UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 października 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., w wykonaniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 31 sierpnia 2016r. ( sygn. akt III AUa 1723/15 ), obliczył należną ubezpieczonemu rentę, przyjmując wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 59,17 % określony w przytoczonym wyroku.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się jej zmiany i obliczenie renty z uwzględnieniem wskaźnika za rok 1976 na poziomie 163,53 %, za rok 1977 na poziomie 162,47 %, a za rok 1978 z uwzględnieniem zasiłku wyrównawczego. Ponadto ubezpieczony wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony przeciwnej kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych bądź przedłożonego na rozprawie zestawienia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, że zaskarżona decyzja stanowi wykonanie prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, który nakazał uwzględnić ubezpieczonemu przy obliczaniu należnej renty wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 59, 17 %.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony E. B. pismem z dnia 17 czerwca 2013r. wniósł o ponowne wyliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru i zmianę wysokości renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy ustalonej decyzja z dnia 08.04.2008r.

Decyzją z dnia 10 lipca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu dokonania żądanego przeliczenia renty wyjaśniając, że z przedłożonego przez ubezpieczonego zaświadczenia nie wynika, aby w okresie od 23.09.1967r. do 19.07.1977r. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosił 190,82%, na co wskazuje ubezpieczony w złożonym wniosku.

Na skutek wniesionego przez ubezpieczonego odwołania, wyrokiem z dnia 30 lipca 2015r. r. (sygn. akt VI 2691/13 ) Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił wniesione odwołanie.

W wyniku wniesionej przez ubezpieczonego apelacji, wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2016r. ( sygn. akt III AUa 1723/15 ) Sąd Apelacyjny w Gdańsku w pkt 1 zmienił zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję w ten sposób, że przyjął do obliczenia wysokości świadczenia ubezpieczonego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 59,17 % począwszy od dnia 17 czerwca 2013r., oddalając odwołanie w pozostałym zakresie. Natomiast w pkt 2 Sąd Apelacyjny oddalił apelację ubezpieczonego w pozostałej części.

Decyzją z dnia 28 października 2016 r., zaskarżoną w niniejszej sprawie, organ rentowy, w wykonaniu wskazanego wyżej wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, przeliczył od dnia 17 czerwca 2013r., tj. od daty określonej wyrokiem tego Sądu, należną ubezpieczonemu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, z uwzględnieniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,17 %.

Należy podkreślić, iż zaskarżona decyzja z dnia 28 października 2016r. stanowi wykonanie wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, zatem jej treść winna odpowiadać wyrokowi, co niewątpliwie ma miejsce.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że wniesione przez ubezpieczonego odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, dlatego też Sąd działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. wniesione odwołanie oddalił.

W sytuacji negatywnego dla ubezpieczonego rozstrzygnięcia sprawy, brak było podstaw do zasądzenia na jego rzecz od strony przeciwnej kosztów zastępstwa procesowego ( art. 98 k.p.c. ).

SSO Karolina Chudzinska-Koczorowicz