Sygn. akt II K 436/16
Dnia 5 maja 2017 roku
Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Renata Folkman
Protokolant: st.sekr.sądowy Joanna Kotala
przy udziale Prokuratora: Adama Zarzyckiego, Tomasza Retyka
po rozpoznaniu w dniach 30 września 2016 roku, 25 listopada 2016 roku, 5 maja 2017 roku na rozprawie sprawy
1. A. C.
c. A. i W. z domu U.
ur. (...) w P. (...)
oskarżonej o to, że:
w dniu 02 marca 2013 roku w P. (...), woj. (...), wspólnie i w porozumieniu z U. M. (1) w umowie pożyczki gotówkowej numer (...) podała dane dotyczące W. C. w postaci danych dotyczących faktu i wysokości osiąganych dochodów, a następnie umowę tą, zawierającą dane dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania ww pożyczki opatrzonej podrobionym podpisem W. C., przekazała do firmy (...) sp. z o.o. dzięki czemu wyłudziła pożyczkę w łącznej kwocie 800 zł, czym działała na szkodę firmy (...) S.A. Aleje (...), (...)-(...) W. oraz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z/s w G. reprezentowany przez Kancelarię (...) sp. z o.o.,
tj. o czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 270§1 kk w zw.z art. 11§2 kk
2. U. M. (2) z domu R.
c. A. i A. z domu J.
ur. (...) w P. (...)
oskarżonej o to, że:
w dniu 02 marca 2013 roku w P. (...), woj. (...), wspólnie i w porozumieniu z A. C. w umowie pożyczki gotówkowej numer (...) podała dane dotyczące W. C. w postaci danych dotyczących faktu i wysokości osiąganych dochodów, a następnie umowę tą, zawierającą dane dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania ww pożyczki opatrzonej podrobionym podpisem W. C., przekazała do firmy (...) sp. z o.o. dzięki czemu wyłudziła pożyczkę w łącznej kwocie 800 zł, czym działała na szkodę firmy (...) S.A. Aleje (...), (...)-(...) W. oraz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z/s w G. reprezentowany przez Kancelarię (...) sp. z o.o.,
tj. o czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 270§1 kk w zw.z art. 11§2 kk
orzeka:
1. oskarżoną A. C. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk i art. 33§2 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;
2. na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 kk, art. 72§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec A. C. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej na okres próby 2 (dwóch) lat zobowiązując ją do informowania sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co kwartał;
3. oskarżoną U. M. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk i art. 33§2 kk wymierza jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;
4. na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 kk, art. 72§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec W. M. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej na okres próby 3 (trzech) lat zobowiązując ją do informowania sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co kwartał;
5. na podstawie art. 46§1 kk orzeka obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem i zobowiązuje oskarżone A. C. i U. M. (1) solidarnie do zapłaty kwoty 800 (ośmiuset) złotych na rzecz „(...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny” z/s w G. reprezentowany przez Kancelarię (...) Sp. z o.o.;
6. zasądza od każdej z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 167,14 zł (sto sześćdziesiąt siedem złotych, czternaście groszy), natomiast zwalnia je z opłaty.
Sąd ustalił stan faktyczny:
A. C. i U. M. (1) znały się. U. M. (1) potrzebowała pieniędzy na uregulowanie zaległości w opłatach za mieszkanie, zaś nie miała zdolności kredytowej. Poprosiła A. C. o pomoc we wzięciu pożyczki na nazwisko i dokumenty jej matki, to jest W. C., która otrzymywała emeryturę. A. C. miała zapytać swoją matkę, czy zgodzi się na takie rozwiązanie, to jest na to, by wzięła na siebie pożyczkę dla U. M. (1), która zobowiązuje się, że będzie ją spłacać. Ostatecznie takie rozwiązanie problemów U. M. (1) nie doszło do skutku. A. C. i U. M. (1) wymyśliły inne rozwiązanie. W dniu 02.03.2013 r. U. M. (1) wypełniła dokumenty, w szczególności umowę pożyczkową z firmą (...) (przedstawicielem tej firmy pożyczkowej była córka U. M. (1)– S. M.) na nazwisko W. C. oraz na podstawie dokumentów W. C. (odcinak emerytury, decyzji emerytalnej, dowodu osobistego). Następnie A. C. podpisała tę umowę fałszując na niej podpis swej matki W. C.. Umowa opiewała na kwotę pożyczki 800 zł od firmy (...) na rzecz W. C.. Następnie U. M. (1) przekazała tak wypełnioną umowę swoje córce S. M. (nic jej nie mówiąc o szczegółach). S. M. podpisała się pod umową jako przedstawiciel firmy (...). Skutkiem powyższego U. M. (1) otrzymała z firmy (...) kwotę 800 zł, w zamian za pomoc przekazała A. C. 20 zł. U. M. (1) zapewniało A. C., że będzie regularnie spłacać pożyczkę i tak było początkowo, z czasem jednak zaprzestała z uwagi na trudności finansowe.
W dniu 18.08.2014 r. firma (...) wypowiedziała umowę pożyczki z uwagi na zaleganie z płatnościami rat przez pożyczkobiorcę, to jest W. C.. W dniu 02.04.2015 r. firma (...) zawiadomiła W. C. o przelaniu wierzytelności na firmę (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny.
(dowód: wyjaśnienie U. M. (1) – k. 66, 137 i v,
wyjaśnienia A. C. – k. 61,
zeznania W. C. – k. 72 v, 199, 213 v,
zeznania S. M. (aktualnie S.) – k. 67 v, 137 v,
zeznania M. S. – k. 30 – 31, 138,
zeznania M. B. – k. 27, 138,
umowa pożyczki, wniosek i inne dokumenty – k. 8 – 16, 32 - 50
wypowiedzenie – k. 17,
zawiadomienie o przelewie – k. 18,
dokumenty – k. 19, 21)
A. C. urodziła się (...) Ma zawodowe wykształcenie, z zawodu jest elektro – energetykiem, jest bezrobotna, bez dochodu, pozostawała na utrzymaniu swej matki. Jest matką dwojga dzieci w wieku 14 i 24 lata. (k.104)
A. C. nie była karana. (k.57)
U. M. (1) urodziła się (...) Ma średnie wykształcenie, z zawodu jest technikiem drogowym. Jest bezrobotna, bez zasiłku, utrzymuje się z prac dorywczych, osiąga z tego tytułu około 500 zł dochodu miesięcznie. Jest wdową i matką dwojga dzieci w wieku 38 i 24 lata. (k.104 v, 136 v)
U. M. (1) była karana. Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 07.08.2015 r. sygn. VII K 842/14 została skazana za czyny z art. 286 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 284 § 2 kk, na karę łączną 1 rok i 3 miesiące pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4 oraz grzywnę 60 stawek dziennych w kwocie po 10 zł każda stawka. (k. 71, 144 - 147)
U. M. (1) przyznała się w postępowaniu przygotowawczym do zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że jej córka S. M. (aktualne nazwisko S.) była zatrudniona w firmie (...), jako doradca klienta, a do jej obowiązków należało zawieranie umów pożyczek i zbieranie rat należnych od pożyczkobiorców. Córka podjęła następnie studia, wobec czego U. M. (1) otrzymała upoważnienie od firmy (...) do wypełniania dokumentów za córkę, a S. M. jedynie je finalnie podpisywała w imieniu (...). Co do umowy na nazwisko W. C. z dnia 02.03.2013 r., to wyjaśniła, że osobiście umowę tę wypełniła, po czym A. C. (która też udostępniła w tym celu dokumenty swej matki w postaci legitymacji emeryta, dowodu osobistego, odcinka emerytury) podpisała się na tej umowie – jako W. C., po czym (U. M. (1)) dała umowę do podpisu swej córce S. M., której nie powiedziała o sfałszowaniu umowy. Wyjaśniła, że z A. C. umówiła się, iż będzie spłacać pożyczkę i spłacała aż do momentu, gdy firma (...) wypowiedziała jej pełnomocnictwo (bo wówczas nie mając pracy, nie miała środków). Powiedziała, że do spłaty pozostała jej niewielka kwota, którą chciałaby spłacić. Dodała, że A. C., w zamian za udostępnienie dokumentów matki i podpisanie tej umowy, wręczyła 20 zł. Dodała, że nie miała zamiaru wyłudzić tej pożyczki, dowodem czego jest, że dużą jej część spłaciła. (k.66)
Na rozprawie podtrzymała wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego i dodała, że dopuściła się czynu, którego dotyczy ta sprawa, bo miała zadłużenie w TBS-ie, groziła jej eksmisja i aby się przed nią ratować wzięła tę pożyczkę. Powiedziała, że nie mogła wziąć pożyczki na siebie, bo nie miała zdolności kredytowej. Dzięki tej pożyczce (na W. C.) nie eksmitowano jej z mieszkania, zawarła z TBS-em ugodę, teraz płaci za mieszkanie ratami i ma dodatek mieszkaniowy, zaś pożyczkę wziętą na W. C. spłaciła już w znacznej części, zaprzestała spłat z powodu sytuacji finansowej. Dodała, że wpadła w trudności finansowe, bo od 2008 do 2009 prowadziła szwalnię; aby ją utrzymać na rynku brała kredyty bankowe, działalność zakończyła się fiaskiem. Teraz ma zadłużenie w K. z tego tytułu rzędu 40.000 – 50.000 zł, nawet nie wie dokładnie ile. Aktualnie zamieszkują z nią już nie tylko jej dwie bezrobotne córki, ale i dwoje wnuków. Powiedziała, że biorąc tę pożyczkę na nazwisko i dokumenty W. C. była przekonana, że będzie w stanie to spłacać, bo wówczas otrzymywała ze (...) tygodniówki w kwotach po około 80 – 100 zł. Dodała, że wielokrotnie żaliła się A. C. na swoją sytuację, A. C. miała zapytać swojej matki czy weźmie na siebie pożyczkę dla U. M. (1), ale nic z tego nie wyszło, więc A. C. w końcu powiedziała, że sama podpisze za matkę. Dodała, że zapewniła wówczas A. C., iż będzie regularnie spłacała, ale wyszło inaczej. (k. 137)
A. C. przyznała się w postępowaniu przygotowawczym do zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że zamieszkuje wraz ze swoją matką W. C. w P. (...) przy ulicy (...) (aktualnie matka A. C. zmarła). Powiedziała, że znała wcześniej U. M. (1), która przyszła do niej i poprosiła, aby wzięła pożyczkę w firmie (...) na dokumenty swojej matki W. C.. Wyjaśniła, że zgodziła się na prośbę U. M. (1), wzięła odcinek emerytury matki, jej dowód osobisty, decyzję o przyznaniu jej emerytury. Dalej wyjaśniła, że U. M. (1) skserowała te wszystkie dokumenty i wypisała – w imieniu swojej córki S. M., która była przedstawicielem firmy (...), umowę pożyczki, którą to umowę A. C. podpisała fałszując na niej podpis swojej matki W. C.. Powiedziała, że w tej sprawie S. M. nie była u niej w domu ani jeden raz, wszystko załatwiła z U. M. (1), która - w zamian za zawarcie umowy pożyczki na kwotę 800 zł na dane W. C. i na podstawie jej dokumentów oraz w zamian za podpis A. C. nazwiskiem jej matki W. C. – dała jej kwotę 20 zł, nadto umówiła się z U. M. (1), że M. w całości spłaci tę pożyczkę. (k. 61)
Sąd ocenił i zważył co następuje:
W świetle zgromadzonych dowodów brak podstaw, aby zakwestionować zeznania S. M. (aktualnie S.), zwłaszcza że wobec przedmiotu tej sprawy (w szczególności postawionych przez organy ścigania zarzutów) oraz wyjaśnień obu oskarżonych, nie mają one zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia odpowiedzialności U. M. (1) i A. C.. S. M. (S.) zeznała, że z powodu jej nauki i braku czasu jej matka stała się jej pełnomocnikiem w zawieraniu umów z ramienia (...), dlatego matka wypełniła umowę na nazwisko W. C.. Powiedziała, że podpisując tę umowę nie miała pojęcia o jej sfałszowaniu, bo matka jej o tym nie poinformowała. Kwestią ewentualnego „pełnomocnictwa” dla U. M. (1) sad w tej sprawie się nie zajmował, bo i nie było to przedmiotem tegoż postępowania i nie ma żadnego znaczenia dla odpowiedzialności osób oskarżonych w tej sprawie. W tej sprawie istotne jest, że S. M. potwierdziła autentyczność swojego podpisu na umowie oraz fakt, że w jej zawieraniu w ogóle nie uczestniczyła, co jest całkowicie zgodne z wyjaśnieniami obu oskarżonych. Pozostałe kwestie wynikające z zeznań tegoż świadka nie mają żadnego znaczenia dla odpowiedzialności obu oskarżonych w sprawie niniejszej, dlatego nie wymagają oceny w tej sprawie. (k. 67 v)
Zeznania W. C. sąd ocenił jako wiarygodne. Wynika z nich, że nie brała pożyczki, która jest przedmiotem tegoż postępowania, nie podpisywała tegoż dokumentu, a o fakcie umowy i pożyczki dowiedziała się (pierwszy raz) od przesłuchującej ją policji. (k. 72 v)
Także zeznania M. B. są wiarygodne, w tym zakresie, w jakim nie są sprzeczne z wyjaśnieniami obu przyznających się do zarzuconych czynów oskarżonych. Wynika z nich, że jest on pracownikiem firmy (...), w której pożyczki powyżej 700 zł są udzielane po udokumentowaniu dochodów, to jest pisemnego zaświadczenia o zarobkach i dokumentu tożsamości. Kryterium udzielenia pożyczki jest posiadanie dochodu i deklaracja jej spłaty. Pożyczka jest wypłacana w domu klienta, w gotówce. Co do pożyczki numer (...), to umowa zawarta w dniu 02.03.2013 r., pożyczkobiorca W. C., ze strony (...) umowę podpisała S. M. (która nie jest już pracownikiem (...)). Pożyczka była płatna w 36 ratach, po 40,15 zł. Według dokumentów firmy (...) kwota pożyczki została wypłacona w całości w domu klientki, do jej rąk, to jest W. C.. Reasumując, świadek nie posiadał wiedzy kto faktycznie wziął pożyczkę, kto podpisał dokumenty, bo w czynnościach tych nie uczestniczył, a zeznawał w zasadzie wyłącznie co do procedury i w tym zakresie zeznania są wiarygodne. (k.27)
Zeznania M. S. , który jest pracownikiem firmy (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny, której firma (...) sprzedała wierzytelność, także są wiarygodne w tym zakresie, w jakim nie są sprzeczne z wyjaśnieniami obu oskarżonych. Świadek ten bowiem – podobnie jak M. B. – zeznawał wyłącznie odnośnie procedury. Z jego zeznań wynika, że w dniu 10.03.2015 r. firma (...) sprzedała na rzecz firmy (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny wierzytelność przysługującą od W. C.; w okresie od 01.03.2013 r. do 01.04.2014 r. zaksięgowano łącznie 11 wpłat na łączną kwotę 10.84. zł. Ostatnia wpłata w dniu 01.04.2014 r. Korespondencją z dnia 02.05.2015 r. poinformowano w. C. o zbyciu wierzytelności, próby kontaktu z nią były bezskuteczne, w dniu 13.10.2015 r. został skierowany do sądu pozew o zapłatę, w dniu 21.10.2015 r. zapadł nakaz zapłaty. Wysokość zadłużenia (na dzień zeznań świadka, to jest 12.01.2016 r.) to 555,08 zł, w tym zaległy kapitał to 241,62 zł. (k. 31)
Wyjaśnienia obu oskarżonych sąd uznał za wiarygodne, bo – w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia ich odpowiedzialności w tej sprawie – są wyczerpujące, logiczne, zgodne ze sobą nawzajem i niesprzeczne z pozostałymi dowodami (ze źródeł osobowych i nieosobowych). Sprzeczne z logiką są twierdzenia U. M. (1) o jej pełnomocnictwie z firmy (...) do zawierania w imieniu jej córki umów, które następnie S. M. tylko podpisywała (nie wiedząc kto faktycznie jako pożyczkobiorca umowę podpisał i wziął pieniądze). Nie ma to jednak żadnego znaczenia w tej sprawie (której przedmiotem jest odpowiedzialność U. M. (1) i A. C., nie zaś S. M.). Także twierdzenia U. M. (1) o tym, że nie miała zamiaru wyłudzić tych pieniędzy ze (...), bo zamierzała spłacać, nie są zgodne z prawdą. Oczywiste bowiem jest, że skoro U. M. (1) nie posiadała zdolności kredytowej (czy też pożyczkowej), bo nie pracowała, nie miała dochodu, a wręcz miała olbrzymie zadłużenie z tytułu wcześniejszej działalności gospodarczej (rzędu 40.000 – 50.000 zł) oraz jeszcze dodatkowo zadłużenie w opłatach za mieszkanie grożące eksmisją, to nie mogła mieć pewności, że będzie w stanie spłacić tę pożyczkę 800 zł (której zresztą finalnie nie spłaciła, przez co sprawa w ogóle ujrzała światło dzienne).
Załączone do akt dokumenty nie były kwestionowane przez żadną ze stron i nie są sprzeczne z wiarygodnymi dowodami ze źródeł osobowych, dlatego są wiarygodne.
Reasumując, na podstawie załączonych dokumentów (umowy pożyczki, wniosku o pożyczkę, kserokopii decyzji emerytalnej W. C., kserokopii dowodu osobistego W. C., odcinka emerytury W. C.) oraz wyjaśnień obu przyznających się do zarzucanych czynów oskarżonych i częściowo tylko zeznań pozostałych świadków, sąd rozstrzygnął tę sprawę. Generalnie dowody – w kwestiach ujętych przez prokuraturę zarzutami – są niesprzeczne ze sobą.
Obie oskarżone wypełniły znamiona zarzuconego im przez prokuraturę przestępstwa.
Działając wspólnie i w porozumieniu, posługując się dokumentami W. C. (w postaci jej dowodu osobistego, odcinka emerytury, decyzji emerytalnej, legitymacji emeryta), która posiadała zdolność otrzymania w firmie (...) pożyczki, gdyż miała stały dochód w postaci emerytury, wyłudziły z tejże firmy udzielenie pożyczki w kwocie 800 zł na dane W. C. w ten sposób, że U. M. (1) wypełniła niezbędne dokumenty (wniosek, formularz pożyczkowy i umowę, w oparciu o dane osobowe i dokumenty W. C., które w tym celu udostępniła córka W. C. – A. C.), a A. C. podpisała się na tychże dokumentach imieniem i nazwiskiem swojej matki W. C., fałszując tym samym jej podpis. Dzięki temu i w ten sposób firma (...) przekazała kwotę pożyczki 800 zł, którą wzięła U. M. (1), a część (20 zł z tego) A. C.. Takim zachowaniem każda z oskarżonych wyczerpała znamiona art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§ 2 kk.
Wymierzając karę sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary ujętymi w art. 53 kk. Na korzyść obu oskarżonych sąd poczytał przyznanie się do zarzucanego czynu i złożenie szczegółowych wyjaśnień, które przyczyniły się do rozstrzygnięcia tej sprawy. Ponadto na korzyść A. C. sąd poczytał dotychczasową niekaralność. W stosunku do U. M. (1) sąd uwzględnił jej uprzednią karalność po stronie okoliczności obciążających, przy czym z uwagi na datę popełnienia czynu przypisanego jej w sprawie niniejszej i datę wyroku w sprawie VII K 842/14 (07.08.2015 r.) nie zachodziły przeszkody do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Reasumując powyższe, sąd wymierzył – w oparciu o powołane w wyroku przepisy - A. C., za przypisany czyn, karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat i obowiązkiem informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał na piśmie oraz grzywnę 50 stawek dziennych po 10 zł każda.
Natomiast U. M. (3) – w oparciu o powołane w wyroku przepisy - wymierzył za przypisany czyn, karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat i obowiązkiem informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał na piśmie oraz grzywnę 50 stawek dziennych po 10 zł każda. W ocenie sądu rejonowego kara tak ukształtowana spełni cele w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej, zwłaszcza że obie oskarżone przyznały się do zarzucanego czynu, złożyły wyjaśnienia i wyraziły skruchę. U. M. (1) nadto w dacie popełniania zarzuconego i przypisanego jej w tej sprawie czynu nie była osobą karaną. Opisała też okoliczności, w jakich zdecydowała się popełnić przedmiotowy czyn, które oczywiście nie zdejmują z niej odpowiedzialności, ale mają znaczenie dla oceny jej postępowania i przy wymiarze kary.
Z uwagi na to, że z wyjaśnień samej U. M. (1) wynika, iż nie zwróciła w całości „pożyczonej” kwoty, a z zeznań M. B. wynika, że firma (...) sprzedała tę wierzytelność w całości firmie (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny, natomiast z zeznań M. S. (składanych w dniu 12.01.2016 r., czyli ponad rok temu) wynika, że należność nadal nie była w całości uregulowana, to sąd – w oparciu o art. 46 § 1 kk – zobowiązał obie oskarżone solidarnie do naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę kwoty wyłudzonej przestępnym działaniem pożyczki na rzecz firmy (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny, która wprawdzie pożyczki nie udzielała, ale aktualnie wierzytelność egzekwuje.
Wydatkami w sprawie (czyli kosztami realnie już wydatkowanymi ze Skarbu Państwa) sąd obciążył obie oskarżone na podstawie art. 627 kpk. Natomiast zwolnił obie oskarżone z opłaty w oparciu o art. 624 § 1 kpk