Sygn. akt: I C 1380/17
Dnia 20 grudnia 2017 r.
Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny w składzie następującym:
|
Przewodniczący: |
SSR Katarzyna Karpińska |
|
Protokolant: |
starszy sekretarz sądowy Kamila Salamońska |
po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2017 r. w Toruniu
sprawy z powództwa (...) Bank S.A. w W.
przeciwko A. T.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej A. T. na rzecz powoda (...) Bank S.A. w W. kwotę 49.360,50 zł (czterdzieści dziewięć tysięcy trzysta sześćdziesiąt złotych pięćdziesiąt groszy);
II. umarza postępowanie co do kwoty 90,00 zł (dziewięćdziesiąt złotych) ;
III. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 647,11 zł (sześćset czterdzieści siedem złotych jedenaście groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 1380/17
(...) Bank S.A. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. T. kwoty 49.470,50 zł oraz o zasądzenie kosztów procesu.
W uzasadnieniu powód wskazał, iż zawarł z pozwaną umowę kredytu na podstawie, której otrzymała ona kwotę pieniędzy, zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach określonych w umowie. Pozwana nie wywiązała się ze swojego zobowiązania. Na roszczenie powoda składa się 46.736,34 zł tytułem należności głównej, 2051,77 zł tytułem odsetek umownych, 682,39 zł tytułem odsetek za opóźnienie
W dniu 24 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin - Z. w L. wydał nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.
W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wskazała, że nie uchyla się od regulowania zaległości jednak w tej chwili ma zaległości finansowe.
W piśmie z dnia 17 października 2017 r. pozwana podała, iż ma wolę spłaty zobowiązania jednak obecnie jest w trudnej sytuacji. Dodała, iż pracownicy banku z działu windykacji agresywnie naciskali na nią, aby pożyczyła pieniądze na spłatę zaległych rat. Podkreśliła, iż musiała zamknąć firmę i obecnie utrzymuje się jedynie z dochodów męża.
W piśmie z dnia 17 listopada 2017 r. powód ograniczył powództwo o kwotę 90 zł zaliczoną na poczet częściowej spłaty kapitału w związku z częściową spłatą wierzytelności w dniu 16.12.2017 r. W pozostałym zakresie podtrzymał swoje żądania i twierdzenia.
Sąd ustalił i zważył co następuje:
A. T. zawarła z (...) Bank S.A. w dniu 20.02.2015r. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...). W związku z brakiem regulowania rat umowa została wypowiedziana. Pozwana winna uiścić na rzecz banku kwotę 46.736,34 zł tytułem należności głównej, 2051,77 zł tytułem odsetek umownych, 682,39 zł tytułem odsetek za opóźnienie.
dowód: umowa, wyciąg, wypowiedzenie, wezwanie , dowody doręczenia – k. 19-28
Stan faktyczny był bezsporny wobec czego Sąd ustalił go na podstawie przedłożonych dokumentów i zgodnych oświadczeń stron.
Sąd w pełni dał wiarę dowodom w postaci dokumentów zgromadzonych w toku procesu.
Strona pozwana nie kwestionowała istnienia, wysokości oraz wymagalność wierzytelności dochodzonej w pozwie wskazując jedynie, iż zaprzestała spłaty rat z uwagi na swoją sytuację finansową.
Rozważając zasadność złożonego powództwa należy wskazać, iż powód zawarł z pozwaną umowę kredytu a pozwana nie wywiązała się z obowiązku jej spłaty w terminie, w związku z czym powód wezwał pozwaną do zapłaty i złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy, a wobec braku oczekiwanej reakcji wystąpił na drogę sądową. Zdaniem Sądu wobec przedłożonych przez powoda dokumentów, w tym wyciągu z ksiąg, nie było wątpliwości co do wysokości jak i wymagalności roszczenia.
Z tych względów uwzględniono w całości żądanie pozwu i zasądzono na rzecz powoda dochodzoną kwotę. Istnienie oraz wysokość dochodzonego roszczenia wynika z przedłożonych dokumentów w tym umowy kredytu.
Powód wykazał wysokość żądanej kwoty tytułem należności głównej oraz odsetek.
Mając powyższe na uwadze Sąd w pkt I wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 49.260,50 zł (art. 353 § 1 kc, art. 353 1 kc, art. 359 kc, art. 481 kc)
Wobec wpłaty dokonanej przez pozwaną w dniu 16 grudnia 2017 r. w wysokości 90 zł i wniosku powodowa postepowanie w tym zakres uległo umorzeniu (pkt II wyroku)
O kosztach orzeczono w punkcie II wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Ponieważ w niniejszej sprawie to pozwana jest stroną przegrywającą, dlatego też zasądzono od niej na rzecz powoda kwotę 647,11 zł tytułem opłaty sądowej, tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz tytułem uwierzytelnienie dokumentów.