Sygn. akt VI GC 1206/16/3

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: stażysta Monika Kucharczyk

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa:

W. D.

przeciwko:

Zakład (...) Sp. z o.o. w M.

przy udziale interwenienta ubocznego Ośrodka (...) Sp. z o.o. w K.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego Zakład (...) Sp. z o.o. w M. na rzecz powoda W. D. kwotę 48 231,14 zł (czterdzieści osiem tysięcy dwieście trzydzieści jeden złotych czternaście groszy) z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 8 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 436,60 zł (dwa tysiące czterysta trzydzieści sześć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 1206/16/3

UZASADNIENIE

Powód W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowo-Usługowa (...) W. D. wniósł przeciwko Zakładowi (...) sp. z o.o. w M. pozwem o zapłatę kwoty 48 234,14 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 6 czerwca 2016 r. oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że dokonywał sprzedaży na rzecz pozwanej węgla kamiennego. Zawarta pomiędzy stronami umowa nr (...) z dnia 30 września 2015 r. przewidywała dostarczanie 6000 Mg miału węglowego o określonych parametrach, które po każdej dostawie towaru były badane. Powód dostarczył 2966,32 Mg towaru niezgodnego z umową. Pismem reklamacyjnym z dnia 19 listopada 2015 r. pozwana odstąpiła od zawartej umowy z uwagi na niedotrzymanie wymaganych parametrów. Powód sprzeciwił się odstąpieniu od umowy uznając je za niezasadne w reakcji na co pozwana zaproponowała ugodę, na podstawie której umowę uznano za zrealizowaną częściowo po czym dnia 30 listopada 2015 r. umowa wygasła. Warunkiem zawarcia ugody było wystawienie faktury korygującej do wysokości żądanej przez pozwaną. Kwestie spornej kwoty wyliczonego upustu za zaniżone parametry dostarczonego towaru pozostawiono jako otwartą zgodnie z § 6 porozumienia. Powód wskazał, ze w jego ocenie zasadnym jest rozliczenie realizowanej umowy w oparciu o badanie przeprowadzone przez Główny Instytut Górnictwa.

W dniu 21 października 2016 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie VI GNc 2071/16/5 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że zawarła z powodem umowę na dostawę węgla energetycznego, który musiał spełniać szereg określonych parametrów fizykochemicznych. Przeprowadzone badania laboratoryjne dokonane na zlecenie pozwanej przez Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. wykazały, że węgiel dostarczony przez powoda w październiku, nie spełniał określonych umową parametrów. Wobec tego, że powód podważał wiarygodność przeprowadzonych badań pozwana, zleciła ich ponowne wykonanie przez Ośrodek (...) sp. z o.o. Ponownie badania wykazał, że dostarczony przez powoda węgiel nie spełnia warunków umownych w zakresie wartość energetycznej, zawartości popiołu oraz zawartości siarki. Powód w dalszym ciągu nie uznawał prawidłowości dwukrotnie wykonanych badań powołując się na odmienne wyniki sporządzonej na jego zlecenie prywatnej ekspertyzy, która nie spełniała również parametrów określonych umową, gdyż przekraczała znacznie dopuszczalne stężenie siarki (0,68 % zamiast 0,6 %). Pozwany wskazał, że wartość należnego pozwanemu wynagrodzenia została obniżona w oparciu o skorygowane pomiary zawarte w wyniku badania nr (...) na podstawie postanowienia § 7 ust. 6 zawartej umowy. Pozwana wskazała, że wadliwość dostawy potwierdziły również wyniki analizy spalin powstałych w wyniku spalania dostarczonego węgla. Pozwana wniosła ponadto o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej Ośrodek (...) sp. z o.o. w K..

Interwenient uboczny Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. w piśmie procesowym z dnia 14 marca 2017 r. przyznał, że w dokonanym w dniu 13 listopada 2015 r. pomiarze zawartość siarki z uwagi na czynniki niezależne od wykonawcy pomiaru, błędnie określono badane parametry. Błąd ten jednak został naprawiony poprzez powtórzenie badania o czym strona pozwana został powiadomiona 1 grudnia 2015 r. Kolejne badania również potwierdziło przekroczenie parametrów zasiarczenia miału węglowego objętego dostawą. Interwenient uboczny wskazał, że wykonana przez powoda na prywatne zlecenie ekspertyza potwierdziła również, że miał węglowy w zakresie zasiarczenia przekracza ustalone normy. W związku z powyższym w ocenie interwenienta ubocznego umowa dostawy miału węglowego została przez dostawcę wykonana nienależycie i pozwany mógł podjąć środki prawne wynikające z treści zawartej umowy.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 30 września 2015 r. strony zawarły umowę nr (...), przedmiotem której było dostarczenie przez powoda na rzecz pozwanej węgla energetycznego sortymentu miał M II w ilości 6000 Mg. Dostarczony węgiel zgodnie z § 1 ust 4 umowy miał spełniać m.in. następujące parametry:

- zawartość opałowa (w stanie roboczym) min (...);

- zawartość popiołów (w stanie roboczym) max 15%;

- zawartość siarki (w stanie roboczym) max 0,6 %;

Zamawiający zobowiązał się do odbioru dostaw węgla w uzgodnionych ilościach oraz terminach oraz do zapłaty. Strony ustaliły cenę jednostkową węgla na kwotę 268,14 zł za 1 Mg węgla.

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy w przypadku stwierdzenia na podstawie zleconych przez zamawiającego badań laboratoryjnych, że węgiel z dostawy częściowej jednostkowej nie spełniają parametrów określonych w § 1 ust 4 umowy cena jednostkowa 1 Mg węgla miała zostać obniżona według wzoru wskazanego w § 7 ust. 6.

Dowód: umowa nr (...) (k. 4-7), harmonogram dostawy (k. 8).

Powód dostarczył zgodnie z harmonogramem 3 partie węgla energetycznego.

Dowód: zeznania świadka M. A. (k. 167-170).

Powód wystawił na rzecz pozwanej dnia 30 października 2015 r. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 795.389,04 zł brutto tytułem dostarczenia miału węglowego.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 9).

Pozwana przesyłała próbki węgla do Ośrodka (...) sp. z o.o. w K.. W raporcie Nr (...) z dnia 13 listopada 2015 r. Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. stwierdził przekroczenie norm w próbce dostarczonego węgla. Pismem z dnia 19 listopada 2015 r. pozwana oświadczyła powodowi, że odstępuje od zawartej umowy z uwagi na dostarczenie miału węglowego, który nie spełnia parametrów przewiązanych zawarta umową. Pismem z dnia 20 listopada 2015 r. powód podważył prawidłowość wyników badań zawartych w raporcie Nr (...) z dnia 13 listopada 2015 r. oraz poinformował o przekazaniu próbki do badania do Główny Instytut Górnictwa celem weryfikacji wyników badań. Pismem z dnia 26 listopada 2015 r. powód poinformował, że zgodnie z analizą z dnia 25 listopada 2015 r. sporządzoną przez Główny Instytut Górnictwa, dostarczony przez powoda węgiel przekraczał parametry ustalone przez umowę jedynie w zakresie siarki całkowitej, która wynosiła 0,68 %. W piśmie powód wskazał również, że w wypadku nie uznania stanowiska powoda oraz przesłanych wyników badań, proponuje komisyjne oddanie pozostałej w dyspozycji pozwanej próby węgla do laboratorium Głównego Instytutu Górnictwa w K. w celu weryfikacji rozbieżności wyników.

Pismem z dnia 1 grudnia 2015 r. Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. poinformował pozwaną, że wynik badań węgla przedstawiony w raporcie Nr (...) z dnia 13 listopada 2015 r. jest nieprawidłowy. Przyczyną nieprawidłowego pomiaru było zanieczyszczenie filtrów w aparacie badawczym. Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. przeprowadził kolejne badanie próbki i w raporcie badań Nr (...) z dnia 30 listopada 2015 r. podał następujące normy zostały przekroczone:

- zawartość popiołów (w stanie roboczym) 15,3 %;

- zawartość siarki (w stanie roboczym) 0,83 %;

- zawartość opałowa (w stanie roboczym) (...).

Dowód: pismo z dnia 20 listopada 2015 r. (k. 16), pismo z dnia 1 grudnia 2015 r. (k. 25), pismo z dnia 26 listopada 2015 r. (k. 18), raport Nr (...) z dnia 13 listopada 2015 r. (k. 15), raport badań Nr (...) (k. 26-27), zeznania świadka J. G. (k. 166), zeznania świadka M. A. (k. 167-170), zeznania świadka E. M. (k. 133-135), analiza fizykochemiczna z 25 listopada 2015 r. (k. 19-21), pismem z dnia 19 listopada 2015 r. (k. 12, 13-14),

Powód wystawił na przecz pozwanej dnia 1 lutego 2016 r. korektę faktury VAT nr (...) do dokumentu FS (...) opiewającą na kwotę 58 851,49 zł brutto tytułem reklamacji.

Dowód: korektę faktury VAT nr (...) (k. 10)

Na podstawie porozumienia z dnia 8 lutego 2016 r. pozwana za zgodą powoda cofnęła złożone oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy. Strony zgodnie stwierdziły również, że zawarta przez nie umowa wygasła z dniem 30 listopada 2015 r. Zgodnie z § 6 w następstwie wygaśnięcia umowy, żadna ze stron nie wnosi i w przyszłości nie będzie wobec drugiej strony wnosić jakichkolwiek roszczeń, w szczególność roszczeń odszkodowawczych oraz roszczeń o zapłatę jakichkolwiek należności za wyjątkiem uprawnienia wykonawcy do dochodzenia od zamawiającego należności w kwocie 48 234,14 zł z tytułu korekty faktury Nr (...) o kwotę 58 851,49 zł, w części kwestionowanej przez wykonawcę.

Dowód: porozumienia z dnia 8 lutego 2016 r. (k. 29-30).

Powód wystawił na przecz pozwanej dnia 31 maja 2016 r. korektę faktury VAT nr (...) do dokumentu FS (...) opiewającą na kwotę 48 234,15 zł brutto

Dowód: korektę faktury VAT nr (...) (k. 11).

Oceniając materiał dowody zgromadzony w sprawie należy stwierdzić, że decydujące znaczenie miały dla spray dowody z dokumentów dołączonych do sprawy, których treści ani autentyczności strony nie kwestionowały. Sąd uznał je w pełni wiarygodne. Sad stanął również na stanowisku, iż w niniejszej sprawie w związku z wstępującymi sprzecznościami pomiędzy wynikami badań Ośrodka (...) sp. z o.o. w K. należy uznać analizą z dnia 25 listopada 2015 r. sporządzoną przez Główny Instytut Górnictwa za stwierdzającą faktyczna jakość dostarczonego przez powoda węgla.

Zeznania złożone przez świadków M. A., J. G. oraz E. M. korespondowały z materiałem dowodowym zebranym w sprawie, są wzajemnie zgodne oraz przedstawiają logiczny ciąg wydarzeń. W związku z powyższym Sąd uznał je za wiarygodne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Spór stron powstał na gruncie wykonania umowy sprzedaży węgla energetycznego.

Zgodnie z art. 535 § 1 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W pierwszej kolejności należy podnieść, że sprzedaż jest umową dwustronnie zobowiązującą. Skutkiem zawarcia umowy sprzedaży jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej, w odniesieniu do której znajdą zastosowanie ogólne przepisy dotyczące zobowiązań wzajemnych (art. 487 i n.).

W niniejszej sprawie strony w zawartej umowie sprzedaży ustaliły, że dostarczony węgiel miał spełniać m.in. następujące parametry:

- zawartość opałowa (w stanie roboczym) min 24 000 kJ/kg;

- zawartość popiołów (w stanie roboczym) max 15%;

- zawartość siarki (w stanie roboczym) max 0,6 %.

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy w przypadku stwierdzenia na podstawie zleconych przez zamawiającego badań laboratoryjnych, że węgiel z dostawy częściowej jednostkowej nie spełnia parametrów określonych w § 1 ust 4 umowy, cena jednostkowa 1 Mg węgla zostanie obniżona według wzoru wskazanego w § 7 ust. 6.

Kwestia dostarczenia węgla nie była pomiędzy stronami sporna. Sporną pomiędzy stronami była kwestia jakości dostarczonego węgla. Pozwany stał na stanowisku, że wynik drugiego badania Ośrodka (...) sp. z o.o. w K. należy uznać za prawidłowy, w związku z czym zasadnym jest obniżenie ceny jednostkowej węgla w oparciu o wyniki badań stwierdzone w raporcie Nr (...).

Powód stał natomiast na stanowisku, że obniżenie ceny jednostkowej należy dokonać w oparciu o analizę z dnia 25 listopada 2015 r. sporządzoną przez Główny Instytut Górnictwa, którą powód zlecił wobec przedstawienia przez Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. dwóch różnych wyników badań tej samej próbki, z których ustaleniami się nie zgadzał, ponieważ wobec wzajemnej sprzeczności oba są niewiarygodne.

Pismem z dnia 26 listopada 2015 r. powód poinformował, że zgodnie z analizą z dnia 25 listopada 2015 r. sporządzoną przez Główny Instytut Górnictwa dostarczony przez powoda węgiel przekraczał parametry ustalone przez umowę jedynie w zakresie siarki całkowitej która wynosiła 0,68 %. W piśmie tym powód wskazał również, że w wypadku nie uznania stanowiska powoda oraz przesłanych wyników badań, proponuje komisyjne oddanie pozostałej w dyspozycji pozwanej próby węgla do laboratorium Głównego Instytutu Górnictwa w K. w celu weryfikacji rozbieżności wyników.

W ocenie Sądu w obliczu wątpliwości czy zlecone przez pozwaną wyniki badań laboratoryjnych Nr (...) z dnia 13 listopada 2015 r. odzwierciedlają faktyczne parametry dostarczonego przez powoda węgla, pozwana była zobowiązana do zlecenia ponownego badania w innym niezależnym ośrodku badawczym niż przeprowadzano pierwotnie badanie. Pozwana nie zleciła jednak przeprowadzenia ponownych badań pomimo tego, że Ośrodek (...) sp. z o.o. w K. pismem z dnia 1 grudnia 2015 r. poinformował pozwaną, że faktycznie wynik badań węgla przedstawiony w raporcie Nr (...) z dnia 13 listopada 2015 r. jest nieprawidłowy. Nie sposób uznać stanowiska powoda za zasadne. Wobec dwóch różnych wyników próbki wątpliwe staja się oba wyniki. Co prawda wyjaśnienie błędu przedstawione przez pracownika interwenienta ubocznego, jest wiarygodne, jednakże mając na uwadze wniosek powoda, należało przedstawić próbki do badania podmiotowi niezależnemu. Rację ma pozwany twierdząc, że zgodnie z warunkami umowy to pozwany zleca badania. Jednakże wobec uzasadnionych wątpliwości należało zlecić badania do innego podmiotu, nie koniecznie tym podmiotem musiał być GIG, do którego zwrócił się powód.

Powyższe okoliczności sprawy w ocenie Sądu prowadzą do wniosku, że skoro pozwana nie zdecydowała się na przeprowadzenie z własnej inicjatywy ponownych badań to należy uznać, że w niniejszej sprawie należy dokonać obniżenia cena jednostkowej 1 Mg węgla w oparciu o wyniki badań przedstawione w analizie z dnia 25 listopada 2015 r. sporządzonej przez Główny Instytut Górnictwa.

W ocenie Sądu należy również wskazać, że treść porozumienia z dnia 8 lutego 2016 r. wyraźnie dopuszcza dochodzenia od pozwanej przez powoda należności w kwocie 48 234,14 zł z tytułu korekty faktury Nr (...) o kwotę 58 851,49 zł, w części kwestionowanej przez wykonawcę.

W zakresie sposobu wyliczenia obniżenia ceny, nie było sporu pomiędzy stronami, wyliczenie odpowiada wzorowi z umowy.

Dodać należy również, że wyniki badania emisji spalin kotła potwierdzają, że przekroczenia w zakresie zawartości siarki musiały być raczej niewielkie, skoro w emisji spalin stwierdzono też raczej niewielkie przekroczenia zawartości tego związku chemicznego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasadził na rzecz powoda kwotę 48 231,14 zł i orzekła jak w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 535 k.c. w zw. z art. 471 k.c. tytułem brakującej części ceny.

Zgodnie z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W związku z tym pozew w części dotyczącej żądania odsetek ustawowych, również zasługuje na uwzględnienie.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania strony powodowej złożyły się kwoty: 2 412 złotych tytułem opłaty od pozwu oraz 24,60 zł tytułem kosztów poświadczeń notarialnych co daje łączną kwotę 2 436,60 zł.

Na mocy art. 107 k.p.c. Sąd uznał, że brak podstaw aby zasądzić dla interwenienta ubocznego koszty od pozwanego, interwenient swymi czynnościami nie spowodował też kosztów, które należałoby zasądzić na rzecz powoda.

SSR Jolanta Brzęk