowe okoliczności .
W ocenie Sądu świadczenia alimentacyjne otrzymywane przez pozwanego w dotychczasowej wysokości przystają z jednej strony do obecnych jego potrzeb , a z drugiej do możliwości zarobkowych i majątkowych jego ojca A. K. .
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 138 KRO a contrario oddalił powództwo .
1. odnotować,
2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi,
3. za 14 dni lub z apelacją
M., dnia 20 kwietnia 2017 roku