UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 19 kwietnia 2017r. odmówił P. D. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że ubezpieczony nie spełnia wszystkich przesłanek z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, gdyż nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy górniczej w rozumieniu art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy czym do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach nie uwzględnił okresów zatrudnienia:

- od 01 listopada 2011 r. do 31 grudnia 2015 r., ponieważ w tym okresie wnioskodawca wykonywał prace na stanowiskach sztygar oddziałowy oddziału elektrycznego pod ziemią i dyrektor ds. inwestycji. Organ rentowy wskazał, że firma (...) nie wykazuje stanowiska Dyrektora ds. inwestycji jako stanowiska, na którym wykonywana jest praca w szczególnych warunkach, a ponadto nie podaje okresu, od kiedy ubezpieczony pełnił funkcję Dyrektora,

- od 01 lutego 2016 r. do 31 lipca 2016 r., ponieważ P. D. został zatrudniony w firmie (...) na ½ etatu, zaś zgodnie z art. 3 ust. 4-7 ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 r. za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących prace w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył P. D., wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do emerytury pomostowej od dnia 31 marca 2017 r. W uzasadnieniu wskazał, że wbrew ustaleniom zaskarżonej decyzji, będąc sztygarem oddziału elektrycznego pod ziemią w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę w górnictwie, kwalifikowaną jako praca w szczególnych warunkach, w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Ubezpieczony wyjaśnił także, że stanowisko Dyrektora ds. inwestycji było funkcją dodatkową, związaną jedynie z reprezentacją pracodawcy (stosownym umocowaniem) w sprawach związanych z produkcją górniczą (robotami górniczymi). Stwierdził, iż z doliczonym zatrudnieniem górniczym w PPHU (...) posiada 15-letni okres pracy górniczej.

Dodatkowo, w piśmie procesowym z dnia 24 września 2017 r. wnioskodawca stwierdził, iż nieprawidłowo okres jego pracy w (...) S.A. (...) policzył na 9 lat, 10 miesięcy i 26 dni, zamiast 10 lat, 7 miesięcy i 1 dnia. Nie kwestionuje przy tym przyjętych w decyzji okresów z(...), lecz samo nieprawidłowe ich zsumowanie. P. D. stwierdził, iż do okresu 15 lat pracy w szczególnych warunkach należało także zaliczyć okres ponad 8 miesięcy służby wojskowej. Wskazał przy tym, że nie ubiega się o przyznanie emerytury górniczej, lecz prawa do emerytury pomostowej, której jedna z przesłanek jest odpowiedni okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – w takim przypadku okres służby wojskowej zaliczane jest do takiej pracy (wyrok SN z dnia 16 października 2013 r., II UZP 6/13).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania, wskazując analogiczne do zwartych w uzasadnieniu decyzji argumenty.

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawca P. D., ur. (...), nie pozostaje w stosunku pracy i z dniem (...) ukończył 60 lat. W postępowaniu o prawo do emerytury pomostowej organ rentowy do okresów pracy wykonywanej w szczególnych warunkach zaliczył okresy jego pracy: od 16 czerwca 1980 r. do 02 lipca 1980 r., od 27 maja 1981 r. do 01 kwietnia 1990 r., od 01 października 1991 r. do 31 maja 1992 r., od 01 stycznia 2016 r. do 31 stycznia 2016 r., od 01 sierpnia 2016 r. do 14 listopada 2016 r., w łącznym wymiarze 9 lat, 10 miesięcy i 26 dni. Wnioskodawca posiada ponadto łączny okres składkowy 39 lat, 3 miesięcy i 6 dni.

W okresie od 04 lipca 1980 r. do 27 kwietnia 1981 r. ubezpieczony odbył zasadniczą służbę wojskową.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)

P. D. w PPHU(...)w T., w okresie od 01 sierpnia 2011 r. do 31 października 2011 r. (3 miesiące) wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy prace sztygara oddziałowego urządzeń elektrycznych, w świadectwie pracy zakwalifikowaną do prac wykonywanych w szczególnych warunkach. Pracę wykonywał w(...) oraz (...). Przedsiębiorstwo (...) zapoczątkowało istnienie spółek (...)i (...).

D o w ó d: wyjaśnienia wnioskodawcy, k. 54: e-protokół:00:55:00-00:01:04:00,

w aktach emerytalnych: świadectwo pracy, k. 23.

Dalsze zatrudnienie wnioskodawca kontynuował od 01 listopada 2011 r. do 29 września 2016 r. (4 lata, 10 miesięcy i 29 dni) w (...) sp. z o.o. w L., wykonując pracę sztygara oddziałowego oddziału elektrycznego pod ziemią, dyrektora inwestycji, także w świetle treści świadectwa pracy, w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A i B zarządzenia nr 3 MHiPM z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach. Wnioskodawca wykonywał prace w pełnym wymiarze czasu pracy, dniówki były dniówkami zjazdowymi, w których jako podstawowe wykonywane są prace pod ziemią na terenie i na rzecz (...) S.A. Oddział (...) i (...), na podstawie zawartych umów. Zgodnie z deklaracją pracodawcy, wykonywane przez wnioskodawcę pod ziemią prace są pracami górniczymi, o których mowa w art. 50c1 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dniówki zjazdowe sporządzane są na podstawie potwierdzeń zjazdów pod ziemię przez lampownię Oddziałów (...) i (...). Do prac realizowanych przez (...) sp. z o.o. należy realizacja zadań dotyczących:

- prac udostępniających lub eksploatacyjnych związanych z urabianiem minerałów skalnych,

- prace bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej rud metali i ich wzbogacaniu.

W okresie tego zatrudnienia wnioskodawca był jedną z osób kierownictwa i dozoru ruchu będącej wykonawcą spółki (...), odpowiadających za realizacje robót w ruchu zakładu (...).

P. D. uzyskał w dniu 05 lutego 1983 r. zatwierdzenie OUG we W. w charakterze osoby średniego dozoru ruchu specjalności energo-maszynowej w podziemnych zakładach górnictwa rud i innych.

D o w ó d: w aktach emerytalnych: świadectwo pracy, k.27-29,

zaświadczenie, k. 61,

imienny wykaz, k. 71,

kserokopia zatwierdzenia, k. 73.

Spółka (...) wykonywała na rzecz kopalń (...) i (...) pod ziemią prace górnicze oraz budowlane. Przy wykonywaniu tych prac zatrudnieni byli między innymi P. G. i J. G.. Ich bezpośrednim przełożonym był zatrudniony na stanowisku sztygara oddziałowego P. D.. Byli oni zatrudnieni przy przygotowaniu wyrobiska, kotwieniu, siatkowaniu. Prace budowlane polegały na wykonywaniu wylewek betonowych spągów, murków przyociosowych. Wykonywali także prace polegające na przebudowie komór remontowych, budowie i przebudowie komór maszyn ciężkich na poszczególnych oddziałach, budowie wnęk parkingowych myjek maszyn ciężkich, komór socjalnych dla załogi. Wykonywali także rozdzielnie elektryczne wysokiego napięcia, oświetlenie budowanych komór, zasilanie urządzeń górniczych i montowali rurociągi. Wszystkie te prace wykonywali pod ziemią.

D o w ó d: zeznania świadków: P. G., k. 53v.; e-protokół: 00:34:00-00:47:00,

J. G., k. 53-54; e-protokół: 00:47:00-00:53:00.

W przeszłości (1980-1992) wnioskodawca pracował w (...) i większość zatrudnionych w tej kopalni inspektorów nadzoru była jego kolegami. Na prośbę pracodawcy P. D. reprezentował Spółkę (...) na terenie (...) przy podpisywaniu protokołów przekazania budowy, odbiorze przy udziale inspektorów nadzoru wykonanych prac. Uczestniczył w inspekcjach, które przeprowadzała kopalnia. Wszystkie te czynności wykonywał pod ziemią.

D o w ó d: wyjaśnienia P. D., k. 54: e-protokół: 00:55:00 – 01:05:00.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U.2015.965 ze zm.), z uwzględnieniem art. 11, prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi wykonującemu prace górnicze, o których mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który spełnia łącznie następujące warunki: urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.; ma okres pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy emerytalnej, wynoszący co najmniej 15 lat; osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn; ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn; przed dniem 01 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS; po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; nastąpiło rozwiązanie z nim stosunku pracy.

Uzasadniając odmowę przyznania prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 w związku z art. 11 ustawy o emeryturach pomostowych organ rentowy stwierdził, iż P. D. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy górniczej w rozumieniu art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, bowiem w określonych zaskarżoną decyzją okresach udowodnił 9 lat, 10 miesięcy i 26 dni takiej pracy.

Ustaleń decyzji odmownej wnioskodawca nie zaakceptował o tyle, że w jego przekonaniu wraz z okresami zatrudnienia górniczego w (...) sp.z o.o. i PPHU (...) posiada wymagany 15-letni okres pracy górniczej. Zorientowawszy się, że suma uwzględnionych przez organ rentowy okresów pracy górniczej oraz wskazanych wyżej okresów jest w istocie krótsza niż wymagane 15 lat, P. D. dodatkowo domagał się uwzględnienia okresu służby wojskowej jako okresu pracy w szczególnych warunkach.

Jedyną zatem okolicznością, jaką w sprawie należało wyjaśnić, było ustalenie przede wszystkim charakteru pracy wnioskodawcy u wskazanych przez niego w odwołaniu pracodawców oraz wymiar każdego z tych okresów, jak również ustalenie, czy suma tych okresów i uznanych 9 lat, 10 miesięcy i 6 dni wraz z okresem służby wojskowej wynosi wymagane co najmniej 15 lat pracy górniczej.

Poza niżej wymienionymi, uznanymi przez organ rentowy za okresy pracy górniczej okresami:

- od 16 czerwca 1980 r. do 02 lipca 1980 r., (17 dni),

- od 27 maja 1981 r. do 01 kwietnia 1990 r. (8 lat, 10 miesięcy i 5 dni),

- od 01 października 1991 r. do 31 maja 1992 r., z wyłączeniem okresu zasiłków chorobowych (8 miesięcy),

- od 01 stycznia 2016 r. do 31 stycznia 2016 r. (1 miesiąc),

- od 01 sierpnia 2016 r. do 14 listopada 2016 r. (3 miesiące, 14 dni)

w prawidłowo ustalonym - niekwestionowanym przez ubezpieczonego - łącznym wymiarze 9 lat, 10 miesięcy i 6 dni, przy ustalaniu prawa do emerytury pomostowej, ze wskazanych przez ubezpieczonego okresów zatrudnienia, należałoby brać pod uwagę jeszcze wskazywane przez ubezpieczonego zatrudnienie:

- od 01 sierpnia 2011 r. do 31 października 2011 r. - w PPHU (...) (3 miesiące),

- od 01 listopada 2011 r. do 31 grudnia 2015 r. i od 01 lutego 2016 r. do 31 lipca 2016 r. (4 lata i 8 miesiące) - jako okres pracy górniczej został uznany dalszy okres pracy od 01 stycznia 2016 r. do 31 stycznia 2016 r. i od 01 sierpnia 2016 r. do 14 listopada 2016 r., łącznie 4 lata i 11 miesięcy.

Zebrany w sprawie materiał pozwala na przyjęcie, że w spornych okresach zatrudnienia w Spółce (...) i w Przedsiębiorstwie (...) wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu wykonywał pracę górniczą w rozumieniu art. 50c ustawy emerytalnej. Okoliczność ta wynika bowiem z treści zbieżnych co do treści zeznań świadków i wyjaśnień P. D. oraz dokumentów. Nie zachodzą w sprawie jakiekolwiek okoliczności, które wskazywałyby na to, że wymienione dowody, w tym szczególnie zeznania świadków, są niewiarygodne.

Wszystkie te okresy w sumie dają 14 lat, 9 miesięcy i 26 dni i ich łączny wymiar nadal jest krótszy niż wymagane co najmniej 15 lat okresów pracy górniczej. Kluczowe zatem dla rozstrzygnięcia znaczenie ma okres służby wojskowej. W tym zakresie należy przede wszystkim podkreślić, że P. D. domaga się przyznania emerytury pomostowej nie zaś określonej art. 184 w związku z art. 32 ustawy emerytalnej emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Uwaga ta jest o tyle istotna, że prawidłowo w przekonaniu Sądu organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 16 listopada 2017 r. podnosi, że wskazana przez wnioskodawcę uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II UZP 6/13 nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, bowiem dotyczy zaliczania okresu służby wojskowej do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Należy także podkreślić, że odmawiając prawa do emerytury pomostowej organ rentowy prawidłowo wskazał nie brak wynoszącego co najmniej 15 lat okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, a brak wymaganego co najmniej 15 lat okresu pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie bowiem z art. 11 ustawy o emeryturach pomostowych, od pracownika wykonującego prace górnicze, (takim w świetle zebranego w sprawie materiału pracownikiem jest ze względu na przebieg jego zatrudnienia wnioskodawca) dla nabycia prawa do emerytury pomostowej wymagane jest posiadanie okresu 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Praca górnicza w rozumieniu art. 50c ustawy emerytalnej nie jest pojęciem tożsamym z pracą w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 32 ust. 2 tej ustawy, choć każda praca górnicza jest pracą w szczególnych warunkach. Nieprzypadkowo przy tym w przekonaniu Sądu racjonalny ustawodawca regulując kwestię uprawnień górników do emerytury pomostowej, modyfikując w odniesieniu do tej grupy ubezpieczonych wymagania określone w art. 4, odstąpił od określonego w pkt 2 warunku wykazania okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze na rzecz okresu pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W świetle regulacji art. 11 w związku z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych nie jest zatem istotny wymieniony w art. 4 pkt 2 okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Rozważenia zatem wymagało, czy do stażu uprawniającego do przejścia na emeryturę pomostową możliwe jest zaliczenie do okresów pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, okresu zasadniczej służby wojskowej. W przekonaniu Sądu okres służby wojskowej nie jest okresem uprawniającym do przejścia na emeryturę pomostową gdyż nie jest okresem, o którym stanowi przepis art. 50c ustawy emerytalnej. Zgodnie bowiem z art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej za pracę górniczą uważa się zatrudnienie:

1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu;

2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów;

3) pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach, zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią;

4)na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa;

5)pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego;

6)w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa górniczego;

7)na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2;

8)na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach wymienionych w pkt 1;

9)na stanowiskach instruktorów zawodu w górniczych polach szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla brunatnego.

Wobec tego należy przyjąć, że nie wymieniony wyżej okres służby wojskowej nie daje podstawy do ubiegania się o emeryturę pomostową na zasadach określonych art. 11 w związku z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych.

Zgodnie z obowiązującym w dacie rozpoczęcia służby wojskowej i nadal do jej upływu, art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 28 czerwca 1979 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, pracownikowi, który w ciągu 30 dni od zwolnienia z zasadniczej lub okresowej służby wojskowej podjął pracę, czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął pracę, w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z Kodeksu pracy oraz przepisów szczególnych. Skoro zatem P. D. w ciągu 30 dni od zwolnienia z zasadniczej służby wojskowej (28 kwietnia 1981 r.) powrócił do pracy (w dniu 27 maja 1981 r.), czas odbywania tej służby (od 03 lipca 1980 r. do 27 kwietnia 1981 r.) wlicza się do okresu zatrudnienia w (...) S.A. Oddział Zakłady (...), w którym podjął pracę, w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z Kodeksu Pracy oraz przepisów szczególnych. Wyraźnie przy tym czas odbywania służby wojskowej wlicza się w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z k.p. oraz przepisów szczególnych – co wprost wynika z treści przepisu – nie do każdego, a jedynie do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął pracę.

Poza tym należy wskazać, że okres służby wojskowej, poprzedzonej pracą górniczą, pod warunkiem podjęcia takiej pracy w ciągu 30 dni od zakończenia tej służby, zalicza się do okresów pracy górniczej, o której mowa w art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej, wyłącznie pracownikom zwolnionym z pracy w ramach restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, którzy złożyli wnioski emerytalne do dnia 31 grudnia 2002 r. na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U. Nr 162, poz. 112 ze zm.) lub do dnia 31 marca 2004 r. na podstawie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003 – 2006 (Dz.U. 210, poz. 2037 ze zm.), pod dodatkowymi warunkami, że posiadali co najmniej 15 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz spełniali warunki określone w art. 49 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (por. wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 19 kwietnia 2006 r., II UK 141/05; OSNAPiUS 2007 nr 7-8, poz. 114). Sąd Najwyższy wskazał przy tym, że możliwość zaliczenia okresów służby wojskowej do okresów pracy górniczej nie wynika jednoznacznie z art. 120 ustawy o powszechnym obowiązku obrony (w przekonaniu Sądu także z powołanego wyżej art. 107), które dotyczą wyłącznie uprawnień pracowniczych i przeto wykładnia wymaga odniesienia do bezwzględnie obowiązujących unormowań prawa ubezpieczeń społecznych. Sąd Najwyższy wyjaśnił także, że także wyjątkowa regulacja przesłanek nabycia prawa do wcześniejszej emerytury górniczej, przysługującej bez względu na wiek pracownikom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 01 stycznia 1969 r., obejmująca górników, którzy nie podlegali zwolnieniem z pracy wynikającym z procesów restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, ma charakter zupełny (zamknięty), co wyklucza uznanie odbytej czynnej (zasadniczej) służby wojskowej poprzedzonej pracą górniczą wykonywana pod ziemia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, za pracę górniczą w rozumieniu art. 48 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach.

Jak zatem wynika z powyższych rozważań, okres odbywania zasadniczej służby wojskowej podlega zaliczeniu do pracy górniczej tylko wyjątkowo, i to jeszcze po spełnieniu wskazanych warunków. Ustawa o emeryturach pomostowych definiując pojęcie pracy górniczej poprzez odwołanie się do regulacji art. 50c ustawy emerytalnej nie pozwala na zaliczanie do okresów pracy górniczej jakichkolwiek innych poza wymienionymi we wskazanym przepisie okresów. W odróżnieniu od emerytury górniczej, w odniesieniu do emerytur pomostowych brak jest jakichkolwiek regulacji szczególnych, umożliwiających zaliczenie do okresów pracy górniczej okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej. Nie jest zatem możliwe zaliczenie zgodnie z oczekiwaniem wnioskodawcy okresu odbytej przez niego zasadniczej służby wojskowej do okresów pracy górniczej w rozumieniu art. 11 ustawy o emeryturach pomostowych w związku z art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Skutkiem tego, nadal P. D. nie mając wymaganego co najmniej 15 lat okresu pracy górniczej nie spełnia warunku określonego art. 11 pkt 2 ustawy o emeryturach pomostowych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE