Sygn. akt XGc 1139/15
W pozwie z dnia 4 grudnia 2014r. (data wpływu do S w K.) powód P. K. wniósł o nakazanie pozwanemu W. W., by wydał powodowi P. K. ruchomości w postaci:
1. prasy mimośrodowej, nacisk 25 ton- o wartości 4.200 zł,
2. foremnika do ażurowego elementu wsporników- o wartości 700zł,
3. prasy mimośrodowej, nacisk 16 ton- o wartości 3.500 zł,
4. prasy mimośrodowej, nacisk 22 tony - o wartości 4.500 zł,
5. foremnika do ceownika budowlanego 30- o wartości 300 zł,
6. foremnika do ceownika budowlanego 40- o wartości 350 zł,
7. foremnika do ceownika budowlanego 50 -o wartości 300 zł,
8. wykrojnika do ażurowego elementu wspornika - o wartości 1.100zł,
9. wykrojnika do ceownika budowlanego 40-o wartości 700 zł,
10. wykrojnika do ażurowego -o wartości 1.200 zł,
11. wykrojnika + oprzyrządowania- o wartości 5.500 zł,
12. wózka paletowego z wagą i drukarką -o wartości 3.000 zł,
13. wózka wysokiego podnoszenia w ilości 1 sztuka,
14. paleciaków w ilości 2 sztuki-wartości 1.000 zł,
15. wykrojnika do ceownika budowlanego 50 - o wartości 700 zł,
16. wykrojnika do ceownika budowlanego 30 -o wartości 500 zł,
17. prasy mimośrodowej, nacisk 12 ton - o wartości 1.600 zł,
18. samochodu marki V. (...), rok prod. 2010, nr nadwozia (...), nr rej. (...) - o wartości 38.000 zł,
19. (...), rok prod. 2001, nr nadwozia (...), nr rej. (...) 10 - o wartości 14.500zł,
20. gwoździ budowlanych 1,5 t - o wartości 6.500 zł ,
21. blachy 1,5 mm ocynkowanej 1.000 kg -o wartości 2.800 zł,
22. blachy czarnej 2 mm 1.200 kg - o wartości 2.800 zł,
23. regałów białych -o wartości 3.000 zł,
24. kartonów tekturowych -o wartości 3.500 zł,
25. stołu spawalniczego - o wartości 2.000 zł ,
26. laptopa -o wartości 3.500 zł.
Powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów procesowych według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego oraz opłaty od pełnomocnictwa.
Uzasadniając żądnie pozwu, powód wskazał, że wraz z pozwanym W. W. i trzecim wspólnikiem D. K. do roku 2012 r. prowadzili wspólnie działalność gospodarczą. W 2012 r. wspólnik D. K. powiedział powodowi, że prawniczka zajmująca się sprawą założenia nowej spółki w P. popełniła błąd i konieczny jest podpis powoda. D. K. zaproponował powoodowi, że nie musi on specjalnie jechać do P. w celu złożenia podpisu, ale wystarczy, że złoży swój podpis na 4 białych, pustych kartkach i on je zawiezie do P.. Powód tak też uczynił. Następnie pod koniec roku 2012 r. pozwany W. W. zajął rzeczy wskazane w petitum pozwu należące do powoda P. K. twierdząc, że stanowią one jego własność na podstawie zawartej pomiędzy stronami dnia 26 października 2012 r. umowy sprzedaży (dowód: umowa sprzedaży z dnia 26.10.2012 r. na okoliczność wykazu rzeczy należących do powoda i zawarcia rzekomej umowy, zeznania powoda w charakterze strony na okoliczność podpisania pustych, białych kartek w celu założenia spółki w P., zajęcia przez pozwanego rzeczy należących do powoda).
Powód P. K. wskazał, ze nie zawierał jednak nigdy z pozwanym W. W. umowy sprzedaży datowanej na dzień 26 października 2012 r. Pozwany wykorzystał kartki z podpisem powoda przekazane D. K. w celu odebrania powodowi rzeczy koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej. W sprawie oszukania powoda przez pozwanego toczy się obecnie postępowanie karne przeciwko pozwanemu przed Sądem Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim, sygn. akt II K 948/13. Z opinii biegłego grafologa wykonanej na potrzeby postępowania karnego jasno wynika, że pierw został złożony podpis powoda na papierze, a dopiero później została naniesiona na ten papier treść umowy, w tym podpis samego pozwanego. Podpis powoda złożony na pustej kartce miał zostać wykorzystany w zupełnie innym celu, niż został wykorzystany przez pozwanego. Zasadne jest, zatem roszczenie powoda względem pozwanego o wydanie mu rzeczy na podstawie art. 222 k.c., które to rzeczy stanowią wyłączną własność powoda, a pozwany nie ma żadnych do nich praw jako, że nabył je w sposób nielegalny (pozew wraz z załącznikami k. 2-9 akt).
W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (odpowiedź na pozew k. 78- 82 akt).
Na rozprawie w dniu 16 lutego 2017r. pozwany zaproponował w ramach ugodowego zakończenia sporu zapłatę na rzecz powoda kwoty 60.000zł w zamian za część rzeczy, których wydania domaga się powód. Powód na uprzednie propozycje ugody i zobowiązania Sądu do zajęcia stanowiska w sprawie nie odpowiadał, w związku z powyższym ugodowe zakończenie sprawy nie było możliwe (e protokół rozprawy z dnia 16 lutego 2017r. czas 00:01:43).
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany W. W. formalnie prowadził działalność gospodarczą pod nazwą W. W. Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowe (...). Rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w dniu 14 kwietnia 2004 roku. Od dwóch lat działalność jest zawieszona. Powód P. K. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą P. K. Usługi (...). Rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w dniu 10 października 2005 roku (dowód: odpis z (...) k. 59).
Powód w ramach swojej działalności gospodarczej korzystał i był właścicielem następujących rzeczy w postaci:
prasy mimośrodowej, nacisk 25 ton- o wartości 4.200 zł,
foremnika do ażurowego elementu wsporników- o wartości 700zł,
prasy mimośrodowej, nacisk 16 ton- o wartości 3.500 zł,
prasy mimośrodowej, nacisk 22 tony - o wartości 4.500 zł,
foremnika do ceownika budowlanego 30- o wartości 300 zł,
foremnika do ceownika budowlanego 40- o wartości 350 zł,
foremnika do ceownika budowlanego 50 -o wartości 300 zł,
wykrojnika do ażurowego elementu wspornika - o wartości 1.100zł,
wykrojnika do ceownika budowlanego 40-o wartości 700 zł,
wykrojnika do ażurowego -o wartości 1.200 zł,
wykrojnika + oprzyrządowania- o wartości 5.500 zł,
wózka paletowego z wagą i drukarką -o wartości 3 000 zł,
wózka wysokiego podnoszenia w ilości 1 sztuka,
paleciaków w ilości 2 sztuki-wartości 1.000 zł,
wykrojnika do ceownika budowlanego 50 - o wartości 700 zł,
wykrojnika do ceownika budowlanego 30 -o wartości 500 zł,
prasy mimośrodowej, nacisk 12 ton - o wartości 1.600 zł,
samochodu marki V. (...), rok prod. 2010, nr nadwozia (...), nr rej. (...) - o wartości 38.000 zł,
(...), rok prod. 2001, nr nadwozia (...), nr rej. (...) 10 - o wartości 14.500zł,
gwoździ budowlanych 1,5 t - o wartości 6.500 zł ,
blacha 1,5 mm ocynkowana 1.000 kg -o wartości 2.800 zł,
blachy czarnej 2 mm 1.200 kg - o wartości 2.800 zł,
regałów białych -o wartości 3.000 zł,
kartonów tekturowych -o wartości 3.500 zł,
stołu spawalniczego - o wartości 2.000 zł ,
laptopa -o wartości 3.500 zł.
Pozwany pracował w firmie powoda , za co pobierał wynagrodzenie rzędu kilku tysięcy miesięcznie. Pozwany organizował produkcję, naprawiał maszyny, załatwiał kontrakty. Podobnie było w spółce .
Powód w ramach swojej działalności zatrudniał 4-5 pracowników, zależało to od sezonowości. Hale produkcyjną o powierzchni około 120m2 powód miał w R.. Powód miał zawartą umowę najmu tej hali z pozwanym, ale była to umowa fikcyjna. Uznał, że nie musi płacić pozwanemu za najem, ponieważ płacił już mu wynagrodzenie za pracę . Powód zajmował się produkcją akcesori dachowych oraz niektórych elementów z metalu, a proszkowanie tych elementów było wykonywane w ramach działalności prowadzonej przez spółkę. Powód i spółka cywilna prowadzili działalność gospodarczą, mieli wspólnych kontrahentów w Polsce i zagranicą. Tych kontrahentów było około 10 -ciu. Działalność gospodarcza powoda nie była reklamowana, później spółka cywilna miał stronę w internecie. Pozwany uznawał, że firma powoda jest faktycznie jego firmą, bo on ją prowadził i dlatego nie domagał się czynszu za najem hali.
Od 2006r. powód razem z pozwanym byli wspólnikami spółki cywilnej. Potem po kilku latach powoda zastąpiła w spółce inna osoba. Ostatecznie w dniu 25 września 2012 roku została zarejestrowana spółka pod nazwą (...) Spółka z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w P.. Wspólnikami spółki zostali ponownie P. K. i W. W.. Spółka zajmowała się handlem, sprzedażą akcesorii dachowych, była też w tym okresie nadal malarnia proszkowa. Spółka cywilna istniała równolegle z prowadzoną przez powoda na jego nazwisko działalnością gospodarczą. Spółka zatrudniała pracowników fizycznych, był też zatrudniony kierownik w firmie. Pracownicy zarabiali od 1500zł do 2000zł miesięcznie Spółka zajmowała halę o powierzchni około 450m2. Strony wynajmowały hale produkcyjną w miejscowości G., a następnie z uwagi na konflikt z ojcem powoda postanowiły wybudować swoje hale na gruntach pozwanego w miejscowości R.. Tam też powód miał swoja własną działalność. Powód przychodził codziennie do firmy, ale w 2012r. bywał już rzadziej. Powód kleił kartony i pakował elementy. Powód P. K. wraz z pozwanym W. W. do drugiej połowy 2012 roku faktycznie prowadzili wspólnie działalność gospodarczą. Pozwany W. W. wykonywał większość obowiązków związanych z ich działalnością tj. produkcją, organizowaniem rynku zbytu, zawierał umowy z kontrahentami, był pomysłodawcą narzędzi. Działalność gospodarcza dotyczyła produkcji i sprzedaży pokryć dachowych, produkcji wyrobów płaskich walcowanych na zimno. W dniu 10 września 2012 roku do Instytutu (...) wpłynął wniosek o wprowadzenie zmian do Aprobaty (...)15- (...) „Łączniki mechaniczne do pokryć dachowych. Uchwyty (...) do łaty kalenicowej”. Wniosek podpisany przez pozwanego W. W. został złożony w imieniu Firmy: Usługi (...) s.c.
W dniu 26 października 2012 roku w S. pozwany W. W. dysponując złożonym podpisem powoda P. K. na czystej kartce papieru, wbrew woli powoda wypełnił ją i wypisał umowę sprzedaży pomiędzy sprzedającym - P. K. a kupującym – W. W., dotyczącą sprzedaży samochodu V. (...), rok. prod. 2010 – o wartości 38.000 zł, (...), rok prod. 2001 o wartości 14.500 zł oraz maszyn i urządzeń w postaci: trzech pras mimośrodowych, foremnika do ażurowego elementów wsporników, trzech foremników do ceownika budowalnego, dwóch wykrojników do ażurowego elementu wspólnego, trzech wykrojników do ceownika budowlanego, wykrojnika z oprzyrządowaniem, wózka paletowego z wagą i drukarką, wózka wysokiego podnoszenia, prasy mimośrodowej za cenę 64.575 zł. Następnie pozwany przedstawił do zaksięgowania, fakturę vat obejmującą sprzedaż ww. urządzeń, celem dokonania wyksięgowania pojazdów, maszyn i urządzeń z ewidencji firmy powoda. Księgowy o fakturze powiadomił powoda, który zabrał fakturę twierdząc, że nie odzwierciedla rzeczywistości i się z nią nie zgadza. Pozwany przedłożył powyższą umowę w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w O., celem przerejestrowania pojazdów na swoje dane osobowe.
Prokuratura Rejonowa w Ostrowie Wielkopolskim w dniu 28 czerwca 2013 roku złożyła do Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim akt oskarżenia przeciwko pozwanemu W. W., oskarżając pozwanego o to, że w dniu 26 października 2012 roku w S., będąc wspólnikiem prowadzonej działalności gospodarczej, w celu osiągniecia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. K., w ten sposób, że po uprzednim wyłudzeniu złożenia podpisu na czystej kartce papieru przez w/w wypełnił ją niezgodnie z wolą podpisanego i na jego szkodę, wypisując umowę sprzedaży pomiędzy P. K. a kupującym W. W. dotycząca sprzedaży samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) wartości 38.000 zł i marki M. (...) o nr rej. (...) o wartości 15.500 zł maszyn i urządzeń, a następnie na podstawie tak sporządzonej umowy wystawił fakturę, którą w dniu 29.10.2012 roku przedłożył księgowemu firmy Usługi (...) celem dokonania wyksięgowania pojazdów, maszyn i urządzeń z ewidencji firmy i w dniu 14 listopada 2012 roku przedłożył powyższą umowę w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w O. W.., celem przerejestrowania pojazdów na swoje dane osobowe, powodując straty w łącznej kwocie 100.429,50 zł na szkodę P. K. tj. o czyn z art. 284 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Wyrokiem wydanym w dniu 22 lutego 2016 roku Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim, II Wydział Karny uznał winnego W. W. zarzucanego mu czynu. Na zasadzie art. 72§ 2 k.k. zobowiązał oskarżonego W. W. do naprawienia części szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zobowiązanie go do zwrócenia pokrzywdzonemu P. K. następujących rzeczy: prasy mimośrodowej o nacisku 25 ton, foremnika do ażurowego elementu wsporników, prasy mimośrodowej o nacisku 16 ton, prasy mimośrodowej o nacisku 22 ton, trzech foremników do ceownika budowlanego, wykrojnika do ażurowego elementu wspornika, wykrojnika do ceownika budowlanego 40, wykrojnika do ażurowego, wykrojnika z oprzyrządowaniem, wózka paletowego z wagą i drukarką, wózka wysokiego podnoszenia i 2 szt. paleciaków, wykrojnika do ceownika budowlanego 50, wykrojnika do ceownika budowlanego, prasy mimośrodowej o nacisku 12 ton- bliżej co do wartości opisanych wyżej w pkt l wyroku - w terminie miesiąca od uprawomocnienia się wyroku. Na zasadzie art. 230 § 2 k.p.k. zarządził zwrot pokrzywdzonemu P. K. zabezpieczonych do sprawy, a oddanych na przechowanie oskarżonemu samochodów marki M. (...) nr rej. (...), nr VIN (...) wraz z dowodem rejestracyjnym i jednym kluczykiem oraz marki V. (...) o nr rej. (...), nr VIN (...) wraz z dowodem rejestracyjnym i kluczykiem, a nadto zwrócił P. K. dowód rzeczowy w postaci kluczyka do w/w samochodu marki M. złożonego w aktach sprawy na k. 24a.
Wyrok Sądu I instancji w zakresie wydania rzeczy opisanych w pozwie został uchylony przez Sąd II instancji wyrokiem z dnia 8 grudnia 2016r. (sygn. akt IVKa 383/16), ponieważ w tym zakresie toczyło się niniejsze postępowanie w sprawie gospodarczej o wydanie rzeczy.
Narastające konflikty doprowadziły do sytuacji, że strony zaprzestały wspólnie prowadzić działalność gospodarczą od początku grudnia 2014r. W listopadzie 2014r., gdy powód dowiedział się, że został oszukany, zapakował do busa drobne rzeczy z firmy i wywiózł z zakładu. (...) z tymi rzeczami został skradziony sprzed domu powoda.
Powód zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w branży, w której prowadził działalność z pozwanym. Po kilku miesiącach zaczął zajmować się handlem, usługami w innej części (...). Handlował opakowaniami drewnianymi, paletami, działalność gospodarcza była zarejestrowana na inna osobę (dowód: wyrok z uzasadnieniem w sprawie o sygn. akt X GC 1020/15 SO w Łodzi, umowa sprzedaży k. wyrok SR w Ostrowie W.. w sprawie o sygn. akt II K 948/13 k. 203-206, wyrok z uzasadnieniem w sprawie IVKa SO w Kaliszu k. 341348 akt, zeznania świadka J. A. e-protokół rozprawy z dnia 30 maja 2016r. czas 00:12:52, 00:15:24, zeznania świadka A. S. e-protokół rozprawy z dnia 30 maja 2016r. czas 00:38:50, , 00:39:47, 00:45:04, 00:54:05, zeznania świadka Z. S. e-protokół rozprawy z dnia 30 maja 2016r. czas 01:08:45-01:23:30, zeznania świadka D. K. e-protokół rozprawy z dnia 8 grudnia 2016r. czas 00:10:16,-00:17:44, , 00:23:13, 00:36:31, zeznania pozwanego e-protokół rozprawy dnia 16 lutego 2017r. czas 00:06:48).
Pozwany do daty wyrokowania nie zwrócił powodowi przywłaszczonych rzeczy. Na datę wyrokowania rzeczy w postaci:
prasy mimośrodowej, nacisk 25 ton- o wartości 4.200 zł,
foremnika do ażurowego elementu wsporników- o wartości 700zł,
prasy mimośrodowej, nacisk 16 ton- o wartości 3.500 zł,
prasy mimośrodowej, nacisk 22 tony - o wartości 4.500 zł,
foremnika do ceownika budowlanego 30- o wartości 300 zł,
foremnika do ceownika budowlanego 40- o wartości 350 zł,
foremnika do ceownika budowlanego 50 -o wartości 300 zł,
wykrojnika do ażurowego elementu wspornika - o wartości 1.100zł,
wykrojnika do ceownika budowlanego 40-o wartości 700 zł,
wykrojnika do ażurowego -o wartości 1.200 zł,
wykrojnika + oprzyrządowania- o wartości 5.500 zł,
wózka paletowego z wagą i drukarką -o wartości 3 000 zł,
wózka wysokiego podnoszenia w ilości 1 sztuka,
paleciaków w ilości 2 sztuki-wartości 1.000 zł,
wykrojnika do ceownika budowlanego 50 - o wartości 700 zł,
wykrojnika do ceownika budowlanego 30 -o wartości 500 zł,
prasy mimośrodowej, nacisk 12 ton - o wartości 1.600 zł,
samochodu marki V. (...), rok prod. 2010, nr nadwozia (...), nr rej. (...) - o wartości 38.000 zł,
(...), rok prod. 2001, nr nadwozia (...), nr rej. (...) 10 - o wartości 14.500zł,
gwoździ budowlanych 1,5 t - o wartości 6.500 zł ,
blacha 1,5 mm ocynkowana 1.000 kg -o wartości 2.800 zł,
blachy czarnej 2 mm 1.200 kg - o wartości 2.800 zł,
regałów białych -o wartości 3.000 zł,
kartonów tekturowych -o wartości 3.500 zł,
stołu spawalniczego - o wartości 2.000 zł ,
laptopa -o wartości 3.500 zł ; pozwany jest w posiadaniu jedynie:
- foremnika do ceownika budowlanego 30 (punkt l e pozwu);
-wykrojnika do ceownika budowlanego 40 (punkt l i pozwu);
-wózka paletowego z wagą i drukarką (punkt 1 pozwu);
-samochodu marki V. (...), rok produkcji 2010, numer nadwozia (...), numer rejestracyjny (...) (punkt lq pozwu);
- (...), rok produkcji 2001, numer nadwozia (...), numer rejestracyjny (...) (punkt l r pozwu). Pozostałe rzeczy ruchome pozwany wywiózł na złom, lub też zajął je komornik np. blachę, kartony tekturowe, samochód V. (...). Białe regały są własnością pozwanego. Laptop również nie jest w posiadaniu pozwanego, prawdopodobnie zabrał go powód (dowód: zeznania pozwanego e-protokół rozprawy dnia 16 lutego 2017r. czas 00:09:47- 00:28:55).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów. Żadna ze stron procesu nie wnosiła o wydanie opinii przez biegłego sądowego, stąd też wartość rzeczy co do których Sad orzekł wydanie został uwzględniona według wskazania pozwu, tym bardziej, że taka sama wartość była przyjęta w postępowaniu karnym.
Powód wzywany celem przesłuchania –pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania w charakterze strony na wezwanie Sądu nie stawił się i nie zanegował zeznań pozwanego co do posiadania konkretnych rzeczy objętych żądaniem pozwu na datę wyrokowania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Powództwo okazało się częściowo zasadne.
Na podstawie art. 222 k.c. uznając prawo własności powoda do rzeczy, jak też związanie wyrokiem sądu karnego (art. 11 k.p.c.), Sąd zobowiązał w pkt 1 wyroku pozwanego W. W. do wydania powodowi P. K. następujących rzeczy:
foremnika do ceownika budowlanego 30 (punkt le pozwu) o wartości 300zł;
wykrojnika do ceownika budowlanego 40 (punkt li pozwu) o wartości 700zł;
wózka paletowego z wagą i drukarką (punkt 1 l pozwu) o wartości 3000zł;
samochodu marki V. (...), rok produkcji 2010, numer nadwozia (...), numer rejestracyjny (...) (punkt lq pozwu) o wartości 38.000zł;
(...), rok produkcji 2001, numer nadwozia (...), numer rejestracyjny (...) (punkt l r pozwu) o wartości 14.500zł. Powód nie żądał wydania dowodów rejestracyjnych pojazdów.
W pozostałej części Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne. Przy przyznaniu okoliczności przez pozwanego, że część rzeczy sprzedał na złom, istniałaby możliwość zasądzenia ich równowartości w ramach odszkodowania, gdyby powód w tej części zmienił żądanie pozwu na zapłatę. Powód w tym zakresie nie wykazał żadnej inicjatywy procesowej, a Sąd nie mógł wyjść ponad żądanie pozwu.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100zd. 2 k.p.c.
Mając na uwadze wartość rzeczy zgodnie ze wskazaniem pozwu- co do których Sąd orzekł wydanie, Sąd ustalił, że powód wygrał proces w części , która przy rozdziale kosztów, dawałaby podstawę jedynie do zasądza od pozwanego W. W. na rzecz powoda P. K. kwoty 217,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Od wartości rzeczy z pkt 1 wyroku , został obliczona opłata od pozwu, bowiem w tej części pozwany proces przegrał. Sąd nakazał pobrać od pozwanego W. W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Łodzi kwotę 2.825,00 złotych tytułem zwrotu części opłaty od pozwu.
Na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył powoda częścią kosztów sądowych, bowiem korzystał on ze zwolnienia od kosztów sądowych nie zaistniały przesłanki w dacie wyrokowania do cofnięcia tego zwolnienia.
1. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,
2. uzasadnienie sporządzone prze sędziego.