Sygn. akt: X C 2538/17 upr.
Dnia 26 września 2017 r.
Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodnicząca: SSR Katarzyna Malinowska
Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Domańska
po rozpoznaniu w dniu 26 września 2017 r. w Toruniu
sprawy z powództwa (...) S.A. w B.
przeciwko K. P.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2961,04 zł (dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt jeden złotych cztery grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 lutego 2017r. do dnia zapłaty;
II. umarza postępowanie w pozostałej części;
III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2067 zł (dwa tysiące sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
SSR Katarzyna Malinowska
X C 2538/17
Powód (...) S.A w B. wniósł pozew przeciwko K. P. o zapłatę kwoty 5976,04 zł z odsetkami początkowo oznaczonymi jako odsetki umowne za opóźnienie równe dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 18 lutego 2017 r. do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż pozwany zobowiązał się poprzez podpisane weksla dnia 21 marca 2016 r. do zapłaty w dniu 17 lutego 2017 r. kwoty 6576,04 zł. Po wezwaniu do wykupu weksla pozwany wpłacił 600 zł i zaprzestał uiszczania dalszych kwot.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu powód pismem z dnia 20 kwietnia 2017 r. sprecyzował, że domaga się zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie.
W dniu 11 maja 2017 r. Sąd Rejonowy w Toruniu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.
Od nakazu zapłaty wniósł sprzeciw pozwany. W sprzeciwie pozwany przyznał fakt zaciągnięcia pożyczki u powoda, której zabezpieczeniem był opisany w pozwie weksel, oraz fakt zaprzestania regulowania zobowiązań. Pozwany wskazał, że dokonał dalszych wpłat.
W odpowiedzi na sprzeciw powód przyznał, iż po wniesieniu sprawy do sądu pozwany wpłacił kwotę 3015 zł. W związku z tym ograniczył żądanie pozwu do kwoty 2961,04 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w równymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 18 lutego 2017 r. do dnia zapłaty. Nadto zostało przedstawiane szczegółowe wyliczenie dochodzonej kwoty.
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Strony łączyła umowa pożyczki z dnia 21 marca 2016 r., której zabezpieczeniem był weksel in blanco. W związku z zaprzestaniem spłacania pożyczki weksel został wypełniony na kwotę 6576,04 zł, a pozwany wezwany do wykupu weksla. Przed wniesieniem powództwa pozwany wpłacił powodowi kwotę 600 zł. W związku z tym w chwili wniesienia powództwa dług pozwanego z weksla wynosił 5976,04 zł. Po złożeniu pozwu pozwany wpłacił dalszą kwotę 3015 zł a powód cofnął w tym zakresie powództwa.
Dowód: umowa pożyczki k. 47-55 akt, wezwanie do zapłaty k. 56 akt, weksel k. 5 akt, wypowiedzenie pożyczki z wezwaniem do wykupu weksla k. 57 akt, potwierdzenie wpłat k. 24-29 akt
Po złożeniu pisma procesowego, w którym powód ograniczył powództwo, przedłożył dokumenty dotyczące łączącej strony umowy pożyczki, której zabezpieczeniem był weksel oraz przestawił wyliczenie należnej mu kwoty – pozwany nie ustosunkował się do twierdzeń powoda.
Mając powyższe na względzie Sąd umorzył postępowanie na podstawie at. 355 kpc w zakresie, w którym pozwany cofnął powództwo i zasądził pozostałą do zapłaty kwotę 2961,04 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 lutego 2017 r. do dnia zapłaty.
W odpowiedzi na sprzeciw powód domagał się ponownie zasądzenia umownych odsetek za opóźnienie równych dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 18 lutego 2017 r. do dnia zapłaty. Tak sformułowane żądanie dotyczące odsetek zgłoszone w piśmie z dnia 20 lipca 2017 r. Sąd uznał za niedopuszczalną w postępowaniu uproszczonym zmianę powództwa (art. 505 4 § 1 kpc). Na marginesie wskazać należy, iż oświadczenie z 20 kwietnia 2017 r. w przedmiocie wysokości dochodzonych odsetek Sąd uznał za sprecyzowanie żądania pozwu.
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego oraz w świetle twierdzeń strony pozwanej, Sąd nie miał wątpliwości, że pozwany był zobowiązany uiścić na rzecz powoda kwotę wskazaną w piśmie z dnia 20 lipca 2017 r.
Zasadniczo zobowiązanie wekslowe ma charakter abstrakcyjny. Obowiązki posiadacza weksla ograniczają się wyłącznie do złożenia weksla do akt i wyartykułowania żądania odpowiedniej treści. Z kolei Sąd rozpoznający sprawę, może uwzględnić tzw. stosunek podstawowy, a więc ten stosunek zobowiązaniowy, w związku z którym weksel został wystawiony. Sąd może to jednak uczynić jedynie wówczas, gdy strona zainteresowana przeniesieniem sporu na taką płaszczyznę podejmie stosowne czynności. Taka możliwość pozwala na stwierdzenie, że w przypadku weksla wystawionego in blanco następuje osłabienie jego abstrakcyjnego charakteru.
W uwzględnieniu powyższych uwag, Sąd rozpoznał zarzuty podniesione przez stronę pozwaną. Zarzut pozwanego, że po wypowiedzeniu umowy pożyczki i wypełnieniu weksla dokonał on wpłat na rzecz powoda, został uwzględniony przez samą stronę, a powództwo w stosowny sposób ograniczone.
Podkreślić nadto należy stwierdzić, że pozwany znał warunki spłaty zaciągniętej pożyczki i pełne jej koszty.
Wskazać należy, że weksel wystawiony na zabezpieczenie roszczeń wypełniony został prawidłowo.
W ocenie Sądu, żądanie powoda dochodzone w sprawie było zasadne w całości po myśli art. 353 k.c. w zw. z art. 9 i 38 Prawa wekslowego, wobec orzeczono jak w pkt. I wyroku.
O kosztach powstałych w wyniku postępowania toczącego się na skutek wniesienia przez pozwanego środka zaskarżenia orzeczono po myśli art. 98 k.p.c zasądzając pod pozwanego na rzecz powoda kwotę 2067 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, na zasądzone koszty skłąda się 180 zł wynagrodzenia pełnomocnika, 250 zł opłaty sądowej i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
SSR Katarzyna Malinowska