WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w G. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Malinowska

Protokolant: stażysta Natalia Tomaszewska

w obecności Prokuratora Małgorzaty Szuprytowskiej

Po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 30 marca 2016 r., 19 kwietnia 2016 r., 12 lipca 2016 r., 17 stycznia 2017 r., 6 kwietnia 2017 r., sprawy karnej

1. K. Ś. – syna K. i M. z domu M., ur. (...) w S., zam. G., ul. (...), PESEL: (...) o wykształceniu gimnazjalnym, obywatelstwa polskiego , nie karanego

oskarżonego o to, że:

w dniu 28 lutego 2015 r. w miejscowości G., przy ul. (...) przy lokalu (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dopuszczając się umyślnego zamachu na zdrowie wziął udział w pobiciu M. M. (2) i F. O. w ten sposób, że zadawał im kopnięcia i uderzenia pięścią po całym ciele w toku którego:

- M. M. (2) doznał obrazę ciała w postaci złamania jarzmowo-oczodołowo-szczękowego po stronie prawej z przemieszczeniem odłamów, które to obrażenia twarzoczaszki spowodowały naruszenie czynności ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu kodeksu karnego przez co naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci średniego uszkodzenia ciała z art. 157 § 1 kk,

- F. O. doznał stłuczenia lewej małżowiny usznej, stłuczenia mostka, które to spowodowały obrażenia ciała na okres poniżej 7 dni w znaczeniu kodeksu karnego przez co naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci średniego uszkodzenia ciała z art. 157 § 1 kk

tj. o czyn z art. 158 §1 kk

2. M. D. – syna Z. i G. z domu P., ur. (...) w G., zam. Legionów 70/11, PESEL: (...), obywatelstwa polskiego, o wykształceniu gimnazjalnym, nie karany

oskarżonego o to, że:

tj. o czyn z art. 158 §1 kk

3. Ł. N. – syna R. i K. z domu C., ur. (...) w G. zam. G., ul. (...), PESEL: (...), obywatelstwa polskiego, o wykształceniu średnim, nie karany

oskarżonego o to, że:

tj. o czyn z art. 158 §1 kk

o r z e k ł:

stosując w myśl art. 4 § 1 kk przywołane poniżej przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.:

I. Oskarżonych K. Ś., M. D. i Ł. N. uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im w akcie oskarżenia czynu tj. przestępstwa z art. 158 §1 kk i za to na mocy powyższego przepisu skazuje każdego z nich na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. Na mocy art. 69 §1 kk i art. 70 §2 kk wykonanie orzeczonych w pkt. I. wyroku wobec oskarżonych K. Ś., M. D. i Ł. N. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby;

III. Na mocy art. 73 §2 kk oddaje oskarżonych K. Ś., M. D. i Ł. N. pod dozór kuratora sądowego;

IV. Zasądza od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w (...) na rzecz adw. A. K. kwotę 840,00 złotych plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu Ł. N.;

V. Zasądza od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w (...) na rzecz adw. K. M. kwotę 1.512,00 złotych plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielom posiłkowym M. M. (2) i F. O.;

VI. Zwalnia oskarżonych M. D. i K. Ś. od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie obciążając nimi Skarb Państwa;

VII. Zasądza od oskarżonego Ł. N. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120,00 złotych tytułem opłaty, oraz obciąża go poniesionymi wydatkami postępowania w kwocie 176,00 zł.

a Sygn. akt II K 537/15

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2015 r. po południu M. M. (2) spotkał się w swoim mieszkaniu z bratem F. O. i jego dziewczyną P. K.. M. M. (2) chciał się z nimi spotkać gdyż pracuje jako kierowca w transporcie międzynarodowym i często wyjeżdża . Wieczorem postanowili wspólnie wybrać się do jakiegoś lokalu w G. . Samochód marki V. (...) prowadził F. O.. Udali się do lokalu (...)mieszczącego się w G. przy ul. (...) . Samochód zaparkowali w pobliżu wejścia do lokalu. Do lokalu weszli ok. godz. 22.30. Przy drzwiach wejściowych do lokalu stało czterech młodych mężczyzn , którzy wyglądali na ochroniarzy. Wstęp był wolny. W środku było tylko kilku klientów. Podeszli do baru. M. M. (2) zamówił drinka a F. O. i P. K. zamówili napoje bezalkoholowe. Usiedli przy barze. M. M. (2) , F. O. i P. K. postanowili wyjść na chwilę przed lokal na papierosa. M. M. (2) wyszedł pierwszy a F. O. i jego dziewczyna mieli do niego dojść. F. O. i P. K. zostali w środku przy wyjściu. Po drodze na korytarzu przy drzwiach wejściowych stało dwóch mężczyzn. M. M. (2) zapytał ich czy może wyjść na zewnątrz i zapalić papierosa oraz czy może zostawić na stoliku przy wejściu swojego drinka gdyż nie chciał wychodzić z nim na zewnątrz. Mężczyźni ci nie mieli nic przeciwko temu. M. M. (2) wyszedł na zewnątrz i stał sam przy drzwiach wejściowych. W pobliżu lokalu nie było widać żadnych osób. W pewnym momencie otworzyły się drzwi i M. M. (2) nie zdążył się odwrócić kiedy został silnie uderzony z pięści w tył głowy. Kiedy M. M. (2) się odwrócił to zobaczył bezpośrednio za sobą tych dwóch mężczyzn , których wcześniej pytał o możliwość wyjścia na papierosa. Byli to Ł. N. i K. Ś.. Kiedy się odwrócił oni zaczęli go atakować i uderzali go pięściami po głowie. M. M. (2) zaczął zasłaniać się rękoma i wtedy zobaczył ,że z lokalu wybiegł jego brat F. O. a za nim kilku innych mężczyzn. Zaczęli oni bić F. O. . Zadawali mu uderzenia z pięści. M. D. uderzył F. O. z kolana w mostek w wyniku czego upadł. M. M. (2) także upadł i nadal był kopany po całym ciele przez Ł. N. i K. Ś. . Po chwili doszło do nich kilku innych mężczyzn , którzy także kopali M. M. (2). M. M. (2) stracił przytomność a kiedy ją odzyskał widział ,że K. Ś. , Ł. N. i kilku inny mężczyzn kopią po całym ciele F. O. , który leżał na ziemi . Ł. N. uderzał z pięści F. O.. F. O. był też, kiedy leżał na ziemi , kopany przez M. D. . Przy M. M. (2) przez chwilę nikogo nie było i mógł zobaczyć co się dzieje. F. O. krzyczał żeby przestali bić M. M. (2) gdyż miał on operację na oko i może je stracić. Przed lokalem stała też P. K. , która słownie próbowała powstrzymać mężczyzn, którzy ich zaatakowali. Przestali oni w końcu ich bić ale cały czas chodzili przy leżących na ziemi M. M. (2) i F. O. szukając dalszej zaczepki co było widać po ich nerwowym zachowaniu. Jeden z mężczyzn – M. D.- był najbardziej agresywny i krzyczał do M. M. (2) i F. O. „zajebię was, chodźcie kurwy zajebię was”. Kopnął on też w głowę F. O. , kiedy próbował wstać z ziemi. M. M. (2) obawiał się ,że ponownie będzie chciał on go zaatakować. M. M. (2) cały czas leżał na ziemi i nie mógł się podnieść gdyż odczuwał silny ból prawej strony twarzy. M. M. (2) wezwał pogotowie. Przed lokal wyszedł mężczyzna- właściciel lokalu J. D. - , który powiedział do M. M. (2) , F. O. i P. K. ,że jeżeli zgłoszą to na policję to będą mieli „przejebane”. Karetka pogotowia zabrała M. M. (2) do szpitala. Dostał on skierowanie na Oddział (...) Twarzowo-Szczękowej w T. w związku ze złamaniem i przemieszczeniem kości oczodołu prawego. Został poddany operacji . F. O. w wyniku tego zdarzenia doznał urazu klatki piersiowej, miał zbite prawe ucho . Korzystał z pomocy medycznej . Po zdarzeniu M. D. , K. Ś. , Ł. N. i inni mężczyźni biorący udział w zdarzeniu schowali się w lokalu. Na miejsce przyjechali funkcjonariusze Policji

( dowód: zeznania pokrzywdzonego M. M. (2) k- 137, 4-5, zeznania pokrzywdzonego F. O. k- 136v-137, 16v-17, zeznania świadka P. K. k- 146-147, 19v, 47v, zeznania świadka D. D. k- 145v, 45v , zeznania świadka M. M. (3) k- 192v, 50v, tablice poglądowe k- 6-7 , kserokopia notatnika służbowego k- 46 , pismo k- 144 ).

W wyniku tego zdarzenia M. M. (2) doznał obrażeń ciała w postaci: złamania jarzmowo-oczodołowo- szczękowego po stronie prawej z przemieszczeniem odłamów. Obrażenia te wymagały specjalistycznego leczenia operacyjnego. Obrażenia twarzoczaszki naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu art. 157 kodeksu karnego. Obrażenia te mogły powstać wskutek zadawania uderzeń pięściami lub/i nogami w głowę. Zachowanie sprawców spowodowało u pokrzywdzonego wystąpienie skutku opisanego w art. 157 par. 1 kk.

( dowód: opinia lekarska k- 24-25, dokumentacja medyczna 8, zdjęcia k- 55-56).

W wyniku tego zdarzenia F. O. doznał obrażeń ciała w postaci: stłuczenia lewej małżowiny usznej i stłuczenia mostka. Obrażenia te były leczone zachowawczo. Obrażenia głowy w postaci stłuczenia lewej małżowiny usznej naruszyły czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni w znaczeniu art. 157 kodeksu karnego. Obrażenia te mogły powstać wskutek zadawania uderzeń pięściami lub/i nogami w głowę. Zachowanie sprawców spowodowało u pokrzywdzonego wystąpienie skutku opisanego w art. 157 par. 2 kk.

( dowód: opinia lekarska k- 26-27, dokumentacja medyczna 21).

Oskarżony K. Ś. w toku postępowania przygotowawczego i przed Sądem nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił ,że nie zna pokrzywdzonych i nie brał udziału w żadnym pobiciu . Był tego dnia na dyskotece z kolegą i kuzynką. Nie pił alkoholu. Trenował (...) ale doznał kontuzji i musiał zrezygnować. Był na zewnątrz lokalu z koleżanką P.. Było zamieszanie . Nie wiedział co się działo , nie podchodził.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. k-135, 38v, zdjęcia k-152-154 , zaświadczenia lekarskie k - 155-165).

Oskarżony Ł. N. w toku postępowania przygotowawczego i przed Sądem nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił ,że nie nie brał udziału w żadnym pobiciu . Był tego dnia w klubie z dziewczyną . Nie wiedział czy byli w klubie współoskarżeni gdyż ich nie znał. Jak wychodził z dziewczyną do taksówki to widział zamieszanie przed klubem. Nie wie co działo się dalej gdyż pojechał do domu. Nie pił alkoholu. Trenuje sporty walki

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego Ł. N. k-135v-136 , 41v).

Oskarżony M. D. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił ,że nie wie o co chodzi i nikogo nie pobił . Zna K. Ś. ze szkoły. Zna też Ł. N. z osiedla , z T. i utrzymuje z nim bliższe kontakty.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. D. k-136 , 35v).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych M. D., Ł. N. i K. Ś. albowiem były one zupełnie sprzeczne z zeznaniami świadków : M. M. (2) i F. O. oraz złożonymi w postępowaniu przygotowawczym zeznaniami świadka P. K. . Z zeznań pokrzywdzonych M. M. (2) i F. O. jednoznacznie wynikało ,że przed lokalem (...) najpierw bez powodu został uderzony z pięści w tył głowy M. M. (2) i kiedy się odwrócił zobaczył bezpośrednio za sobą oskarżonych K. Ś. i Ł. N. . Następnie oskarżeni zaczęli bić go pięściami po głowie. Kiedy zobaczył to F. O. wybiegł z lokalu aby pomóc bratu . Za nim wybiegło kilku mężczyzn , którzy zaczęli uderzać z pięści F. O.. Kiedy M. M. (2) upadł to był kopany przez oskarżonych Ł. N. i K. Ś. . Następnie doszło do nich kilku innych mężczyzn , którzy także kopali M. M. (2) . Oskarżony M. D. uderzył F. O. z kolana w mostek w wyniku czego upadł. Kiedy upadł był kopany przez oskarżonych Ł. N., K. Ś. , M. D. i kilku innych mężczyzn . Oskarżony M. D. był bardzo agresywny i wykrzykiwał do pokrzywdzonych „zajebię was” . Uderzył też w głowę F. O. , kiedy ten próbował wstać. Także z zeznań świadka P. K. złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynikało ,że pokrzywdzeni byli uderzani pięściami i kopani po całym ciele przez kilku mężczyzn . Nie mieli oni z nimi żadnych szans. Wśród atakujących pokrzywdzonych mężczyzn rozpoznała jako najbardziej agresywnego M. D.. Świadkowie M. M. (2) i F. O. , w swoich zeznaniach konsekwentnie i powtarzalnie opisali w jaki sposób byli uderzani i których sprawców tego zajścia rozpoznali . Pomimo upływu ponad roku od dnia zdarzenia ich zeznania złożone przed Sądem były co do zasady zgodne z tymi ,które składali w toku postępowania przygotowawczego. Konsekwentnie wskazywali też ,że osobami które ich uderzały z pięści i kopały byli oskarżeni M. D. , L. N. i K. Ś.. Należy też zwrócić uwagę na to ,że wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. były sprzeczne ze złożonymi wtoku postępowania przygotowawczego zeznaniami świadka P. K. ,która wówczas w ogóle nie wspomniała ,że stał on z nią na zewnątrz , odsunął od osób bijących i poszedł z nią po jej rzeczy . Oskarżony wyjaśnił też ,że stał na zewnątrz z P. K. i widział zamieszanie ale nie wiedział co się stało bo nie podchodził. Z zeznań świadka P. K. złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynikało zaś jednoznacznie ,że widziała ona iż pokrzywdzeni byli bici pięściami i kopani. Ponadto oskarżony Ł. N. wyjaśnił ,że nie znał wcześniej pozostałych współoskarżonych gdy tymczasem z wyjaśnień oskarżonego M. D. wynikało ,że zna on oskarżonego i utrzymuje z nim bliższe kontakty.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonych M. M. (2) i F. O. albowiem były one spójne i konsekwentne a także wzajemnie się pokrywały tworząc logiczną całość. Znalazły one też potwierdzenie w złożonych w postępowaniu przygotowawczym zeznaniach świadka P. K. a także w opiniach sądowo- lekarskich sporządzonych przez specjalistę chirurgii szczękowej dr. nauk med. P. R. odnośnie charakteru obrażeń doznanych przez pokrzywdzonych oraz ich związku z zaistniałym zdarzeniem .

Niewielkie rozbieżności w zeznaniach tych świadków są , w ocenie Sądu , spowodowane dynamicznym przebiegiem tego zajścia. Pokrzywdzeni jako osoby zupełnie obce dla oskarżonych , nie mieli w ocenie Sądu żadnego powodu aby bezpodstawnie ich pomawiać tym bardziej ,że byli pouczeni o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań.

Sąd dał wiarę złożonym w postępowaniu przygotowawczym zeznaniom świadka P. K. albowiem znalazły potwierdzenie w zeznaniach pokrzywdzonych . W zeznaniach tych świadek w ogóle nie wspomniała ,że jakiś mężczyzna stał z nią na zewnątrz , odsunął od osób bijących i poszedł z nią po jej rzeczy . A przecież fakt ten był w jej ocenie na tyle istotny ,że miała opowiedzieć o tym swoim rodzicom. W ocenie Sądu częściowa zmiana zeznań przez tego świadka na etapie postępowania sądowego była spowodowana zawarciem przez nią znajomości z oskarżonym K. Ś. na facebooku już po złożeniu zeznań w postępowaniu przygotowawczym . W zeznaniach złożonych przed Sądem świadek P. K. starała się aby K. Ś. uniknął odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo. W ocenie Sądu należało odmówić wiary zeznaniom świadka P. K. złożonym przed Sądem w tym zakresie albowiem były one sprzeczne nie tylko z zeznaniami pokrzywdzonych ale też ze złożonymi przez tego świadka zeznaniami w postępowaniu przygotowawczym.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków :D. D. i M. M. (3) albowiem były one spójne i wzajemnie się pokrywały tworząc logiczną całość . Znalazły one też potwierdzenie w zapisach z interwenci sporządzonych przez tych funkcjonariusza Policji D. D. w notatniku służbowym .

Sąd nie dał dał wiary zeznaniom świadka J. D. albowiem były one sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonych oraz świadka P. K. .

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka P. L. albowiem były one zupełnie sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonych . W ocenie Sądu złożone przed Sądem zeznania tego świadka , który znał wcześniej oskarżonego K. Ś. miały na celu ochronę tego oskarżonego przed odpowiedzialnością karną za popełnienie tego przestępstwa.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka W. B. albowiem były one zupełnie sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonych . W ocenie Sądu złożone przed Sądem zeznania świadka , która znała wcześniej oskarżonego Ł. N. miały na celu ochronę tego oskarżonego przed odpowiedzialnością karną za popełnienie tego przestępstwa.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków B. K. i Z. K. albowiem nie byli oni bezpośrednimi świadkami tego zdarzenia a wiedzę o nim czerpali tylko z relacji córki P. K. , która już po złożeniu zeznań w postępowaniu przygotowawczym zawarła znajomość z oskarżonym K. Ś..

Sąd dał wiarę opiniom biegłego specjalisty chirurgii szczękowej dr. nauk med. P. R. odnośnie charakteru obrażeń doznanych przez pokrzywdzonych oraz ich związku z zaistniałym zdarzeniem .Zdaniem Sądu opinie biegłego zostały wykonane w sposób wnikliwy i fachowy , zgodnie z aktualnymi zasadami sztuki lekarskiej przez osobę o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Sąd nie znalazł więc podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zarówno wina oskarżonych M. D., Ł. N. i K. Ś. jak i okoliczności popełnienia przez nich czynu nie budzą wątpliwości. Zebrane w sprawie dowody jednoznacznie wskazują , że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona umyślnego występku z art. 158 § 1 kk , działając bowiem wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami i dopuszczając się umyślnego zamachu na zdrowie , w dniu 28 lutego 2015r. w G. przy ul. (...) przy lokalu (...) wzięli udział w pobiciu M. M. (2) i F. O. w ten sposób ,że zadawali im kopnięcia i uderzenia pięścią po całym ciele w toku którego :

-: M. M. (2) doznał obrażeń ciała w postaci złamania jarzmowo-oczodołowo- szczękowego po stronie prawej z przemieszczeniem odłamów, które to obrażenia twarzoczaszki spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu art. 157 kodeksu karnego przez co narazili go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci średniego uszkodzenia ciała z art. 157 par. 1 kk ,
-: F. O. doznał stłuczenia lewej małżowiny usznej i stłuczenia mostka , które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni w znaczeniu art. 157 kodeksu karnego przez co narazili go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci średniego uszkodzenia ciała z art. 157 par. 1 kk .

Na mocy art. 4 § 1 kk Sąd zastosował wobec oskarżonych przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. albowiem były one dla nich względniejsze. W obowiązującym bowiem stanie prawnym orzekając karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania należy nałożyć na sprawcę obowiązek określony w art. 72 § 1 kk.

Zdaniem Sądu orzeczone wobec oskarżonych M. D., Ł. N. i K. Ś. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności są odpowiednie do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu. Spełnią swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno- wychowawczą.

Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania, że w stosunku do oskarżonych istnieją przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności na okres trzech lat próby. Zdaniem Sądu biorąc pod uwagę okoliczności sprawy istnieje możliwość dania im szansy i uznania, że zaistniałe zdarzenie miało charakter incydentalny oraz , że taka sytuacja się nie powtórzy. Wyznaczony przez Sąd okres próby pozwoli stwierdzić czy oskarżeni należycie wykorzysta daną im przez Sąd szansę.

Na mocy art. 73 § 2 kk Sąd oddał oskarżonych w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu Ł. N. orzeczono na podstawie§ 14 ust. 2 pkt 3 i § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. „ w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu” (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielom posiłkowym M. M. (2) i F. O. orzeczono na podstawie§ 14 ust. 2 pkt 3 i § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. „ w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu” (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)

O kosztach sądowych wobec oskarżonych K. Ś. i M. D. orzeczono na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ustawy z dnia 23.06.1973r. „O opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. , Nr 49, poz. 223 ze zm.) biorąc pod uwagę sytuację rodzinną , majątkową i wysokość dochodów oskarżonych.

O kosztach sądowych wobec oskarżonego Ł. N. orzeczono na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. „O opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1983 r. , Nr 49 , poz. 223 ze zm.) biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego oraz wysokość osiąganych przez niego dochodów.