Decyzją z dnia 10 lutego 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 3 września 2015 roku odmówił T. J. prawa do świadczenia przedemerytalnego, w uzasadnieniu wskazując, że do okresów ubezpieczenia wnioskodawcy nie uwzględniono okresu jego zatrudnienia od września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku, wyłączonego na mocy decyzji z dnia 5 lutego 2016 roku. (decyzja k 41 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 16 marca 2016 roku T. J. odwołał się od powyższej decyzji wnosząc o jej zmianę. W uzasadnieniu wskazał, że w spornym okresie od 1 września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku był pracownikiem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Wniósł nadto o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz o stwierdzenie odpowiedzialności organu rentowego za błędne ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do przyznania ubezpieczonemu świadczenia przedemerytalnego oraz o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin do wydania decyzji o przyznaniu prawa do tego świadczenia do dnia jego wypłaty. (odwołanie k.2-8)
Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 13 kwietnia 2016 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. (odpowiedź na odwołanie k. 11)
Na rozprawie w dniu 23 maja 2017 roku wnioskodawca poparł żądanie w zakresie stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego oraz w zakresie zasądzenia odsetek. Organ rentowy wniósł o umorzenie postępowania w zakresie żądanego świadczenia przedemerytalnego, zaś w zakresie odsetek – o przekazania sprawy organowi rentowemu celem rozpoznania i wydania decyzji. ( protokół rozprawy – k. 48)
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
T. J. urodził się w dniu (...). (bezsporne ) .
W okresie od 1 sierpnia 1971 roku do 3 sierpnia 1989 roku wnioskodawca był pracownikiem Zakładów (...) do M. Dziewiarskich (...) w Ł., w okresie od 1 września 1989 roku do 31 maja 1992 roku był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Produkcyjno – Handlowo – Usługowym (...) s.c. w A., zaś od 1 czerwca 1992 roku do 31 marca 2014 roku prowadził działalność gospodarczą, z tytułu której odprowadzał należne składki na ubezpieczenie społeczne. (bezsporne)
W okresie od 1 kwietnia 2014 roku do 31 sierpnia 2014 roku ubezpieczony był zarejestrowany jako bezrobotny z prawem do zasiłku dla bezrobotnych. (bezsporne)
W okresie od 1 września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku T. J. był pracownikiem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Stosunek pracy został rozwiązany na skutek wypowiedzenia przez pracodawcę z przyczyn niedotyczących pracownika – z powodu likwidacji stanowiska. (świadectwo pracy k 7-8 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W okresie od 2 marca do 29 sierpnia 2015 roku wnioskodawca był ponownie zarejestrowany jako bezrobotny z prawem do zasiłku, nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. (zaświadczenie k 6 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 3 września 2015 roku T. J. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do świadczenia przedemerytalnego, załączając świadectwo pracy z dnia 28 lutego 205 roku wystawione przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz zaświadczenie z Urzędu Pracy w Z. potwierdzające okresy pobierania zasiłku dla bezrobotnych. (wniosek k 1-9 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
Pismem z dnia 23 września 205 roku pozwany organ rentowy wezwał wnioskodawcę do złożenia w terminie 4 dni umowy o pracę oraz wypowiedzenia umowy o pracę z zakładu (...) spółki z o.o. (pismo k 17 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 29 września 2015 roku wnioskodawca złożył żądane dokumenty. (protokół wraz z dokumentami k 23-25 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
Pismem z dnia 29 października 2015 roku organ rentowy powiadomił wnioskodawcę, że termin wydania decyzji ulega przesunięciu z uwagi na postępowanie wyjaśniające prowadzone przez Wydział Kontroli odnoście okresu zatrudnienia od 1 września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku w (...) spółce z o.o. (pismo k 32 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 3 grudnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych – I Oddział w Ł. wszczął w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. kontrolęi w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest Zakład oraz zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. (akta ZUS dot. kontroli)
W toku postępowania wyjaśniającego płatnik przedłożył organowi rentowemu akta osobowe T. J., w tym umowę o pracę zawartą w dniu 28 sierpnia 2014 roku, aneks z dnia 1 stycznia 2015 roku, informację do umowy o pracę, zakres obowiązków wnioskodawcy, zaświadczenie lekarskie z dnia 22 stycznia 2015 roku stwierdzające brak przeciwskazań zdrowotnych do podjęcia pracy na stanowisku pracownika biurowego, oświadczenie o odbytym w dniu 1 września 2014 roku szkoleniu BHP i p/poż, pismo rozwiązujące przez płatnika umowę o pracę z dnia 13 lutego 2015 roku, świadectwo pracy z dnia 28 lutego 205 roku, kartę ewidencji obecności wnioskodawcy w pracy z 205 roku, listy płac za okres od września 2014 roku do lutego 2015 roku, potwierdzenia przelewów wynagrodzeń na konto wskazane przez T. J. za ww. okres, kartę wynagrodzeń, PIT-11 za 2014 rok wraz z urzędowym potwierdzeniem odbioru dokumentu elektronicznego, PIT-4R za 2014 i 2015 rok wraz z urzędowym potwierdzeniem odbioru dokumentu elektronicznego, wyciąg z rachunku bankowego płatnika potwierdzający dokonane przelewy podatku do urzędu skarbowego, wystawione przez wnioskodawcę dokumenty – packing list z 5 i 19 września, 5 listopada, 2 grudnia 2014 roku, z 13, 19 i 22 stycznia, 2 lutego 2015 roku, specyfikacje towarów z 12 września, 21 i 30 października 2014 roku, roku podpisane przez wnioskodawcę. (dokumentacja k 21-153 pliku akt ZUS dot. kontroli)
W dniu wszczęcia kontroli 3 grudnia 2015 roku przesłuchany został nadto Prezes Zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – R. S., który potwierdził fakt zatrudnienia wnioskodawcy w spornym okresie, przedkładając specyfikacje towarów wysyłkowych sporządzone przez wnioskodawcę. (protokół przesłuchania k 163-174 pliku akt ZUS dot. kontroli)
W dniu 26 stycznia 2016 roku wnioskodawca zwrócił się do pozwanego organu o wydanie decyzji w sprawie świadczenia przedemerytalnego, wskazując że pozostaje bez środków do życia. (protokół k 34 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 5 lutego 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wydał decyzję, na mocy której stwierdził, że T. J. nie podlega jako pracownik (...) spółki z o.o. obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od 1 września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku.
W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał się na analizę dostarczonych przez wnioskodawcę dokumentów – umowy o pracę, pisma rozwiązującego tę umowę, świadectwa pracy, dokumentów kadrowo – płacowych takich jak: kwestionariusz osobowy, świadectwo dojrzałości, świadectwa pracy, oświadczenie złożone przez wnioskodawcę, że w okresie od 2 czerwca 1992 roku do 3 marca 2014 roku prowadził działalność gospodarczą, zakres obowiązków, zaświadczenie lekarskie z dnia 22 stycznia 2015 roku o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku pracownika biurowego, oświadczenie o przeszkoleniu w dniu 1 września 2014 roku w zakresie BHP i p/poż, list płac za okres od września 2014 roku do lutego 2015 roku, kart wynagrodzeń wnioskodawcy oraz rocznej karty ewidencji obecności w pracy za 2015 rok, PIT-11, PIT-4R za lata 2014 i 2015. Organ powołał się na przesłuchanie Prezesa Zarządu R. S. potwierdzającego zatrudnienie wnioskodawcy, uznając jednak, że stanowisko pracownika biurowego nie istniało przed zatrudnieniem wnioskodawcy, a prace mu powierzone wcześniej były podzielone pomiędzy handlowców, zaś umowa zawarta na czas nieokreślony została rozwiązana już po 6 miesiącach, czyli po okresie niezbędnym do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego. Organ wskazał, że spółka nie przedłożyła w toku postępowania wyjaśniającego żadnych dokumentów, które mogłyby potwierdzić spadek obrotów firmy skutkujący koniecznością likwidacji stanowiska T. J.. Podniósł także, że spółka zatrudniła od stycznia 2015 roku nowego pracownika, a od września 2015 roku zleceniobiorcę z wynagrodzeniami przewyższającymi wynagrodzenie wnioskodawcy. Organ wskazał nadto na brak zaświadczenia lekarskiego wystawionego na dzień rozpoczęcia pracy wnioskodawcy w (...) spółce z o.o. Potwierdził jednak istnienie dokumentów – specyfikacji wysyłkowych towarów z podpisem wnioskodawcy, które jednak – w jego ocenie – mogły być wytworzone na potrzeby prowadzonego postępowania i dlatego nie mogą być wiarygodnym dowodem na faktyczne wykonywanie pracy. Podsumowując organ rentowy uznał, że wnioskodawca został zgłoszony przez spółkę (...) jako pracownik jedynie w celu uzyskania uprawnień do świadczenia przedemerytalnego, w związku z czym umowa zawarta między tymi podmiotami, jako zawarta dla pozoru, jest nieważna. (kserokopia decyzji k 37-40 odw. pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
Wnioskodawca i płatnik – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. odwołali się od powyższej decyzji do sądu. (niesporne)
W toku postępowania sądowego zostały przeprowadzone dowody z dokumentów zawartych w aktach ZUS oraz dowód z zeznań świadków: P. M., M. D. i J. T. (1). Strony postępowania – wnioskodawca i działający w imieniu płatnika – Prezes Zarządu R. S. złożyli informacyjne wyjaśnienia. (bezsporne)
Decyzją z dnia 13 marca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zmienił decyzję z dnia 5 lutego 2016 roku i stwierdził, że T. J. podlega od 1 września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku ubezpieczeniom społecznym, tj. ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z o.o. z siedzibą w Ł.. W uzasadnieniu organ powołał się na złożone w toku postępowania sądowego informacyjne wyjaśnienia wnioskodawcy i Prezesa Zarządu spółki będącej płatnikiem, na zeznania świadków J. T. (2), P. M. i M. D.. Przywołał także złożony w tym postępowaniu wykaz pracowników zatrudnionych u płatnika w latach 2013-2015, wykaz wynagrodzeń pracowników tej spółki w podanym okresie oraz specyfikacje wystawione przez spółkę w okresie od lipca do sierpnia 2014 roku. (kserokopia decyzji k 44-45 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 13 kwietnia 2017 roku organ rentowy zwrócił się do Powiatowego Urzędu Pracy w A. o nadesłanie informacji o okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych i wypłaconej kwocie brutto od dnia przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego – tj. od dnia 4 września 2015 roku. (pismo k 48 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 18 kwietnia 2017 roku Powiatowy Urząd Pracy w A. udzielił żądanych informacji. (fax k 59 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
W dniu 20 kwietnia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych – I Oddział w Ł. przyznał T. J. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 4 września 2015 roku do dnia nabycia wieku emerytalnego – tj. do 24 kwietnia 2017 roku, przyznając łączną kwotę należności za ten okres - 20.326,77 złotych, z której potrącił kwotę 887,60 złotych wypłaconego zasiłku dla bezrobotnych. (decyzja k 52 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 3 września 2015 roku)
Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na powołanych dowodach z dokumentów.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Żądanie w zakresie stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego za błędne ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do przyznania T. J. prawa do świadczenia przedemerytalnego jest zasadne.
W myśl bowiem przepisu art.118 ust.1 i 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz.U. z 2016 roku poz. 887 z późn. zm.) organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art.120.
Dodatkowo w niniejszej sprawie występuje potrzeba wykładni art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 963). Przepis ten stanowi, że jeżeli organ rentowy - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.
Niewystarczające jest przy tym wykazanie wyłącznie braku winy w odmowie wypłaty świadczenia, ale konieczne jest także stwierdzenie, że po stronie organu rentowego nie występowały jakiekolwiek okoliczności, za które ponosi on odpowiedzialność. Zatem rozstrzygnięcie Sądu sprowadza się do zbadania czy problem wypłaty świadczenia był bardzo skomplikowany pod względem prawnym lub faktycznym i kiedy wszystkie okoliczności niezbędne do wydania decyzji zostały ustalone. Dodatkowo także do stwierdzenia, że organowi rentowemu nie można przypisać winy, w tym także winy nieumyślnej w postaci choćby niestaranności.
Rolą Sądu w niniejszym procesie było dokonanie oceny, czy w chwili ustalania uprawnień ubezpieczonego do świadczenia z ubezpieczenia społecznego istniały takie okoliczności, które zwalniałyby organ rentowy od odpowiedzialności za wypłatę odsetek za opóźnienie w spełnieniu tego świadczenia, innymi słowy czy organ mógł wydać wcześniej pozytywną dla wnioskodawcy decyzję.
Należy pamiętać, że w myśl art. 118 ust. 3 ustawy emerytalnej tylko jeżeli na podstawie przedstawionych środków dowodowych nie jest możliwe ustalenie prawa lub wysokości świadczenia, za datę wyjaśnienia ostatniej okoliczności, o której mowa w ust. 1, uważa się datę końcową dodatkowego terminu do przedstawienia niezbędnych dowodów, wyznaczonego przez organ rentowy, albo datę przedstawienia tych dowodów.
Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 21 kwietnia 2009 roku w sprawie I UK 345/08, w którym stwierdził m.in. iż jeżeli dla stwierdzenia uprawnień do świadczenia wymaga się wydania decyzji, termin do jej wydania biegnie od daty wyjaśnienia ostatniej niezbędnej okoliczności, co dotyczy także ponownego ustalenia prawa do świadczenia. Przez wyjaśnienie "ostatniej niezbędnej okoliczności" trzeba rozumieć wyjaśnienie ostatniej okoliczności koniecznej do ustalenia samego istnienia prawa wnioskodawcy do świadczenia. Wyjaśnienie okoliczności niezbędnej do wydania decyzji oznacza dokonanie czynności mającej na celu ustalenie stanu faktycznego, czyli przeprowadzenie dowodów i ich ocenę.
Tymczasem w niniejszej sprawie nie mamy z taką sytuacją do czynienia, bowiem „niezbędnymi dowodami” w tym wypadku aktami rentowymi wraz z dokumentacją dysponuje przecież sam organ rentowy. Bierne oczekiwanie organu na dostarczenie innych dowodów przez Sąd, nie stanowiło przeszkody w wydaniu przez organ pozytywnej dla wnioskodawcy decyzji w ustawowym terminie, chociażby w oparciu o wskazaną dokumentację. Niedopełnienie tych podstawowych czynności przez organ rentowy jest przejawem braku podstawowej staranności w jego działaniach, za co to organ rentowy ponosi odpowiedzialność, a przerzucenie konsekwencji jego zaniechań na wnioskodawcę, nie znajduje podstaw w przytoczonych przepisach. Pamiętać należy bowiem, że szybkie i skuteczne nabycie świadczeń stanowi słuszny interes ubezpieczonego. (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1999 r., II UKN 614/98 (PPiPS 2000, nr 7).
W rozpoznawanej sprawie organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję z dnia 10 lutego 2016 roku odmawiającą przyznania wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego oparł swe rozstrzygnięcie na błędnej decyzji z dnia 5 lutego 2016 roku stwierdzającej, że T. J. w okresie od 1 września 2014 roku do 28 lutego 2015 roku nie podlegał jako pracownik (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu.
Błędem organu rentowego było pominięcie wystarczających do ustalenia podlegania temu ubezpieczeniu dowodów w postaci dokumentacji osobowo – płacowej i podatkowej złożonej przez płatnika w toku postępowania kontrolnego, korespondującej z przesłuchaniem Prezesa Zarządu tej spółki, w których odniósł się do wszelkich wątpliwości kontrolującego.
Wskazać w tym miejscu należy, że przeprowadzone w toku postępowania sądowego z odwołania stron spornego stosunku pracy od decyzji z dnia 5 lutego 2016 roku dowody z będących w posiadaniu organu rentowego dokumentów potwierdziły tylko wcześniej wykazany fakt zatrudnienia wnioskodawcy u płatnika w spornym okresie. Informacyjne wyjaśnienia R. S. złożone w sprawie o sygn. akt VIII U 744/16 nie różniły się zaś od jego zeznań złożonych w toku postępowania kontrolnego przed ZUS.
Złożony w postępowaniu sądowym wykaz pracowników zatrudnionych u płatnika w latach 2013-2015, wykaz wynagrodzeń pracowników tej spółki oraz specyfikacje wystawione przez spółkę w okresie od lipca do sierpnia 2014 roku mogły być zaś złożone już w toku postępowania przed organem rentowym, na jego żądanie.
Zaniechanie przeprowadzenia przez organ rentowy dalszych dowodów w postaci chociażby przesłuchania wskazanych przez Prezesa R. S. pracowników spółki na okoliczność czy wnioskodawca istotnie pracę na rzecz płatnika wykonywał nie może być uznane na niekorzyść ubezpieczonego.
O odpowiedzialności organu rentowego można bowiem mówić wówczas, gdy organ rentowy nie przeprowadzi dowodów, jakie mógł i powinien był przeprowadzić. Nie budzi też wątpliwości, że o odpowiedzialności organu rentowego można skutecznie mówić także w przypadku odmiennej i błędnej oceny zebranego materiału dowodowego. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2016 r., wydany w sprawie o sygn.. akt III AUa 470/16, opubl. Legalis nr 1556423)
Organ rentowy nie przeprowadzając – mimo twardych dowodów świadczących o faktycznym zatrudnieniu wnioskodawcy – podjął ryzyko odpowiedzialności za nieustalenie w sposób właściwy tej okoliczności. Owym twardym dowodem oprócz dokumentacji osobowo – płacowo – księgowej przedłożonej przez płatnika w pierwszym dniu kontroli – 3 grudnia 2015 roku, nie mogącej powstać na potrzeby jakiegokolwiek procesu, oprócz przesłuchania Prezesa zarządu spółki będącej płatnikiem, w tym samym pierwszym dniu kontroli, są przede wszystkim okazane kontrolującemu, w tym samym dniu, dokumenty wystawione przez wnioskodawcę w spornym okresie, świadczące dobitnie o wykonywaniu przez niego pracy na rzecz spółki. Przeprowadzone zaś przed Sądem dowody z zeznań świadków potwierdziły jedynie fakty wynikające z dowodów wyżej opisanych.
Uznać zatem należy, że możliwe było już na etapie postępowania administracyjnego przyjęcie na podstawie wskazanych dowodów, że wnioskodawca istotnie był w spornym okresie pracownikiem płatnika.
Fakt wystawienia zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego zdolność wnioskodawcy do pracy u płatnika składek dopiero w dniu 22 stycznia 2015 roku, wobec wykazania dokumentacją faktu zatrudnienia T. J. od września 2014 roku, nie może prowadzić do przeciwnego wniosku.
Reasumując - w sytuacji, gdy organ rentowy w chwili wydania zaskarżonej decyzji miał wszystkie potrzebne dane pozwalające na wydanie decyzji zgodnej z prawem, a po stronie ubezpieczonego nie występował obowiązek wykazania żadnych innych okoliczności uzasadniających jego wniosek, to nie mogą mieć znaczenia okoliczności dotyczące przebiegu postępowania sądowego, zwłaszcza gdy w tym postępowaniu nie ustalono żadnych nowych przesłanek wypłaty świadczenia, których wykazanie ciążyło na ubezpieczonym, a które nie były znane lub nie mogły być znane organowi rentowemu.
Stwierdzić należy, że organ rentowy w chwili złożenia wniosku o sporne świadczenie dysponował wszystkimi dowodowymi i mógł dokonać ich oceny w celu ustalanie prawa do tego świadczenia w ustawowym terminie. Żadnych innych okoliczności wnioskodawca nie musiał więcej dowodzić.
Niesporne pozostaje, że błędna decyzja z dnia 5 lutego 2016 roku miała wpływ na treść spornej decyzji, przeto odpowiedzialność pozwanego organu rentowego rozciąga się na tę drugą.
W związku z powyższym spełniona została dyspozycja przepisu art. 85 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a mianowicie organ rentowy nie ustalił w terminie prawa do świadczenia.
W związku z powyższym Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.
W zakresie żądania przyznania wnioskodawcy odsetek w związku z opóźnieniem w przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazać, że wnioskodawca wystąpił z takim wnioskiem dopiero w złożonym do sadu odwołaniu.
Zgodnie z dyspozycją art.476 § 2 k.p.c. w związku z art. 2 k.p.c. przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących ubezpieczenia społecznego i kategorii spraw wymienionych w art. 476 § 2 pkt 1-5 k.p.c.
Na obecnym etapie postępowania, wobec braku decyzji organu rentowego w zakresie odsetek, zachodzi czasowa niedopuszczalność drogi sądowej, a właściwym do rozpoznania roszczeń pozostaje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, od decyzji którego będzie przysługiwać skarżącemu prawo wniesienia odwołania do Sądu, zgodnie z powołanymi przepisami.
Z uwagi na powyższe tj. na czasową niedopuszczalność drogi sądowej Sąd, na podstawie art.199 § 1 pkt 1 k.p.c. w związku z art.464 § 1 k.p.c. orzekł jak w punkcie 2 sentencji wyroku.
Wobec wydania przez organ rentowy w dniu 20 kwietnia 2017 roku decyzji zmieniającej zaskarżoną decyzję, przyznającej T. J. prawo do świadczenia przedemerytalnego, Sąd na podstawie art. art.477 13 zd.1 k.p.c. umorzył postępowanie w tym zakresie. (pkt 3 wyroku)
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.) przyjmując stawki po 180 złotych w zakresie roszczenia o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego jak i roszczenia o stwierdzenie odpowiedzialności organu rentowego (łącznie 360 złotych).
Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.