WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: Katarzyna Szklarczyk

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017 r. sprawy

M. B.

s. H. i S. z domu L.

ur. (...) w P.

obwinionego o to, że:

w dniu 27.09.2017 r. około godz. 14:40 w O. na ul. (...) kierował samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie po spożyciu alkoholu ( stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 14:43 wynosiło 0,14 mg/l)

- tj. za wykroczenie z art. 87§1 kw w zw. z art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym

ORZEKA:

I.  obwinionego M. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 87 § 1 kw skazuje go na karę 500 (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 87 § 3 kw orzeka wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) miesięcy;

III.  na podstawie art. 29 § 4 kw zalicza na poczet orzeczonego środka okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 27 września 2017 r.;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

(...)

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 września 2017r. około godz. 14.40 w O. na ul. (...) kierował samochodem m – ki V. (...) o nr rej. (...). Został zatrzymany przez patrol K. (...) O. i przebadany trzykrotnie alkosensorem na zawartość alkoholu. O godz. 14.43 stwierdzono 0,14mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o, o 14.59 0,11 mg/l, zaś o 15.17 0,009 mg/l. O godz. 15.450, na żądanie kierującego, została od niego pobrana krew, w której stwierdzono 0,14 promilla alkoholu.

(dowody: wyjaśnienia obwinionego k. 30, 8v, notatka urzędowa k. 3, protokół z przebiegu badania k. 4, świadectwo wzorcowania alcosensora k. 6, sprawozdanie z badań krwi k. 16, protokół pobrania krwi k. 17)

Obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż spożywał alkohol dzień wcześniej, a w dniu zatrzymania również wypił „2 łyki piwa” ze względu na dolegliwości żołądkowe. Wniósł o skazanie go na karę grzywny w kwocie 500 zł i orzeczenie zakazu prowadzenie pojazdów mechanicznych na okres 6 sześciu miesięcy. Stwierdził, iż obecnie jest osoba bezrobotną, utrzymuje się jedynie z prac dorywczych, pracował w N., ale obecnie ze względu na brak prawa jazdy nie może jej kontynuować. Uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi są mu niezbędne, bowiem zamieszkuje w miejscowości, gdzie nie ma dogodnych połączeń środkami komunikacji publicznej. Dodatkowo sprawuje opiekę nad matką, która jest osobą straszą i schorowaną.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego w zakresie, w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, albowiem stan po użyciu alkoholu został udowodniony przeprowadzonymi badaniami. Wątpliwości mogą budzić tylko ilości wypitego alkoholu jakie deklarował obwiniony, ale Sąd uznał jego twierdzenia za przyjętą linię obrony.

Na zaproponowany przez obwinionego wymiar kary i środka karnego zgodę wyraził oskarżyciel publiczny.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, wina obwinionego nie budzi wątpliwości i została mu udowodniona. W dniu 27.09.2017r. około godz. 14.40 w O. na ul. (...) kierował pojazdem m – ki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie po użyciu alkoholu ( 0,14 mg/l). Czyn ten wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 87 §1kw w zw z art. 45 ust 1 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym i z mocy tego przepisu obwiniony został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku. Na podstawie art. 87§3kw został orzeczony wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres sześciu miesięcy z zaliczenie na poczet tego środka okresu zatrzymania dokumentu prawa jazdy od dnia 27 września 2017r.

Sąd przychylił się do wniosku ukaranego, uwzględniając jego trudną sytuację materialną i rodzinną oraz fakt, iż nie był do tej pory karany za kierowanie pojazdem po użyciu alkoholu, a stwierdzona u niego zawartość alkoholu oscylowała w granicach dolnego progu. W ocenie Sądu kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, spełni swe zadania w zakresie prewencji ogólnej oraz wpłynie na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo.

Ze względu na trudną sytuację materialną, obwiniony został zwolniony od kosztów postępowania i opłaty.