UZASADNIENIE

Powód K. K. (1) pierwotnie wystąpił o zasądzenie na jego rzecz kwoty 20 000,00 zł, tytułem zwrotu nakładów pieniężnych poniesionych na remont domu swoich dziadków G. K. i I. K. w miejscowości D..

W toku postępowania zmodyfikował żądanie pozwu wnosząc o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanych J. K., A. P. i I. K. kwot po 5 000,00 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia im powództwa.

Pozwane J. K. i A. P. jako spadkobierczynie G. K. wniosły o oddalenie powództwa K. K. (1).

Pozwana I. K. (1) jako współwłaścicielka tej nieruchomości oraz jako spadkobierczyni G. K. wniosła o oddalenie powództwa K. K. (1).

Wezwany do udziału w sprawie jako spadkobierca G. K. pozwany A. K. (1) – ojciec powoda uznał żądanie wywiedzione przez K. K. (1) w pozwie.

Sąd ustalił:

G. K. i I. K. (2), dziadkowie powoda K. K. (1), zamieszkiwali samodzielnie w swoim domu w miejscowości D. przy ul. (...).

Dnia 22 czerwca 2013 roku zmarł G. K.. W tym czasie żona G. K. pozwana I. K. (2) z racji wieku i stanu zdrowia nie była już samodzielna i wymagała bezpośredniej opieki osób trzecich. Jej ówczesna sprawność ruchowa była ograniczona. Większość czasu spędzała w łóżku. Wymagała aby przygotowywać jej posiłki oraz asekurować przy przemieszczaniu się.

Ponieważ jej córki pozwane J. K. i A. P. na stałe mieszkają w Niemczech a pozwany A. K. (1), jako syn mieszkający także w miejscowości D., nie podjął się opieki nad swoją matką, to pozwana J. K. po uroczystościach pogrzebowych G. K. uzgodniła z powodem K. K. (1), wnukiem I. K., że podejmie się on opieki nad nią. Pozwana J. K. w uzgodnieniu z A. P. i A. K. (1) ustaliła także, że K. K. (1) na czas sprawowania tej opieki może zamieszkać w tym domu. Powód K. K. (1) uzyskał także zgodę od J. K. na odświeżenie tego domu przed zamieszkaniem.

W okresie od lipca 2013 roku do listopada 2013 roku powód K. K. (1) przeprowadził remont domu w D. przy ul. (...), ponosząc nakłady w wysokości 7 000,00 zł. Zakresu prac remontowych powód K. K. (1) nie uzgadniał z J. K., A. P. i I. K..

W październiku 2013 roku pozwana J. K. po uzyskaniu telefonicznych sygnałów, że opieka nad jej matką I. K. nie jest przez powoda K. K. (1) wykonywana należycie przyjechała z Niemiec do D. aby to sprawdzić. Ponieważ po przyjeździe stwierdziła, że stan zdrowia I. K. znacznie się pogorszył a opieka nad nią nie jest sprawowana właściwie zabrała ją ze sobą do Niemiec. Po wyjeździe do Niemiec i przeprowadzeniu niezbędnego leczenia stan zdrowia pozwanej I. K. uległ znacznej poprawie. Możliwe było nawet jej przesłuchanie jako strony w niniejszym postępowaniu.

Sąd Rejonowy w Prudniku VI Zamiejscowy Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 31 grudnia 2013 roku w sprawie VI Ns 625/13 stwierdził, że spadek po G. K. na podstawie ustawy dziedziczą dzieci A. K. (1), A. P. i J. K. po 1/4 części każde z nich oraz żona I. K. (2) w 1/4 części.

/ dowód: niesporne nadto dokumenty k. 5, 48 – 63 i 68 – 90, opinia biegłego A. K. (2) k. 198 – 236 i k. 262, zeznania pozwanej I. K. k. 262, zeznania pozwanej J. K. k. 275, zeznania pozwanej A. P. k. 275, częściowo zeznania pozwanego A. K. (1) k. 275 oraz częściowo zeznania powoda K. K. (1) k. 275 /

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo wniesione przez K. K. (1) o zasądzenie na jego rzecz od pozwanych J. K., A. P. i I. K. kwot po 5 000,00 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia im powództwa, nie zasługuje na uwzględnienie.

Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy zasadniczo nie są sporne. Ustalenia dokonane w postępowaniu dowodowym dają następujący obraz sytuacji będących przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie.

Pozwana J. K. po pogrzebie G. K. uzgodniła z powodem K. K. (1), że jako wnuk I. K. podejmie się on opieki nad nią. Pozwana J. K. w uzgodnieniu z A. P. i A. K. (1) ustaliła także, że K. K. (1) na czas sprawowania tej opieki może zamieszkać w tym domu. Powód K. K. (1) uzyskał także zgodę od J. K. na odświeżenie tego domu przed zamieszkaniem.

W świetle powyższych ustaleń stanu faktycznego sprawy, w ocenie Sądu, brak jest podstaw do przypisania pozwanym J. K., A. P. i I. K. odpowiedzialności w zakresie dochodzonego przez powoda K. K. (1) roszczenia. Powód K. K. (1) powołał jako podstawę prawną zgłoszonego żądania przepis art. 390 k.c. w związku z przepisem art. 371 k.c., względnie przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu tj. przepis art. 405 k.c. i następne. Jednak biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne sprawy nie sposób doszukać się w niniejszym postępowaniu odpowiedzialności pozwanych J. K., A. P. i I. K. ani na podstawie kontraktowej, ani też w oparciu o przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu.

Nie budzi w sprawie żadnych wątpliwości fakt, iż powód K. K. (1) w okresie od lipca 2013 roku do listopada 2013 roku przeprowadził remont domu w D. przy ul. (...), ponosząc nakłady w wysokości 7 000,00 zł. Zakresu prac remontowych powód K. K. (1) nie uzgadniał jednak z współwłaścicielami tej nieruchomości J. K., A. P. i I. K.. Uzyskał on jedynie zgodę od J. K. na odświeżenie tego domu przed zamieszkaniem.

Dlatego też Sąd pominął w ustaleniach stanu faktycznego zeznania świadków J. H., Z. S., E. B., A. S., A. K. (3), L. K., R. N., A. C., E. U., P. W., K. W., W. C., I. S. i L. S. bowiem ich zeznania nie wniosły niczego istotnego do materiału dowodowego sprawy. Zeznawali oni bowiem co do faktów nieistotnych dla rozstrzygnięcia sprawy bądź też w sprawie niespornych, jak zakres wykonanego remontu, którego wartość ustalił biegły w swojej opinii.

Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom powoda K. K. (1) oraz pozwanego A. K. (1) w zakresie w jakim ich zeznania nie pokrywają się z ustaleniami stanu faktycznego sprawy mając na uwadze to, że obaj zainteresowani są korzystnym dla powoda rozstrzygnięciem w tej sprawie.

Powód K. K. (1) nie wykazał w toku postępowania dowodowego sprawy umownego umocowania przez pozwane J. K., A. P. i I. K. do poniesienia nakładów na nieruchomość będącą ich własnością. Stąd też brak jest podstaw do przypisania im odpowiedzialności odszkodowawczej w oparciu o przepis art. 390 k.c. w związku z przepisem art. 371 k.c. W ocenie Sądu, także przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu nie dają w niniejszej sprawie podstaw do przypisania odpowiedzialności pozwanym J. K., A. P. i I. K.. Przepis art. 411 § 1 k.c. stanowi bowiem jednoznacznie, że nie można żądać zwrotu świadczenia jeżeli spełniający świadczenie wiedział, że nie był do świadczenia zobowiązany. W niniejszej sprawie powód K. K. (1) nie uzgadniając zakresu prac remontowych z pozwanymi J. K., A. P. i I. K. godził się na to, że działa w tym zakresie na własne ryzyko i na własny rachunek, bowiem posiadał on jedynie zgodę uzyskaną od J. K. na odświeżenie tego domu przed zamieszkaniem.

Należy w tym miejscu podkreślić, że przy rozpoznawaniu przez Sąd zgłoszonego roszczenia, przede wszystkim należy mieć na względzie podstawową zasadę postępowania cywilnego, że ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne, w zakresie umożliwiającym sądowi sprawdzenie zasadności zgłoszonego roszczenia ( art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.).

Dlatego też, skoro powód K. K. (1) nie wykazał w sprawie, za pomocą środków dopuszczalnych, według przepisów kodeksu postępowania cywilnego, że zachodzą okoliczności uzasadniające zgłoszone przez niego w pozwie żądanie, to Sąd uznał, że jego roszczenie nie może zostać uwzględnione, a powództwo jako bezzasadne podlega oddaleniu.

Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów postępowania uzasadnione jest treścią przepisu art. 98 k.p.c.