UZASADNIENIE

Powód Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych A. S., N. S. (1) i M.-A. H. kwoty 6.628,88 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 22 sierpnia 2008 roku zawarł na piśmie z J. S. umowę o kartę kredytową C., której spłaty zadłużenia z wyżej wymienionej karty nie dokonał. J. S. zmarł w dniu 9 października 2012 r. i tym samym roszczenie stało się wymagalne względem jego spadkobierców.

W wyniku przeprowadzonego postępowania spadkowego wydane zostało postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z dobrodziejstwem inwentarza po J. S. przez: A. S., N. S. (1) i M.-A. H..

Powód wyjaśnił, że zadłużenie pozwanych wynosi 6.628,88 zł z tytułu niespłaconego kredytu, a istnienie wyżej wymienionej wierzytelności, jej wysokość oraz terminy płatności odsetek wynikają wprost z wyciągu z ksiąg bankowych. Ponadto powód nadmienił, iż podjął próbę zmierzającą do ugodowego rozwiązania sporu z pozwanymi, albowiem wysłał do pozwanych, spadkobierców po J. S., pisma wzywające do zapłaty długu zawierające informacje, iż brak wpłaty w wskazanym w wezwaniu terminie spowoduje skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego. Powód podjął również próbę telefonicznego kontaktu z pozwanymi celem ustalenia warunków spłaty zadłużenia przez pozwanych. Działanie podjęte przez powoda nie doprowadziły jednakowoż do polubownego rozwiązania sporu.

(pozew – k. 2-3)

Powód pismem z dnia 27 września 2016 r. cofnął powództwo skierowane przeciwko N. S. (1) i M.-A. H..

(pismo z dnia 2016-09-27 – k.62)

Postanowieniem z dnia 17 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy w Gdyni umorzył postępowanie w stosunku do pozwanych N. S. (1) i M.-A. H..

(Postanowienie z dnia 17 listopada 2016 r. – k. 66)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o obciążenie powoda kosztami postępowania. Ponadto pozwany wskazał, że przejęcie spadku nastąpiło z dobrodziejstwem inwentarza i z uwagi na powyższe nie zgadza się on z żądaniem powoda. Zakwestionował również jakoby powód podjął w stosunku do niego próbę ugodowego rozwiązania sporu.

(odpowiedź na pozew – k. 79-80)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 sierpnia 2008 roku pomiędzy Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. (kredytodawcą), a J. S. (kredytobiorcą) zawarta została umowa o kartę kredytową C. na podstawie której kredytobiorcy przyznany został limit kredytowy w wysokości 7.000,00 zł.

okoliczność niesporna, ponadto: Umowa o Kartę Kredytową C. – k.14

W dniu 9 października 2012 r. J. S. zmarł.

okoliczność niesporna

W wyniku czynności podjętych przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sosnowcu D. G. dnia 17 października 2013 r. sporządzony został spis inwentarza po zmarłym w dniu 9 października 2012 r. w Ś. J. S. w sprawie o sygn. akt I 1 Ns 400/13. Z treści którego wynikało, iż nie stwierdzono, aby spadkodawca posiadał nieruchomości lub cenne ruchomości. Posiadał natomiast ewentualne środki na rachunkach bankowych w (...) S.A., w S. C. Bank i Banku (...). Powyższy protokół spisu inwentarza uzupełniony został w dniu 5 czerwca 2014 r. i wynikało z niego, iż spadkodawca posiadał zadłużenie na rzecz banku i osób fizycznych oraz środki na rachunku bankowym w Banku (...). Wartość spadku po zmarłym J. S. ustalono na kwotę minus 215.900,25 zł.

okoliczność niesporna, ponadto: postanowienie Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 11 marca 2013 r. w sprawie I 1 Ns 400/13 o sporządzenie spisu inwentarza – k. 99, protokół ze spisu inwentarza z dnia 17 października 2013 r. – k.99, protokół uzupełniający spis inwentarza z dnia 5 czerwca 2014 r. – k.99

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy w Gdyni stwierdził, iż spadek po zmarłym J. S. na podstawie ustawy, z dobrodziejstwem inwentarza nabyli syn A. S., córka N. S. (2) i wnuczka M.-A. H. – każdy z 1/3 spadku.

okoliczność niesporna, ponadto: postanowienie Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 czerwca 2015 r. w sprawie o sygn.. akt VII Ns 3535/14 – k.15

Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. pismem z dnia 6 kwietnia 2016 r. wniósł pozew przeciwko spadkobiercom J. S.. Na dzień wniesienia pozwu wysokość zadłużenia z tytułu niespłaconego limitu na karcie kredytowej wynosiła 6.628,88 zł.

Okoliczność niesporna, ponadto: W. z Ksiąg Bankowych nr (...) – k. 13

Pismem z dnia 27 września 2016 r. Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. cofnął powództwo w stosunku do córki N. S. (1) i wnuczki M.-A. H. zmarłego J. S..

okoliczność niesporna, ponadto: pismo pełnomocnika powoda z dnia 2016-09-27 – k.62

Postanowieniem z dnia 17 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy w Gdyni umorzył postępowanie w stosunku do pozwanych N. S. (1) i M.-A. H..

okoliczność niesporna, ponadto: postanowienie Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 17 listopada 2016 r. – k. 66

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dowody te nie budziły wątpliwości Sądu co do swej autentyczności, a nadto ich wiarygodność nie była kwestionowana przez uczestniczące w sporze strony, a zatem brak było podstaw od odmowy dania im wiary.

W niniejszej sprawie bezspornym był, iż w dniu 22 sierpnia 2008 r. pomiędzy Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a J. S. zawarta została Umowa o Kartę Kredytową C.. Poza sporem pozostawało również, że pozwani są spadkobiercami ustawowymi kredytobiorcy, a przyjęcie spadku nastąpiło z dobrodziejstwem inwentarza.

Zgodnie z art. 69 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji udzielonego kredytu.

Z uwagi na fakt, iż kredytobiorca J. S. zmarł, w ogół jego praw i obowiązków na podstawie art. 922 k.c. weszli jego spadkobiercy – A. S., N. S. (2) i M.-A. H..

Wobec cofnięcia powództwa względem N. S. (1) i M.-A. H. Sąd postanowieniem z dnia 17 listopada 2016 r. na podstawie art. 355 § 1 i 2 w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. umorzył w stosunku do nich postępowanie.

Pozwany A. S. nie kwestionował faktu zawarcia Umowy o Kartę Kredytową przez swojego ojca z powodem oraz istnienia zadłużenia na karcie kredytowej C.. Jednakowoż podniósł, iż z uwagi na formę przejęcia spadku, tj. z dobrodziejstwem inwentarza roszczenie Banku powoda jest bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 1031 § k.c. w przypadku przejęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku. Odpowiedzialność ta jest więc ograniczona do ustalonej wysokości, ograniczenie to nie ma natomiast znaczenia przy określaniu czym spadkobierca odpowiada. Jako dłużnik osobisty odpowiada zawsze całym swym majątkiem, ale z ograniczeniem do wysokości czynnego spadku. Zatem niezasadny jest zarzut pozwanego jakoby przyjęcie spadku po J. S. z dobrodziejstwem inwentarza uzasadniało oddalenie powództwa w całości.

Zdaniem Sądu roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w całości zgodnie z art. 69 ust 1 Prawa bankowego w zw. z art. 481 § 1 k.c.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w pkt I wyroku zasądzając na rzecz powoda niespłaconą kwotę należności głównej wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty. Zastrzegając równocześnie w pkt II wyroku prawo pozwanego do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności tylko do wartości ustalonego w wykazie inwentarza albo spisie inwentarza stanu czynnego spadku po J. S..

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III wyroku i na postawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania w sprawie. Przepis art. 102 k.p.c. pozwalający w szczególnie uzasadnionych wypadkach na zasądzenie od strony przegrywającej tylko części kosztów lub nie obciążania jej kosztami w ogóle, jest przepisem szczególnym, stanowiącym wyłom w zasadzie odpowiedzialności za wynik sporu i urzeczywistniającym zasadę słuszności. Przepis ten nie konkretyzuje owych szczególnie uzasadnionych wypadków, do których się odnosi, albowiem pozostawione to zostało przez ustawodawcę do uznania sądu, który uwzględniając całokształt okoliczności sprawy kierować się powinien własnym poczuciem sprawiedliwości. Zarówno w doktrynie, jak i w praktyce orzeczniczej utrwaliło się przy tym, iż owe szczególne okoliczności związane mogą być zarówno z przebiegiem samego procesu jak i okolicznościami zewnętrznymi – a więc także dotyczącymi stanu majątkowego pozwanego. Zdaniem Sądu Bank miał wiedzę, albo mógł z łatwością posiąść wiedze odnośnie zarówno wartości czynnego spadku po zmarłym J. S. jak i długów, które znacznie go przewyższają. Sąd rozpoznając niniejszą sprawę wziął zatem pod uwagę, że Bank aby móc wyegzekwować dług musiał wystąpić do Sądu w celu uzyskania tytułu wykonawczego, bez którego nie mógłby dochodzić swoich roszczeń, ale musi mieć też na uwadze, iż obciążanie kosztami postępowania sądowego, które w tej sprawie są niebagatelne i stanowią znaczną część dochodzonej przez Bank kwoty pierwotnego długu, pogorszyłyby sytuację majątkową pozwanego, która wobec przejęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza nie powinna ulec uszczupleniu. Pogląd ten podziela Sąd Najwyższy, albowiem zastosowanie art. 102 k.p.c. nie jest uzależnione od podjęcia przez stronę wygrywającą proces działań niewłaściwych lub noszących znamiona winy. Jeżeli jednak wygrywający postępowanie swoim niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postepowaniem wywołał dany proces, z którym wiążą się koszty, okoliczność ta może jednak uzasadniać zastosowanie art. 102 k.p.c., a sposób działania przegrywającego postępowanie może być podstawą oceny, czy w danym wypadku zachodzi „szczególnie uzasadniony wypadek” uzasadniający zastosowanie tego przepisu ( orz. SN z dnia 5 sierpnia 1981 r. II CZ 98/81, OSNCP 1982, nr 2-3, poz. 36). Sąd przychylając się do wyżej wymienionego poglądu odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania sądowego uznając, iż w zaistniałej sprawie z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego zachodzi przesłanka z art. 102 k.p.c.

Przewodniczący:	SSR Iwona Tusk-Kasiewicz
Protokolant:	sekr. sądowy Monika Welka

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE