Sygn. akt I C 220/15
Dnia 27 września 2017 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2017 r. w G. sprawy z powództwa P. R. (1) przeciwko (...) Towarzystwu (...) S.A. w W.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda P. R. (1) kwotę 6.100 zł (sześć tysięcy sto złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 9 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty;
II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;
III. zasądza od pozwanego (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda P. R. (1) kwotę 506,40 zł (pięćset sześć złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;
IV. nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni z roszczenia zasądzonego w punkcie I. niniejszego wyroku kwotę 1.461,99 zł (jeden tysiąc czterysta sześćdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;
V. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 2.192,99 zł (dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt dwa złote dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.
Sygn. akt I C 220/15
Stan faktyczny
W dniu 7 listopada 2013 r. w R. R. kierując samochodem S. nr rej. (...) naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu pojazdowi V. (...) nr rej. (...), którego kierowcą był P. R. (2).
Dowód: zeznania świadka P. R. (2), k. 98
zeznania powoda z rozprawy z dnia 2 września 2015 r.
W chwili szkody pojazd S. nr rej. (...) był przedmiotem umowy ubezpieczenia w zakresie autocasco zawartej z (...) Towarzystwem (...) S.A. w W., potwierdzonej polisą nr (...) (okres ochrony ubezpieczeniowej od 29 grudnia 2012 r. do 28 grudnia 2013 r.).
Okoliczności bezsporne
Wartość pojazdu S. bezpośrednio przed szkodą wynosiła 12.500 zł (brutto), w stanie uszkodzonym – 6.400 zł (brutto). Koszt naprawy uszkodzeń wynikających z kolizji z dnia 7 listopada 2013 r. wyniósłby 23.672,37 zł brutto.
Dowód: opinia biegłego K. K., k. 330-354, uzupełnienie ustne na rozprawie w dniu 27 września 2017 r.
Uszkodzenia pojazdu S. w postaci aktywacji poduszki powietrznej nie mogły powstać w wyniku kolizji z dnia 7 listopada 2013 r.
Dowód: opinia biegłego A. S., k. 287-299, ustne uzupełnienie na rozprawie w dniu 27 lutego 2017 r.
Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania.
Okoliczność bezsporna
Ocena dowodów
Sąd dał wiarę zeznaniom uczestników kolizji oraz treści opinii biegłego A. S. potwierdzającej korelację uszkodzeń pojazdów. Opinia biegłego A. S. jest zdaniem Sądu pełnowartościowa także w odniesieniu do niemożności wystrzelenia poduszki powietrznej na miejscu pasażera S. w trakcie spornej kolizji.
Opinia biegłego K. K. jest zdaniem Sądu pełnowartościowa. Zarzuty do opinii zostały przez biegłego w przekonujący sposób odparte.
Opinię biegłego M. T. uznano za bezwartościową. Jest ona nielogiczna, wątpliwie uzasadniona, niedokładna, ogólnikowa. Już prima facie Sądowi nasunęły się wątpliwości: skoro uderzenie w S. było ewidentnie boczne, to jak można przekonująco twierdzić, że wystrzeliła poduszka, która ma chronić pasażera przed skutkami uderzeń z zupełnie innego kąta. Ponieważ zaś przedmiotowy S. był już wcześniej przedmiotem różnych szkód, istniało – potwierdzone opinią biegłego A. S. – podejrzenie, że w dniu 7 listopada 2013 r. ta poduszka wystrzelona powietrzna nie była wymieniona na nową, tym bardziej, że – jak potwierdziła opinia biegłego – wykonanie takiej naprawy jest w przypadku tej marki pojazdów szczególnie kłopotliwe i kosztowne (konieczność wymiany całej kompletnej deski rozdzielczej z przodu pojazdu).
Kwalifikacja prawna
W wyniku dokonanych ustaleń faktycznych stwierdza się, że koszt naprawy uszkodzeń S. powstałych w wyniku szkody z dnia 7 listopada 2013 r. przekroczyłby znacznie 70% wartości tego pojazd bezpośrednio przed szkodą.
Zgodnie z wiążącymi strony postanowieniami Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (...) Casco (k. 55) szkoda kwalifikowana jest jako całkowita, gdy pojazd będący przedmiotem ubezpieczenia uległ uszkodzeniu w takim stopniu, że koszty jego naprawy, ustalone zgodnie z właściwym dla wybranego przez ubezpieczającego wariantu ubezpieczenia sposobem kalkulacji szkody i odszkodowania przekroczyłyby 70% jego wartości w stanie uszkodzonym w dniu szkody (§ 25 ust. 2 OWU). W niniejszej sprawie nie został wybrany i opłacony przez ubezpieczającego wariant przewidujący niezmienność (niepomniejszalność) wartości pojazdu (tzw. stała suma ubezpieczenia), stąd za podstawę wyliczenia odszkodowania w metodzie szkody całkowitej wzięto pod uwagę jako punkt wyjścia rzeczywistą wartość pojazdu bezpośrednio przed szkodą (§ 27 ust. 1 pkt 2 lit. a OWU). Następnie suma ta została pomniejszona o wartość pozostałości (§ 27 ust. 1 pkt 3 OWU). 12.500 zł – 6.400 zł = 6.100 zł, którą to sumę zasądzono w punkcie I. sentencji na mocy art. 805 § 1 pkt 1 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.
W pozostałym zakresie powództwo oddalono jako nieudowodnione co do wysokości na mocy art. 805 § 1 pkt 1 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c. – a contrario.
Koszty
O kosztach procesu orzeczono jak w punkcie III. na mocy art. 100 k.p.c. (stosunkowe rozdzielenie). Powód wygrał w 60 %, pozwany – w 40%. Koszty powoda to: opłata sądowa od pozwu (505 zł), opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (2.400 zł, § 6 pkt 5 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie […]), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). 60% z sumy tych kosztów to: 1753,20 zł. Koszty pozwanego to: opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (2.400 zł, § 6 pkt 5 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie […]), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), 700 zł zaliczki. 40% z sumy tych kosztów to: 1246,80 zł. Różnica na korzyść powoda to 506,40 zł.
W punktach IV. i V. sentencji orzeczono o nieuiszczonych kosztach sądowych, również zgodnie z proporcją wygranej/przegranej stron, na mocy art. 100 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Łącznie wyłożone przez Skarb Państwa wydatki na wynagrodzenia biegłych wyniosły 3654,98 zł. 40% z tej sumy (1.461,99 zł) pokrywa powód z zasądzonego na jego rzecz roszczenia, pozostałą część – 2192,99 zł – pozwany.