WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia SR Małgorzata Kłek
Protokolant:	p.o. sekr. sąd. Monika Borzym

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2017 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.

przeciwko I. L.

o zapłatę

oddala powództwo

Sygn. akt I C 293/17

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 27 stycznia 2017 r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. wystąpił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej I. L. kwoty 3148,75 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokosci czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od 22 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania powód wskazał, iż dochodzona wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym w dniu 17 marca 2016 r. umowy kredytowej nr (...). Kredyt nie został przez pozwaną spłacony , w związku z czym powód wypowiedział umowę kredytu z dniem 21 czerwca 2016 r., w wyniku czego roszczenie stało się w całości wymagalne.

Jak wskazano w pozwie w dniu 24 czerwca 2016 r. wierzyciel pierwotny TF Bank (...) z siedzibą w B. działając na podstawie umowy ramowej zawartej w dniu 30 listopada 2015 r. dokonał na rzecz (...) sp. z o.o. przelewu wierzytelności przeciwko pozwanej.

Powód podejmował próby rokowań drogą telefoniczną oraz kierując do pozwanej wezwanie do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Pozwana nie uregulowała zaległych zobowiązań.

Powód domaga się zasądzenia od pozwanej kwoty 3148,75 zł tytułem niespłaconego kapitału wraz z odsetkami umownymi w wysokosci czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od 22 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty.

Pozwana I. L. nie stawiła się na rozprawie i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 marca 2016 r. pozwana I. L. zawarła z TF Bank (...) Spółka z ograniczonąodpowiedzialnościąz siedzibą w B. w Szwecji umowę o kredyt gotówkowy na wniosek nr (...) o całkowitej kwocie kredytu 2 500 zł. Wraz z umową I. L. złożyła dyspozycję uruchomienia kredytu nr (...) z dnia 17 marca 2016 r.

(dowód: umowa k. 6-9 ,dyspozycja uruchomienia kredytu k. 10 )

W dniu 30 listopada 2015 r. (...) Bank (...) z siedzibą w B. w Szwecji zawarła z (...) Spółka z o.o. z siedzibą we W. umowę zakupu wierzytelności (umowa ramowa). (...) Spółka z o.o. zmieniła nazwę na (...) Spółka z o.o.

(dowód: umowa z załącznikiem - k.26-38,

Odpis pełny KRS k. 54-56 )

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu w okolicznościach sprawy powództwo nie może być uwzględnione, albowiem przedstawiony przez stronę powodową materiał dowodowy nie stanowi wystarczającej podstawy uwzględnienia powództwa pomimo tego, iż zachodzą warunki do wydania wyroku zaocznego.

Stosownie do treści art. 339§1 kpc, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. Zgodnie z §2 tego przepisu, w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Niestawiennictwo pozwanego nie zwalnia zatem Sądu z dokonania merytorycznej oceny powództwa i przedłożonych przez stronę powodową dowodów.

Przedstawiony przez stronę powodową materiał dowodowy nie stanowi wystarczającej podstawy do uwzględnienia powództwa. Powód nie udowodnił tego, iż przysługuje mu jakiekolwiek roszczenie względem pozwanej, w szczególności nie wykazał nabyciaprzedmiotowej wierzytelności.

Powód załączył do pozwu umowękredytu gotówkowego na kwotę 2500 zł z dnia 17 marca 2016 r. na wniosek nr (...) (k. 6-9), która została zawarta przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym TF Bank (...) w B. w Szwecji. Powód argumentował w pozwie, iż przedmiotowa wierzytelność została przeniesiona na powoda przez TF Bank (...) w B. w drodze przelewu wierzytelności w dniu 24 czerwca 2016 r. Okoliczność powyższa nie została wykazana.

Przedłożona przez powoda umowa sprzedaży wierzytelności może stanowić dowód wyłącznie tego, że do zawarcia takiej umowy doszło, nie wykazuje ona natomiast, iż obejmowała m. in. wierzytelność wskazaną w pozwie.

Zgodnie z umową zakupu wierzytelności z dnia 30 listopada 2015 r. ( umowa ramowa – k. 26-38) sprzedaż wierzytelności niespłacanych terminowo należących do sprzedającego TF Bank (...) następowała w dniu cesji po zaakceptowaniu przez kupującego (...) Sp. z o.o. wierzytelności (zawartych w pliku danych) pod warunkiem, że sprzedający dostarczy kupującemu akt cesji sporządzony według wzoru dołączonego do umowy jako załącznik A. Kupujący na podstawie umowy był zobowiązany do zapłaty na rzecz sprzedającego (w ciągu 14 dni roboczych po każdym dniu cesji) kwoty równej łącznej cenie zakupu wierzytelności przepisanych w dniu cesji , pod warunkiem, że sprzedający dostarczy kupującemu podpisany akt cesji sporządzony według wzoru dołączonego do umowy jako załącznik A.

Z powyższego wynika, iż przeniesienie konkretnych wierzytelności należących do sprzedającego TF Bank (...) na rzecz nabywcy (...) sp. Z o.o. następował na podsatwie aktu cesji sporządzonego zgodnie z załącznikiem A do umowy – wzór aktu cesji. Wierzytelności przeniesione na podstawie aktu cesji miały zostać wymienione w pliku danych przekazanych kupującemu przez sprzedającego.

W niniejszej sprawie powód nie przedłożył aktu cesji sporządzonego w języku polskim, z którego wynikałby przelew wierzytelności przysługującej TF Bank (...) wobec pozwanej zgodnego z wzorem aktu cesji stanowiącego załącznik A do umowy sprzedaży wierzytelności. Powód nie przedłożył też żadnego dokumentu , z którego wynikał by przelew wskazanej w pozwiewierzytelności wobec pozwanej.

Zgodnie z w/w umową sprzedaży wierzytelności przedmiotem sprzedaży miały być wierzytelności szczegółowo określone w pliku danych dostarczonych przez sprzedającego kupującemu , zaś nazwa pliku danych miała być podana w każdym akcie cesji sporządzonego zgodnie z wzorem –stanowiącym Załącznik A. Jak już wskazano do pozwu nie załączono aktu cesji sporządzonego zgodnie z w/w wzorem , brak jest zatem wskazania pliku danych zawierających informacje co do wierzytelności objętych konkretnym aktem cesji.

Do pozwu dołączono obejmujący jedynie przedmiotową wierzytelność wydruk określony jako „wyciąg z pliku „ I. 2016 -06-24”. Wydruk ten został poświadczony za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika profesjonalnego powoda, jednak w/w wyciąg sporządzony został jednostronnie przez powoda, dla celów niniejszego postępowania, a zatem jego moc dowodowa jest znikoma. Ponadto nr umowy wskazany w wydruku (...) nie jest tożsamy z oznaczeniem umowy, której wierzytelny odpis przedstawiono. Z tych też względów nie można przyjąć, że przedstawiony przez powoda wydruk wykazuje przeniesienie wierzytelności pozwanej wobec wierzyciela pierwotnego na rzecz powoda.

Dodać należy, iż powód nie przedłożył dokumentów, z których wynika data wymagalności roszczenia w tym w szczególności dowodu wypowiedzenia umowy kredytu przez wierzyciela pierwotnego. Z tych też względów nie jest możliwe zweryfikowanie żądania odsetek umownych w wysokosci czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia następnego po dniu wymagalności roszczenia.

Dalej należy wskazać, że dowodem istnienia roszczenia nie jest także zawiadomienie o cesji wierzytelności oraz przedsądowe wezwanie do zapłaty, oba dokumenty odwołują się do umowy z dnia 21 marca 2016 r. o numerze (...). Powód nie przedstawił dowodu ich doręczenia pozwanej, ani dowodu uznania przez pozwaną wynikającego z nich roszczenia.

Mając na uwadze powyższe należało uznać, że powód nie wykazał, iż przysługuje mu względem pozwanej dochodzona pozwem wierzytelność. Zgodnie z treścią art. 232 kpc strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar udowodnienia faktów uzasadniających objęte pozwem roszczenie spoczywał na powodzie, który winien zatem wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu. Nie można było również w przedmiotowej sprawie uznać, że pozwana nie przedstawiając swojego stanowiska w rzeczywistości uznała powództwo. Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w przypadku braku wątpliwości co do zasadności pozwu. W niniejszej sprawie natomiast powód nie przedłożył dowodów dostatecznie uzasadniających jego roszczenie.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, istnieją w sprawie uzasadnione wątpliwości, uniemożliwiające przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda odnoszących się do nabycia wierzytelności wobec pozwanej , jej wysokości oraz wymagalności zobowiązania. W tych okolicznościach, pomimo zaistnienia formalnych przesłanek do wydania w sprawie wyroku zaocznego wskutek nie działania w sprawie pozwanego, Sąd powództwo oddalił.