Sygn. akt. IV Ka 1062/13
Dnia 16 grudnia 2013 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący SSO Włodzimierz Wojtasiński
Protokolant sekr. sądowy Marcin Białowąs
przy udziale oskarżyciela ---------------------------------------------
po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2013 roku
sprawy D. K.
obwinionego o wykroczenie z art. 87§1 k.w.
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 9 października 2013 roku sygn. akt XIV W 2987/13,
zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża do 600 (sześciuset) złotych karę grzywny orzeczoną wobec obwinionego oraz obniża do roku okres trwania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 9 października 2013r. sygn. akt XIV W 2987/13 obwiniony D. K. został uznany za winnego tego, że w dniu 16 kwietnia 2013r. o godz.21:05 w B. na ul. (...), kierował samochodem marki (...) nr rej. (...), będąc w stanie po użyciu alkoholu (wynik I badania 0,25 mg/l , II badania 0,21 mg/l),
tj. wykroczenia z art.87§1 kw i za to na mocy tegoż przepisu ukarany został karą grzywny w kwocie 1.000 zł.
Na podstawie art.87§3 kk w zw. z art.29§1 kw orzeczono wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres lat dwóch.
Na podstawie art.29§1 kw zaliczono obwinionemu na poczet orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 16 kwietnia 2013r.
Zwolniono obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych, obciążając Skarb Państwa poniesionymi wydatkami.
Od powyższego wyroku apelację wniósł obwiniony, zarzucając rażącą niewspółmierność kary oraz środka karnego z uwagi na:
1. nieuwzględnienie rodzaju i rozmiaru szkody wyrządzonej wykroczeniem, a także warunków osobistych, w tym warunków zdrowotnych obwinionego oraz sposobu życia po popełnieniu wykroczenia, co ma wpływ na orzeczoną wysokość grzywny oraz długość zastosowania środka karnego;
2. niezróżnicowanie orzeczonej kary oraz środka karnego w zaskarżonym wyroku w porównaniu do wyroku nakazowego wydanego przez Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w dniu 12 lipca 2013r. , który to został wydany na podstawie błędnie sporządzonego wniosku o ukaranie z informacjami nie znajdującymi oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym;
3. brak indywidualizacji orzeczonej kary oraz środka karnego poprzez zastosowanie identycznych sankcji do każdej osoby popełniającej czyn z art.87§1 kw, a przez to naruszenie konieczności gradacji okresu, za który wymierzony zostanie środek karny wskazany w art.87§3 kw w zw. z art.29§1 kw.
Podnosząc powyższe zarzuty, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez odstąpienie od wymierzenia kary grzywny lub ewentualnie o jej obniżenie do kwoty 100 zł oraz poprzez odstąpienie od wymierzenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, ewentualnie o obniżenie okresu jego trwania do sześciu miesięcy.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Zarzuty podniesione w apelacji zasługiwały na uwzględnienie co do tego, że rozmiar orzeczonej wobec obwinionego grzywny i środka karnego rażą surowością, mając na uwadze w szczególności jego właściwości i warunki osobiste, jak również stopień jego zawinienia. Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku przyjął po stronie obwinionego zawinione działanie nieumyślne odnośnie przypisanego mu wykroczenia tzw., iż nie miał on zamiaru popełnienia wykroczenia, lecz powinien był i mógł przewidzieć, że znajduje się w takim stanie, iż może je popełnić i okoliczność tę należało mieć na względzie przy ocenie stopnia jego zawinienia i tym samym przy wymiarze kary, czego Sąd w dostatecznym stopniu nie uwzględnił. Sąd I instancji przy wymiarze kary również nie uwzględnił w dostateczny sposób faktu, iż obwiniony nie był dotychczas karany za żadne wykroczenie, jak i przestępstwa, jak również jego trudnej sytuacji finansowej. Obwiniony zatrudniony był w charakterze pracownika fizycznego w restauracji otrzymując miesięczne wynagrodzenie w kwocie 400 zł, obecnie pracuje w innej restauracji, osiągając dochody miesięczne w kwocie 1.600 zł.
Mając powyższe na uwadze, Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok, obniżając do kwoty 600 zł orzeczoną wobec obwinionego karę grzywny oraz obniżając do roku okres trwania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, uznając iż powyższy ich wymiar będzie współmierny do stopnia zawinienia obwinionego, jak również będzie adekwatny do jego właściwości i warunków osobistych wyżej opisanych oraz w dostateczny sposób będzie uwzględniał stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego wykroczenia.
W ocenie Sądu odwoławczego brak było jakichkolwiek podstaw do zastosowania wobec obwinionego instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary poprzez odstąpienie od jej wymierzenia, jak i wymierzenia środka karnego, skarżący w uzasadnieniu apelacji nie wskazał w tym względzie żadnej argumentacji, która mogłaby być brana pod uwagę przy zastosowaniu powyższej instytucji.
Mając na uwadze trudną sytuację finansową obwinionego, zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając Skarb Państwa poniesionymi wydatkami.