Warszawa, dnia 13 czerwca 2017 r.
Sygn. akt VI Ka 1624/16
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda
Sędziowie: SSO Jacek Matusik
SSO Remigiusz Pawłowski (spr.)
Protokolant Karolina Kożuchowska
przy udziale prokuratora
po rozpoznaniu dnia 13 czerwca 2017 r. w Warszawie
sprawy M. M. syna A. i U., ur. (...) w W.
oskarżonego o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie
z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt III K 573/14
uchyla wyrok w zaskarżonej części i sprawę M. M. przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie.
SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda SSO Jacek Matusik SSO Remigiusz Pawłowski
Sygnatura akt VI Ka 1624/16
Apelacja Prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie w takim zakresie, w jakim zarzuca zaskarżonemu orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 64§1 kk, a nadto że istnieje pozytywna prognoza kryminologiczno-społeczna wobec oskarżonego M. M., jak również rażącą niewspółmierność kary, poprzez zastosowanie środka probacyjnego. Nie mógł natomiast zostać uwzględniony wniosek o wydanie wyroku reformatoryjnego z powodów, o których dalej.
Postanowieniem z dnia 6 maja 2009r. w sprawie IV Ko 41/09 Sąd Rejonowy dla Warszawy Żoliborza zarządził wykonanie wobec M. M. kary roku pozbawienia wolności, wymierzonej wyrokiem tegoż Sądu w sprawie IV K 223/07, za występek z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Kara ta była wykonywana w okresie 22.04.2010r. – 21.04.2011r. oraz na jej poczet został zaliczony okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach 21.04.2006r. – 22.04.2006r. Występek, jakiego niniejsza sprawa dotyczy został przez oskarżonego popełniony w dniu 2.07.2014r. i zakwalifikowany z art. 62 ust 2 wskazanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Tym samym spełnione zostały przesłanki z art. 64§1 kk, bowiem oskarżony dopuścił się popełnienia umyślnego przestępstwa podobnego do umyślnego przestępstwa, za które wymierzono mu karę pozbawienia wolności, z której odbył co najmniej sześć miesięcy, zaś od końca kary do popełnienia czynu nie upłynęło więcej niż pięć lat.
W konsekwencji Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Prokuratora, szczególnie przy uwzględnieniu prawidłowo dokonanych ustaleń faktycznych, że brak jest podstaw do konstruowania wobec tego oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologiczno-społecznej i kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest rażąco niewspółmierna, wobec jej nadmiernej łagodności. Oskarżony już trzykrotnie odpowiadał sądownie za występki opisane w ustawach o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym rzeczony występek został popełniony w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64§1 kk. Świadczy to o wysokim stopniu jego demoralizacji, jak również niepoprawności obligując do wnikliwego rozważenia przesłanek do warunkowego zawieszenia wykonania kary. W ocenie Sądu Okręgowego, skoro odbywanie kary w warunkach izolacji nie skłoniło oskarżonego do odstąpienia od przestępczego procederu, to brak racjonalnych przesłanek do przyjęcia, że uczyni to środek probacyjny. Warto również zauważyć, iż zaskarżone orzeczenie miałoby niewątpliwie demoralizujący wpływ w zakresie prewencji generalnej, szczególnie w środowisku osób związanych z obrotem i konsumpcją środków odurzających i psychotropowych.
Uwzględniając argumenty autora apelacji Sąd Okręgowy nie mógł zmienić wyroku, bowiem dokonując zmian ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku nie mógł orzec surowszej kary pozbawienia wolności, jaką niewątpliwie jest kara bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Zakaz taki wynika z art. 454§2 kpk w brzmieniu na dzień 30 czerwca 2015r. Nowelizacją kodeksu postępowania karnego, która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015r. powyższy przepis został uchylony, lecz na mocy art. 36 ust 2 przepisów ustawy z dnia 27 września 2013r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, do spraw w których akt oskarżenia wpłynął przed wejściem w życie tej noweli, art. 454 kpk ma zastosowanie w dotychczasowym brzmieniu, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.
W związku z powyższym konieczne było uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe w zakresie przez siebie uznanym za właściwy, w ramach obowiązującej procedury. Sąd pierwszej instancji nie jest związany ustaleniami faktycznymi Sądu odwoławczego, a zatem dokona samodzielnej analizy zgromadzonego materiału dowodowego pod kątem istnienia przesłanek z art. 64§1 kk, jak również pozytywnej prognozy kryminologiczno-społecznej.