Sygn. akt II K 111/13
dnia 10 grudnia 2013 roku
Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO Jacek Matejko
Protokolant: sekr. sąd. Adriana Jurek
przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Małgorzaty Jareckiej
po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu
sprawy skazanego R. S.
z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
I. na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie,
II. na podstawie § 2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. B. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) złotych w tym podatek od towarów i usług, tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;
III. na podstawie art.632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
Do Sądu Okręgowego w Koszalinie wpłynął kolejny wniosek R. S. o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone prawomocnymi wyrokami XIX Zamiejscowego Wydziału Grodzkiego w P. Sądu Rejonowego w Szczecinie w sprawie o sygn. akt XIX K 200/04 oraz Sądu Okręgowego w Koszalinie w sprawie sygn. akt II K 16/10. Sąd ustalił, iż wobec skazanego zapadł w dniu 11 października 2012 roku wyrok łączny przed Sądem Okręgowym w Koszalinie w sprawie II K 68/12, który jest prawomocny.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Wniosek skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.
Z akt sprawy, w tym z karty karnej skazanego wynika, iż po wydaniu wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 11.10.2012 roku w sprawie II K 68/12 nie zapadły wobec skazanego żadne kolejne wyroki.
We wspomnianym prawomocnym wyroku łącznym w sprawie II K 68/12 poddano analizie dotychczasowe jednostkowe wyroki skazujące dotyczące R. S., a objęte bieżącym wnioskiem skazanego. Po wydaniu tego orzeczenia nie pojawiło się żadne kolejne skazanie, które stanowiłoby podstawę do ponownego merytorycznego zbadania sprawy. Tym samym wszystkie rozstrzygnięcia jako zawarte w prawomocnym wyroku (wyroku łącznym) objęte są powagą rzeczy osądzonej z art. 17§1 pkt 7 kpk. Oznacza ona, iż niedopuszczalne jest prowadzenie ponownego postępowania w tej samej sprawie, tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a z chwilą stwierdzenia występowania tej negatywnej przesłanki procesowej Sąd zobligowany jest umorzyć postępowanie.
Nadmienić należy, iż analogiczny wniosek skazanego był już przedmiotem rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Koszalinie w sprawie II K 54/13, gdzie postanowieniem z dnia 4 czerwca 2013 roku umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego z uwagi na powagę rzeczy osądzonej.
W konsekwencji niniejsze postępowanie należało także umorzyć na podstawie art. 572 kpk w zw. z art. 17§1 pkt 7 kpk, a kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 pkt 2 kpk.
Z uwagi na okoliczność, że skazany reprezentowany był przez obrońcę wyznaczonego z urzędu, Sąd na podstawie § 2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata wynagrodzenie wraz z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe motywy Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.