Sygn. akt XXV C 1214/12

Uzasadnienie do postanowienia o kosztach postępowania zawartego w wyroku z dnia 20 grudnia 2013 r.

W sprawie niniejszej powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 903 411, 91 wraz z ustawowymi odsetkami od dat wezwań pozwanego do uiszczenia poszczególnych kwot. Pozew złożono 31 maja 2012 r. (data prezentaty na pozwie k. 2)

Od wydanego w dniu 5 czerwca 2012 r. przez Sąd Okręgowy w Białymstoku nakazu zapłaty ( sygn. akt I Nc 45/12 k. 101) pozwany wniósł zarzuty wnosząc o jego uchylenie i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania. ( zarzuty k. 107 i n.)

Dnia 24 lipca 2012 ( k. 258 i n.) strony zawarły ugodę i dokonały wzajemnych ustępstw.

Pozwany zobowiązał się w ugodzie do zapłaty kwoty 857 889, 46 zł, zaś powód do cofnięcia powództwa ponad tę kwotę i zrzeczenia się roszczenia w pozostałym zakresie.

Wymieniona kwota została uregulowana przez pozwanego (fakt przyznany przez powoda k. 281). Z tych też przyczyn powód cofnął powództwo w zakresie ugodzonej kwoty 857 889,46 zł, co spowodowało umorzenie postępowania w części. (postanowienie z 20 grudnia 2012 r. k. 310)

Pomimo zawartej między stronami ugody powód wciąż domagał się zasądzenia kwoty 45 522,45 zł, (jako części należności głównej) i odsetek ustawowych do 5 stycznia 2012 r. oraz zwrotu kosztów procesu.

Należy wskazać, iż strony wyraziły oświadczenia woli w przedmiotowej ugodzie z 24 lipca 2012 r., czym dokonały uregulowania stosunków istniejących między nimi.

Powód zrzekł się roszczenia w pozostały zakresie ( tj. ponad kwotę 8567 889, 46 zł - §2 ust. 2 ugody ) zarówno, co do pozostałej części roszczenia głównego, odsetek jak i wszelkich kosztów procesu, w szczególności kosztów opłaty sądowej i zastępstwa procesowego (k. 259).

Biorąc pod uwagę, iż zawarcie ugody między stronami nastąpiło już po wniesieniu powództwa, a pozwany w tejże ugodzie uznał roszczenie w znacznej części należało go potraktować jako przegrywającego postępowanie. Kwoty uznane przez pozwanego w ugodzie uznać należało jako część, w której pozwany przegrał proces. Zatem Sąd przyjął, że powód wygrał w 95%.

Niemniej jednak Sąd nie zasądził na rzecz powoda kosztów postępowania wobec zrzeczenia się niniejszych przez powoda w ugodzie. Pozwanemu należy się zatem 5 % kosztów procesu, czyli 360 zł kosztów zastępstwa procesowego. Jest to 5% z kwoty 7 200 zł jaka przysługuje na podstawie §6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Sąd orzekając o kosztach procesu miał na uwadze wynik całego postępowania. Pomimo bowiem uregulowania zawartego w art. 203 k.p. c. przyjmującego zasadę, iż cofniecie powództwa łączone jest z przegraniem sprawy to jednak fakt, iż cofniecie nastąpiło wobec uznania (co do zasady i w przeważającej części) przez pozwanego roszczenia dopiero po wytoczeniu powództwa należało przyjąć, iż istniały postawy do jego wytoczenia.

Nieuiszczoną opłatę od zarzutów, od której ponoszenia pozwany był ustawowo zwolniony (art. 94 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) Sąd na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Wobec powyższego Sąd na zasadzie art. 100 k.p.c. postanowił jak w sentencji.