Sygn. akt V RC 289/16
Pozwem z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data prezentaty) T. R., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych od powoda wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 lipca 2013 r., w sprawie o sygn. akt XXIV C 746/12 na rzecz pozwanej M. P. (1) (w pozwie określonej jako M. R.) z kwoty po 2 425 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie; na rzecz małoletniej pozwanej A. R. (1) z kwoty po 3 000 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej pozwanej A. R. (2) z kwoty 2 500 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie (pozew – k. 2-9).
W odpowiedzi na pozew z dnia 20 czerwca 2016 r., złożonej na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 r., M. P. (1) w imieniu własnym oraz jako przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych, zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o oddalenie powództwa w całości (odpowiedź na pozew – k. 71-76).
Podczas rozprawy w dniu 10 października 2016 r., pełnomocnicy stron podtrzymali swoje stanowiska w sprawie (protokół rozprawy z dnia 10 października 2016 r. – k. 236).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwana M. P. (1) z powodem T. R. tworzyli związek małżeński, który został rozwiązany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 lipca 2013 roku, w sprawie o sygn. akt XXIV C 746/12. Małoletnie pozwane: A. R. (1), urodzona w dniu (...) oraz A. R. (2), urodzona w dniu (...) są dziećmi M. P. (1) oraz T. R. ( k. 13 – 15, okoliczności bezsporne).
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 lipca 2013 r., wydanego w sprawie o sygn. akt XXIV C 746/12, orzeczono rozwód związku małżeńskiego zawartego w dniu 21 czerwca 2003 r. pomiędzy T. R. i M. P. (1). Wyrokiem tym ustalono również obowiązek alimentacyjny powoda na rzecz pozwanych w następujących kwotach: 2 425 zł na rzecz M. R. z domu P., 3 000 zł na rzecz małoletniej córki A. R. (1) oraz 2 500 zł na rzecz małoletniej córki A. R. (2). Nadto, Sąd Okręgowy w Warszawie w ww. orzeczeniu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron powierzył obojgu rodzicom, każdorazowe miejsce zamieszkanie małoletnich ustalił przy matce oraz uregulował sposób wykonywania kontaktów ojca z dziećmi. W zakresie wskazanym powyżej wyrok Sądu Okręgowego został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2014 roku, w sprawie o sygn. akt I ACa 1766/13 (odpis wyroku SO w Warszawie z dnia 12 lipca 2013 r., sygn. akt XXIV C 746/12 – k. 15-15v; wyrok wraz z uzasadnieniem – k. 390-414, wyrok SA w Warszawie z dnia 28 maja 2014r. k. 456, uzasadnienie k. 466-480 ).
W dacie wydawania ostatniego rozstrzygnięcia o obowiązku alimentacyjnym, sytuacja stron wyglądała następująco:
Powód T. R. miał 36 lat. Pozostawał w nieformalnym związku z A. G.. Pracował na stanowisku Dyrektora Finansowego w spółce (...) sp. z o.o. z wynagrodzeniem wynoszącym 35.000 zł brutto, z prawem do nagród rocznych w wysokości do czterokrotności wynagrodzenia brutto (za rok 2013) i do sześciokrotności wynagrodzenia brutto (za rok 2014). Przysługiwał mu służbowy samochód (z którego mógł również korzystać w celach prywatnych). Był właścicielem spółki, która zajmowała się inwestowaniem w nieruchomości budowlane. Był właścicielem około 40 działek o pow. 500-600 m 2, przy cenie jednej działki wynoszącej 30 000 – 40 000 zł. Spłacał w całości raty kredytu zaciągniętego przez strony na zakup wspólnego mieszkania, w kwocie około 8000 złotych miesięcznie.
Pozwana M. R. miała 36 lat. Pracowała na podstawie umowy o pracę w spółce (...) sp. z o.o. w W. jako starszy kierownik projektu. Z tego tytułu osiągała średni, miesięczny dochód wynoszący 7 468,05 zł netto. W okresie od marca do maja 2013 r., jej pensja wynosiła 10 153,76 zł brutto. Kosztami jej utrzymania były: czynsz 1/3 – 479,09 zł, prąd 1/3 – 109,94 zł, (...) 1/3 – 68,39 zł, sprzątanie 1/3 – 200 zł, środki czystości i inne – 100 zł, ubezpieczenie mieszkania (...) – 35,36 zł, samochód 1/3 – 300 zł, wyżywienie – 600 zł, odzież i obuwie – 400 zł, kosmetyki i środki wychowawcze – 300 zł, wizyty u lekarza i leki – 100 zł, wakacje i ferie – 500 zł.
Małoletnia pozwana A. R. (1) miała 8 lat. Uczęszczała do Niepublicznej Szkoły Podstawowej nr (...) w W.. W skład kosztów jej utrzymania wchodziły: koszty sprzątania: 200 złotych, środków czystości: 30 złotych, ubezpieczenia mieszkania: 35,36 złotych, samochodu – 300 złotych, opłaty za użytkowanie wieczyste: 41,86 złotych, wyżywienie – 400 zł, koszty związane ze szkołą i zajęciami dodatkowymi – 1460 zł (czesne), 318,50 zł (posiłki w szkole), materiały plastyczne – 100 zł, podręczniki i zeszyty – 58,33 zł, zajęcia dodatkowe – 496,75 zł, opłaty za zieloną szkołę – 76 zł, obuwie i odzież – 200 zł, fryzjer – 50 zł, kosmetyki – 50 zł, lekarz – 150 zł, rozrywka – 200 zł, wyjazdy wakacyjne i ferie – 500 zł.
Małoletnia pozwana A. R. (2) miała 4 lata. Uczęszczała do przedszkola. Na koszy jej utrzymania składały się: wyżywienie – 400 zł, odzież i obuwie – 200 zł, artykuły sanitarne – 30 zł, kosmetyki – 50 zł, materiały plastyczne – 100 zł, ferie i wakacje – 500 zł, zajęcia z zakresu baletu i plastyki – 60 zł, podręczniki i zeszyty – 58,33 zł, czesne za przedszkole: 1550 złotych, wyjścia do Filharmonii, Centrum (...) – 146,75 zł, fryzjer – 50 zł, wizyty lekarskie – 100 zł, rozrywka – 200 zł.
(uzasadnienie wyroku SA w Warszawie z dnia 28 maja 2014 r. – k. 466-480 dołączonych akt XXIV C 746/12).
Aktualna sytuacja stron przedstawia się następująco:
Powód T. R. ma 39 lat. W dalszym ciągu pozostaje w nieformalnym związku z A. G.. W dniu 13 czerwca 2016 r., ze związku tego narodził się syn, którego miesięczne koszty utrzymania wynoszą około 1000 złotych, w tym: wizyty lekarskie – od 300 do 400 zł, produkty higieniczne – 300 zł, lekarstwa – 200 zł. Łączny koszt wyprawki na małoletniego wyniósł około 10 000 zł (zeznania A. G. k. 520-521, zeznania powoda k. 528). W dniu 02 lutego 2015 r. z powodem rozwiązano umowę o pracę w spółce (...) sp. z o.o., za porozumieniem stron. W związku z powyższym otrzymał on odprawę pieniężną w wysokości 8-miesięcznego wynagrodzenia, zwrócił również samochód służbowy (porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę – k. 16-19). Przez dalszą część roku 2015 oraz na początku roku 2016 poszukiwał zatrudnienia, jednakże bezskutecznie. Jeśli dochodziło do etapu ustalania wynagrodzenia, oferowano powodowi wynagrodzenie rzędu kilkunastu tysięcy złotych miesięcznie, na które się nie godził ( zeznania powoda k. 523). Jednocześnie powód w tym okresie uzyskiwał dochody ze zleceń wykonywanych w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej, (...) T. R.. W szczególności, w okresie od stycznia 2015 do lutego 2015 roku prowadził doradztwo dotyczące rynku nieruchomości w spółce (...) Sp. z o.o.; w okresie od stycznia 2015 roku do marca 2015 roku prowadził doradztwo finansowe w (...) S.A.; w lipcu 2015 roku zajmował się badaniem finansowym firmy w (...) Sp. z o.o. Sp. k. Dnia 8 września 2015 r. powód został członkiem Rady Nadzorczej spółki (...) S.A. z wynagrodzeniem wynoszącym 4 000 zł brutto miesięcznie (k. 81 – 118, 158; zeznania A. R. (3) k. 277). Od 11 kwietnia 2016 r. powód pracuje jako Dyrektor ds. (...) w spółce (...) sp. z o.o. z wynagrodzeniem wynoszącym 8 000 zł brutto (umowa o pracę z dnia 11 kwietnia 2016 r. – k. 23-24). Łącznie zatem z dwu wymienionych źródeł powód uzyskuje miesięczny dochód netto w wysokości około 8.000 złotych ( zeznania powoda k. 528).
Powód był jedynym właścicielem spółek O7 Sp. z o. o. (do 6 listopada 2015 r.: (...) Sp. z o. o.) i (...) Sp. z o. o. (do 15 czerwca 2015 r.: (...) Sp. z o. o.). W sierpniu 2016 r. swoje udziały w spółce O7 sprzedał do spółki (...) (35%) oraz do niepowiązanej ze sobą spółki (...) (65%). Sprzedaż odbyła się po cenie odpowiadającej wartości nominalnej udziałów, łącznie za kwotę 5.000 złotych. Spółce (...) powód w styczniu 2016 roku udzielił pożyczki w kwocie 660.000 złotych, jak również pożyczki tej spółce, wartości 600.000 złotych udzielił A. R. (3), ojciec powoda, a następnie z uzyskanych w ten sposób środków spółka (...) udzieliła pożyczki spółce O7 na zakup nieruchomości pod budowę budynku mieszkalnego. Decyzję o zakupie nieruchomości, przy ul. (...) w W., spółka O7 podjęła w dniu 6 listopada 2015 r. ( k. 328-329). Nieruchomość została nabyta przez spółkę, ale budowa jeszcze się nie rozpoczęła ( zeznania T. R., k. 525, 528-530). Ani spółka O7 ani spółka (...) nie wypłacają powodowi dywidend. Spółka (...) zajmuje się sprzedażą będących jej własnością nieruchomości gruntowych położonych w miejscowości B.. (...) te sprzedawane były jeszcze przed wydaniem pierwszego wyroku w sprawie alimentów, a także po tej dacie, jak również są sukcesywnie sprzedawane do chwili obecnej ( zeznania powoda k. 525, wydruki informacji z ksiąg wieczystych k. 365-518). Powód w dniu 15 czerwca 2015 roku dokonał podwyższenia kapitału zakładowego spółki (...), obejmując nowoustanowione udziały i pokrywając je wkładem niepieniężnym w postaci własnej wierzytelności z tytułu pożyczki, której udzielił tej spółce, w kwocie 400.000 złotych (k. 296-299). Po zakończeniu współpracy z H. powód nabył samochód, na podstawie umowy leasingu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. ( zeznania powoda k. 528). W dniu 6 listopada 2015 roku powód udzielił spółce (...) Sp. z o. o. pożyczki w kwocie 130.000,00 złotych (k. 293). W 2016 roku powód otrzymał zwrot pożyczki ze spółki O7 w kwocie, z odsetkami, ponad 132.000 złotych ( k. 292, 529) W 2016 roku zlikwidował również jedną z dwóch posiadanych polis ubezpieczeniowych, której utrzymanie kosztowało 1900 złotych miesięcznie. Uzyskane środki przeznaczył na inwestycję prowadzoną przez spółkę O7 ( zeznania powoda k. 530).
Sytuacja majątkowa powoda przez ostatnie 2 lata się nie zmieniała w zasadniczy sposób ( zeznania T. R. k. 524, 525).
Pod koniec 2015 roku T. R. i M. P. (1) porozumieli się co do podziału majątku wspólnego w ten sposób, że powód przejął oszczędności gotówkowe i udziały w spółce (...), zaś wspólne mieszkanie, przy ul. (...), o powierzchni 150 m 2, które obecnie zajmują pozwane, ma zostać sprzedane, a cenę sprzedaży, po odliczeniu sumy rat kredytu wpłaconych przez powoda, kosztów operacyjnych i spłaty kredytu, zachowa dla siebie M. P. (1), z zamiarem sfinansowania zakupu nowego mieszkania, w którym zamieszka z córkami. Jednocześnie powód zobowiązał się do spłacania połowy miesięcznej raty kredytu. Rata kredytu wynosi nadal około 8.000 złotych. Mieszkanie zostało wystawione na sprzedaż za 2.500.000 złotych. Do dnia dzisiejszego nie zostało sprzedane. Powód od marca 2016 r. nie płaci już przypadającej na niego części raty kredytu, a ratę pokrywa w całości M. P. (1) ( zeznania M. P. (1) k. 531, 533, 534). Kwota oszczędności, które przejął powód, wynosiła ponad 660.000 złotych, albowiem pożyczka, której powód udzielił spółce (...) została sfinansowana w całości z tych środków, lecz ich nie wyczerpywała ( zeznania T. R. k. 524).
Powód za rok 2013 zadeklarował w zeznaniu podatkowym PIT –36 za 2013 rok przychód w kwocie 381 043,70 zł, dochód w kwocie 379 819,95 zł, zaś w zeznaniu podatkowym PIT – 36 L przychód w kwocie 90 722, 90 zł, dochód w kwocie 82 043,01 zł Łącznie zatem zadeklarował za rok 2013 dochód w wysokości 461 862,95 zł. Za rok 2014 osiągnął deklarowany w ramach PIT – 36 L przychód w kwocie 6 817,96 zł, dochód w kwocie 1 658,43 zł, zaś deklarowany w ramach PIT –37 przychód w kwocie 552 670,58 zł, dochód w kwocie 551 335,58 zł. Łącznie zatem zadeklarował za rok 2014 dochód w wysokości 554 329,01 zł. Za rok 2015 osiągnął deklarowany w ramach PIT – 36 L przychód w kwocie 262 854,18 zł, dochód w kwocie 190 660, 31 zł, zaś deklarowany w ramach PIT –37 przychód w kwocie 392 061,88 zł, dochód w kwocie 391 394, 38 zł. Łącznie zatem zadeklarował za rok 2015 dochód w wysokości 582 054,69 zł. ( deklaracje PIT k. 135 – 141, 182 – 197).
Powód prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z A. G. i ich nowonarodzonym dzieckiem. Co miesiąc wpłaca na rachunek prowadzony wspólnie z obecną partnerką kwotę 1 800 zł, która przeznaczana jest na wspólne życie oraz utrzymanie małoletnich córek powoda, kiedy przebywają u niego, podczas gdy A. G. wpłaca na ten rachunek na stałe kwotę 1 400 złotych miesięcznie (zeznania A. G. z dnia 05 września 2016 r. – k. 520). W czerwcu 2016 roku powód kupił partnerce prezent z okazji urodzenia syna, wartości 5.000 złotych. W lecie 2016 roku powód i jego partnerka byli przez dwa miesiące na diecie „pudełkowej”, której koszt wynosi 1000 złotych za osobę miesięcznie ( zeznania powoda).
Powód miesięczne koszty swojego utrzymania określił na kwotę 6 368,10 zł, na którą składają się wydatki tj.: czynsz mieszkaniowy – 788,40 zł; opłaty za prąd – 99, 10 zł; opłaty za gaz – 12,50 zł; Telewizja - 84,90 zł; Internet – 88, 24 zł; Telefon – 150 zł; Ubezpieczenie zdrowotne ZUS – 866,86 zł; paliwo – 300 zł; opieka medyczna – 256 zł; rata leasingu samochodu – 1 770, 60 zł; inne koszty utrzymania samochodu – 100 zł; wyżywienie – 450 zł; lekarstwa – 150 zł; stomatolog – 100 zł; odzież – 200 zł; obuwie – 200 zł; kosmetyki, fryzjer – 150 zł; środki czystości, chemia – 35 zł; książki gazety – 40 zł; wypoczynek, wyjazdy – 300 zł ( k. 121). Powód ograniczył w ostatnich latach wydatki związane z wyjazdami urlopowymi. W tym roku nie wyjechał za granicę, lecz urlop spędził w kraju, nie wyjechał też w zimie na narty jak zazwyczaj.
Powód posiada rachunki bankowe o numerach:
a) (...);
b) (...);
c) (...), rachunek działalności gospodarczej;
d) (...), wspólny z A. G.;
e) (...), wspólny z M. P. (1);
f) (...), wspólny z M. P. (1);
g) (...), wspólny z M. P. (1);
h) (...), wspólny z M. P. (1).
Na rachunek określony w lit. a. dokonana została m.in. wpłata z rachunku T. R. nr (...) (niewymieniony powyżej) na kwotę 170 237,18 zł (08.12.2015 r.), a także wpłaty gotówkowe we wpłatomacie na kwoty, w okresie 1-21 czerwca 2016 r, 7000 zł. W historii rachunku określonego w lit. b znajdują się w szczególności: przelewy na rachunek określony w lit. c i z tego rachunku, wypłata na rachunek T. R. (...) na kwotę 170 375,18 zł (08.12.2015 r.). W historii rachunku określonego w lit. c znajdują się w szczególności: wypłaty do ZUS i wpłaty z tytułu faktur VAT, te ostatnie w roku 2016 na łączną kwotę 40 068,67 zł. W historii rachunku określonego w lit. d. znajdują się w szczególności: wpłaty gotówkowe we wpłatomacie, w okresie od 01.06.2016 do 21.06.2016 na kwotę 3500 zł.
( historie rachunków, k. 159-179 oraz w formie elektronicznej – płyta CD w aktach przed k. 149).
Powód alimenty na rzecz pozwanych płaci terminowo i w pełnej wysokości ( zeznania M. P. (1), k.530).
Pozwana M. P. (1) ma 39 lat. Pracuje w spółce (...) sp. z o.o. na stanowisku Senior S. and L. S. z wynagrodzeniem wynoszącym średnio około 8 000 zł netto. Ponadto otrzymuje raz w roku premię uznaniową, która jest częściowo związana z wynikami firmy oraz z jej wynikami w pracy. Ostatnio otrzymała z tego tytułu premię w marcu i była to kwota w wysokości około 10.000 złotych. W porównaniu z okresem, gdy zapadło poprzednie orzeczenie w przedmiocie alimentów, jej miesięczne wynagrodzenie wzrosło średnio o ok. 300-400 złotych. (zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k. 533). Pracuje od godz. 9.00 do 17.00 ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.532). W 2015 roku pozwana uzyskała 181.540,92 zł dochodu (PIT-37 k. 211-213).
Pozwana wraz z małoletnimi pozwanymi mieszka w mieszkaniu należącym do niej oraz do powoda. Jest to 150 metrowe mieszkanie w którym wyposażenie jest jeszcze z okresu trwania związku małżeńskiego pomiędzy nią a powodem ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.531). Łączny, miesięczny, koszt utrzymania mieszkania wynosi 2 300 zł, na powyższą kwotą składają się koszty czynszu w wysokości 1 470 zł oraz rachunki. Pozwana pokrywa również obecnie w całości koszty kredytu hipotecznego, jaki zaciągnęła na zakup mieszkania wspólnie z powodem. Taka sytuacja trwa od marca 2016 roku, kiedy to powód zaprzestał płacenia swojej części raty kredytu. Podatek od nieruchomości również to ona spłaca w całości. (zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.531). Łączny koszt kwoty kredytu pozostały jeszcze do spłaty wynosi około 1 900 000 zł (zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k. 231). Pieniądze ze sprzedaży mieszkania, które strony zamierzają sprzedać mają trafić do niej ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.531). Z pieniędzy uzyskanych w ten sposób będzie musiała jednak zwrócić powodowi połowę raty kredytu za okres, kiedy go spłacał. Ponadto kwota ta będzie zmniejszona o kwotę kredytu do spłaty i kosztów marży agencji oraz kosztów manipulacyjnych związanych ze sprzedażą mieszkania. Pozostałe pieniądze będzie mogła przeznaczyć na zakup własnego mieszkania ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.533).
Dochód M. P. (1) za 2015 rok wyniósł brutto 181.540,92 zł (PIT-37 k. 211-213).
W ostatnim czasie M. P. (1) obniżyła koszty utrzymania mieszkania związane z zużyciem energii i wody. W zeszłym roku M. P. (1) była na wakacjach w Polsce, nad morzem w U. oraz w Niemczech u znajomych w B.. W bieżącym roku nie wyjeżdżała na ferie ani na wakacje (zeznania M. P. (1) k. 532, 534). Pozwana porusza się nadal tym samym samochodem, co w chwili orzeczenia rozwodu. Samochód potrzebny jest jej do wożenia dzieci do szkoły i na zajęcia dodatkowe oraz do jeżdżenia do pracy oraz na wakacje i do przyjaciół ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.531).
Pozwana raz w roku udaje się na badanie rezonansem magnetycznym z uwagi na stwierdzenie u niej guza w tylnej części mózgu. Wydatek z tego tytułu jest rzędu kilkuset złotych jednorazowo ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.534).
M. P. (1) określiła miesięczny koszt swojego utrzymania na 3.555,23 zł. Do swoich kosztów utrzymania zaliczyła następujące wydatki: 1/3 udziału w kosztach mieszkania – 769,38 zł; 1/3 udziału w kosztach transportu – 341,13 zł; wyżywienie – 600 zł; odzież i obuwie – 500 zł; kosmetyki i środki higieniczne – 200 zł; fryzjer, kosmetyczka i manicure – 150 zł; 1/3 udziału w kosztach utrzymania zwierząt (dwa koty) – 87,90 zł; lekarze i lekarstwa (stomatolog) – 100 zł; parking w miejscu pracy – 130 zł; kino, teatr, książki, rozrywka, sport – 400 zł; wakacje – 125 zł; telefon komórkowy – 151,82 zł / odpowiedź na pozew -k.76, zeznania M. P. (1) -530-535/
Małoletnia pozwana A. R. (1) – obecnie ma 11 lat i uczęszcza do Niepublicznej Szkoły Podstawowej.
Małoletnia jeździ na obozy. W zeszłym roku była na wakacjach nad polskim morzem. S. spędziła wraz z siostrą i ojcem (zeznania M. P. (2) z dnia 10 października 2016 r. – k.532). Dziecko uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego. Potrzebuje aparatu ortodontycznego, który ma jej zostać założony gdy wyjdą jej wszystkie zęby, najprawdopodobniej między listopadem a grudniem. Obecnie chodzi do niego na wizyty kontrolne ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.532)
Matka dziecka, miesięczny koszt jego utrzymania określiła na 5 828,94 zł, na którą to kwotę składają się następujące wydatki tj.: 1/3 udziału w kosztach mieszkania – 769,38 zł; 1/3 udziału w kosztach transportu – 341,13 zł; szkoła, nauka, wyżywienie w szkole, zajęcia dodatkowe: język angielski, Filharmonia, nauka gry na gitarze – 2 473,97 zł; wyżywienie – 500 zł; odzież i obuwie – 400 zł; fryzjer – 10 zł; środki kosmetyczne i higieniczne – 100 zł; lekarze i lekarstwa, okulary – 120 zł; rozrywka (kino, teatr, wystawy, książki, gry, zabawki) – 150 zł; urodziny – 50 zł; telefon komórkowy – 35 zł; 1/3 udziału w kosztach utrzymania zwierząt – 87,9 zł; wakacje, ferie zimowe – 541,66 zł; fundusz inwestycyjny – 250 zł ( k. 74 – 75 odpowiedzi na pozew, zeznania M. P. (1) – k. 530-535).
Małoletnia pozwana A. R. (2) – obecnie ma 7 lat. Uczęszcza do Niepublicznej Szkoły Podstawowej. Ostatniego sylwestra spędziła wraz z siostrą i swoim ojcem. Dziecko uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.532).
Matka dziecka określiła miesięczny koszt utrzymania dziecka na 5 253,51 zł. na przedmiotową kwotę składają się według niej następujące wydatki tj.:1/3 udziału w kosztach mieszkania – 769,38 zł; 1/3 udziału w kosztach transportu – 341,13 zł; szkoła, nauka, wyżywienie w szkole, zajęcia dodatkowe: język angielski, Filharmonia - 2 193, 44 zł; wyżywienie – 500 zł; odzież i obuwie – 400 zł; fryzjer – 20 zł; środki kosmetyczne i higieniczne – 100 zł; lekarze i lekarstwa, okulary – 100 zł; rozrywka (kino, teatr, wystawy, książki, gry, zabawki) – 150 zł; urodziny – 50 zł; 1/3 udziału w kosztach utrzymania zwierząt – 87,9 zł; wakacje, ferie zimowe – 541,66 zł (odpowiedz na pozew - k. 75 – 76, zeznania M. P. (1) – k.530-535/
Obydwie małoletnie część ostatnich wakacji spędziły z ojcem a część z rodzicami swojej matki. Ponadto były także na obozie oraz na półkolonii. Koszt półkolonii i obozów sfinansowała matka dziewczynek. Koszt półkolonii wyniósł około 700 złotych na dziecko, a obozu około 2.200 złotych na dziecko. Małoletnie mają wykupione posiłki w szkole gdzie jedzą obiad i podwieczorek. Koszt wynosi około 200 - 300 złotych miesięcznie na jedno dziecko. Dziewczynki wyjeżdżają również raz w roku na zieloną szkołę ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.532-533). Małoletnie chodzą również do Filharmonii której roczny karnet matka określiła na 187 złotych na dziecko. Obecnie dzieci nie mają już karnetu w Centrum (...). Wydatki na stomatologa to koszt fluoryzacji w wysokości 80 złotych za kwartał na rzecz każdego dziecka. Jedynie A. R. (1) musi dodatkowo uczęszczać na wizyty kontrolne do ortodonty. Szkoła językowa według matki dziewczynek kosztuje około 2000 złotych za semestr dla każdej z małoletnich. Opłata za przedszkole do którego młodsze dziecko chodziło matka określiła na 1500 złotych. Obecnie zamiast wydatku na przedszkole jest wydatek na szkołę, której koszt matka określiła na 1580 złotych. Do tego dochodzą także opłaty dodatkowe ( zeznania M. P. (1) z dnia 10 października 2016 r. – k.534)
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie oświadczeń stron w zakresie, w jakim dotyczyły okoliczności bezspornych, oraz całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności: odpisu wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 lipca 2013 r. wraz z uzasadnieniem (k. 15-15v 390-414 akt sprawy o sygn. XXIV C 746/12), odpisu wyroku SA w Warszawie z dnia 28 maja 2014r. wraz z uzasadnieniem (k. 456, 466-480 akt sprawy I ACa 1766/13) potwierdzeń przelewów (k.11-12, 122-134, 198, 206, 245-250, 290-295) odpisów skróconych aktów urodzenia ( k.13-14) porozumienia o rozwiązaniu umowy powoda (k.16-19) bilansu spółki (...) sp. z o.o. (k.20-21) zaświadczenia o niepobieraniu wynagrodzenia przez powoda ( k.22) umowy o pracę powoda (k.23) informacji o warunkach zatrudnienia (k.25) wydruku emaili z ofertami pracy na portalu pracuj.pl (k.26-57) odpowiedzi na pozew (k. 71-78) sprawozdania zarządu z działalności grupy (...) (k. 82-118) zeznań PIT powoda (k.135-141, 182-187) zestawienia prac wykonywanych przez powoda w latach 2013-2015 (k. 150) historii rachunku powoda /k.159-179/ bilansu spółki O7 sp. z o.o. (k.180-181) zeznań PIT pozwanej (k.211-214) decyzji, planu podziału i wydruków internetowych dotyczących podziału i sprzedaży nieruchomości w miejscowości B. (k.215-226) zeznania CIT-8 spółki O7 spółki z o.o. (k.240-243) zeznania CIT-8 spółki (...) spółki z o.o. (k.251-257) zeznań CIT-8 spółki (...) spółki z o.o . (k.260-266, 268-269, 271-273) zeznań świadka A. R. (3) (k.276-278) umów pożyczek (k.284-289) aktu notarialnego (k.296-308) aneksu do umowy pożyczki z dnia 31.12.2011 r . (k.311-312/) wypisu z ksiąg wieczystych (k.365-518) zeznań świadka A. G. (k.519-522) zeznań powoda T. R. (k.522-525, 527-530), zeznań pozwanej M. P. (1) (k.530-534).
Sąd zasadniczo dał wiarę wszystkim zeznaniom stron i świadków odnoszących się do źródeł uzyskiwania przez strony dochodów oraz ich kosztów utrzymania. Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda w części w jakiej odnosi się do wszystkich swoich rachunków oraz źródeł zarobkowania. Wskazać przy tym należy, iż powód nie przedstawił historii rachunku o nr (...), między którym to rachunkiem w dniu 8 grudnia 2015 roku miały miejsce przepływy finansowe na kwotę przeszło 170.000 złotych. Ponadto nie przedstawił zgodnie z zarządzeniem Sądu z dnia 03 sierpnia 2016 roku, wyciągu z rachunku bankowego o nr (...), dotyczącego obsługi karty kredytowej, o którym była mowa na rozprawie w dniu 25 lipca 2016 roku, za okres od 1 lipca 2013 roku do 31 lipca 2016 roku. Powód jedynie w piśmie procesowym z dnia 23 sierpnia 2016 roku poinformował, że jest to jedynie konto techniczne i nie dysponuje żadnymi wyciągami z tego konta. Jednakże i na taką okoliczność powód nie przedstawił żadnego dowodu, nie można było zatem uznać, że powód nie ma możliwości sprostać zobowiązaniu nałożonemu przez Sąd. Co więcej, z historii rachunków przedstawionych przez powoda wynikało, iż przynajmniej w czerwcu 2016 roku (w ostatnim miesiącu, za które złożone zostały historie), powód dokonywał na dwa rachunki większych wpłat gotówkowych. Mimo zwrócenia uwagi na tę okoliczność już w uzasadnieniu postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia, powód nie wyjaśnił okoliczności dokonywania tych wpłat, ani też źródła, z którego pochodziły środki. Z powyższych względów zeznania powoda należało potraktować z ostrożnością i, jakkolwiek co do zasady Sąd uznał je za szczere, nie dać powodowi wiary w przypadkach sprzeczności między treścią jego zeznań a innymi dowodami. Również zeznania świadka A. R. (3) należało potraktować z ostrożnością. Sąd zwrócił uwagę m.in. na to, że zeznania świadka o tym, że to świadek oddał synowi miejsce w radzie nadzorczej InterCars są sprzeczne z dokumentami tej spółki. Co do skali zaangażowania czasowego powoda w pracę w R. Business (...) to zeznania świadka również nie zasługują na wiarę, albowiem jest bezsporne, że powód już w okresie pracy w tej firmie podejmował działania biznesowe związane ze zmianą struktury własnościowej O7 Sp. z o. o. (do czego ostatecznie doszło w sierpniu 2016 roku) i planami dotyczącymi inwestycji tej spółki. Niewątpliwie zatem ma możliwość pogodzenia pracy w R. Business (...) z inną działalnością, przynajmniej w pewnym zakresie.
Sąd oddalił wnioski dowodowe złożone przez pełnomocnika pozwanej na ostatnim terminie rozprawy, albowiem były one spóźnione. Na uwzględnienie nie zasługiwała argumentacja, iż dopiero brak precyzji w wypowiedziach powoda, czy też jego niepamięć co do istotnych okoliczności, spowodował konieczność dowodzenia tych okoliczności dokumentami. Taka argumentacja jest oczywiście nietrafna, albowiem jest naturalne, że przesłuchiwane osoby z uwagi właśnie na niepamięć często nie są w stanie precyzyjnie odtworzyć skomplikowanych informacji. Innymi słowy, nie można było racjonalnie zakładać, że pozwany udzieli w toku przesłuchania precyzyjnych informacji na wszystkie zadawane pytania co do szczegółów jego działalności gospodarczej, a co za tym idzie należało uprzednio złożyć inne wnioski dowodowe na te okoliczności. Co więcej pamiętać należy, że dowód z przesłuchania stron służy co do zasady wyjaśnieniu tych okoliczności, których nie można było wyjaśnić innymi środkami dowodowymi. W związku z tym Sąd oddalił wszystkie spóźnione wnioski dowodowe, których uwzględnienie spowodowałoby przedłużenie postępowania. Jedynym dowodem możliwym do przeprowadzenia bez przedłużenia postępowania był dowód z akt sprawy Sądu Okręgowego w Warszawie, które pozostawały w dyspozycji tut. Sądu w chwili zamknięcia rozprawy. Dlatego też, mając nadto na uwadze, że dowód dotyczył okoliczności istotnych, wniosek o jego dopuszczenie został uwzględniony .
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 133 § 1 i 3 k.r.o. rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Zakres obowiązku alimentacyjnego zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zależy z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 k.r.o. możliwa jest w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego.
Zatem wysokość obowiązku alimentacyjnego kształtują dwa podstawowe elementy, którymi są: uzasadnione potrzeby uprawnionych oraz możliwości zarobkowe i majątkowe osób zobowiązanych do obowiązku alimentacyjnego. Powód winien zatem udowodnić, że zaistniała istotna zmiana w zakresie tych właśnie okoliczności
W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zaszły istotne zmiany dotyczące możliwości zarobkowych powoda i potrzeb pozwanych (uprawnionych), które uzasadniałyby zmianę dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanych.
Uznać należy, iż obecnie usprawiedliwione koszty utrzymania M. P. (1) wynoszą nieco mniej niż określiła, jednakże wciąż około 3.000 zł miesięcznie. Do kosztów tych zaliczyć należy m.in. następujące wydatki: udziału w kosztach mieszkania – około 700 zł, udziału w kosztach utrzymania samochodu i transportu – około 400 zł, wyżywienie – 600 zł; odzież i obuwie – 500 zł; kosmetyki i środki higieniczne – 200 zł; opieka zdrowotna – 100 zł; rozrywka – 200 zł; wakacje – 125 zł; telefon komórkowy – 151,82 zł. Ponadto uznać należy, iż usprawiedliwione koszty utrzymania małoletnich dzieci wynoszą tyle, ile na ile wskazała ich matka. Sąd ustalając koszty utrzymania pozwanych miał na względzie wiek pozwanych, możliwości zarobkowe M. P. (1) i T. R. a także załączone przez strony dowody i to, iż pozwany nie kwestionował co do zasadny kosztów utrzymania małoletnich dzieci, lecz jedynie celowość ponoszenia niektórych wydatków w aż takiej wysokości, takich jak edukacja czy też koszty utrzymania mieszkania i samochodu (k.529-530). Podkreślić zatem trzeba, iż obecnie podstawowe koszty utrzymania pozwanych kształtują się na zasadniczo nie mniejszym poziomie jak w czasie poprzedniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym powoda. Dodatkowo zauważyć trzeba, że obecnie M. P. (1) spłaca raty kredytu hipotecznego w kwocie około 8.000 zł miesięcznie, które wcześniej spłacał powód T. R.. Tak ostatnia okoliczność wskazuje, że wydatki pozwanej M. P. (1) od czasu ostatniego rozstrzygania w przedmiocie alimentów uległy radykalnemu zwiększeniu – co wymaga podkreślenia – o kwotę niemal równą z kwotą jej comiesięcznych stałych zarobków.
Zdaniem Sądu obecnie możliwości zarobkowe powoda są na poziomie nieco niższym od dochodów uzyskiwanych przez niego w chwili poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego. W ocenie Sądu w istocie doszło bowiem do pogorszenia sytuacji na rynku nieruchomości, co musiało znaleźć odbicie w popycie na pracowników o kwalifikacjach powoda i w stawkach wynagrodzeń. Jednakże, bazując na rozmiarze dochodów uzyskiwanych przez pozwanego w roku 2015 z samej tylko działalności gospodarczej, a przy tym biorąc pod uwagę, że działalność ta musiała się koncentrować w 11 miesiącach roku, w styczniu bowiem powód pracował w H. i z pewnością miał mniej czasu na prowadzenie firmy, uznać należy, że powód jest w stanie osiągać dochody co najmniej rzędu 17 tysięcy netto miesięcznie. Do czego należy dodać dochód w wysokości 3300 netto z tytułu zasiadania w radzie nadzorczej. Wobec powyższego nie dziwi, że powód w 2015 roku nie brał pod uwagę ofert zatrudnienia za wynagrodzeniem rzędu kilkunastu tysięcy złotych brutto, skoro dużo więcej mógł zarobić w dotychczasowy sposób. Przyczyny, dla których powód ostatecznie zdecydował się podjąć pracę w firmie ojca za niższym wynagrodzeniem nie mogły zatem wiązać się z trudną sytuacją finansową powoda. Zwłaszcza jeśli pamiętać, że powód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jeszcze do połowy 2016 roku uzyskał przychody rzędu 40.000 złotych. A zgodnie z doświadczeniem życiowym należy przyjąć, że dochody z działalności gospodarczej tego typu, jak działalność powoda (doradztwo) co do zasady nie są systematyczne i wpływy mogą rozkładać się nieregularnie na przestrzeni roku. Jednocześnie nie sposób uznać, że powód nie ma obecnie czasu na zajmowanie się działalnością gospodarczą w jakimkolwiek stopniu, z uwagi na zaangażowanie w wykonywanie obowiązków zawodowych w R. Business (...). Jak to wyżej podkreślono, skoro powód znajduje czas na zajmowanie się działalnością swoich spółek, w szczególności zaś organizacją inwestycji planowanej przez spółkę O7, w tym na prowadzenie negocjacji w zakresie dokapitalizowania tej spółki czy zmiany struktury własnościowej, to z pewnością znalazłby czas na pozyskiwanie i realizowanie zleceń przez swoją firmę jednoosobową, gdyby uznał to za ekonomicznie opłacalne.
Szacując zaś możliwości zarobkowe powoda na nie mniej niż ok. 20.500 netto miesięcznie, należy pamiętać, iż w stosunku do czasu poprzedniego rozstrzygania w przedmiocie alimentów, powoda nie obciąża już faktycznie kwota ok. 8000 złotych miesięcznie tytułem rat kredytu. Skala tej zmiany na korzyść powoda tylko w niewielkim stopniu równoważona jest przez zwiększenie wydatków związanych z narodzeniem się dziecka w czerwcu 2016r. Co do pozostałych wydatków powoda zważyć należało, że w znacznej części (ZUS, koszty leasingu i utrzymania samochodu) wydatki te powiązane są z jego działalnością gospodarczą, zatem zostały wzięte pod uwagę przy ocenianiu dochodu pozwanego z działalności gospodarczej, jak wyżej. Powód nie ponosi też obecnie kosztów polisy ubezpieczeniowej, której utrzymywanie wiązało się ze stałymi wydatkami miesięcznymi. W ocenie Sądu wynika z powyższego, że comiesięczne wydatki pozwanego uległy od czasu ostatniego orzeczenia znacznemu zmniejszeniu.
Odnosząc się do obecnych możliwości zarobkowych powoda i uzyskiwanych przez niego dochodów nie sposób pominąć okoliczności, iż obecnie jest on jedynym udziałowcem w spółce (...) Sp. z o. o. a także udziałowcem w spółce O7 Sp. z o. o. której był przez dłuższy czas jedynym udziałowcem. Przy czym, ta druga spółka została przez niego nabyta już po wydaniu poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów. Powód świadomie utrzymuje funkcjonowanie obydwu spółek, jak należy zakładać – jako doświadczony przedsiębiorca – z nadzieją na osiąganie zysków w przewidywalnym okresie czasu. Przy (...) spółka (...) ma cały czas znaczny majątek i osiąga przychody z tytułu zbywania działek, uzyskuje także pożyczki od powoda. Zaś spółka O7 ma w perspektywie prowadzenie zyskownej inwestycji i została dofinansowana pożyczkami, co więcej powód zdecydował o zmianie jej struktury własnościowej z perspektywą korzystnej inwestycji. Ponadto, w stosunku do spółki (...) już kilka miesięcy po utracie pracy w H. (z czym, należy pamiętać, wiąże w pozwie twierdzenia o drastycznym pogorszeniu swej sytuacji finansowej), w istocie umorzył pożyczkę na znaczną kwotę, obejmując nowoutworzone udziały. Trudno uznać, by powód nieracjonalnie gospodarował swoim majątkiem. Gdyby uznawał funkcjonowanie obu spółek za nieopłacalne mógłby zlikwidować obie spółki (przynajmniej dopóki jest lub był ich jedynym udziałowcem), zamiast tego w nie inwestuje. Tymczasem, dysponując znacznym środkami pieniężnymi nie uznawał, by były one niezbędne dla jego utrzymania, nie czynił też z nich nakładów mogących przynieść szybki zysk, nie zakładał nawet lokat, z których mógłby liczyć na korzystne oprocentowanie. Obracał tymi środkami, udzielając pożyczek swoim spółkom. Należy zatem zakładać, że jego sytuacja majątkowa pozwala mu na uwalnianie takich kwot pieniędzy, jakie służą do udzielania spółkom pożyczek, albo też do podwyższania kapitału zakładowego.
Sąd uznał, że realna sytuacja bytowa tak powoda jak i pozwanych uległa pogorszeniu. Przy czym, w odniesieniu do pozwanego uznać należy, że w przeważającym zakresie jest to związane z dążeniem do zaoszczędzenia środków na wsparcie działalności spółek (...) i O7 oraz z naturalnymi ograniczeniami związanymi z ciążą jego partnerki oraz pojawieniem się na świecie ich syna. Istotnie, możliwości zarobkowe powoda są obecnie niższe, jednakże biorąc pod uwagę znacznie zmniejszenie jego wydatków z jednej strony, a znaczne zwiększenie wydatków pozwanej M. P. (1) z drugiej strony, a także fakt, że możliwości zarobkowe i majątkowe powoda pozostają nadal na obiektywnie bardzo wysokim poziomie, umożliwiającym uiszczanie dotychczasowej kwoty alimentów bez istotnego uszczerbku dla własnego utrzymania, Sąd nie dopatrzył się zmiany stosunków na tyle istotnej, by miała mieć wpływ na obniżenie dotychczas płaconych alimentów.
Dlatego też, na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. w zw. z art. 138 k.r.o., orzeczono jak w sentencji.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.