WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący : Sędzia SR Tomasz Kalsztein

Protokolant : Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w G.

przeciwko P. P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego P. P. na rzecz powoda (...) w G. kwotę 3.265,87 zł (trzy tysiące dwieście sześćdziesiąt pięć złotych osiemdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego z tym zastrzeżeniem, iż nie więcej niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 3 października 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego P. P. na rzecz powoda (...) w G. kwotę 1.258 zł (jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w całości.

Sygn. akt VIII C 1314/17

UZASADNIENIE

Dnia 3 października 2016 roku powód (...) z siedzibą w G., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko P. P. o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwoty 3.265,87 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 3 października 2016 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż udzielił pozwanemu pożyczki odnawialnej w kwocie 3.000 złotych. Zgodnie z umową pożyczka winna być zwrócona w miesięcznych ratach. Pozwany nie dokonywał części spłat pożyczki w ustalonych przez strony terminach, do czego był0 zobowiązany, w związku z tym powód wypowiedział umowę pożyczki, skutkiem czego niespłacona jej część wraz z należnymi odsetkami i kosztami została postawiona w stan natychmiastowej wymagalności z upływem 30-dniowego terminu wypowiedzenia.

(pozew, k. 2-5.)

Dnia 5 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając roszczenie powoda.

(nakaz zapłaty, k. 6)

P. P. złożył skutecznie sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, w którym wniósł o rozłożenie należności na raty (sprzeciw z załącznikami, k.8-10.)

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, postanowieniem z dnia 2 lutego 2017 roku, wobec skutecznie wniesionego sprzeciwu i utraty mocy nakazu zapłaty w całości przekazał rozpoznanie niniejszej sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi.

(postanowienie, k. 20v)

Postanowieniem z dnia 7 listopada 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi oddalił wniosek pozwanego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. (postanowienie k. 149).

Na rozprawie w dniu 7 listopada 2017 roku pozwany oświadczył, iż ie kwestionuje roszczenia i wniósł o rozłożenie zadłużenia na miesięczne raty w wysokości po 100 zł. (protokół z rozprawy k. 150)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 września 2008 roku pozwany P. P. zawarł ze (...) w G. umowę o kartę płatniczą VISA z limitem dziennym 2.000 zł. i limitem wypłat dziennych 1.000 zł. na warunkach określonych w powyższej umowie oraz Regulaminie udzielania kredytów i pożyczek (...), stanowiącym załącznik do umowy. Dodatkowo pozwany zawarł z powodem umowę o preferencyjną linię pożyczkową L. nr (...), na mocy które pozwany uzyskał prawo do wielokrotnego zadłużania się do kwoty 3.000 zł. na warunkach określonych w niniejszej umowie. Pozwany miał obowiązek dokonywać spłaty pożyczki poprzez miesięczne wpłaty na rachunek ww wysokości nie mniejszej niż 5% wykorzystanej w ramach limitu kwoty pożyczki. Pożyczka oprocentowana była według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd (...) wynoszącej w dniu zawarcia umowy 18,00% w skali roku.

(umowa i regulamin k. 28-32).

P. P. nie dokonywa ł spłaty zadłużenia zaciągniętej pożyczki. W wyniku czego strona powodowa na podstawie §22 Regulaminu wypowiedziała zawartą umowę.

(wypowiedzenie k. 34).

Pozwany, pomimo wezwania nie wpłacił żądanej kwoty zadłużenia w określonym terminie.

(okoliczności bezsporne)

Zadłużenie pozwanego na dzień wytoczenia powództwa wynosi łącznie z naliczonymi odsetki karnymi kwotę 3.265,87 zł.

(historia operacji k. 103-110, raport spłaty k. 36).

Pozwany do dnia wyrokowania nie uregulował dochodzonego zadłużenia w całości. Utrzymuje się on z zasiłku pielęgnacyjnego. Jego miesięczny dochód to około 900 zł. (okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie postanowienia umowy pożyczki odnawialnej z dnia 16 września 2008 roku oraz przepisy Kodeksu cywilnego, w szczególności dotyczące umowy pożyczki (art. 720 k.c. i następne).

W rozpoznawanej sprawie pozwany P. P. zawarła ze(...) w G. umowę, na mocy której udzielono mu prawo do wielokrotnego zadłużania się do kwoty 3.000 zł. Jednakże pobrana w ten sposób pożyczka winna być spłacana przez pozwanego. Brak spłaty spowodował wypowiedzenie przedmiotowej umowy przez (...) im. (...) i postawienie całej pożyczkę wraz z odsetkami w stan wymagalności.

W rozpoznawanej sprawie pozwany nie kwestionował roszczenia wnosząc jedynie o rozłożenie należności na raty. Sąd nie uwzględnił tego wniosku, mając na względzie interes obu stron. Zadeklarowane raty pozwanego to kwoty 100 zł miesięcznie. Przy zadłużeniu przekraczającym 3.000 zł, pożyczka przekształciłaby się w długoterminowy kredyt. W takiej sytuacji prawo wierzyciela do dochodzenia dłużnika zwrotu wierzytelności niewątpliwie zostałoby zachwiane i ograniczone.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.265,87 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od dnia 3 października 2017 roku do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, iż nie mogą one przekraczać dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie. uznając za uzasadnione powództwo również w zakresie żądania odsetek umownych.

Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 359 § 1 k.c. odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu; odsetki, zaś za czas opóźnienia należą się m.in. wówczas, gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego - art. 481 § 1 k.c., a więc nie spełnia świadczenia wymagalnego. Zgodnie, zaś z treścią przepisu art. 359 § 2 k.c. odsetki ustawowe należą się wtedy, gdy wysokość odsetek nie została w inny sposób określona. W przedmiotowej sprawie w umowie zastrzeżono odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany przegrał proces całości, a zatem jest on zobowiązany do zwrotu powodowi poniesionych kosztów procesu. Koszty te wynoszą kwotę 1.258 zł i obejmują:

- wynagrodzenie pełn z wyboru – 1.200 zł;

- opłata od pozwu 41 z ł

- opłata od pełnomocnictwa – 17 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej powyższą kwotę tytułem zwrotu kosztów procesu w całości.