Sygn. akt III K 75/13
Dnia 24 maja 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO Elżbieta Sztenc
Protokolant: Wiktoria Dąbrowicz
przy udziale Brygidy Tratkowskiej Prokuratora Prokuratury Rejonowej
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko S. P. (1)
skazanemu z art. 280 § 2 k.k. i innych
wniosku skazanego z dnia 4 marca 2013 r.
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
na podstawie art. 572 k.p.k., art. 632 pkt 2 k.p.k.
p o s t a n a w i a
I. postępowanie w sprawie umorzyć,
II. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. W.kwotę 147,60 zł tytułem udziału obrońcy w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego,
III. wydatki poniesione w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego, zaliczyć na rachunek Skarbu Państwa.
S. P. (1) wniósł o wydanie wyroku łącznego, obejmującego kary orzeczone prawomocnymi wyrokami:
1. Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 30 marca 2011 r., sygn. akt III K 46/11 za czyn z art. 280 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. (popełniony w dniu 16 grudnia 2010 r.), za który wymierzono karę 3 lat pozbawienia wolności;
2. Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt X W 2089/10 za czyn z art. 119 § 1 k.w. (popełniony w dniu 9 maja 2010 r.), za który wymierzono karę 1 miesiąca ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin na rzecz Szkoły Podstawowej Nr (...) we W., którą następnie na mocy postanowienia tegoż Sądu z dnia 30 września 2010 r., sygn. akt XW 2089/10 (X Ko 846/10) zamieniono na zastępczą karę 15 dni aresztu.
Wniosek skazanego S. P. (2) o wydanie wyroku łącznego nie może być uwzględniony. Zgodnie bowiem z art. 85 k.k. połączeniu mogą podlegać tylko takie kary pozbawienia wolności, które dotyczącą wyłącznie przestępstw popełnionych przed wydaniem pierwszego, choćby nieprawomocnego wyroku w sądzie pierwszej instancji, co do któregokolwiek z nich. Warunek ten, przesądzający o możliwości wymierzenia kary łącznej (także w wyroku łącznym) nie jest jednak spełniony w odniesieniu do skazań, o których powyżej mowa. Jak wynika bowiem z powyższego, S. P. (2) wyrokiem opisanym w pkt 2 w został skazany za wykroczenie, a nie za przestępstwo. Tymże wyrokiem S. P. (2) został skazany za czyn z art. 119 § 1 k.w. na karę 1 miesiąca ograniczenia wolności, która na mocy postanowienia tegoż Sądu z dnia 30 września 2010 r. została zamieniona na zastępczą karę 15 dni aresztu, którą następnie odbył, co potwierdza m.in. k.27 akt sprawy.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 stycznia 2010 r. (V KK 250/09, LEX nr 570160) wskazał bowiem, iż nie na możliwości objęcia węzłem kary łącznej - kary pozbawienia wolności oraz kary zastępczej za wymierzoną karę ograniczenia wolności.
W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1 października 2003 r. ( II KK 221/03, OSNwSK 2003/1/2082) wskazano nadto, że art. 85 k.k. k.k., określający warunki dopuszczalności orzeczenia kary łącznej, jak też kolejne przepisy IX rozdziału kodeksu karnego nie przewidują możliwości łączenia kary pozbawienia wolności orzeczonej za przestępstwo z karą aresztu orzeczoną za wykroczenie.
W związku z tym, bezsporne jest, iż przepis art. 85 k.k. dotyczy możliwości wymierzenia kary łącznej wyłącznie za przestępstwa, a nie za wykroczenia.
W związku z powyższym, tj. wobec braku warunków do wydania wyroku łącznego - należało orzec jak na wstępie, przy czym o kosztach nieopłaconej obrony z urzędu orzeczono na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity Dz.U. z 2002 roku, Nr 123).