Sygn. akt IX U 1050/17
Dnia 16 listopada 2017 r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSR del. Renata Stańczak |
|
Protokolant: |
Gabriela Jokiel |
przy udziale ./.
po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2017 r. w Rybniku
sprawy z odwołania J. K. ( J. K. )
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o prawo do emerytury
na skutek odwołania J. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 23 czerwca 2017 r. nr (...)
1.zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. K. prawo do emerytury począwszy od dnia (...),
2.zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sędzia
Sygn. akt IX U 1050/17
Decyzją z 23 czerwca 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. K. (K.) ) prawa do emerytury na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazując, iż ubezpieczony nie przedłożył żadnych nowych dowodów mających wpływ na prawo do świadczenia i zmiany decyzji z 9.04.2015r.
Ubezpieczony w odwołaniu o decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia po uprzednim zaliczeniu do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 01.09.1991r. do 31.12.1998r. jako pracy wymienionej w Wykazie A, dziale V, poz. 3 oraz dziale VIII, poz. 2 i dziale XIV, poz. 18 załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, tj. okresu pracy maszynisty ciężkich maszyn budowlanych i drogowych przy obsłudze urządzeń wibracyjnych oraz pracy w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Ubezpieczony wniósł nadto o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji dodając, że nie uwzględnił jako okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 01.09.1991r. do 30.12.1998r., ponieważ stanowisko wykazane w świadectwie pracy, tj. operator T. nie jest zgodne ze stanowiskiem wykazanym w Rozporządzeniu.
Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Ubezpieczony urodził się (...)
W dniu 19.03.2015r. złożył pierwszy wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.
W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał decyzję odmowną z 9 kwietnia 2015r., gdyż ubezpieczony nie wykazał 15 lat pracy w warunkach szczególnych oraz nie ukończył 60 lat.
Wyrokiem z 1.07.2015r. w sprawie o sygn. akt IX U 456/15, tut. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego od decyzji jw., wskazując, iż pomimo, że do okresów pracy w szczególnych warunkach uwzględnionych przez organ rentowy, powinien być doliczony wnioskowany okres zatrudnienia od dnia 01.09.1991r. do dnia 31.12.1998r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) jako okres pracy wymienionej w Wykazie A dział V poz. 3 oraz dział VIII poz.2 i dział XIV poz. 18 załącznika do Rozporządzenia j.w., tj. okres pracy maszynisty ciężkich maszyn budowlanych drogowych, pracy przy obsłudze urządzeń wibracyjnych oraz pracy w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony, jednak ubezpieczony nie spełnia wszystkich przesłanek prawa do świadczenia, gdyż nie ukończył 60 lat.
W dniu 12.06.2017r. ubezpieczony złożył ponownie wniosek o emeryturę z obniżonego wieku.
W rozpoznaniu wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z 23.06.2017r., omówioną na wstępie.
Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 31.12.1998r. 26 lat, 1 miesiąc i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 12 lat, 8 miesięcy i 14 dni okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.
W spornym okresie od 01.09.1991r. do 31.12.1998r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie (...) w bazie w J.- B. jako operator T..
T. był to rodzaj maszyny budowlanej, która działała jak kafar lub młot wbijający różne pale, grodzice, elementy konstrukcji. Był używany głównie przy budowie kanalizacji oraz dróg. Ten wibromłot miał dwa zakresy siły wbijania - 30 i 36 ton.
Do obsługi T. potrzebne były cztery osoby, w tym spawacz, plus piąty dźwigowy. Ubezpieczony przywoził na miejsce pracy tę maszynę samochodem ciężarowym- na naczepie samochodowej J. S. (12 ton) łącznie z agregatem, który musiał być zawsze razem z maszyną T. (agregat ważył 4,5 tony, a młot 2,5 tony). Ubezpieczony woził T. na naczepie samochodowej, a potem obsługiwał go na budowie. Na miejscu prac musiał być dźwig ważący 32 tony, po to żeby ten sprzęt ściągnąć z naczepy. G. mają od 40 do 80 cm szerokość i długości 6-8-10 do 16 metrów. Są metalowe i były wbijane do ziemi. Najpierw trzeba było ustawić je w pionie. Wyciągało się je na lince i do tego służył dźwig. Następnie nakładało się młot na górę grodzicy, trzeba było nastawić ciśnienie i następnie grodzice wbijane były do ziemi za pomocą tej maszyny. Miało to stanowić fundament dla budowli.
Ubezpieczony codziennie zajmował się takimi czynnościami. Wibracje potrafiły się przenosić na odległość 50 metrów, co np. powodowało, że ruszały się żyrandole w okolicznych budynkach. Wszyscy obsługujący tę maszynę byli narażeni na wibracje.
Żeby obsługiwać młot trzeba było mieć specjalne uprawnienia i prawo jazdy kat. C, aby się z nim przemieszczać.
Ubezpieczony posiada prawo jazdy kat. C od 24.07.1981r.
Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Za taką pracę ubezpieczony otrzymywał dodatek pieniężny.
Ubezpieczony złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE na dochody budżetu państwa.
Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, akta tut. Sądu IX U 456/15, w tym zeznania ubezpieczonego – nagranie z rozprawy w dniu 01.07.2015r. , czas nagrania 00:07:11 do 00:30:05, dokumentację z ekspertyzy dotyczącej wyceny wykonanej na zlecenie (...) SA wibromłota T., akta osobowe ubezpieczonego, zeznań ubezpieczonego – nagranie z rozprawy w dniu 16.11.2017r., czas nagrania od 00:09:51 do 00:28:03.
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.
Jak stanowi art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U z 2017r. poz 1383 ze zm.) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po ukończeniu wieku przewidzianego w art.32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.01.1999r. osiągnął :
okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury wieku niższym niż 65 lat
okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 wynoszący 25 lat,
a także nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.
Zgodnie natomiast z art.32 ust.1 powołanej ustawy w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm. ) pracownik – mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli:
ukończył wiek 60 lat ,
ma wymagany okres 25 lat zatrudnienia ,
udowodnił co najmniej 15 letni okres pracy wymienionej w Wykazie A
wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
W świetle utrwalonego orzecznictwa sądowego dla oceny, czy pracownik pracował
w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska tylko rodzaj rzeczywiście powierzonej pracy ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 26.06.2015r. sygn. akt III AUa 168/15 LEX nr 1761793 ).
Spór w niniejszej sprawie polegał na ustaleniu, czy ubezpieczony spełnia warunki do uzyskania prawa do świadczenia, w szczególności, czy legitymuje się 15 latami pracy w szczególnych warunkach, w sytuacji, gdy została spełniona przesłanka wymaganego wieku 60 lat, który ubezpieczony osiągnął w dniu(...).
W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe daje podstawy do uznania, że ubezpieczony w okresie spornym zatrudnienia od 01.09.1991r. do 31.12.1998r.
w (...) Przedsiębiorstwie (...) faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienioną w Wykazie A, dział V poz. 3 oraz dział VIII poz.2 i dział XIV poz. 18 załącznika do Rozporządzenia j.w., tj. okres pracy maszynisty ciężkich maszyn budowlanych i drogowych, pracy przy obsłudze urządzeń wibracyjnych oraz pracy w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony. Nie ulega wątpliwości, iż wszystkie te prace wykonywane przez ubezpieczonego należą do prac w szczególnych warunkach.
Za takim przyjęciem przemawiają zeznania ubezpieczonego, które Sąd uznał za w pełni wiarygodne jako przekonujące, spójne i logiczne, a nadto korelujące z dokumentacją osobową ubezpieczonego, z której wynika, że ubezpieczony otrzymywał dodatek finansowy za pracę w warunkach szczególnych. Sąd dysponował nadto dokładnym opisem urządzenia T., znajdującym się w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. IX U 456/15 i zeznania ubezpieczonego korespondowały z tym opisem przedstawiając jasny obraz faktycznie wykonywanej przez ubezpieczonego pracy w szczególnych warunkach.
Podkreślić należy, iż w doktrynie i orzecznictwie utrwalony jest pogląd,
że wykonywanie równocześnie pracy – w ramach pełnego wymiaru czasu pracy – na dwóch różnych stanowiskach, na których zatrudnienie zaliczane jest do prac w szczególnych warunkach, podlega uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27.01.2015r. III AUa 386/14 ).
Nie ulega zatem wątpliwości, iż ubezpieczony posiada co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, po uwzględnieniu, poza okresem uznanym przez organ rentowy, spornego okresu pracy od 01.09.1991r. do 31.12.1998r. jako pracy w warunkach szczególnych. Zatem decyzję organu rentowego z 23.06.2017r. należało zmienić, uwzględniając, że w sprawie przedłożone zostały nowe dowody w postaci akt osobowych ubezpieczonego i gdy ubezpieczony ukończył 60 lat.
Zgodnie z treścią przepisu art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, z zastrzeżeniem ust. 2.
Mając powyższe na uwadze Sąd, w pkt 1 wyroku, na podstawie powołanych przepisów, z mocy art. 477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od (...)tj. od ukończenia 60 lat, zgodnie z uregulowaniem powołanego art. 100 ust.1.
W pkt 2 wyroku Sąd z mocy art.98 §1 i §3 kpc w zw. z §9 ust.2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015, poz. 1800) zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
SSR del. Renata Stańczak
Sygn. akt IX U 1050 /17
(...)
2. (...),
3. (...)
(...)