POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Wojciech Damaszko /spr./

Sędziowie:SSO Alicja Izydorczyk, SSO Jadwiga Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2013 r. w Jeleniej Górze

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika (...) (...) spółki o.o. w J.

z udziałem wierzyciela (...)S.A. w W.

na czynności komornika

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 20 września 2013 r. sygn. akt I Co 4687/12

p o s t a n a w i a:

zażalenie oddalić.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze zaskarżonym postanowieniem z dnia 20 września 2013 r. oddalił skargę dłużnika (...)spółki z o.o. w J.na opis i oszacowanie nieruchomości stanowiącej własność dłużnika położonej w J.przy ul. (...)objętej księgą wieczystą (...). Sąd ten ocenił, że oszacowanie nieruchomości dokonał powołany przez komornika uprawniony biegły, który wybrał właściwą metodę i technikę szacowania nieruchomości zgodnie z art. 152 i 153 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Biegły stosował metodę porównawczą i przyjął jako materiał porównawczy nieruchomości położone na terenie J.. Dłużnik nie przedłożył sądowi egzekucyjnemu jakiejkolwiek dokumentacji pozwalającej na dokonanie wyceny metodą dochodową. Uznając zatem dokonaną wycenę za prawidłową Sąd I instancji skargę jako bezzasadną oddalił, jak również oddalił wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

W zażaleniu dłużnik zaskarżył to rozstrzygnięcie zarzucając sądowi naruszenie art. 947 k.p.c., bowiem w rzeczywistości wartość nieruchomości jest dużo wyższa. Do skargi dłużnik dołączył umowy najmu części nieruchomości wskazując, że czerpie z nich dochody.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Trafnie Sąd Rejonowy, z powołaniem się na przepis art. 948 § 1 k.p.c. wskazał, że oszacowanie nieruchomości dokonuje biegły uprawniony na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Bezspornie powołany przez komornika rzeczoznawca J. K. posiadał uprawnienia do wyceny nieruchomości. Treść opinii wskazuje zaś, że wycena została sporządzona rzetelnie i fachowo - na co zwracał uwagę Sąd Rejonowy. Okoliczność, że w ubiegłych latach nieruchomość była wyceniona na inną wartość – nawet wyższą – nie ma decydującego znaczenia w sprawie. Wartość nieruchomości określana metodą porównawczą bywa zmienna w zależności od szeregu czynników, które biegły w opinii uwzględnił.

Skarżący nie informował komornika o fakcie podnajmu części pomieszczeń innym podmiotom gospodarczym. Nie stawił się na termin opisu i oszacowania stąd komornik w protokole (art. 947 § 1 k.p.c.) takich informacji nie mógł zawrzeć.

Dłużnik dopiero do zażalenia dołączył umowy najmu nieruchomości z 15 kwietnia 2013 r., 15 października 2012 r. i 25 marca 2011 r. Pierwsza z tych umów zawarta została już po opisie i oszacowaniu, a druga 1 dzień przed tą czynnością. Dłużnik należycie dbając o swoje interesy powinien przedstawić komornikowi wszelkie informacje mające wpływ na wartość nieruchomości. W świetle danych posiadanych przez komornika i rzeczoznawcę opis i oszacowanie nieruchomości zostały wykonane prawidłowo, stąd zażalenie jako bezzasadne należało oddalić (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).

Stosownie zaś do art. 951 k.p.c. jeżeli w stanie nieruchomości pomiędzy sporządzeniem opisu i oszacowania, a terminem licytacyjnym zajdą istotne zmiany, na wniosek wierzyciela lub dłużnika może nastąpić dodatkowy opis i oszacowanie.