WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka

Protokolant: K. P.

bez udziału oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2017 r. sprawy T. B.

s. T. i A. z domu R. , ur. (...) w O.

obwinionego o to, że: I w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), zatrzymał pojazd w miejscu niedozwolonym tj. na pasie ruchu do jazdy w prawo, wzdłuż linii pojedynczej ciągłej, w obrębie skrzyżowania

-tj o wykroczenie z art. 97kw w zw z art. 49ust1 pkt1 prawa o ruchu drogowym

II w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku pionowego (...) kierunki na pasach ruchu i poziomego (...) nakaz jazdy w prawo , jadąc z tego pasa na wprost przez skrzyżowanie

-tj o wykroczenie z art. 92§1kw w zw §72ust1z Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych

III w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku (...) linia pojedyncza ciągła przejeżdżając tą linię , nie sygnalizując odpowiednio wcześniej zamiaru zmiany kierunku jazdy, wjechał na pas ruchu do jazdy na wprost , przez co zmusił kierującego samochodem S. o nr rej. (...) do gwałtownego hamowania i zjechania na przeciwległy pas ruchu, czym spowodował zagrożenie niebezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 92§1kw w zw. z §86ust. 3 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym

ORZEKA:

I obwinionego T. B. uznaje za winnego tego , że w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), zatrzymał pojazd w miejscu niedozwolonym tj. na pasie ruchu do jazdy w prawo, wzdłuż linii pojedynczej ciągłej, w obrębie skrzyżowania , a następnie bez zachowania szczególnej ostrożności , nie sygnalizując odpowiednio wcześniej zamiaru zmiany pasa ruchu , włączając się do ruchu z pasa ruchu przeznaczonego do jazdy w prawo, oznakowanego znakiem pionowym (...) kierunki na pasach ruchu i poziomym (...) nakaz jazdy w prawo, nie zastosował się do znaku (...) linia pojedyncza ciągła przejeżdżając tę linię , wjechał na pas ruchu do jazdy na wprost, którym poruszał się kierujący pojazdem marki S. o nr rej. (...) , przez co zmusił kierującego samochodem S. o nr rej. (...) do gwałtownego hamowania i zjechania na przeciwległy pas ruchu, czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym i za to skazuje go na podstawie art. 97 kw w zw. z art. 49 ust.1 pkt 1 i 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym , art. 92§1 kw w zw. z §86 ust.3 i §72ust1 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych , art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust. 1 i5 ustawy Prawo o ruchu drogowym , wymierzając na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw karę 1000 (jeden tysiąc ) złotych grzywny;

II na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 100 (sto) złotych.

Sygn. akt IX W 1967/17

UZASADNIENIE

T. B. obwiniony został o to, że: I w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), zatrzymał pojazd w miejscu niedozwolonym tj. na pasie ruchu do jazdy w prawo, wzdłuż linii pojedynczej ciągłej, w obrębie skrzyżowania tj o wykroczenie z art. 97kw w zw z art. 49ust1 pkt1 prawa o ruchu drogowym ; w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku pionowego (...) kierunki na pasach ruchu i poziomego (...) nakaz jazdy w prawo , jadąc z tego pasa na wprost przez skrzyżowanie tj o wykroczenie z art. 92§1kw w zw §72ust1z Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych; w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku (...) linia pojedyncza ciągła przejeżdżając tą linię , nie sygnalizując odpowiednio wcześniej zamiaru zmiany kierunku jazdy, wjechał na pas ruchu do jazdy na wprost , przez co zmusił kierującego samochodem S. o nr rej. (...) do gwałtownego hamowania i zjechania na przeciwległy pas ruchu, czym spowodował zagrożenie niebezpieczeństwa w ruchu drogowym tj. za wykroczenie z art. 92§1kw w zw. z §86ust. 3 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym

Obwiniony T. B. mieszka w D. , prowadzi działalność gospodarczą (...), osiąga dochód miesięczny około (...) , nie ma nikogo utrzymaniu , jest (...).

W dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 obwiniony kierował samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) . Przewoził pasażerów z O. do D.. Poruszał się po drodze (...). Znajdując się na wysokości miejscowości K., w rejonie skrzyżowania , zatrzymał pojazd na pasie ruchu do jazdy w prawo, wzdłuż linii pojedynczej ciągłej. Z miejsca tego zwyczajowo zabierał pasażerów.

W tym czasie drogą nr (...) w tym samym kierunku poruszał się pokrzywdzony M. P. (1). Jest on (...). Jechał sam, samochodem prywatnym do pracy z O. do D.. Kierował pojazdem marki S. o nr rej. (...). Jechał pasem ruchu przeznaczonym do jazdy na wprost. Zbliżając się do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miejscowości K. zauważył (...) busa stojącego na prawym pasie ruchu wzdłuż linii ciągłej. Pokrzywdzony znajdował się w odległości około 20-30m od samochodu marki V. (...), gdy obwiniony, nie sygnalizując odpowiednio wcześniej zamiaru zmiany pasa ruchu, włączył lewy kierunkowskaz i włączył się do ruchu zjeżdżając z pasa prawego na pas ruchu do jazdy na wprost. Pas prawy przeznaczony był do skrętu w prawo, oznakowany strzałka kierunkową . Wykonując ten manewr obwiniony przejechał przez linię (...) , linia pojedyncza ciągła, oddzielającą pasy ruchu. Wjechał na pas ruchu po którym poruszał się pokrzywdzony. Kierujący samochodem S. w celu uniknięcia zderzenia wykonał manewr obronny gwałtownego hamowania i zmiany kierunku jazdy- odbił w lewo. Samochód pokrzywdzonego wpadł w poślizg, w wyniku czego zjechał na pas ruchu dla przeciwnego kierunku jazdy. M. P. jadąc pasem dla kierunku przeciwnego zrównał się z pojazdem obwinionego. Po odzyskaniu panowania nad pojazdem pokrzywdzony wrócił na swój pas ruchu, jechał za obwinionym, zapamiętał nr rejestracyjny jego pojazdu. Po przyjeździe do pracy, sporządził notatkę ze zdarzenia i zawiadomił o nim dyżurnego KP w D..

W dniu zdarzenia panowały trudne warunki drogowe, jezdnia była śliska, zaśnieżona.

( d. notatka k 1, płyta k10, rozkład k 18, zezwolenie k 19, wydruk z mapy k 23-26, tarcza tachografu k 20, 28-31 wyjaśnienia obwinionego i zeznania M. P. – protokół rozprawy k 35)

Obwiniony nie przyznał siędo popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż w dniu 12 stycznia 2017r kierował pojazdem wymienionym we wniosku o ukaranie. Jechał z O. do D. busem koloru (...). Pasażerów odbiera z K. (...), przystanek jest około 1km od skrzyżowania. Zaprzeczył by zabierał pasażerów przy skrzyżowania na drodze nr (...) oraz by w dniu zdarzenia zatrzymał się przed tym skrzyżowaniem na prawym pasie ruchu.. Z O. wyjechał o 6.10 , zatem na skrzyżowaniu mógł być około 6.30. Wyjaśnił pierwotnie , iż nie zna pokrzywdzonego. W dalszej części rozprawy oświadczył, iż kojarzy pokrzywdzonego, raz odmówił zabrania go jako pasażera bo był w stanie nietrzeźwym.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, uznając je za przejaw przyjętej przez niego linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie. Twierdzenia obwinionego pozostają w sprzeczności ze zgromadzonym materiałem dowodowym w tym z zeznaniami pokrzywdzonego.

M. P. (1) zeznał, iż jechał do pracy do D.. Warunki były bardzo trudne gdyż było ślisko, ruch był nasilony. Jechał z prędkością 40-60km/h pasem do jazdy na wprost. Przed skrzyżowaniem drogi nr (...) z drogą na K. zauważył (...) busa stojącego na prawym pasie ruchu w obrębie skrzyżowania , wzdłuż linii ciągłej oddzielającej pasy ruchu. Znajdował się około 20 m od tego pojazdu , gdy jego kierowca włączył lewy kierunkowskaz i zajechał mu drogę. Manewr ten świadek określił jako gwałtowny. Zeznał, iż nie miał innej możliwości jak odbić w lewo, próbował hamować, jego pojazd wpadł w poślizg i stracił nad nim panowanie, zjechał na pas ruchu dla przeciwnego kierunku jazdy. Zrównał się z busem, widział wówczas twarz kierowcy. Z zeznań świadka, wynika, iż gdyby nie wykonał manewru obronnego doszłoby do zderzenia z samochodem obwinionego, którego manewr zaskoczył go. Obwiniony wjechał na jego pas ruchu przekraczając linię ciągłą, zaraz po włączeniu kierunkowskazu. Świadek oświadczył, iż rozpoznał w obwinionym obecnym na S. rozpraw kierowcę samochodu V. (...). Gdy odzyskał kontrolę nad pojazdem wrócił na swój pas ruchu. Jadąc za obwinionym zapamiętał nr rej jego pojazdu. O zdarzeniu poinformował dyżurnego KP D., sporządził notatkę albowiem obwiniony jeździ w opisany sposób nagminnie zatrzymując się na skrzyżowaniu. Na drodze nr (...) są nieformalne przystanki , z którego odbierani i wysadzani są pasażerowie. Widział to niejednokrotnie jeżdżąc do pracy do D..

Sąd w całości podzielił zeznania świadka uznając je za spójne, logiczne, rzeczowe i konsekwentne w toku całego postępowania. Należy zauważyć, iż z zeznań wyżej wymienionych wynika, że obwiniony stworzył zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym i jedynie szybka reakcja pokrzywdzonego i wykonany manewr obronny, pozwolił na uniknięcie zderzenia pojazdów.

Z zeznaniami pokrzywdzonego koresponduje notatka jaką M. P. sporządził w dniu zdarzenia bezpośrednio po przyjeździe do pracy. Opisał w niej przebieg zdarzenia. Wskazał, iż miało ono miejsce na skrzyżowaniu na wysokości miejscowości K.. Pojazd obwinionego nagle włączył się do ruchu , gdy znajdował się w odległości około 30m od niego. Manewr ten nie był sygnalizowany odpowiednio wcześniej. Obwiniony włączył kierunkowskaz i zajechał mu drogę.

Świadek zeznał, iż nie znał wcześniej obwinionego, nie jeździ z nim do D. , nigdy nie zdarzyła się sytuacja by obwiniony odmówił zabrania go jako pasażera. Przyczyną z jakiej zdecydował się sporządzić notatkę i zawiadomić dyżurnego było stworzenie przez obwinionego zagrożenia w ruchu drogowym, sytuacja ta według świadka mogła doprowadzić do tragedii. Chciał by podjęto działania aby obwiniony nie postępował w opisany sposób.

Okoliczność, iż obwiniony w dniu 12 stycznia 2017r wykonywał przewóz samochodem o nr rej. (...) potwierdza tarcza z tachografu( k 20, 28-31 ). Wynika z niej, iż od około godziny 6 .10 do około 6.45 jego pojazd znajdował się w ruchu , w trakcie którego miały miejsce chwilowe, krótkotrwałe przerwy. Koresponduje to z rozkładem jazdy k 18 i wyjaśnieniami obwinionego. Zatrzymywanie się przez obwinionego przy drodze nr (...) celem wysadzenia paserów potwierdza także nagranie wykonane przez pokrzywdzonego już po przedmiotowym zdarzeniu k 10.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał obwinionego T. B. za winnego tego , że w dniu 12 stycznia 2017r. około godz. 6:30 na drodze (...) na wysokości miejscowości K. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), zatrzymał pojazd w miejscu niedozwolonym tj. na pasie ruchu do jazdy w prawo, wzdłuż linii pojedynczej ciągłej, w obrębie skrzyżowania , a następnie bez zachowania szczególnej ostrożności , nie sygnalizując odpowiednio wcześniej zamiaru zmiany pasa ruchu , włączając się do ruchu z pasa ruchu przeznaczonego do jazdy w prawo, oznakowanego znakiem pionowym (...) kierunki na pasach ruchu i poziomym (...) nakaz jazdy w prawo, nie zastosował się do znaku (...) linia pojedyncza ciągła przejeżdżając tę linię , wjechał na pas ruchu do jazdy na wprost, którym poruszał się kierujący pojazdem marki S. o nr rej. (...) , przez co zmusił kierującego samochodem S. o nr rej. (...) do gwałtownego hamowania i zjechania na przeciwległy pas ruchu, czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym .

Zachowaniem swoim obwiniony wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 97 kw w zw. z art. 49 ust.1 pkt 1 i 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym , art. 92§1 kw w zw. z §86 ust.3 i §72ust1 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych , art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust. 1 i5 ustawy Prawo o ruchu drogowym .

Z art. 49 ust.1 pkt 1 i 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, iż zabronione jest zatrzymanie pojazdu na skrzyżowanie i w odległości mniejszej niż 10 od niego, a także na jezdni wzdłuż linii ciągłej lub w pobliżu jej punktów krańcowych , jeżeli zmusiłoby to innych kierujących do najeżdżania na tę linię. Mając na uwadze cytowany przepis i wskazane przez świadka miejsce zatrzymania się obwinionego , uznać należało, iż obwiniony zatrzymał się w miejscu niedozwolonym.

Art. 22 ust. 1 i5 ustawy Prawo o ruchu drogowym stanowi, iż kierujący pojazdem może zmieniać kierunek jazdy lub zajmowany pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności , a także powinien zawczasu i wyraźnie sygnalizować zamiar wykonania tych manewrów. Oznacza to, iż włączenie kierunkowskazu winno poprzedzać wykonanie manewru na tyle by inni uczestnicy ruchu nie byli samym manewrem zaskoczeni. Z zeznań pokrzywdzonego wynika natomiast, iż obwiniony włączył kierunkowskaz i jednocześnie zjechał na jego pas ruchu zajeżdżając mu drogę. Manewr ten był gwałtowny i niespodziewany, zaskoczył go. Obwiniony nie sygnalizował go zawczasu.

Z ust 4 cytowanego przepisu wynika także , iż kierujący pojazdem zmieniając zajmowany pas ruchu winien ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie na który zamierza wjechać. Z zeznań pokrzywdzonego wynika natomiast, iż znajdował się w odległości 20-30 od pojazdu obwinionego, gdy ten ruszył zjeżdżając na jego pas ruchu. Zmusiło to pokrzywdzonego do hamowania, zmiany kierunku jazdy na przebiegający w lewo w celu uniknięcia zderzenia z pojazdem obwinionego , co stworzyło zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Warunki drogowe były tego dnia trudne, jezdnia oblodzona. W wyniku manewru obwinionego pokrzywdzony stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na pas ruchu dla przeciwnego kierunku jazdy.

Zgodnie z §86 ust.3 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych linia pojedyncza ciągła oznacza zakaz najeżdżania i przejeżdżania przez tę linię. §72ust1cyt rozporządzenia określa dozwolony kierunek jazdy z poszczególnych pasów ruchu. Z relacji pokrzywdzonego wynika, iż obwiniony chcąc przejechać przez skrzyżowanie na wprost zjechał z pasa ruchu przeznaczonego do jazdy w prawo na pas do jazdy na wprost przejeżdżając przez linię ciągłą.

W świetle wskazanych wyżej okoliczności i faktu naruszenia przez obwinionego podstawowych zasad ruchu drogowego Sąd orzekł wobec obwinionego karę grzywny w wysokości 1000 złotych. Orzeczona kara, w ocenie Sądu, jest współmierna do stopnia zawinienia obwinionego i społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu i nie może być postrzegana jako rażąco surowa. Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę stworzenie przez obwinionego poważnego zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Obwiniony wykonuje transport osobowy, winien zatem przestrzegać obwiązujących przepisów w ruchu drogowym celem zagwarantowania bezpieczeństwa innym uczestnikom ruchu w tym przewożonym pasażerom.

Sąd na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania i opłatą w łącznej kwocie 200 złotych, uznając, iż osiągane przez niego dochody pozwalają mu na ich uiszczenie.