UZASADNIENIE

P. S. wniósł o uchylenie alimentów na jego byłą żonę – pozwaną M. S..

Zostały one zasądzone w wyroku rozwodowym w wysokości 400 zł w roku 2005.

Od tego czasu sytuacja pozwanej uległa poprawie zaś powód popadł w długi.

Pozwana M. S. wniosła o oddalenie powództwa oraz złożyła powództwo wzajemne domagając się podwyższenie alimentów do kwoty 800 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu wzajemnego powołała się na pogorszenie stanu zdrowia.

Sytuacja pozwanego wzajemnego nie jest zaś gorsza od czasu orzeczenia rozwodu.

Pozwany wzajemny nie odebrał odpisu pozwu wzajemnego i nie odniósł się do jego wniosków i argumentów.

Sąd ustalił co następuje :

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 26 października 2005r w sprawie VI RC 3079/04 rozwiązano małżeństwo M. S. i P. S. z winy P. S..

Jednocześnie zasądzono od P. S. na rzecz byłej żony alimenty w wysokości 400 zł.

W czasie orzekania rozwodu powód pracował w Komendzie Wojewódzkiej Policji w O. i zarabiał około 4000 zł miesięcznie netto.

Pozwana utrzymywała się z renty w wysokości 900 zł miesięcznie.

Powód płacił alimenty na dwoje studiujących dzieci w wysokości po 700 zł miesięcznie na każdego z nich.

Pomiędzy stronami toczyła się sprawa o podział majątku wspólnego.

W czasie orzekania rozwodu strony zamieszkiwały we wspólnym mieszkaniu na ulicy (...) w O. ( dowód: orzeczenie i protokoły rozpraw w sprawie VI RC 3079/04 Sądu Rejonowego w Olsztynie ).

Obecnie powód jest emerytem .

Wysokość jego emerytury to 3700 zł miesięcznie.

Jest także uprawniony do renty tzw. „sybirackiej” w wysokości około 2000 zł miesięcznie.

Nie płaci już alimentów na dzieci , które stały się samodzielne.

Powód posiada zadłużenie w wysokości około 150.000 zł.

Jest ono związane z próbą podjęcia działalności gospodarczej – otworzenia restauracji ( dowód : wezwania do zapłaty k 5- 6 , harmonogram spłaty k 7-8 , 9-10 , okoliczności przyznane przez powoda – pozwanego wzajemnego ).

M. S. w wyniku podziału majątku w sprawie I Ns 172/05 Sądu rejonowego w Olsztynie ( postanowienie z dnia 14 kwietnia 2006r ) stała się jedynym właścicielem mieszkania na ulicy (...) w O. , o powierzchni około 60 metrów kwadratowych.

Tytułem dopłaty przekazała powodowi kwotę 34 719 , 50 zł.

Pozwana ma stałą rentę w wysokości 1700 zł miesięcznie.

Opłaty związane z mieszkaniem wynoszą około 650 zł miesięcznie.

Pozwana doznała dwóch zawałów mięśnia sercowego w latach 2007 i 2009 ( dowód : odpis postanowienia k 35-36 , decyzje rentowe k 37-39 , dowody wpłaty k 40-51 , faktury z apteki k 53-55 , karty informacyjne leczenia szpitalnego k 58-61 , przesłuchanie pozwanej –powódki wzajemnej k 79).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedstawione przez strony oraz przesłuchanie pozwanej- powódki wzajemnej.

Był on w wielu elementach bezsporny.

Sąd zważył co następuje :

Podstawą prawną powództwa głównego jak też i wzajemnego jest art. 138 kro i op , zgodnie z którym zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego można domagać się w razie zmiany stosunków.

Przez zmianę stosunków rozumieć zaś należy każde istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego albo usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotną zmianę w zakresie możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami.

Oznacza to, iż rozstrzygnięcie wymaga w pierwszej kolejności porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się ostatniego wyroku dotyczącego obowiązku alimentacyjnego ze stanem istniejącym w chwili obecnej.

Przez określenie możliwości zarobkowe i majątkowe należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także te zarobki, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki.

Sąd nie dokonuje ponownej oceny podstaw do wymiaru zobowiązania alimentacyjnego, lecz bada jedynie taką zmianę okoliczności, która ma istotny wpływ na wysokość tychże zobowiązań.

W świetle ustalonych okoliczności powództwo główne nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przypomnieć tylko należy, że powód został uznany w wyroku rozwodowym za wyłącznie winnego rozkładu współżycia.

Oznacza to, że powinien płacić alimenty, dopóki rozwód wiąże się z istotnym pogorszeniem sytuacji majątkowej pozwanej.

W chwili obecnej sytuacja majątkowa stron nie jest na tyle wyrównana, że można stwierdzić, iż rozwód z powodem nie wpływa już na poziom życia pozwanej.

Nadal jej dochody są znacząco mniejsze.

Jest wyłączną właścicielką mieszkania, lecz ponosi także samodzielnie koszty jego utrzymania.

Rozumowanie pozwu, że pozwana powinna zmienić mieszkanie na mniejsze z uwagi na długi spowodowane niepowodzeniami działalności gospodarczej powoda nie zostało przez sąd zaakceptowane.

Powód pominął też fakt, że w porównaniu do stanu z dnia wydawania wyroku rozwodowego nie ma już zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci , które łącznie wynosiły 1400 zł miesięcznie.

Stąd też orzeczono o oddaleniu powództwa głównego.

Powództwo wzajemne należało zaś uwzględnić, lecz w ograniczonym zakresie.

Stan zdrowia powódki wzajemnej rzeczywiście się pogorszył wskutek dwóch zawałów serca.

Z przedstawionym przez nią faktu wynika, że ponosi ona znaczące wydatki na leki.

Niemniej jednak jej dochody w porównaniu do dnia wydania wyroku rozwodowego są niemal dwukrotnie wyższe.

Zmiana okoliczności faktycznych odbywała się więc w dwóch kierunkach to jest wzrostu potrzeb, ale i wzrostu dochodów powódki wzajemnej.

Podwyższenie alimentów nie może zaś być formą zniwelowania skutków orzeczenia w przedmiocie podziału majątku.

W szczególności powódka wzajemna nie może się powoływać na fakt , że musiała spłacić pozwanego wzajemnego z tytułu przyznania jej , na wyłączną własność, mieszkania.

Stąd też sąd uznał za zasadne podwyższenie alimentów o kwotę 100 zł miesięcznie poczynając od miesiąca, w którym pozwany wzajemny powinien odebrać odpis pozwu i poznać roszczenia powódki wzajemnej.

W pozostałym zakresie powództwo wzajemne jako wygórowane zostało zaś oddalone.

O zwrocie powódce wzajemnej kosztów zastępstwa procesowego orzeczono po myśli art. 98 § 1 i 3 kpc oraz § 2 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z 22.10.2015r przyjmując za podstawę ustalenia opłaty wysokość podwyższenia alimentów to jest zakres w jakim sprawę strona powodowa wygrała.