Sygn. akt: I C 341/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Krzysztof Chruszczewski

Protokolant:

sekretarz sądowy Barbara Kaźmierczak

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2017 roku

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. K. kwotę 12 276,00 zł (dwanaście tysięcy dwieście siedemdziesiąt sześć złotych), z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 maja 2016 roku do dnia zapłaty.

2.  kosztami postępowania w całości obciąża pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W..

Sygn. akt I C 341/16

UZASADNIENIE

Powód M. K. wystąpił z pozwem przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zasądzenie od tego pozwanego na jego rzecz kwoty 12 000,00 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 30 maja 2016 roku, do dnia zapłaty, tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, jakiej doznał na skutek wypadku komunikacyjnego jakiemu uległ on w dniu 14 lipca 2015 roku.

Powód M. K. wystąpił także o zasądzenie od (...) S.A. z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 276,00 zł, tytułem zwrotu kosztów przejazdów, z ustawowymi odsetkami od dnia 30 maja 2016 roku, do dnia zapłaty.

Pozwany - (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa M. K..

Sąd ustalił:

Powód M. K. pracuje jako egzaminator I stopnia w Wojewódzkim Ośrodku Ruch Drogowego w O.. Do pracy dojeżdża z K.. Powód M. K. w dniu 14 lipca 2015 roku jadąc do pracy uległ wypadkowi komunikacyjnemu w miejscowości R.. Na drodze krajowej nr (...) powód M. K. jadąc prawidłowo samochodem V. (...) nr rej. (...) i wyprzedzając samochód dostawczy F. (...) nr rej (...) został zmuszony do wykonania manewru obronnego, bowiem kierowca wyprzedzanego F. (...) - M. P., nienależycie obserwował ruch na drodze za prowadzonym przez siebie pojazdem, nie ustąpił pierwszeństwa samochodowi M. K. i sam rozpoczął wyprzedzanie poprzedzającego go ciągnika siodłowego R. (...) z naczepą. Manewr obronny polegał na zjechaniu na lewe pobocze a następnie odbiciu kierownicą w prawo aby uniknąć zderzenia z drzewem, co spowodowało niekontrolowane przemieszczenie się jego samochodu V. (...) i doprowadziło do zderzenia się tego samochodu z ciągnikiem siodłowym R. (...) z naczepą.

Na skutek tego wypadku powód M. K. doznał skręcenia odcinka piersiowego kręgosłupa. Bezpośrednio po wypadku został przewieziony do (...) w K.. Tam po wykonaniu badań obrazowych skierowano go na oddział Ortopedii tego szpitala. Na tym oddziale dokończono diagnostyczne badania a następnie zaopatrzono M. K. w leki przeciwbólowe. Po zdiagnozowaniu skręcenia odcinka piersiowego kręgosłupa dnia 16 lipca 2015 roku wypisano M. K. do domu z zaleceniem dalszego leczenia w trybie ambulatoryjnym. W ramach leczenia ambulatoryjnego powód M. K. miał zlecone zabiegi rehabilitacyjne.

Po wypisaniu ze szpitala powód M. K. na skutek przyjmowanych w szpitalu leków doznał zapalenia żył, co wiązało się z silnym bólem i koniecznością wyleczenia tej dolegliwości. Powód M. K. z powodu bólu kręgosłupa szyjnego i drętwień kończyn górnych był też leczony w Poradni Neurologicznej w okresie od dnia 10 sierpnia 2015 roku do dnia 31 sierpnia 2015 roku. W leczeniu stosowano farmakoterapię (leki przeciwbólowe i miorelaksujące) oraz fizykoterapię. Powód M. K. do końca września 2015 roku przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Wypadek komunikacyjny z dnia 14 lipca 2015 roku bardzo negatywnie wpłynął na życie powoda M. K.. Przed wypadkiem powód M. K. był bardzo aktywny ruchowo. Grał w piłkę nożną, uprawiał bieganie, dwa razy w tygodniu korzystał z siłowni i basenu. Po wypadku zaniechał tej aktywności w obawie przed przeciążeniem kręgosłupa. Przytył przez to 6 kilogramów. Powód M. K. uskarża się na nawracające bóle grzbietu, zwłaszcza przy zmianie pogody.

Po wypadku pozostał M. K. uraz psychiczny przy prowadzeniu samochodu. Objawia się on obawą powtórzenia się sytuacji jaka miała miejsce podczas wypadku, przy manewrze wyprzedzania innego samochodu. Wcześniej powód M. K. nie miał takich obaw.

Powód M. K. wydatkował na przejazdy samochodem związane z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 14 lipca 2015 roku kwotę 436,00 zł, licząc stawkę 0,8358 zł za jeden kilometr. (...) S.A. z siedzibą w W. zwrócił mu w ramach poniesionych wydatków jedynie kwotę 160,00 zł.

Biegły chirurg ortopeda traumatolog M. W. ustalił, że obecnie brak jest podstaw do określenia procentowego trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda M. K., w zakresie jego narządów ruchu. W ocenie biegłego uraz jakiego doznał on na skutek wypadku komunikacyjnego z dnia 14 lipca 2015 roku uległ wygojeniu bez następstw i nie powoduje obecnie żadnej dysfunkcji.

Biegła neurolog I. G. także ustaliła, że obecnie brak jest podstaw do określenia procentowego trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda M. K., ze względu na uszkodzenie układu nerwowego na skutek wypadku komunikacyjnego z dnia 14 lipca 2015 roku.

Biegł podkreśliła jednak w swojej opinii, że wypadek ten zmienił diametralnie aktywność życiową powoda M. K.. Po wypadku zaniechał on aktywności sportowej w obawie przed przeciążeniem kręgosłupa.

Kierowca samochodu F. (...) nr rej (...) M. P. został uznany przez Sąd winnym spowodowania wypadku komunikacyjnego z dnia 14 lipca 2015 roku a postępowanie karne wobec niego zostało warunkowo umorzone w sprawie II K 709/15 Sądu Rejonowego w Kędzierzynie - Koźlu.

Pojazd sprawcy wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów w (...) S.A. z siedzibą w W..

Pozwany - (...) S.A. z siedzibą w W. przyjął na siebie odpowiedzialność za skutki tego wypadku drogowego i wypłacił już powodowi M. K. tytułem zadośćuczynienia kwotę 1 200,00 zł oraz kwotę 160,00 zł jako zwrot kosztów przejazdów związanych z wypadkiem.

/ dowód: niesporne oraz dokumenty k. 9 - 31, akta szkodowe (...) S.A. z siedzibą w W. k. 42 - 65, opinia biegłego M. W. k. 83 – 87, opinia biegłej I. G. k. 111 – 112 oraz zeznania powoda M. K. k. 133 /

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo M. K. jest w pełni uzasadnione, co do zgłoszonych przez niego roszczeń, w oparciu o przepisy art. 445 § 1 k.c. i 444 § 1 k.c.

Ubezpieczyciel - (...) S.A. z siedzibą w W. odpowiada za szkodę wobec M. K. jako dłużnik, na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zawartej z właścicielem samochodu F. (...) nr rej (...), który to pojazd spowodował wypadek drogowy w dniu 14 lipca 2015 roku./art. 822 k.c./

W oparciu o przeprowadzone ustalenia postępowania dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że powodowi M. K. należne jest dodatkowe zadośćuczynienie pieniężne za doznaną tym zdarzeniem krzywdę, dlatego też zasądził na jego rzecz stosowne świadczenie pieniężne.

Wypadek komunikacyjny z dnia 14 lipca 2015 roku bardzo negatywnie wpłynął na życie powoda M. K.. Przed wypadkiem powód M. K. był bardzo aktywny ruchowo. Grał w piłkę nożną, uprawiał bieganie, dwa razy w tygodniu korzystał z siłowni i basenu. Po wypadku zaniechał tej aktywności w obawie przed przeciążeniem kręgosłupa. Przytył przez to 6 kilogramów. Po wypadku pozostał M. K. uraz psychiczny przy prowadzeniu samochodu. Objawia się on obawą powtórzenia się sytuacji jaka miała miejsce podczas wypadku, przy manewrze wyprzedzania innego samochodu.

Co prawda biegły chirurg ortopeda traumatolog oraz biegła neurolog nie stwierdzili trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda M. K. na skutek wypadku z dnia 14 lipca 2015 roku ale to, że wyszedł on z tego wypadku zasadniczo bez większych obrażeń zawdzięczać może tylko swoim umiejętnościom, jako kierowca.

Niemniej nie ulega wątpliwości, iż powód M. K. na skutek wypadku z dnia 14 lipca 2015 roku doznał skręcenia odcinka piersiowego kręgosłupa. Dwa dni przebywał na Oddziale Ortopedii szpitala w K.. Tam był diagnozowany i został zaopatrzono w leki przeciwbólowe. Po wypisaniu go ze szpitala zalecono dalsze leczenie w trybie ambulatoryjnym. W ramach leczenia ambulatoryjnego powód M. K. był poddany zabiegom rehabilitacyjnym. Po wypisaniu ze szpitala powód M. K. na skutek przyjmowanych w szpitalu leków doznał zapalenia żył, co wiązało się z silnym bólem i koniecznością wyleczenia tej dolegliwości. Powód M. K. z powodu bólu kręgosłupa szyjnego i drętwień kończyn górnych był też leczony przez trzy tygodnie w Poradni Neurologicznej. W leczeniu stosowano farmakoterapię (leki przeciwbólowe i miorelaksujące) oraz fizykoterapię. W związku z wypadkiem z dnia 14 lipca 2015 roku powód M. K. do końca września 2015 roku przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Dlatego też, w ocenie Sądu, przyznane powodowi M. K. przez ubezpieczyciela dotychczas zadośćuczynienie w kwocie 1 200,00 zł, nie rekompensuje w sposób adekwatny, doznanej przez niego tym wypadkiem krzywdy .

Naprawienie tej krzywdy, może polegać na przyznaniu pokrzywdzonemu odpowiedniej sumy pieniężnej, która winna mu to wynagrodzić, nie będąc jednocześnie źródłem jego nadmiernego wzbogacenia.

Kwoty „ odpowiedniej " ze względu na istotę krzywdy, nie da się wyliczyć w sposób ścisły, matematyczny a skoro tak, to ustalenie wysokości zadośćuczynienia, powinno się opierać jedynie na obiektywnych kryteriach, na podstawie przepisu art. 322 k.p.c.

Ma ona mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jej wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy oraz winna być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Uwzględniając powyższe rozważania oraz fakt, że pozwany ubezpieczyciel (...) S.A. z siedzibą w W. przyjął na siebie odpowiedzialność za skutki wypadku drogowego z dnia 14 lipca 2015 roku i wypłacił już powodowi M. K. kwotę 1 200,00 zł, tytułem częściowego zadośćuczynienia, Sąd uznał, że stosownym dodatkowym zadośćuczynieniem będzie kwota 12 000,00 zł.

Dlatego też w oparciu o przepis 445 § 1 k.c. Sąd, według swej oceny, zasądził na rzecz powoda M. K. od pozwanego ubezpieczyciela kwotę 12 000,00 zł, tytułem dodatkowej kwoty zadośćuczynienia wraz z dochodzonymi należnościami odsetkowymi za opóźnienie.

Zdaniem Sądu, kwota 12 000,00 zł przyznana powodowi M. K. jako zadośćuczynienie za krzywdę doznaną, na skutek wypadku z 14 lipca 2015 roku, jest adekwatna do rozmiaru doznanej przez niego krzywdy oraz stopnia natężenia jego cierpień psychicznych.

W oparciu o przepis 444 § 1 k.c., Sąd zasądził na rzecz powoda M. K. od pozwanego ubezpieczyciela kwotę 276,00 zł, wraz z dochodzonymi należnościami odsetkowymi za opóźnienie, którą wydatkował on na przejazdy samochodem, związane z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 14 lipca 2015 roku.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania uzasadnione jest treścią przepisów art.98 k.p.c. oraz art.108 k.p.c. Szczegółowe rozliczenie kosztów procesu zostanie sporządzone przez referendarza sądowego po uprawomocnieniu się wyroku.