Sygn. akt V Pz 19/17
Dnia 15 września 2017 r.
Sąd Okręgowy w Legnicy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w następującym składzie:
Przewodniczący SSO Jacek Wilga
Sędziowie SSO Adrianna Mongiałło, SSO Krzysztof Główczyński
po rozpoznaniu w dniu 15 września 2017 roku w Legnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawyz powództwa A. P.
przeciwko (...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L.
o odszkodowanie
na skutek zażalenia strony pozwanej
na postanowienie zawarte w punkcie II wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 12 lipca 2017 r.
sygn. akt IV P 248/16
postanawia
I. oddalić zażalenie,
II. zasądzić od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 450 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.
SSO Adrianna Mongiałło SSO Jacek Wilga SSO Krzysztof Główczyński
Sąd Rejonowy w Legnicy po oddaleniu wyrokiem z dnia 12 lipca 2017 r. roszczenia powoda o zasądzenie kwoty 16 155 zł tytułem odszkodowania
za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, zasądził również od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Powyższe rozstrzygnięcie o kosztach zaskarżyła zażaleniem strona pozwana, domagając się jego zmiany poprzez zasądzenie z tego tytułu kwoty 2 700 zł.
Skarżący argumentował, iż przy uwzględnieniu wartości przedmiotu sporu w sprawie i treści § 2 ust. 5 i § 9 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie powinien otrzymać tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego kwotę 2 700 zł.
W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Okręgowy zważył:
Zażalenie nie jest zasadne.
W uchwale Sądu Najwyższego z dn. 24.02.2011 r. (IPZP 6/10) wydanej
w składzie 7 sędziów, której nadano moc zasady prawnej Sąd ten przyjął,
iż podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego w sprawie ze stosunku pracy o odszkodowanie,
o którym mowa w art. 56 § 1w zw. z art. 58 kp stanowi stawka minimalna określona w § 12 ust 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu.
Stan faktyczny sprawy odpowiada opisanemu w uchwale. Powód domagał się odszkodowania, podstawą przyznania którego były powołane
w niej przepisy kodeksu pracy.
Mimo zmiany rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości regulującego wysokość należności za czynności adwokackie aktualna pozostaje wynikająca z przytoczonej uchwały i jej uzasadnienia reguła, iż stawka minimalna opłat za czynności adwokata zarówno w sprawie o uznanie wypowiedzenia
za bezskuteczne (przywrócenie do pracy), jak i w sprawie o odszkodowanie
z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę albo też z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być taka sama. Ustalona przy tym powinna być w przypadku roszczenia
o odszkodowanie w wysokości niezależnej od jego wysokości. Podstawą
jej ustalenia winny być natomiast przepisy regulujące stawki wynagrodzenia adwokata przewidziane dla roszczeń o przywrócenie do pracy bądź też
o uznanie dokonanego wypowiedzenia za bezskuteczne.
W aktualnym stanie prawnym podstawą ustalenia wysokości wynagrodzenia adwokata jest § 9 ust 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.
Wobec faktu, że zaskarżone orzeczenia oparto o te właśnie przepisy
i zastosowano je prawidłowo Sąd Okręgowy wniesione zażalenie oddalił jako nieuzasadnione na podstawie art. 397 § 2 w zw. z art. 385 kpc.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie
art. 98 kpc i §2 pkt. 3 § 9 ust. 1, §10 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 22 X 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.
SSO Adrianna Mongiałło SSO Jacek Wilga SSO Krzysztof Główczyński