UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 roku powód J. D. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 6.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 2 października 2014 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu powód podniósł, iż w 29 listopada 2013 roku w miejscowości B. kierowany przez powoda pojazd uległ uszkodzeniu wskutek zjechania z jezdni i uderzenia w ogrodzenie budynku mieszkalnego. W dniu zdarzenia powoda i pozwanego łączyła umowa Grupowego (...). W wyniku wypadku powód doznał wstrząśnienia mózgu, stłuczenia głowy i uszkodzenia kolana lewego, w związku z którym - po konsultacji ortopedycznej w maju 2014 roku - został skierowany do leczenia szpitalnego. W dniach 11-15 czerwca 2014 roku powód przebywał w Klinice (...) w P., gdzie rozpoznano u niego zerwanie więzadła krzyżowego przedniego i tylnego kolana lewego oraz uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej. Poddano go zabiegowi artroskopii stawu kolanowego i rekonstrukcji więzadeł. Otrzymał również skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne. We wrześniu 2014 roku stwierdzono u powoda niewielki wysięk w stanie kolanowym, widoczne zrosty i zlepy maziówki, zanik mięśnia czworogłowego i zrośnięcie brzuśca mięśnia półścięgnistego z mięśniem dwugłowym, a nadto przepuklinę mięśniową powodującą ucisk nerwu kulszowego. Z uwagi na powyższe powód zgłosił szkodę u pozwanej, która w toku postępowania likwidacyjnego ustaliła uszczerbek na zdrowiu powoda w wysokości 6% i wypłaciła mu kwotę 3.600,00 zł (600,00 zł za każdy 1 % uszczerbku). W dniu 3 listopada 2015 roku pełnomocnik powoda wezwał pozwaną do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 6.000,00 zł tytułem dopłaty do należnego mu odszkodowania. Do dnia wniesienia pozwu pozwana nie zajęła stanowiska wobec zgłoszonego wobec niej żądania o zapłatę. W związku z tym powód domaga się zapłaty odszkodowania w wysokości 6.000,00 zł, stanowiącego różnicę pomiędzy pełnym odszkodowaniem w kwocie 9.600,00 zł a kwotą dotychczas wypłaconą (3.600 zł), albowiem w jego opinii wysokość uszczerbku na zdrowiu na skutek zdarzenia z dnia 29 listopada 2013 roku powinna wynosić co najmniej 16%.

W odpowiedzi na pozew z dnia 29 stycznia 2016 roku pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła o oddalenie powództwa jako bezzasadnego oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwana zakwestionowała roszczenie powoda co do wysokości, podnosząc, iż w toku likwidacji szkody wypłaciła poszkodowanemu świadczenie z tytułu umowy dodatkowej dotyczącej trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek nieszczęśliwego wypadku w łącznej wysokości 6.000,00 zł, ustalając rozmiar trwałego uszczerbku na 10% obowiązującej w dniu zdarzenia sumy ubezpieczenia. Wskazała również, iż zobowiązana jest do wypłaty świadczeń wynikających z treści łączącej dobrowolnie strony umowy grupowego ubezpieczenia na życie, której warunki i zakres ochrony zostały zgodnie przez strony zaakceptowane. Podkreśliła również, że procent uszczerbku został ustalony prawidłowo, z uwzględnieniem wszelkich następstw doznanego przez powoda urazu oraz treści łączących strony zapisów OWU oraz zakwestionowała, by poszkodowany doznał uszczerbku na zdrowiu w większym rozmiarze aniżeli ustalony przez pozwaną.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2016 roku powód cofnął powództwo w zakresie żądania zapłaty od pozwanej kwoty 2.400,00 zł, zrzekając się roszczenia w tym zakresie. Argumentując wskazał, iż decyzją z dnia 31 grudnia 2015 roku (tj. po wniesieniu pozwu) pozwana przyznała na rzecz J. D. kwotę 2.400,00 zł tytułem dopłaty odszkodowania za zdarzenie objęte pozwem.

Pismem z dnia 11 października 2016 roku strona powodowa rozszerzyła powództwo, wnosząc o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda tytułem odszkodowania kwoty 10.200,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi i ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3.600,00 zł w wysokości 13% w stosunku rocznym od dnia 2 października 2014 roku do dnia 22 grudnia 2014 roku, w wysokości 8% w stosunku rocznym od dnia 23 grudnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz w wysokości 7% w stosunku rocznym od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, natomiast od kwoty 6.600,00 zł w wysokości 7% w stosunku rocznym od dnia następnego liczonego od daty doręczenia pozwanej pisma zawierającego zmianę powództwa do dnia zapłaty.

W odpowiedzi pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, w tym również w zakresie rozszerzonym, oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 listopada 2013 roku, w miejscowości B., J. D., jadąc samochodem, zjechał z jezdni i uderzył w ogrodzenie budynku mieszkalnego, chcąc uniknąć zderzenia z psem, który wtargnął na jezdnię.

W chwili zdarzenia powód objęty był dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem w (...) S.A. w W. (Grupowe (...) – polisa nr (...)). Suma ubezpieczenia wynosiła 60.000,00 zł.

/dowód: okoliczności bezsporne, a nadto: Certyfikat Grupowego (...) – k. 15/

W dniu wypadku powód nie odczuwał dolegliwości. Pojawiły się one dopiero następnego dnia, w związku z czym J. D., w dniu 30 listopada 2013 roku, zgłosił się na Izbę Przyjęć Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w K.. Po przeprowadzonej diagnostyce, w tym wykopaniu badań RTG czaszki, klatki piersiowej i kolana lewego, u powoda rozpoznano objawy wstrząśnienia mózgu i stłuczenia głowy, podejrzenie uszkodzenia więzadła pobocznego piszczelowego. Poszkodowanemu zalecono przyjmowanie leków przeciwbólowych oraz kontrolę w poradni ortopedycznej i chirurgicznej.

/dowód: Karta (...) Pacjenta w Izbie Przyjęć z dnia 30.11.2013 r. – k. 16/

Kilka dni po zdarzeniu, w dniu 9 grudnia 2013 roku, J. D. poddał się badaniu kolana lewego. Rozpoznano wówczas niewielki wysięk w stawie kolanowym, poszerzony i obrzęknięty proksymalny koniec więzadła krzyżowego przedniego, całkowite zerwanie (...), umiarkowanie obrzęknięte więzadło krzyżowe oraz niewielkie, podłużne pęknięcie powierzchni piszczelowej w tylnym rogu łąkotki przyśrodkowej. Stwierdzono również cienkościenną torbiel B. w dole podkolanowym.

/dowód: wynik USG kolana lewego z dnia 09.12.2013 r. – k. 17/

W związku z nieustającymi dolegliwościami, w dniu 20 maja 2014 roku, powód udał się na wizytę do lekarza ortopedy w (...) we W.. Po przeprowadzonym badaniu pacjenta zakwalifikowano do leczenia szpitalnego w trybie pilnym. Zgodnie z zaleceniem powód zgłosił się do Kliniki (...) w P., gdzie przebywał w dniach 11-15 czerwca 2014 roku. Po szczegółowych badaniach u powoda rozpoznano zerwanie więzadła krzyżowego przedniego i tylnego kolana lewego oraz uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej. Pacjent – w dniu 11 czerwca 2015 roku – został poddany zabiegowi operacyjnemu (...) artroskopii stawu kolanowego oraz rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego i tylnego z wykorzystaniem ścięgien mięśni. Wykonano również drenaż kolana. Celem odzyskania sprawności powodowi zalecono chodzenie bez obciążania operowanej kończyny w ortezie pooperacyjnej i asekuracji kul łokciowych, schładzanie operowanego kolana oraz ćwiczenia. W sierpniu 2014 roku powód został skierowany na zabiegi fizjoterapeutyczne w trybie pilnym celem poprawy funkcji kolana lewego.

W związku z obrażeniami powód przebywał na zwolnieniu lekarskim.

/dowód: skierowanie do leczenia szpitalnego z dnia 20.05.2014 r. – k. 18, karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 15.06.2014 r. – k. 19, karty wizyty: z dnia 18.06.2014 r. – k. 20 oraz 17.07.2014 r. – k. 21, skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne – k. 22

Dnia 30 września 2014 roku, po przeprowadzeniu badania USG kolana lewego, stwierdzono u powoda niewielki wysięk w stawie kolanowym, widoczne zrosty i zlepy maziówki o grubości do 9 mm w zachyłku nadrzepkowym, wyraźny zanik mięśnia czworogłowego bez cech uszkodzenia włókien oraz powodujące skurcz zrośnięcie brzuśca mięśnia półścięgnistego z mięśniem dwugłowym. Stwierdzono również, że przy napięciu mięśni kulszowo-goleniowych brzusiec tworzy wyraźną przepuklinę mięśniową, powodującą ucisk nerwu kulszowego.

/dowód: USG kolana lewego z dnia 30.09.2014 r. – k. 23/

W wyniku zdarzenia z dnia 29 listopada 2013 roku powód J. D. doznał poważnego urazu kolana lewego z uszkodzeniem aparatu więzadłowego. Konieczne było leczenie szpitalne, a uszkodzenia wymagały przeprowadzenia operacji. Niezbędne było również leczenie specjalistyczne oraz rehabilitacja. Przebyty uraz spowodował powstanie trwałego uszczerbku na zdrowiu. Doznane uszkodzenia były rozległe, a ich skutki utrzymują się nadal mimo wdrożonego leczenia operacyjnego. W ciągu pierwszego tygodnia po zdarzeniu powód odczuwał ból na poziomie 6° w oparciu o 10° skalę WAS, na koniec pierwszego miesiąca ból zmniejszył się do 4°, do końca ósmego miesiąca – do 3° i na poziomie 2/3° utrzymuje się do dnia dzisiejszego.

W oparciu o tabelę stanowiącą załącznik do OWU procentowy uszczerbek wynosi: 5% za ograniczenie wyprostu kolana lewego o 10°, 1% za ograniczenie zgięcia kolana lewego o 10°, 16% za uszkodzenie obu więzadeł krzyżowych oraz za uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej oraz 5% za przepuklinę mięśniową po leczeniu operacyjnym. W sumie powód doznał 27% trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego przedmiotowym zdarzeniem. Rokowanie na przyszłość jest złe z uwagi na uszkodzenie wewnątrzstawowe, które w dalszej perspektywie (w ciągu 10-15 lat) będzie skutkowało rozwojem dalszych zmian zwyrodnieniowych pourazowych.

/dowód: opinia biegłego ortopedy traumatologa M. G. – k. 96-100/

Wypadek miał ogromny wpływ na funkcjonowanie powoda. Przed zdarzeniem J. D. był zdrowym, aktywnym, w pełni sprawnym młodym mężczyzną. Pracował jako lider zespołu (kierownik), nadzorując obsługę autostrady. Po zdarzeniu przez pewien czas noga robiła się zupełnie sztywna, powód nie mógł nią ruszyć, zmuszony był leżeć, a tym samym nie mógł pracować zawodowo. Obecnie funkcjonalność lewej nogi jest znikoma, powód wyłącznie się na niej podpiera, kolano może zginać w stopniu minimalnym. Nie jest w stanie dźwigać, biegać, uklęknąć. Tym samym nie może podejmować się czynności, które do momentu zdarzenia nie stanowiły dla niego problemu. Nadal odczuwa dolegliwości bólowe związane z doznanym urazem. Po powrocie z pracy noga jest spuchnięta, nasila się wówczas ból. Powód wciąż wspomaga się tabletkami przeciwbólowymi oraz poddaje się rehabilitacji, która początkowo obejmowała wizyty w gabinetach fizjoterapeutycznych, a obecnie polega na samodzielnych ćwiczeniach wykonywanych w domu, albowiem wizyty u specjalistów generują koszty, na poniesienie których go nie stać.

Powód niegdyś regularnie uprawiał sport, półzawodowo grał w piłkę nożną w III lidze, a następnie w IV, w „ (...)”; jeździł na rozgrywki mistrzowskie. W okresie bezpośrednio poprzedzającym zdarzenie wciąż uprawiał sport, jednakże już wyłącznie towarzysko. Obecnie aktywność fizyczna pozostaje poza zakresem możliwości powoda, za wyjątkiem pływania, które jest wręcz zalecane w rehabilitacji doznanego urazu.

Zdarzenie negatywnie wpłynęło także na życie rodzinne powoda. Trzy miesiące przed zdarzeniem J. D. został ojcem. Po wypadku nie był w stanie opiekować się niemowlęciem, a wręcz sam wymagał opieki ze strony żony. Kiedy dziecko rozpoczynało naukę chodzenia nie był w stanie aktywnie w niej aktywnie uczestniczyć. Obecnie dziecko potrzebuje ruchu, chce się bawić, a powód nie może z nim choćby pograć w piłkę.

Ponadto J. D. od najmłodszych lat pomagał rodzicom w prowadzonym przez nich gospodarstwie rolnym, co aktualnie jest niemożliwe.

/dowód: zeznania powoda – k. 87/

W związku z wystąpieniem szkody powód dokonał jej zgłoszenia u pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W.. Szkoda została zarejestrowana pod numerem (...).

W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel ustalił wysokość doznanego przez powoda uszczerbku na 6% w oparciu o punkt M.156.a tabeli uszczerbków na zdrowiu, w związku z czym wypłacono poszkodowanemu kwotę 3.600,00 zł tytułem odszkodowania (tj. po 600,00 zł za każdy 1% uszczerbku).

/dowód: opinia konsultanta medycznego – k. 25-26, pismo pozwanej z dnia 11.09.2014 r. – k. 24/

Powód, nie zgadzając się z ustaleniami poczynionymi przez pozwaną, pismem z dnia 3 listopada 2015 roku, wezwał (...) S.A. w W. do zapłaty kwoty 6.000,00 zł, stanowiącej dopłatę do należnego mu odszkodowania, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania do zapłaty. Wezwanie to skutecznie doręczono na adres pozwanej w dniu 6 listopada 2015 roku.

/dowód: pismo powoda z dnia 03.11.2015 r. wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru – k. 27-30 /

Powołana przez pozwaną komisja lekarska zweryfikowała poprawność ustaleń w zakresie doznanego przez poszkodowanego uszczerbku na zdrowiu i przyznała mu dodatkowe 4% uszczerbku (łącznie uszczerbek określono zatem na 10%). W związku z tym powodowi wypłacono dodatkowo kwotę 2.400,00 zł tytułem dopłaty odszkodowania.

/okoliczność bezsporna/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymieniony osobowy i rzeczowy materiał dowodowy zebrany w sprawie.

Jako wiarygodny dowód w sprawie Sąd ocenił opinię biegłego sądowego ortopedy traumatologa M. G., na której oparł się przy wydawaniu rozstrzygnięcia. W wyniku przeprowadzonej analizy, w oparciu o zgromadzone dokumenty, w tym dokumentację medyczną powoda, a także przeprowadzone badanie ortopedyczne, biegły ustalił wysokość doznanego przez J. D. trwałego uszczerbku na zdrowiu na 27%.

Pismem z dnia 25 października 2016 roku strona pozwana wniosła zastrzeżenia do złożonej opinii, wnosząc o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, w której biegły wyjaśni wątpliwości oraz ponownie ustali stopień trwałego uszczerbku doznanego przez powoda. Pozwana podniosła, że przedłożona przez stronę powodową dokumentacja medyczna wskazuje na szybkie zakończenie leczenia i nie zawiera informacji o cechach niestabilności kolana. Opinia biegłego została wydana w oparciu o badanie przeprowadzone 2 lata po operacji, a biegły nie wyjaśnił przy tym, czy niestabilność kolana jest wynikiem źle wykonanej operacji lub niewłaściwego leczenia, czy konsekwencją ponownego uszkodzenia (...). Biegły powinien także w opinii wskazać, jak powinna przebiegać rehabilitacja poszkodowanego po przebytym zabiegu, jakie czynności winny zostać zlecone oraz jak długo powinna ona trwać, a także, czy powód zastosował się do wszystkich zaleceń lekarzy. Pozwana zakwestionowała również przyznanie powodowi 5% trwałego uszczerbku z pkt 149a (przepuklina mięśniowa), wnosząc o udzielenie przez biegłego odpowiedzi na pytanie, czy powstanie i zwiększenie rozmiarów przepukliny mięśniowej miało wpływ na leczenie powoda (a jeśli tak, to w jakim stopniu) oraz czy powstanie przepukliny mogło być następstwem niewłaściwego leczenia powoda, a także czy obecność przepukliny wpływa na ograniczenie funkcji kolana. Tym samym strona pozwana wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej w oparciu o dokumentację medyczną powoda we wskazanych placówkach medycznych (SPZOZ w K., (...) w K., (...) w K., (...) Chirurgiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w K.).

W przedłożonej opinii uzupełniającej (k.183) biegły podtrzymał wywiedzione wcześniej wnioski, a także odniósł się do zastrzeżeń strony pozwanej wskazując, że nie istnieją podstawy do stwierdzenia, że zastosowane leczenie po urazie kolana było nieprawidłowe. Brak jest również danych z wywiadu, jak i z dokumentacji medycznej powoda, aby stwierdzić, że doszło do ponownego urazu. Biegły zaznaczył przy tym, że operacja rekonstrukcji więzadła nie gwarantuje odzyskania stabilności, albowiem zależy ona nie tylko od czynników biernych (więzadła), ale również czynnych (mięśnie) oraz od właściwego działania układu nerwowego (receptory czucia głębokiego). Wskazał nadto, że powstanie przepukliny nie jest skutkiem złego leczenia powoda. Podkreślił, iż leczenie po wykonaniu rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego polega na fizykoterapii wzmacniającej siłę mięśniową, poprawiającą zakres ruchu i działanie receptorów czucia głębokiego. Taka rehabilitacja trwa od 3 do 6 miesięcy. Na podstawie uzupełniającej dokumentacji medycznej z placówek wskazanych przez pozwaną wynika, iż powód był hospitalizowany na Oddziale Chirurgicznym Szpitala w K. od 29 kwietnia do 3 maja 2015 roku (rozpoznano wówczas stłuczenie okolicy lędźwiowej, klatki piersiowej i kolana lewego, nie opisano jednak żadnej dysfunkcji, a w dniu wypisu dolegliwości bólowe były niewielkie), a także zgłosił się do tamtejszego szpitala w dniu 2 stycznia 2017 roku (rozpoznano uraz kolana lewego).

Powód nie zgłosił zastrzeżeń do sporządzonej opinii.

W ocenie Sądu przedstawiona opinia jest jasna i logiczna, a nadto została sporządzona fachowo i rzetelnie. Wnioski w niej wywiedzione są należycie uzasadnione i wolne od błędów logicznych oraz wewnętrznych sprzeczności, co świadczy o dużym doświadczeniu zawodowym i rzetelnej wiedzy fachowej biegłego. Biegły w sposób kompleksowy i wyczerpujący ustalił rodzaj i zakres doznanych przez powoda urazów na skutek zdarzenia z dnia 29 listopada 2013 roku, opisał aktualny stan zdrowia powoda, rokowania na przyszłość, a także określił wysokość doznanego przez niego uszczerbku na zdrowiu. Opinia uzupełniająca stanowiła rzetelną i przekonującą odpowiedź na zgłoszone przez pozwanego zarzuty.

Ponadto Sąd dał wiarę zeznaniom powoda J. D. co do przebiegu zdarzenia, przebytego urazu i jego skutków w życiu prywatnym i zawodowym. Sąd ocenił zeznania powoda w tym zakresie jako jasne, spójne i szczere, jak również znajdujące całkowite odzwierciedlenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w postaci dokumentacji medycznej i opinii biegłego ortopedy.

Sąd uznał za wiarygodne również dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Ich autentyczność oraz prawdziwość stwierdzonych w nich faktów nie były kwestionowane przez żadną ze stron. W szczególności Sąd uznał za wiarygodne dokumenty potwierdzające zawarcie umowy ubezpieczenia oraz dokumentację medyczną powoda, która stała się także podstawą opracowania opinii przez biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Ogólną podstawę odpowiedzialności pozwanej stanowi art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie z art. 805 § 2 k.c. świadczenie ubezpieczyciela z ubezpieczenia majątkowego polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie zdarzenia losowego.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że powoda J. D. łączyła z pozwaną (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowa dodatkowego ubezpieczenia grupowego na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (Grupowe (...) – polisa nr (...)). Suma ubezpieczenia wynosiła 60.000,00 zł. Bezsporny był również sam fakt odpowiedzialności pozwanej za uraz doznany przez powoda. Sporna była natomiast wysokość doznanego przez J. D. trwałego uszczerbku na zdrowiu, a tym samym wysokość należnego mu świadczenia.

Zgodnie z zawartą umową i ogólnymi warunkami ubezpieczenia (OWU) w przypadku wystąpienia trwałego uszczerbku Towarzystwo zobowiązane jest do wypłaty świadczenia w wysokości 1% sumy ubezpieczenia aktualnej w dniu zajścia zdarzenia za każdy 1% trwałego uszczerbku (zatem przy sumie ubezpieczenia na poziomie 60.000,00 zł jest to 600,00 zł za każdy 1% uszczerbku). Przy czym przez „nieszczęśliwy wypadek” należy rozumieć przypadkowe zdarzenie, wywołane gwałtownie i nagle działającą przyczyną zewnętrzną, niezależne od woli Ubezpieczonego (art. I ust. 11), natomiast „trwały uszczerbek na zdrowiu” to nierokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzeniu jego funkcji i obejmuje wyłącznie przypadki umieszczone w Tabeli uszczerbków na zdrowiu, stanowiącej załącznik nr 1 do OWU (art. I ust. 40). Zgodnie z załącznikiem nr 1 ubezpieczenie obejmowało m.in. trwałe ograniczenie ruchomości stanu kolanowego w następstwie uszkodzeń samego stawu oraz inne następstwa uszkodzeń kolana (pkt 155a-c) oraz uszkodzenia skóry, mięśni, ścięgien (oparzenia, przecięcia, pęknięcia podskórne, przepukliny mięśniowe itp.) powodujące zaburzenia funkcji miernego bądź znacznego stopnia (pkt 149).

W toku przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalono, iż w wyniku zdarzenia z dnia 29 listopada 2013 roku powód J. D. doznał poważnego urazu kolana lewego z uszkodzeniem aparatu więzadłowego. Uszkodzenia były rozległe, a ich skutki utrzymują się nadal mimo wdrożonego leczenia operacyjnego. Powodowi od dnia zdarzenia towarzyszą również dolegliwości bólowe lewej nogi. W oparciu o tabelę stanowiącą załącznik do OWU procentowy uszczerbek wynosi: 5% za ograniczenie wyprostu kolana lewego o 10°(pkt 155a), 1% za ograniczenie zgięcia kolana lewego o 10° (pkt 155c), 16% za uszkodzenie obu więzadeł krzyżowych oraz za uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej (pkt 156b) oraz 5% za przepuklinę mięśniową po leczeniu operacyjnym (pkt 149a). Łącznie powód doznał 27% trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego przedmiotowym zdarzeniem. Rokowanie na przyszłość jest złe z uwagi na uszkodzenie wewnątrzstawowe, które w dalszej perspektywie (w ciągu 10-15 lat) będzie skutkowało rozwojem zmian zwyrodnieniowych pourazowych. Ponadto uraz ma negatywne konsekwencje zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym, powoda.

Okoliczności niniejszej sprawy prowadzą zatem do wniosku, iż zdarzenie powodujące szkodę było nieszczęśliwym wypadkiem (czego pozwana zresztą nie kwestionowała), a doznany uraz spełniał przesłanki do uznania jego konsekwencji za trwały uszczerbek na zdrowiu, którego wysokość została określona przez biegłego zgodnie z obowiązującymi między stronami w dacie zdarzenia Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia oraz Załącznikiem nr 1. Tym samym przyjęty przez pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości zaledwie 10% nie znajduje uzasadnienia w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności opinii biegłego ortopedy, a przyznana kwota odszkodowania w wysokości 6.000,00 zł nie rekompensuje doznanej przez J. D. szkody.

Reasumując, zgodnie z postanowieniami łączącej strony niniejszego postępowania umowy oraz OWU, powodowi za doznany w wyniku wypadku uraz należy się odszkodowanie w kwocie 16.200,00 zł, tj. 600,00 zł za każdy 1% uszczerbku na zdrowiu (600,00 zł x 27). Jednakże ze względu na fakt, że powód w toku postępowania likwidacyjnego otrzymał od pozwanej kwotę 6.000,00 zł, a tym samym ostatecznie wnosił o zasądzenie na jego rzecz świadczenia w wysokości 10.200,00 zł, to taką też kwotę należało zasądzić, uznając żądanie pozwu za w pełni zasadne.

O odsetkach od kwoty 3.600,00 zł orzeczono stosownie do art. 817 § 1 k.c., zgodnie z którym ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Zatem po upływie tego terminu ubezpieczyciel pozostaje w zwłoce z wypłatą odszkodowania i od tego dnia powodowi należą się odsetki. Natomiast odsetki od kwoty 6.600,00 zł zasądzono, zgodnie z żądaniem strony powodowej, od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanej pisma zawierającego zmianę powództwa. Z akt sprawy wynika, iż zostało ono doręczone w dniu 20 października 2016 roku (k. 115), a zatem odsetki należą się od 21 października 2016 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono stosownie do art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Wobec tego kosztami postępowania należało obciążyć pozwaną. Na koszty te złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 250,00 zł (5% z kwoty 6.000,00 zł), wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 1.200,00 zł (stawka minimalna wynikająca z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia pozwu) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa kwocie 17 zł, wynagrodzenie biegłego M. G. w łącznej wysokości 590,59 zł (428,64 zł za sporządzenie opinii zgodnie z postanowieniem z dnia 23 września 2016 roku oraz 161,95 zł za sporządzenie opinii uzupełniającej zgodnie z postanowieniem z dnia 27 marca 2017 roku), a także koszty kserokopii dokumentacji medycznej w kwocie 27,54 zł (k. 170), które zostały tymczasowo pokryte ze środków Skarbu Państwa. W toku postępowania powód uiścił kwotę 250,00 zł tytułem opłaty od pozwu oraz kwotę 428,64 zł tytułem zaliczek na sporządzenie opinii przez biegłego (k. 89 i 112). Pozwany natomiast wpłacił zaliczkę na koszty sporządzenia opinii uzupełniającej w wysokości 300,00 zł (k. 127). Wobec tego powodowi, obok kosztów zastępstwa procesowego, należał się od pozwanej zwrot poniesionych przez niego wydatków, tj. kwoty 678,64 zł (250,00 zł + 200,00 zł + 228,64 zł), o czym Sąd orzekł w punkcie II wyroku. Z kolei stronie pozwanej należało zwrócić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kole kwotę 110,55 zł tytułem nadpłaconej zaliczki (300,00 zł - 161,95 zł - 27,50 zł), o czym orzeczono w punkcie III sentencji.

SSR Elżbieta Winiarska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE