Sygn. akt III RNs 38/17

POSTANOWIENIE

Dnia 8 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Jadwiga Zawadzka

Protokolant: Renata Fiet

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. w Trzebnicy

na rozprawie sprawy

z wniosku

Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w W.

z udziałem

K. D.

o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej K. D. bez jego zgody

p o s t a n a w i a:

I.  uczestnika postępowania K. D. ur. (...) w T., syna H. i S. zamieszkałego (...)/1 umieścić bez jego zgody w trybie natychmiastowym w Domu Pomocy Społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi;

II.  odstąpić od obciążania stron kosztami sądowymi obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt III RNs 38/17

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Gminny Ośrodek Pomocy (...) w W. wniósł o umieszczenie uczestnika postępowania K. D. bez jego zgody w Domu Pomocy Społecznej dla osób chorych psychicznie lub w zakładzie opiekuńczo leczniczym.

Na uzasadnienie wniosku (...) podał, że za umieszczeniem uczestnika we wskazanej placówce przemawia jego stan zdrowia i sytuacja społeczno-rodzinna. K. D. choruje na schizofrenię paranoidalną. Ze względu na niepełnosprawność nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu. Jego rodzina nie planuje zapewnić mu niezbędnej pomocy w zakresie usług pielęgnacyjnych i opiekuńczych. Z uwagi na chorobę psychiczną uczestnik zagraża otoczeniu swym agresywnym i nieprzewidywalnym zachowaniem. Koniecznym zatem jest umieszczenie go w placówce sprawującej całodobową opiekę. K. D. nie wyraża na to zgody.

Uczestnik postępowania K. D. nie przedstawił swego stanowiska w sprawie do czasu wydania orzeczenia. Mimo prawidłowego zawiadomienia nie uczestniczył w rozprawie. Sąd pominął dowód z jego przesłuchania.

Sąd ustalił stan faktyczny

Uczestnik postępowania K. D. ma 55 lat, jest kawalerem, bezdzietny. Jego rodzice nie żyją. Ma dorosłe rodzeństwo – dwóch braci T. i Z. D. oraz siostrę J. Z.. Uczestnik K. D. choruje na schizofrenię paranoidalną. Nie jest ubezwłasnowolniony. Leczy się psychiatrycznie od 2004 roku. Z tego powodu był hospitalizowany 15 razy. W rzutach choroby jest bardzo agresywny. Ma omamy. Ostatni raz przebywał na leczeniu w szpitalu psychiatrycznym w M. w okresie od 3.11.2016 do 5.01.2017. Bezpośrednio przed tą hospitalizacją kierował ruchem na drodze (...) i wskutek potrącenia przez auto doznał wielonarządowych urazów oraz złamań kończyn. Pod koniec 2016 roku zdemolował mieszkanie. Rzucał telewizorem i meblami. Aktualnie dzięki pomocy ośrodka pomocy społecznej, przychodzi do uczestnika pielęgniarka podając mu co 14 dni zalecone przez lekarza zastrzyki. Dodatkowo powinien codziennie przyjmować leki zalecone przez lekarza. Trudno stwierdzić czy je zażywa. W 2013 roku K. D. został również potrącony przez samochód i doznał licznych uszkodzeń prawej ręki, która jest niesprawna. Z powodu swej choroby psychicznej uczestnik często bywa nieobliczalny, zachowuje się dziwnie. Chodzi po wiosce i krzyczy. Rodzeństwo i obce osoby boją się go. Ostatnio zaczął pić piwo co potęguje jego agresję. Uczestnik zaniedbuje codzienne, podstawowe czynności. Nie dba o higienę osobistą, śpi w ubraniach, w których chodzi. Nie potrafi ugotować posiłku. Nie ma świadomości swej choroby psychicznej.

K. D. utrzymuje się z wypłacanych przez (...) zasiłków stałego i pielęgnacyjnego w łącznej kwocie 634 zł miesięcznie. Pobiera też zasiłki celowe na zakup leków. Ośrodek Pomocy (...) zapewnia mu darmowy opał i paczki żywnościowe.

Uczestnik postępowania mieszka z bratem T. D. – lat 67, który ma emeryturę 1200 zł. Brat jest bezdzietnym kawalerem. Ma problemy zdrowotne. Choruje na tarczycę, astmę. Mówi niewyraźnie, ma krótszą nogę z powodu potrącenia przez samochód. K. i T. D. zajmują w M. mieszkanie po zmarłych rodzicach. Są w nim dwa pokoje i kuchnia. Nie ma łazienki. Mieszkanie jest brudne i zaniedbane. Na ścianach jest wilgoć. W jednym z pokoi jest graciarnia. Panuje tam zaduch.

Poprzednio z uczestnikiem i T. D. mieszkał ich brat Z. D.- lat 64, który opiekował się uczestnikiem. Podawał K. D. leki, robił zakupy, przygotowywał posiłki. W styczniu 2017 u Z. D. zdiagnozowano nowotwór-chłonniaka w głowie. Od tego czasu leczy się w szpitalu we W.. Jest poddawany chemioterapii i nie ma możliwości opiekowania się uczestnikiem w przyszłości. Uczestnik postępowania ma również siostrę J. Z., która mieszka we W. i nie może sprawować nad nim opieki. W styczniu i marcu 2017 na spotkaniu w Ośrodku Pomocy (...) w W., T. i Z. D. oraz J. Z. złożyli oświadczenia, że nie chcą opiekować się uczestnikiem K. D. bo boją się go. Prosili aby umieścić brata w placówce, która zapewni mu opiekę.

Uczestnik postepowania K. D. nie wyrażą zgody na pobyt w zakładzie opiekuńczo – leczniczym lub domu pomocy społecznej.

Dla potrzeb niniejszej sprawy biegła psychiatra wyraziła opinię, że zachodzą przesłanki do umieszczenia K. D. bez jego zgody w domu pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi chorych psychicznie.

dowód:

- zaświadczenie lekarskie k.2,

- wywiad kuratorski k. 9-10,

- opinia sądowo-psychiatryczna k.11-14,

- oświadczenia k.34-36,

- zeznania świadka J. L. k.37 odwrót,

Sąd zważył

Na podstawie art. 39.1 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994 roku Gminny Ośrodek Pomocy (...) w W. wniósł o umieszczenie uczestnika postępowania K. D. bez jego zgody w Domu Pomocy Społecznej.

Zgodnie z art. 38 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego osoba, która wskutek choroby psychicznej lub upośledzenia umysłowego nie jest zdolna do zaspokojenia potrzeb życiowych, nie ma możliwości korzystania z opieki innych osób oraz potrzebuje stałej opieki pielęgnacyjnej, lecz nie wymaga leczenia szpitalnego, może być za jej zgodą lub zgodą jej przedstawiciela ustawowego przyjęta do domu pomocy społecznej. Jeżeli osoba określona w art. 38 nie wyraża zgody na przyjęcie jej do domu pomocy społecznej, a brak opieki zagraża jej życiu, organ pomocy społecznej może wystąpić do sądu opiekuńczego z wnioskiem o umieszczenie tej osoby bez jej zgody w domu pomocy społecznej – w myśl art. 39.1 uoozp.

W oparciu o dowody zebrane w sprawie, w szczególności opinię sądowo-psychiatryczną Sąd uznał, że wniosek (...) zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym jest, że K. D. nie wyraża zgody na pobyt w domu pomocy społecznej. Jego najbliższa rodzina nie chce się nim opiekować. Z uwagi na chorobę obaj bracia uczestnika sami potrzebują opieki, a siostra boi się go bo w przeszłości była atakowana przez uczestnika postępowania.

K. D. nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować. Z powodu leczonej od lat schizofrenii paranoidalnej zagraża własnemu życiu i zdrowiu. Potwierdza to wypadek drogowy w 2013 roku wskutek, którego doznał licznych obrażeń i do którego doszło na drodze szybkiego ruchu z powodu nieobliczalnego zachowania uczestnika. W opinii biegłej psychiatry K. D. tymczasowo nie wymaga leczenia w szpitalu psychiatrycznym. Wymaga natomiast pilnowania i pomocy we wszystkich codziennych czynnościach. Zachodzą przesłanki do umieszczenia go w domu pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi i chorych psychicznie. Tego rodzaju placówka jest w stanie zapewnić uczestnikowi całodobową opiekę, leczenie i pielęgnację. Sytuacja zdrowotna i życiowa K. D. spełnia kryteria określone w art. 38 uozp i daje podstawy do wydania orzeczenia jak w sentencji postanowienia. Sąd w pełni podziela opinię biegłej psychiatry albowiem jest obiektywna, specjalistyczna i spójna z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

W toku postępowania Sąd pominął dowód z przesłuchania uczestnika postępowania na podstawie art. 302 § 1 kpc. Mimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy K. D. nie stawił się na niej rezygnując z prawa do złożenia zeznań. Sąd poprzestał zatem na odebraniu zeznań od świadka J. L. i dopuścił dowód z opinii sądowo-psychiatrycznej.

Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39.1 w zw. z art. 38 i 42 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994 roku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 96.1 pkt 9 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 Dz.U. z 2016 r poz. 623.