UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 kwietnia 2017 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07 lutego 2017 r. odmówił wnioskodawcy K. B. prawa do ponownego przeliczenia świadczenia. W uzasadnieniu organ rentowy powołując się na treść art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS wskazał, że składając wniosek w dniu 07 lutego 2017 r. wnioskodawca nie przedstawił nowych dowodów i nie przedstawił okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji o przeliczeniu świadczenia, które miałyby wpływ na jego wysokość – przedłożone kopie dokumentów osobowych znajdują się już w aktach wnioskodawcy i zostały uwzględnione do wyliczenia decyzją z dnia 19 marca 2009 r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył K. B., który odnosząc się do zawartego w niej uzasadnienia stwierdził, iż znajdujące się w aktach dokumenty nie zostały uwzględnione decyzją z dnia 19 marca 2009 r. Wskazał, że 28 lutego 2017 r. przedłożył wyliczenie zarobków za okres lat 1969 – 1976, gdzie szczegółowo wyliczył dochód swojego wynagrodzenia. Ubezpieczony stwierdził, że przesyłając mu załącznik nr 1 do decyzji z dnia 20 kwietnia 2017 r. organ rentowy ignoruje go. Załącznik wykazuje obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru tylko z 1972 r., pomijając milczeniem inne lata. Wskazał ponadto, że uwzględniając minimalne wynagrodzenie w kwocie 850 zł, ZUS nie uwzględnił dodatków jakie otrzymywał (odpowiedzialność materialna, wysługa lat, dodatki do wynagrodzenia, wynagrodzenie za dodatkową pracę, dodatek 5% miesięcznego wynagrodzenia za 9 lat pracy oraz dodatek w wysokości 10% miesięcznej płacy netto za 10 lat nieprzerwanej pracy). Wskazując na powyższe, ubezpieczony domagał się dodania do minimalnego wynagrodzenia w kwocie 850 zł, wynagrodzenia jakie otrzymywał w poszczególnych latach.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie z analogicznych do wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji przyczyn. Ponadto organ rentowy wskazał, że dołączone do odwołania dokumenty znajdują się w aktach i były brane pod uwagę przy wydawaniu wcześniejszych decyzji. Ponadto w sprawie o wysokość emerytury na podstawie tych samych dokumentów toczyło się postępowanie sądowe w sprawie VU 3057/14, zakończone wyrokiem oddalającym odwołanie, jak również wyrokiem, którym w sprawie III AUa Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację wnioskodawcy. W kolejnym postępowaniu, w sprawie VU 1199/16 Sąd na podstawie angaży, wyrokiem z dnia 28 lutego 2017 r. do wysokości świadczenia przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za 1972 r. w kwocie 23.880 zł, a w pozostałej części odwołanie oddalił. Wyrok został wykonany decyzją z dnia 20 kwietnia 2017 r. W pozostałym zakresie organ rentowy odwołał się do wyjaśnień jakich udzielił wnioskodawcy w piśmie z dnia 22 maja 2017 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. B. był zatrudniony w (...) w G. od 01 grudnia 1965 r. do 29 lutego 1980 r. w pełnym wymiarze czasu pracy jako referent zaopatrzenia materiałowego i opakowań. W okresie od 17 maja 1996 r. wnioskodawca początkowo pobierał rentę inwalidzką trzeciej grupy inwalidów, następnie od 17 maja 1996 r. drugiej grupy inwalidów, a następnie rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, płatną do 30 października 2001 r. Ponownie prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy pobierał od 08 marca 2002 r. do 31 lipca 2004 r.

Wnioskodawca złożył w dniu 18 sierpnia 2008 r. wniosek o emeryturę. Uwzględniając powyższy wniosek organ rentowy przyznał prawo do świadczenia od 28 sierpnia 2008 r. i do ustalenia podstawy wymiaru przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia i ustalił wwpw wynoszący 24,30 %. Za okres pracy w (...)O/G. organ rentowy uwzględnił minimalne wynagrodzenie za lata 1965 i 1966. Do wniosku o emeryturę, jak również do wcześniejszych wniosków o rentę wnioskodawca nie przedłożył żadnych dowodów określających wysokość osiągniętego w Spółdzielni wynagrodzenia.

W dniu 20 października 2008 r. K. B. wniósł o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem złożonego zaświadczenia ZUS Rp-7 z dnia 15 października 2008 r., określającego wysokość jego wynagrodzenia osiągniętego w latach 1977 – 1980 w (...) O/G.. Wraz ze złożonym w dniu 23 października 2008 r. wnioskiem o przeliczenie świadczenia, poza świadectwami pracy, wnioskodawca złożył także kserokopie angaży z:

- 21 maja 1974 r. - w przedmiocie przyznania za 9-letnią pracę dodatku w wysokości 5% miesięcznej płacy zasadniczej netto,

- 08 października 1974 r. - w przedmiocie powierzenia dodatkowych czynności palenia piecu w okresie od 08 października 1974 r. do 31 marca 1975 r.,

- 02 stycznia 1976 r. - w przedmiocie przyznania z dniem 01 stycznia 1976 r. ryczałtu w kwocie 1.000 zł za prowadzenie magazynu,

- 24 stycznia 1969 r. - w przedmiocie przyznania od dnia 01 stycznia 1969 r. dodatku w kwocie 300 zł za materialną odpowiedzialność,

Dodatkowo w dniu 03 grudnia 2008 r. wnioskodawca złożył w organie rentowym oryginał angażu z 21 maja 1974 r. oraz okazał oryginał legitymacji ubezpieczeniowej wraz z wpisem określającym wysokość jego wynagrodzenia jakie osiągnął w latach 1965, 1966, 1979 i 1980 r.

Przy piśmie z dnia 12 grudnia 2008 r. C. B. złożył dodatkowo, między innymi kserokopie angaży z dnia :

- 21 maja 1974 r. - w przedmiocie powierzenia mu z dniem 01 czerwca 1974 r. stanowiska kierownika magazynu,

- 10 grudnia 1975 r. – w przedmiocie przyznania z dniem 01 grudnia 1975 za 10-letnią pracę dodatku w wysokości 10% miesięcznej płacy zasadniczej,

- 13 września 1972 r. – w przedmiocie powierzenia od dnia 13 września 1972 r. obowiązków kierownika magazynu spożywczego

- 01 października 1975 r. – w przedmiocie przyznania dodatku przejściowego do płac zasadniczych w wysokości 15% tych płac,

- 27 lutego 1978 r. – w przedmiocie przyznania z dniem 01 stycznia 1978 r. wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 3.100 zł,

- 01 kwietnia 1976 r. – w przedmiocie powierzenia od dnia 01 kwietnia 1976 r. stanowiska referenta zaopatrzenia materiałowego.

Wszystkie wymienione wyżej dowody zostały uwzględnione przy wydawaniu decyzji z dnia 19 marca 2009 r., którą przeliczono zarówno staż jak i podstawę wymiaru emerytury.

D o w ó d: w aktach emerytalnych: wnioski, k. 43 i 65,

angaże, k. 55-58, 67, 95, 97, 99, 101, 103, 105.

kserokopia legitymacji ubezpieczeniowej, k. 70,

notatka na posiedzenie kolegialne, k. 123,

decyzja, k. 139.

W załączeniu do pisma z dnia 08 grudnia 2008 r. (...) w G. przesłał do akt K. B. ksero znajdujących się w jego aktach osobowych angaży zrobionych z dokumentów, gdyż ich oryginały zostały wydane wnioskodawcy. Powołując się na te dokumenty Spółdzielnia wskazała, że ubezpieczony miał płacony dodatek stażowy od płacy zasadniczej oraz inne dodatki płacowe, a także, że innych jego dokumentów nie posiada. Spółdzielnia stwierdziła jeszcze ponadto, że w jej archiwum zakładowym nie przechowały się żadne dokumenty z lat 1965 – 1978 dotyczące wynagradzania pracowników, jak np. zakładowy system wynagradzania, regulamin premiowania czy regulamin pracy. Do wymienionego pisma dołączone zostały kserokopie angaży z 21 maja 1974 r., 10 grudnia 1973 r., 13 września 1972 r., 01 października 1975 r., 02 stycznia 1976 r., 27 lutego 1978 r., 01 kwietnia 1976 r.

d o w ó d: pismo, k. 93 – 105 akt emerytalnych.

We wniosku z dnia 02 września 2014 r. K. B. wniósł o przeliczenie jego świadczenia poprzez przeliczenie podstawy wymiaru.

d o w ó d: wniosek, k. 171 akt emerytalnych.

Decyzją z dnia 02 października 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 02 września 2014 r. odmówił wnioskodawcy K. B. prawa do ponownego przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy powołując się na treść art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS wskazał, że składając wniosek w dniu 02 września 2014 r. wnioskodawca nie przedstawił okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji o przeliczenie emerytury, które miałoby wpływ na wysokość świadczenia. Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2015 r. Sąd Okręgowy w Legnicy w sprawie VU 3057/14 oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji z dnia 02 października 2014 r. Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły zeznania świadków. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że ze wskazanych w nim przyczyn, dowód z zeznań świadków nie jest wystarczający do ustalenia wysokość zarobków jakie wnioskodawca uzyskiwał pracując w Spółdzielni (...)”. Stwierdzono bardzo ogólnikową treść zeznań świadków, którzy wprost stwierdzili, że nie pamiętają wysokości wynagrodzeń ubezpieczonego. Apelację od powyższego wyroku oddalił wydanym w sprawie III AUa 1682/15 wyrokiem z dnia 22 marca 2016 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu.

W dniu 05 października 2016 r. K. B. złożył opatrzone datą 02 października 2016 r. pismo, które organ rentowy potraktował jako ponowny wniosek o przeliczenie emerytury. W piśmie tym wnioskodawca zażądał ustalenia wynagrodzenia za lata 1967 – 1971 w takiej samej wysokości jak wynagrodzenie z 1966 r., wynoszące 16.879 zł a za 1972 r. wynagrodzenia w kwocie 24.000 zł. Ubezpieczony dołączył do pisma kserokopie angaży (z dnia 13 września 1972 r., 24 stycznia 1969 r., 18 stycznia 1972 r., 21 maja 1974 r., 27 lutego 1978 r.), w tym także angaż z 18 stycznia 1972 r. w przedmiocie przyznania wnioskodawcy od dnia 01 stycznia 1972 r,. wynagrodzenia w kwocie 1.600 zł. Na skutek tego wniosku, wydaną na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS decyzją z dnia 03 listopada 2016 r. organ rentowy odmówił ponownego przeliczenia świadczenia. Rozpoznając wniesione przez ubezpieczonego dowołanie od tej decyzji, wydanym w sprawie VU 1199/16 wyrokiem z dnia 28 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy zmieniając w części zaskarżoną decyzję, do ponownego ustalenia podstawy wymiaru emerytury K. B. przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za 1972 r. w kwocie 23.880,00 zł i w pozostałej części odwołanie oddalił. Jednocześnie pismo ubezpieczonego opatrzone datą dnia 07 lutego 2017 r. oraz przedłożone na rozprawie jego wyliczenia wraz z załączonymi do nich dokumentami przekazał organowi rentowemu jako wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia. Wraz z tym pismem wnioskodawca złożył kserokopie:

- 82 i 83 strony legitymacji ubezpieczeniowej,

- zawartej z (...)Oddział G. umowy o pracę z dnia 02 lipca 1971 r.,

- opinii okresowej,

- zakresu czynności z 01 kwietnia 1966 r.,

- angaży: z 21 maja 1974 r., 08 października 1974 r., 02 stycznia 1976 r., 27 lutego 1978 r., 13 września 1972 r., 24 stycznia 1969 r., 18 stycznia 1972 r., 01 października 1975 r., 10 grudnia 1975 r.,

- zaświadczenia na druku ZUS Rp-7 z dnia 15 października 2008 r. (dotyczącego wynagrodzeń za lata 1977 – 1980),

- zakresu czynności z dnia 01 kwietnia 1966 r.

D o w ó d: w aktach emerytalnych: wniosek z 02 października 22016 r., k. 204,

angaż z 18 stycznia 1972 r., k. 208,

decyzja z 03 listopada 2016 r., k. 222,

w aktach sprawy VU 1199/16: wyrok,

pismo z 07 lutego z załącznikami, k. 17 – 51.

Decyzją z dnia 24 kwietnia 2017 r., znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07 lutego 2017 r. odmówił wnioskodawcy K. B. prawa do ponownego przeliczenia świadczenia. W uzasadnieniu organ rentowy powołując się na treść art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS wskazał, że składając wniosek w dniu 07 lutego 2017 r. wnioskodawca nie przedstawił nowych dowodów i nie przedstawił okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji o przeliczeniu świadczenia, które miałyby wpływ na jego wysokość – przedłożone kopie dokumentów osobowych znajdują się już w aktach wnioskodawcy i zostały uwzględnione do wyliczenia decyzją z dnia 19 marca 2009 r.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sporna między stronami była ocena czy wnioskodawcy przysługuje prawo do ponownego ustalenia wysokości świadczenia. Organ rentowy decyzją z dnia 24 kwietnia 2017 r. odmówił ponownego przeliczenia świadczenia bowiem ubezpieczony nie dołączył do wniosku z dnia 07 lutego 2017 r. nowych dowodów ani nie ujawnił okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na wysokość świadczenia.

Stanowisko organu rentowego jest w tym zakresie z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji uzasadnione. Należy bowiem stwierdzić bowiem, iż wnioskodawca jest uprawniony do emerytury od 28 sierpnia 2008 r. i przyznając prawo do świadczenia organ rentowy na podstawie przedłożonych przez K. B. dokumentów ustalił podstawę wymiaru emerytury, wwpw oraz obliczył wysokość świadczenia. W związku z przedłożeniem przez ubezpieczonego najpierw zaświadczenia ZUS Rp-7 z dnia 15 października 2008 r. a następnie kserokopii angaży z okresu zatrudnienia w (...) oraz legitymacji ubezpieczeniowej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 19 marca 2009 r. na podstawie tych dokumentów przeliczył podstawę wymiaru emerytury wnioskodawcy, ustalił wwpw oraz obliczył wysokość świadczenia. Skoro zatem decyzją ostateczną z dnia 19 marca 2009 r. ustalona została prawomocnie wysokość przysługującej wnioskodawcy emerytury, to z uwagi na brak nowych okoliczności mających wpływ na wysokość świadczenia, jego przeliczenie nie jest możliwe. Na podstawie bowiem art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wysokość emerytury ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. Ocena zasadności wniosku o ponowne ustalenie prawa do świadczenia musi więc prowadzić do ustalenia zarówno dowodów czy też okoliczności posiadających przymiot nowości i ujawnionych dopiero po wydaniu uprzedniego wyroku sądowego (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt III AUa 2146/12, LEX nr 1381344). W realiach rozpoznanej sprawy wnioskodawca nie dołączył do wniosku z dnia 07 lutego 2017 r. jakichkolwiek, szczególnie nowych dowodów, które miałyby wpływ na wysokość jego świadczenia. Dokumenty, które wnioskodawca dołączył do wcześniejszych wniosków stanowiły podstawę przeliczenia jego emerytury decyzją prawomocną z dnia 19 marca 2009 r. (wymienione w ustaleniach faktycznych zaświadczenie ZUS Rp-7, legitymacja ubezpieczeniowa oraz kserokopie angaży). Należy podkreślić, że załączone do odwołania angaże nie stanowią „nowości”, bowiem ubezpieczony złożył je wcześniej i angaże te stanowiły podstawę wydanych wcześniej przez organ rentowy decyzji. Kserokopie pozostałych dowodów (umowa o pracę z 02 lipca 1971 r., opinia okresowa z 29 kwietnia 1969 r., zakres czynności z 01 kwietnia 1966 r.) nie zawierają żadnych istotnych treści, mogących stanowić podstawę ponownego przeliczenia emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż w świetle normy art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej nie ma uzasadnionych podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji i z tego względu na podstawie art. 477¹⁴§ 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE