UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 3 lutego 2013 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił D. F. dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazując w uzasadnieniu, iż wnioskodawczyni jest zdolna do pracy, a zatem brak jest podstaw do przyznania świadczenia.

Od powyższej decyzji wniosła odwołanie w dniu 27 lutego 2013 roku D. F. .

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

D. F. urodziła się w dniu(...) roku, posiada wykształcenie średnie, ukończyła policealne studium zieleniarskie. W okresie aktywności zawodowej pracowała jako pielęgniarka, a następnie jako rejestratorka medyczna.

W okresie od dnia 1 czerwca 2007 roku do dnia 31 grudnia 2011 roku wnioskodawczyni była uprawniona do renty z tytułu częściowej okresowej niezdolności do pracy z powodów onkologicznych (okoliczności niesporne).

W dniu 18 grudnia 2012 roku, D. F. złożyła wniosek o przywrócenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (dowód: wniosek o rentę k. 26 w aktach ZUS).

Orzeczeniem z dnia 10 stycznia 2013 roku, lekarz orzecznik ZUS, po rozpoznaniu u wnioskodawczyni: raka piersi prawej po leczeniu operacyjnym, chemio i radioterapii w 2006 roku- bez wznowy, obrzęku limfatycznego prawej kończyny górnej, kardiomiopatii w okresie wydolności krążenia, nadciśnienia tętniczego wyrównanego, otyłości stwierdził, że wnioskodawczyni jest zdolna do pracy zarobkowej (dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 10 stycznia 2013 roku z dokumentacją medyczną k. 28 w aktach ZUS).

D. F. wniosła sprzeciw od powyższego orzeczenia, w wyniku czego sprawę skierowano na Komisję lekarską ZUS, która w dniu 25 stycznia 2013 roku wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS. Po ponownym badaniu zdiagnozowano u wnioskodawczyni: przebyta kwadrantektomię prawostronna sutka z limfaadenektomią z powodu raka, uzupełniającą chemio i radioterapię, hormonoterapię w trakcie leczenia, obrzęk limfatyczny kończyny górnej prawej bez naruszenia sprawności ruchowej, kardiomiopatię rostrzeniową w okresie wydolności krążenia, nadciśnienie tętnicze stabilne (dowód: orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 25 stycznia 2013 roku k. 76-77 roku z dokumentacją medyczną , sprzeciw z dnia 10 stycznia 2013 roku k.70 w aktach ZUS).

Aktualnie u wnioskodawczyni występują następujące schorzenia:

• rak piersi prawej po leczeniu oszczędzającym –kwadrantectomii i limfadenectomii;

• stan po chemio i radioterapii uzupełniającej;

• w trakcie hormonoterapii;

• nasilony obrzęk chłonny kończyny górnej prawej;

• kilkakrotnie przebyta róża w wywiadzie;

• kardiomiopatia rozstrzeniowa (toksyczna) w okresie wydolności krążenia;

• nadciśnienie tętnicze;

Obecny stopień zaawansowania schorzeń onkologicznych i kardiologicznych czyni wnioskodawczynię częściowo niezdolną do pracy zarobkowej okresowo (dowód: opinia biegłego lekarza onkologa D. P. k.12-13 oraz opinia uzupełniająca k.38 , opinia biegłego kardiologa M. M. (2) k.17-18 oraz opinia uzupełniająca k.33 w aktach sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Z kolei przepisy art. 12 ust. 2 i 3 stanowią, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1).

Utrata zdolności do pracy skutkująca częściową niezdolnością do pracy zachodzi zatem, gdy wnioskujący utracił zdolności do kontynuacji ostatniego zajęcia zarobkowego, nie ma możliwości podjęcia pracy zgodnie z wykształceniem, także przy uwzględnieniu umiejętności nabytych w okresie kariery zawodowej, a także gdy nie występują pozytywne rokowania co do zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 powyższej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy,

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Dla ustalenia, czy D. F. jest niezdolna do pracy w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy onkologa D. P. oraz kardiologa M. M. (2), biegłych z zakresu dziedziny medycyny, w ramach której mieszczą się schorzenia, na które cierpi skarżąca.

Opinię opracowane przez wskazanych wyżej biegłych, Sąd ocenia jako jasne, pełne, logiczne i należycie uzasadnione. Biegli sporządzili opinie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną wnioskodawczyni i wynikami badań dodatkowych, jak również po przeprowadzeniu jej osobistego badania. Określili w opiniach, na jakie schorzenia cierpi obecnie wnioskodawczyni.

Głównymi schorzeniami wnioskodawczyni są schorzenia o podłożu onkologicznym i kardiologicznym i to one determinują obecny stan zdrowia wnioskodawczyni. Dlatego też, opinie tych biegłych miały w sprawie kluczowe i decydujące znaczenie. Z ich opinii jednoznacznie wynika, że schorzenia wnioskodawczyni czynią ją częściowo niezdolną do pracy zarobkowej.

W ocenie Sądu, opinie wskazanych wyżej biegłych, nie zostały w sposób skuteczny zakwestionowane przez ZUS w toku postępowania.

Biegły onkolog D. P. stwierdził, że w aktualnym stanie zdrowia wnioskodawczyni D. F. jest częściowo okresowo niezdolna do pracy do dnia 31 marca 2016 roku. Biegły stwierdził, że u wnioskodawczyni po przebytym, leczeniu operacyjnym raka piersi prawej i po radioterapii uzupełniającej istnieje obrzęk całej kończyny górnej prawej (KGP), ze względu na zastój chłonki, istnieje predyspozycja do występowania róży, której każde kolejne zachorowanie pogłębia obrzęk. Mimo stosowanej rehabilitacji nie udało się u wnioskodawczyni zmniejszyć obrzęku KGP, a w ostatnim roku nastąpiło pogorszenie. Biegły w swej opinii podniósł nadto, iż D. F. pracowała jako pielęgniarka w poradni specjalistycznej, na którym to stanowisku wymagana jest sprawność szczególnie reki dominującej ( wnioskodawczyni jest praworęczna), w precyzyjnych czynnościach takich jak: podawanie leków dożylnych, czy pobieranie krwi. Ze względu na osłabiony chwyt i duży obrzęk KGP, powodujący brak precyzji ruchu, czynności te są niemożliwe do wykonania przez ubezpieczoną lub w znacznym stopniu utrudnione.

Tożsame stanowisko w sprawie w przedmiocie niezdolności do pracy wnioskodawczyni zajęła biegła kardiolog M. M. (2) , która po osobistym zbadaniu wnioskodawczyni oraz w oparciu o zgromadzona w sprawie dokumentacje medyczna stwierdziła u D. F. uszkodzenie mięśnia lewej komory prawdopodobnie w przebiegu chemio i radioterapii. W badaniu echokardiograficznym rozpoznano u wnioskodawczyni powiększenie jam lewego serca, uogólniona hypokinezę ścian lewej komory z obniżona frakcją wrzutową (EF ok.44%), kliniczne objawy niewydolności krążenia. W oparciu o powyższe biegła stwierdziła, że schorzenia kardiologiczne powodują u wnioskodawczyni częściową okresową niezdolność do pracy.

Oboje biegli podtrzymali swoje stanowiska w swych opiniach uzupełniających, w których to odnieśli się do zarzutów organu rentowego z dnia 12 czerwca 2013 roku. Biegły onkolog D. P. podtrzymując w całości swoją opinię stwierdził, że organ rentowy w swoim piśmie procesowym z dnia 10.06.2013 roku, całkowicie pominął istotne fakty medyczne dotyczące stanu zdrowia wnioskodawczyni, nie zwracając uwagi, że nawracające incydenty róży kończyny górnej prawej nasilają obrzęk i w znacznym stopniu pogarszają możliwości manipulacyjne kończyny –dominującej, co jest powodem częściowej niezdolności do pracy wnioskodawczyni przy uwzględnieniu, że wnioskodawczyni jest pielęgniarką i takie wykształcenie obliguje do określonej sprawności kończyn górnych. Dodatkowo biegły wskazał, że spekulacje organu rentowego, iż D. F. może wykonywać czynności administracyjne i pracować jako rejestratorka, biegły ocenił jako czysto teoretyczne. Praca administracyjna obecnie wiąże się realnie z koniecznością posiadaniem wyższego wykształcenia, którego wnioskodawczyni nie ma. Organ rentowy pomija tymczasem fakt, że praca rejestratorki, jaką wnioskodawczyni wykonywała była koniecznością po likwidacji poprzedniego stanowiska pracy, nie zaś wolnym wyborem pracy przez ubezpieczoną. Ponadto stanowisko rejestratorki medycznej nie wymaga żadnego wykształcenia medycznego i jest poniżej kwalifikacji zawodowych ubezpieczonej.

Takie stanowisko biegłego onkologa znajduje w pełni odzwierciedlenie w opinii uzupełniającej biegłej M. M. (2), która odpowiadając na zarzuty ZUS wskazała, że 57 letnia wnioskodawczyni, ma uszkodzenie mięśnia sercowego podczas chemioterapii i radioterapii w przebiegu raka piersi, ze stwierdzonymi w badaniu echokardiograficznym zaburzeniami funkcji skurczowej oraz funkcji rozkurczowej mięśnia lewej komory, co powoduje objawy niewydolności serca. Dodatkowo stwierdzana u badanej otyłość, która zdaniem biegłej kardiolog, podnosi dodatkowo ogranicza sprawność wnioskodawczyni. Ponadto obrzęk kończyny górnej prawej i znaczne ograniczenie sprawności tej kończyny ogranicza zdolność wnioskodawczyni do pracy zarówno w zawodzie pielęgniarki, jak i rejestratorki.

Z tych też względów, zastrzeżenia podniesione przez ZUS w pismach procesowych (z dnia 12 czerwca 2013 roku k.27 oraz z dnia 16 sierpnia 2013 roku k.48-49) stanowią w istocie gołosłowną polemikę z prawidłowymi wnioskami postawionymi przez biegłych i nie mogą prowadzić do ich zakwestionowania .

W odniesieniu do powyższych zarzutów w pierwszej kolejności podnieść należy, iż z całkowicie niezrozumiałych przyczyn Zakład Ubezpieczeń Społecznych odnosi kwestie dotyczące niezdolności do pracy do klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania. Klasyfikacja ta została określona w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 kwietnia 2010 roku w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), wydanym na podstawie art. 36 ust. 8 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.), w którym określono klasyfikację zawodów i specjalności stosowaną w zakresie pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego; gromadzenia danych do określania polityki zatrudnienia i kształcenia ustawicznego oraz prowadzenia badań, analiz, prognoz i innych opracowań dotyczących rynku pracy. Treść powołanych regulacji wskazuje jednoznacznie, iż wolą ustawodawcy nie było użycie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb ustalania niezdolności do pracy na gruncie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd podziela twierdzenia organu rentowego, iż mimo występujących schorzeń wnioskodawczyni może wykonywać niektóre prace. Twierdzenia te nie mogą jednakże, jak chce tego organ rentowy, prowadzić do przyjęcia, iż wnioskodawczyni jest osobą zdolną do wykonywania pracy zarobkowej zgodnej z jej kwalifikacjami zawodowymi, albowiem stałoby to w oczywistej sprzeczności z przytoczoną na wstępie definicją niezdolności do pracy. Zarzuty ZUS mogłyby odnieść zamierzony skutek, gdyby wnioskodawczyni dochodziła prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, warunkiem do przyznania której, jest zniesienie zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Jak słusznie wskazał biegły onkolog D. P., organ rentowy całkowicie pominął istotne fakty medyczne dotyczące stanu zdrowia wnioskodawczyni, nie zwracając uwagi, że nawracające incydenty róży kończyny górnej prawej nasilają obrzęk i w znacznym stopniu pogarszają możliwości manipulacyjne kończyny -dominującej co jest powodem częściowej niezdolności do pracy wnioskodawczyni przy uwzględnieniu, że wnioskodawczyni jest pielęgniarką i takie wykształcenie obliguje do określonej sprawności kończyn górnych. Spekulacje organu rentowego, że D. F. może wykonywać czynności administracyjne i pracować jako rejestratorka, jak słusznie podniósł biegły, są czysto teoretyczne. Praca administracyjna obecnie wiąże się realnie z koniecznością posiadaniem wyższego wykształcenia, którego wnioskodawczyni nie ma. Organ rentowy pominął tymczasem fakt, że praca rejestratorki, jaką wnioskodawczyni wykonywała, była koniecznością po likwidacji poprzedniego stanowiska pracy, a nie wolnym wyborem pracy. Ponadto stanowisko rejestratorki medycznej nie wymaga żadnego wykształcenia medycznego, a więc jest poniżej kwalifikacji zawodowych ubezpieczonej.

Wobec stanowczych wniosków płynących z opinii biegłych kardiologa oraz onkologa nie było potrzeby dalszego mnożenia opinii uzupełniających, ani powoływania kolejnych biegłych na okoliczności, które zostały już dostatecznie wyjaśnione. Opinie te, należało bowiem przy uwzględnieniu treści art. 233 § 1 k.p.c. ocenić jako fachowe, rzetelne oraz pełne. Potrzeba powołania innego biegłego, bądź też uzupełnienia opinii winna bowiem wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonych opinii (por. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 sierpnia 1999 roku, I PKN 20/99, OSNP 2000/22/807).

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 47714 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE