UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2017 r. małoletnia O. F., zastępowana przez matkę A. Ł. i reprezentowana przez pełnomocnika zawodowego w osobie adwokata, wniosła do tutejszego Sądu pozew o zasądzenie od pozwanego Ł. F. alimentów, w kwocie po 1300 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10. każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kosztów postępowania, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała m.in. iż rodzice małoletniej powódki żyją w rozłączeniu od maja 2005 r. i nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Pozwany opuścił rodzinę i nie łoży w wystarczającym stopniu na utrzymanie powódki, mimo iż osiąga wynagrodzenie miesięczne w kwocie netto ok. 8000 zł. Pozwany na utrzymanie powódki przekazuje dobrowolnie kwotę po 550 zł miesięcznie, podczas gdy matka powódki ocenia koszty jej utrzymania na kwotę 2600 zł miesięcznie (k. 2-5).

W odpowiedzi na pozew z dnia 19 października 2017 r. pozwany Ł. F., reprezentowany przez pełnomocnika zawodowego w osobie adwokata, wniósł o oddalenie powództwa o alimenty powyżej kwoty 720 zł miesięcznie, zaprzeczając zasadności ponoszenia przez powódkę wydatków we wskazanej przez jej matkę wysokości z uwagi na to, iż z powódką spędza łącznie 1/3 roku i wówczas jest ona na jego wyłącznym utrzymaniu (k. 18-20).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia O. F., urodzona (...) w S., jest dzieckiem pochodzącym ze związku konkubenckiego Ł. F. i A. Ł.. Rodzice małoletniej powódki żyją w rozłączeniu. Strony ustaliły miejsce pobytu małoletniej powódki przy matce.

Niesporne, a nadto dowód:

1. odpis zupełny aktu urodzenia O. F., k. 7.

A. Ł. ma 43 lata, posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest ekonomistą. Zatrudniona jest na umowę o pracę na zastępstwo na czas określony od 17 października 2017 r. do stycznia/lutego 2018 r., w pełnym wymiarze czasu pracy, w Urzędzie Miasta S.. Ma możliwość przedłużenia umowy na zastępstwo za inną osobę z tego samego wydziału. Za wykonywaną pracę otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2600 zł brutto, tj. ok. 1900 zł netto miesięcznie. W 2017 roku otrzymała premię w kwocie 300 zł, tj. 25 zł na miesiąc, świadczenie „wczasy pod gruszą” w kwocie 900 zł, tj. 75 zł na miesiąc oraz bezzwrotną zapomogę w kwocie 1200 zł, tj. 100 zł miesięcznie. Z tytułu wynagrodzenia za pracę otrzymuje łącznie ok. 2100 zł netto miesięcznie. Do września 2017 r. otrzymywała na dziecko świadczenie wychowawcze, tzw. „500+”. Nadto otrzymywała pomoc finansową z Centrum Świadczeń Rodzinnych, w różnych kwotach. Pożyczki pieniężne otrzymuje od przyjaciół i od swoich rodziców, którzy są emerytami i znajdują się w trudnej sytuacji materialnej, dlatego będzie musiała je zwrócić. Oprócz wymienionych, nie posiada żadnych innych dochodów. Całkowity dochód miesięczny A. Ł. wynosi 4000 zł netto. W zeszłym roku sprzedała samochód, ponieważ brakowało jej pieniędzy na życie.

Od dwunastu lat otrzymuje od pozwanego alimenty na powódkę, płacone dobrowolnie, w kwocie po 550 zł miesięcznie, a od października 2017 r. dobrowolnie podwyższone do kwoty 720 zł miesięcznie.

Dowód:

1. przesłuchanie A. Ł. , k. 191-192, 193,

2. potwierdzenie przelewu alimentów za październik 2017, k. 26.

A. Ł. wraz z małoletnią powódką mieszka w S. przy
ul. (...), w mieszkaniu TBS o powierzchni 49 m², którego jest najemcą. Za mieszkanie płaci czynsz w kwocie ok. 785 zł miesięcznie. Opłata obejmuje koszty zużycia wody zimnej, odprowadzania ścieków, wywóz odpadów oraz opłatę za oświetlenie piwnicy. Nadto ponosi opłaty za energię elektryczną w kwocie ok. 150 zł co dwa miesiące, tj. 75 zł miesięcznie, za ciepłą wodę i ogrzewanie w kwocie ok. 91 zł miesięcznie, za Internet w kwocie ok. 69 zł miesięcznie. Ubezpieczenie mieszkania wynosi 148 zł rocznie, tj. ok. 12 zł miesięcznie.

Wobec powyższego łączne koszty utrzymania mieszkania wynoszą 1032 zł miesięcznie, a w części przypadającej na powódkę, w dwuosobowym gospodarstwie domowym, wynoszą one 1/2 kosztów, tj. 516 zł miesięcznie.

Dowód:

1. przesłuchanie A. Ł. , k. 191-192,

2. prognoza opłat czynszu za mieszkanie, k. 103,

3. rozliczenie kosztów dostarczanych mediów, k. 104,

4. faktury VAT za ciepło, k. 105-110,

5. faktury VAT za energię elektryczną, k. 111-116,

6. faktury VAT za Internet, k. 117-119,

7. polisa ubezpieczenia mieszkania, k. 120-121.

Małoletnia O. F. ma ukończone 13 lat, uczęszcza do II klasy gimnazjum publicznego. W związku z obowiązkiem szkolnym ponosi opłatę na radę rodziców w kwocie 120 zł na rok, tj. 10 zł na miesiąc, zakupu wyprawki szkolnej w kwocie 200 zł, tj. ok. 17 zł na miesiąc, na składki klasowe w kwocie 10 zł miesięcznie, na wydatki celowe (m.in. dzień chłopaka, dzień nauczyciela) w kwocie 20 zł miesięcznie, na wyjścia do kina 20 zł i do teatru 50 zł – raz na kwartał, w sumie 210 zł na rok (3 kwartały), tj. ok. 17 zł miesięcznie, na wyjazd integracyjny w kwocie 160 zł, tj. ok. 13 zł miesięcznie. Powódka otrzymuje w szkole darmowe podręczniki, za wyjątkiem ćwiczeń do języka angielskiego, których cena wynosi 40 zł, tj. ok. 3 zł na miesiąc. Nadto małoletnia uczęszcza na korepetycje z matematyki, za które płaci po 250 zł miesięcznie, co w okresie roku szkolnego (9 miesięcy) stanowi 2250 zł, tj. ok. 188 zł na miesiąc.

Łączne koszty powódki związane z realizacją obowiązku szkolnego wynoszą 278 zł miesięcznie.

Dowód:

1. przesłuchanie A. Ł. , k. 191-192.

Ponadto do usprawiedliwionych indywidualnych kosztów utrzymania małoletniej powódki należy zaliczyć na wyżywienie kwotę 500 zł miesięcznie, na zakup bielizny, odzieży i obuwia 200 zł miesięcznie, na zakup kosmetyków i środków higieny 100 zł miesięcznie, na zakup biletu sieciowego komunikacji miejskiej w kwocie 210 zł na semestr, tj. 35 zł miesięcznie, na abonament telefoniczny 31 zł miesięcznie, na potrzeby kulturalne i socjalizacyjne 50 zł miesięcznie, na wyjazdy wakacyjne z matką w kwocie 1200 zł na dwie osoby, tj. 60 zł miesięcznie na osobę.

Małoletnia powódka jest dzieckiem ogólnie zdrowym, nie choruje na choroby przewlekłe. Ma zdiagnozowany refluks żołądka, jednak nie wymaga stałego przyjmowania leków, ma uczulenie na słońce. W okresie zimowym miała stany depresyjne. Dwukrotnie była u psychologa. Koszt jednej wizyty wynosi 120 zł. Koszty zakupu leków i porad psychologa wynoszą ok. 50 zł miesięcznie.

Matka powódki A. Ł. odświeżyła pokój córki oraz kupiła biurko i oświetlenie do pokoju na kredyt, który spłaca w miesięcznych ratach po 40 zł.

Łączne indywidualne usprawiedliwione koszty utrzymania powódki wynoszą 1066 zł miesięcznie.

Wobec powyższego, całkowite usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej powódki wynoszą 1860 zł miesięcznie. Obejmują one koszty utrzymania mieszkania, w części przypadającej na powódkę, w kwocie 516 zł miesięcznie, koszty związane z obowiązkiem szkolnym w kwocie 278 zł miesięcznie oraz indywidualne koszty utrzymania w kwocie 1066 zł miesięcznie.

Dowód:

1. przesłuchanie A. Ł. , k. 191-192,

2. faktury VAT za leki, k. 159-160,

3. faktury VAT za konsultacje psychologiczne, k. 162,

4. faktura zaliczkowa VAT, k. 123-124,

5. zamówienie klienta, k. 125.

Pozwany Ł. F. ma 42 lata, posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest prawnikiem. Zatrudniony jest od 2 listopada 2006 r. w (...) S.A. w S. na umowę o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku szefa działu. Za pracę otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 9000 zł brutto miesięcznie oraz premię kwartalną w kwocie 1000 zł, tj. ok. 333 zł miesięcznie. Ponadto otrzymuje świadczenia socjalne m.in. „wczasy pod gruszą”. W 2017 roku (za okres 9 m-cy) była to kwota 883 zł, tj. 98 zł miesięcznie. W okresie od stycznia do września 2017 r. uzyskał dochód brutto w kwocie 84 643,33 zł tj. ok. 9405 zł miesięcznie i odpowiednio dochód netto w kwocie 59 221,55 zł, tj. ok. 6580 zł miesięcznie. Pozwany podejmuje również dodatkowe prace na umowy zlecenia, z tego tytułu uzyskał w okresie 9 m-cy br. kwotę 3000 zł brutto (ok. 333 zł na miesiąc) tj. ok. 2246 zł netto (ok. 250 zł miesięcznie). Wobec powyższego łączne dochody brutto osiągane przez pozwanego wynoszą 9738 zł miesięcznie tj. netto 6830 zł miesięcznie.

Dowód:

1. przesłuchanie pozwanego Ł. F., k. 192-193,

2. zestawienie składników płac za rok 2013, 2014, 2015, k.69-71,

3. kartoteka wynagrodzeń za rok 2016, 2017, k. 72-73,

4. zeznanie PIT-37 za rok 2014, 2015, 2016, k. 74-88.

Pozwany Ł. F. mieszka obecnie S. przy Al. (...)
z konkubiną M. W. i ich wspólnym małoletnim synem M. F. w mieszkaniu o powierzchni 95 m², którego jest właścicielem. Utrzymanie mieszkania obejmuje opłatę za czynsz w kwocie 535 zł miesięcznie; nie dokonuje dopłat za wodę. Koszty ubezpieczenia mieszkania wynoszą 313 zł rocznie, tj. ok. 26 zł miesięcznie. Ponadto ponosi opłaty za energię elektryczną w kwocie 170-220 zł, średnio 195 zł, co 2 miesiące, tj. ok. 98 zł miesięcznie, za gaz, uwzględniając zróżnicowanie w okresie letnim i zimowym, w kwocie 354 zł miesięcznie oraz za telewizję i internet 165 zł miesięcznie. Pozwany nie posiada żadnej innej nieruchomości. Ma samochód osobowy marki F. (...), rok produkcji 2010, który kupił w 2016 r. za kwotę 15 500 zł, jednocześnie sprzedając za kwotę 9000 zł wcześniej użytkowany, starszy samochód. Za ubezpieczenie samochodu ponosi koszty w kwocie 1846 zł rocznie, tj. 154 zł miesięcznie.

Łączne koszty utrzymania mieszkania i samochodu wynoszą 1332 zł miesięcznie, z czego pozwany powinien ponosić 1/2 wysokości, tj. za siebie i w 1/2 za małoletniego M. F., czyli w wysokości 666 zł miesięcznie.

Pozwany Ł. F. jest osobą ogólnie zdrową, nie pali papierosów, alkohol pije okazjonalnie. Jest alergikiem, od kilku lat przyjmuje szczepionkę i lekarstwa. Miesięcznie na leki wydaje ok. 200 zł. Całkowite koszty swojego utrzymania ocenia na kwotę 1500 zł miesięcznie.

Wobec powyższego całkowite usprawiedliwione koszty utrzymania pozwanego wynoszą 2366 zł miesięcznie.

Pozwany Ł. F. ma zaciągnięte dwa kredyty, jeden na zakup samochodu, drugi na wykup mieszkania. Oba kredyty spłaca w miesięcznych ratach, w kwocie po 506 zł.

Dowód:

1. przesłuchanie pozwanego Ł. F., k. 192-193,

2. odpis skrócony aktu urodzenia M. F., k. 52,

3. potwierdzenie zameldowania, k. 53,

4. faktury VAT za gaz, k. 61-66,

5. potwierdzenie opłaty ubezpieczenia mieszkania, k. 67,

6. potwierdzenie opłaty ubezpieczenia samochodu, k. 68,

7. zaświadczenie lekarskie, k. 57,

8. faktura VAT za zakup szczepionki, k. 58,

9. potwierdzenie spłaty rat kredytów, k. 59-60.

Ł. F. oprócz małoletniej powódki ma na utrzymaniu małoletniego M. F. w wieku 3 lat, pochodzącego z jego związku konkubenckiego z M. W.. Syn pozwanego uczęszcza do przedszkola niepublicznego sportowo-językowego. Opłata za przedszkole wynosi 645 zł miesięcznie. M. jest dzieckiem chorym, wymaga leczenia w zakresie otolaryngologii. Koszt wykonania zabiegu operacyjnego adentosillotomii z nacięciem błon bębenkowych wynosi 3800 zł. Konkubina pozwanego pracuje za wynagrodzeniem 6500 zł brutto miesięcznie, tj. ok. 4595 zł netto miesięcznie. Jest właścicielką mieszkania, które kupiła na kredyt. Mieszkanie to wynajmuje za kwotę 1100 zł miesięcznie. Posiada również działkę rekreacyjną, na której posadowiony jest domek, również nabyty na kredyt. Do własnej dyspozycji posiada samochód służbowy. Łączny dochód netto M. W. wynosi 5695 zł miesięcznie.

Dowód:

1. przesłuchanie pozwanego Ł. F., k. 192-193,

2. aneks do umowy oświadczenie usług w przedszkolu niepublicznym, k. 56,

3. umowa na świadczenie operacyjne, k. 54-55.

Pozwany Ł. F. bardzo często sam sprawuje opiekę nad córką, w tym czasie jest ona na wyłącznym utrzymaniu pozwanego. Kontakty pozwanego z córką odbywają się w miejscu zamieszkania ojca. Powódka ma tam swój pokój, swoje łóżko i meble, ma też swoje rzeczy osobiste.

Poza dobrowolnymi alimentami, pozwany w czasie wykonywania kontaktów zapewniał powódce wypoczynek w czasie wakacji i ferii. W 2017 roku na ten cel przeznaczył ok. 2790 zł. Opłacił wspólny wyjazd wakacyjny oraz wycieczkę zagraniczną do P. i W.. Opłacił specjalistyczny obóz językowy w kwocie ponad 3000 zł, przy partycypacji dziadków w kwocie 800 zł. Ponadto w 2017 roku przekazał matce powódki dwukrotnie kwoty po 130 zł każda na konsultacje psychologiczne córki, zapłacił za szczepienie ok. 47 zł, zakupił dwukrotnie bilet sieciowy komunikacji miejskiej w kwocie 210 zł/semestr, łącznie na kwotę 420 zł, opłacił ubezpieczenie w kwocie ok. 91 zł, opłacał telefon w kwocie 31 zł miesięcznie, opłacił zajęcia baletowe w kwocie 225 zł.

Dowód:

1. przesłuchanie pozwanego Ł. F., k. 192-193,

2. faktura VAT za wypoczynek, k. 27,

3. potwierdzenia płatności za wycieczkę, k. 32-33,

4. potwierdzenia płatności za wizyty u psychologa, k. 40-41,

5. faktura VAT za szczepienie, k. 42-43,

6. potwierdzenia płatności za bilet sieciowy, k. 49,

7. certyfikat ubezpieczenia, k. 36-37,

8. faktura VAT za telefon, k. 44-48,

9. potwierdzenia płatności za balet, k. 51.

W 2016 roku, poza płaconymi alimentami, pozwany dodatkowo ponosił wydatki związane z utrzymaniem i wypoczynkiem małoletniej powódki. Wydatkował kwotę ok. 1860 zł, na którą składały się opłaty za obóz narciarski i wyjazd integracyjny. Opłacił zajęcia na Akademii (...) w kwocie 1450 zł, przekazał kwotę 300 zł na zakup okularów, opłacił zajęcia baletowe w kwocie 500 zł, sfinansował zakup Europejskiej Karty Młodzieżowej w kwocie ok. 90 zł. Nadto płacił na radę rodziców i składki klasowe.

Dowód:

1. przesłuchanie pozwanego Ł. F., k. 192-193,

2. potwierdzenia płatności za balet, k. 50,

3. wniosek o wydanie Europejskiej Karty Młodzieżowej, k. 34-35,

4. potwierdzenia płatności za obóz narciarski, k. 30-31,

5. potwierdzenia płatności opłaty za pływalnię, k. 28-29,

6. potwierdzenie płatności za wyjazd integracyjny, k. 38,

7. potwierdzenie płatności na okulary, k. 38.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Powództwo oparto o przepis art. 133 § 1 k.r.o., zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych rodziców względem dzieci każdorazowo wyznaczany jest przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego to te, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych. Podkreśla się przy tym, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza natomiast treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice zobowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Powyższe nie oznacza obowiązku rodziców zaspokajania wszelkich potrzeb ich małoletnich dzieci, lecz jedynie tych, które są niezbędne z punktu widzenia celu ich wychowania i przygotowania do pracy. W tym kontekście należy zauważyć, że rodzic, który w związku z utrzymaniem dziecka ponosi koszty znacznie przekraczające standardowe i niezbędne wydatki związane z utrzymaniem dziecka, nie może żądać od drugiego rodzica, w szczególności znajdującego się w trudnej sytuacji majątkowej, partycypacji w ogóle ponoszonych opłat, a jedynie w tej części, którą wyznacza dyspozycja art. 96 k.r.o.

Pozwany jest ojcem powódki, a zatem zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. zobligowany jest do łożenia na utrzymanie małoletniej, która nie posiada majątku, ani źródeł dochodów, a zatem nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Powyższa okoliczność nie była kwestionowana przez pozwanego.

Ustalając wysokość alimentów należnych od ojca na rzecz córki, Sąd wziął pod uwagę zarówno usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem powódki, jak i możliwości majątkowe i zarobkowe jej obojga rodziców.

W tym miejscu należy wyeksponować fakt, iż w sprawie o alimenty uwzględnieniu i stosownemu podziałowi przez Sąd muszą podlegać wszystkie usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej powódki, niezależnie od tego, który z rodziców dotychczas je finansował. W przeciwnym bowiem wypadku, gdyby Sąd objął rozliczeniem jedynie część usprawiedliwionych kosztów jej utrzymania, zakładając, iż w pozostałym zakresie pozwany będzie je finansował dobrowolnie, jak czynił dotychczas, to w części nieobjętej orzeczeniem Sądu strona powodowa nie miałaby żadnej gwarancji dobrowolnego wykonywania przez pozwanego ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, ponieważ nie mogłaby złożyć wniosku o wszczęcie przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego. Z kolei gdy pozwany będzie w odpowiedniej części partycypował we wszystkich usprawiedliwionych kosztach utrzymania powódki, to nie będzie już musiał dodatkowo finansować albo współfinansować jej poszczególnych potrzeb, w przeciwieństwie do dotychczasowych ustaleń stron.

Okoliczność, iż małoletnia O. F. aktualnie mieszka z matką oraz że rodzice małoletniej żyją w rozłączeniu, jest niesporna.

W ocenie Sądu, deklarowane przez matkę małoletniej koszty związane z zaspokojeniem potrzeb córki są wygórowane i niektóre z nich nie mieszczą się w zakresie pojęcia „usprawiedliwionych potrzeb małoletniej” – zarówno co do istoty, jak i co do wysokości. Dotyczy to w szczególności kosztów wyżywienia, które – zważywszy na wiek małoletniej powódki – nie mogą wynosić 800 zł miesięcznie, mimo stosowania diety, w związku z dolegliwościami refluksu. W oparciu o zasady doświadczenia życiowego i zawodowego koszty wyżywienia dziecka zostały zatem stosownie zmniejszone do kwoty 500 zł miesięcznie. Analogicznie również deklarowane przez matkę powódki koszty zakupu kosmetyków i środków czystości w kwocie 180 zł miesięcznie zostały odpowiednio zredukowane do kwoty 100 zł miesięcznie. Konieczność odwołania się do zasad doświadczenia życiowego i zawodowego w zakresie ww. wydatków związanych z utrzymaniem powódki wynikała z tego, że strona powodowa nie przedłożyła dokumentów, z których jednoznacznie wynikałaby wysokość wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem powódki, a o ich wysokości nie mogą świadczyć same tylko subiektywne twierdzenia uprawnionego.

Zarówno kosztów adopcji psa i jego utrzymania, jak i kosztów szkolnych wycieczek zagranicznych, które według matki powódki są dobrowolne, nie można zaliczyć do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej powódki, ponieważ nie są one niezbędne z punktu widzenia celu wychowania i przygotowania do pracy, a ponadto znacznie przekraczają standardowe i niezbędne wydatki związane z utrzymaniem dziecka.

Z tych samych względów nie można również zaliczyć do niezbędnych kosztów utrzymania małoletniej powódki kosztów ponoszonych na zajęcia baletowe w szkole tańca.

Wobec powyższego, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, koszty usprawiedliwionych miesięcznych wydatków na utrzymanie małoletniej powódki wynoszą 1860 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu, sytuacja majątkowa i zarobkowa A. Ł. nie jest niewątpliwie niekorzystna, nie żyje ona w niedostatku, skoro swoje miesięczne dochody netto sama ocenia na kwotę 4000 zł, przy czym z tytułu wynagrodzenia za pracę otrzymuje łącznie ok. 2100 zł netto miesięcznie.

Pozwany Ł. F. posiada wykształcenie wyższe prawnicze. Jest osobą zdrową, nie ma przeszkód do podejmowania pracy, nie ma również orzeczenia o niepełnosprawności ani o niezdolności do pracy. Ma stałą pracę, zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Ponadto podejmuje dodatkowe prace. Łączne dochody netto pozwanego wynoszą obecnie 6830 zł miesięcznie.

Pozwany ma dobre relacje ze swoją małoletnią córką. Kontakty pozwanego z powódką przebiegają nienagannie, przez znaczną część roku, a w tym czasie jest ona na wyłącznym utrzymaniu pozwanego. Oprócz płaconych dobrowolnie alimentów, pozwany finansował wypoczynek i inne elementy utrzymania powódki w kwotach przekraczających kilka tysięcy złotych rocznie, na co niewątpliwie było go stać i co znajduje potwierdzenie w osiąganych przez niego dochodach.

Pozwany Ł. F., oprócz powódki ma na utrzymaniu małoletniego M. F. w wieku 3 lat. Pozostaje on jednak nie tylko na utrzymaniu pozwanego, ale również swojej matki, której dochody wynoszą 5695 zł netto miesięcznie.

Ł. F. ma zaciągnięte kredyty na zakup samochodu i na wykup mieszkania, które spłaca w miesięcznych ratach po 506 zł. Jednakże zaciągając kredyt lub inne zobowiązania, pozwany powinien mieć na uwadze fakt, iż ma na swoim utrzymaniu nie tylko swoją obecną rodzinę, ale i małoletnią powódkę. Obowiązek alimentacyjny ma zaś pierwszeństwo przed zobowiązaniami wobec banków i instytucji kredytowych.

Dokonując ustaleń co do zakresu partycypacji każdego z rodziców w kosztach utrzymania małoletniej powódki, Sąd wziął pod uwagę możliwości majątkowe i zarobkowe każdego z rodziców i doszedł do przekonania, że ojciec dziecka powinien w nieznacznie większym stopniu niż jego matka przyczyniać się do utrzymania małoletniej, ponieważ matka realizuje swój obowiązek alimentacyjny również poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka przez większą ilość czasu niż pozwany.

W ocenie Sądu, dotychczasowe oraz prognozowane przez samego pozwanego jego możliwości zarobkowe pozwalają mu na uiszczanie alimentów w kwocie po 950 zł miesięcznie. W pozostałej części pozwany również realizuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie powódki.

Sąd dokonał oceny zgromadzonych dowodów w oparciu o przepis art. 233 § 1 k.p.c. Sąd nadał moc dowodową i przymiot wiarygodności zgromadzonym w toku postępowania dokumentom, w tym również przedłożonym wyłącznie w formie fotokopii, które nie były przez strony kwestionowane ani nie budziły wątpliwości Sądu. Powyższe dowody pozwoliły na ocenę sytuacji majątkowej i zarobkowej rodziców małoletniej powódki oraz zakresu jej usprawiedliwionych potrzeb. Ponadto Sąd czynił ustalenia faktyczne w oparciu o dowody z przesłuchania stron, w częściach, w których nie zostały one powyżej uznane za niewiarygodne.

Tak ustalając, Sąd zasądził od pozwanego Ł. F. na rzecz małoletniej powódki O. F. alimenty w kwocie po 950 zł miesięcznie, poczynając od dnia
07 września 2017 r., tj. od dnia wniesienia pozwu, z prawem powołania się na płatności dokonane po tej dacie, skoro powód dobrowolnie uiszczał alimenty na rzecz pozwanej.

W konsekwencji powyższego, w części nieuwzględnionej, powództwo należało oddalić, jako wygórowane.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 u.k.s.c. strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Stosownie do treści art. 113 ust. 1 u.k.s.c., kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Zasadne jest, zdaniem Sądu, obciążenie pozwanego obowiązkiem zapłaty nieuiszczonych przez stronę powodową kosztów sądowych, które stanowią 5 % dwunastokrotności zasądzonych alimentów. Zgodnie bowiem z art. 22 k.p.c. w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a stosownie do treści art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu. Daje to kwotę 570 zł. Realna wysokość dochodu pozwanego pozwala mu na uiszczenie tej kwoty bez uszczerbku dla wykonywania przez niego obowiązku alimentacyjnego.

Równocześnie Sąd odstąpił od obciążania pozwanego Ł. F. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz małoletniej powódki O. F., oczywiście w części, w której przegrał on niniejszą sprawę. Rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zapadło na podstawie art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie zachodzi właśnie taki szczególnie uzasadniony wypadek, albowiem pozwany nie dał stronie powodowej żadnego powodu dla wytoczenia niniejszego powództwa. W szczególności przez ostatnie lata uiszczał dobrowolnie alimenty w kwocie po 550 zł miesięcznie, a w reakcji na wniesienie pozwu z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia roszczenia dobrowolnie podwyższył tę kwotę do 720 zł. Ponadto przez cały czas znacznymi kwotami współfinansował poszczególne, konkretne wydatki na córkę. Jeżeli zatem matce powódki zależało na uzyskaniu orzeczenia Sądu w przedmiocie alimentów dla uzyskania świadczenia wychowawczego, co sama przyznała na rozprawie, to mogła zawrzeć z pozwanym ugodę przed mediatorem albo umowę w formie aktu notarialnego albo też zawezwać go do próby ugodowej. Tymczasem w ogóle nie podjęła z nim jakichkolwiek rozmów na temat wysokości alimentów, lecz świadomie i celowo zmierzała do wygenerowania jeszcze wyższych kosztów postępowania wskutek zaangażowania zawodowego pełnomocnika. W tym stanie rzeczy stronie powodowej nie należy się zwrot kosztów postępowania w części, w jakiej pozwany przegrał sprawę.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE