Sygn. akt II Ca 459/17
K., dnia 23 listopada 2017 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Wojciech Vogt (spr.) |
|
Sędziowie: |
SSO Janusz Roszewski SSR del. Małgorzata Wawrzonowska |
|
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Jolanta Bąk |
po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017r. w Kaliszu
na rozprawie
sprawy z powództwa T. Z.
przeciwko (...) S.A.
w S.
o zapłatę
na skutek apelacji pozwanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Jarocinie
z dnia 6 kwietnia 2017r. sygn. akt I C 1016/13
I. zmienia punkty 1 i 2 zaskarżonego wyroku i nadaje im następujące brzmienie:
„ 1. zasądza od pozwanego (...) Towarzystwa (...)
(...) S.A. w S. na rzecz powoda T.
Z. kwotę 37.400 zł wraz z odsetkami ustawowymi:
- od kwoty 33.020 zł od dnia 19 marca 2013 r. do dnia 31
grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
1 stycznia 2016 r.,
- od kwoty 3.980 zł od 8 sierpnia 2013 r. do dnia 31 grudnia
2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
1 stycznia 2016 r.
- od kwoty 400 zł od dnia 27 stycznia 2014 r. do dnia 31
grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od
dnia 1 stycznia 2016 r.
2. w pozostałym zakresie powództwo oddala.”
II. w pozostałym zakresie oddala apelację,
III. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 75 zł tytułem zwrotu kosztów postepowania apelacyjnego.
SSO Janusz Roszewski SSO Wojciech Vogt SSR del. Małgorzata Wawrzonowska
Dnia 6 grudnia 2017 rok
Sygn.akt. II Ca 459/17
Małoletni powód T. Z. reprezentowany przez matkę A. Z. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 10.000 wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.08.2012 r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wypadkiem z dnia 23 czerwca 2012 r., kwoty 400,00zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zwrotu poniesionych kosztów leczenia psychologicznego, ustalenia, że pozwany ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku komunikacyjnego, któremu uległ powód, a które mogą się ujawnić w przyszłości.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.
Powód pismem z dnia 28 lutego 2014r. rozszerzył żądanie pozwu o kwotę 23.320,00zł. W tym, w zakresie roszczenia o zapłatę zadośćuczynienia za doznaną krzywdę o kwotę 23.040,00zł, w zakresie żądania o zapłatę odszkodowania o kwotę 280,00zł.
W odpowiedzi pozwany wniósł o oddalenie rozszerzonego powództwa.
Powód pismem z dnia 8 sierpnia 2016r. rozszerzył żądanie pozwu o kwotę 3.980,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty. Tym samym wniósł o zapłatę zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 37.300,00 zł oraz kwoty 680,00 zł tytułem odszkodowania.
Pozwany w odpowiedzi wniósł o oddalenie rozszerzonego powództwa, podniósł zarzut przedawnienia w zakresie żądania odsetkowego.
Sąd Rejonowy w Jarocinie wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2017 r. zasądził od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda T. Z. kwotę 37.400,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi:
od kwoty 37.000, 00 zł od dnia 19 marca 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,
od kwoty 400,00 zł od dnia 27 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty.
W pozostałym zakresie powództwo oddalił i orzekł o kosztach postępowania.
Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w części tj.:
w punkcie 1 w części tj. w zakresie zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda odsetek ustawowych od kwoty 3960,00 zł za okres od dnia 19.03.2013r. do dnia 7.08.2013r.,,
w punkcie 3 rozstrzygającym o kosztach procesu w całości.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
1. naruszenie przepisów prawa materialnego: art. 118 k.c. poprzez dokonanie jego błędnej wykładni i w rezultacie pominięcie, że powstałe roszczenie o zapłatę odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego ma byt niezależny od długu głównego i według własnych reguł ulega przedawnieniu w terminie przewidzianym dla świadczenia okresowego wynoszącym 3 lata. Powyższe winno doprowadzić Sąd I instancji do uznania, że skoro powód dopiero pismem z dnia 08.08.2016 r. sformułował żądanie zasądzenia kwoty 3980,00zł (z czego Sąd uwzględnił 3960,00zł) i odsetek ustawowych za opóźnienie za okres przekraczający 3 lata przed sformułowaniem tego żądania, to odsetki za okres od 19.03.2013r. do dnia 7.08.2013r. uległy przedawnieniu,
2. naruszenie przepisów prawa procesowego:
art. 233 k.p.c. poprzez pominięcie w treści dokonywanych ustaleń faktycznych, że powód dopiero pismem z dnia 08.08.2016r. sformułował żądanie zasądzenia kwoty 3.980,00zł wraz ustawowymi odsetkami za okres przekraczający ponad 3 lata przed sformułowaniem tego żądania tj. od 1.08.2012r., (uwzględnione przez Sąd I instancji odsetki od 19.03.2013r. od kwoty 3960,00zł). Powyższe doprowadziło do pominięcia, że roszczenie odsetkowe za okres od 19.03.2013r. do dnia 7.08.2013 od kwoty 3960,00zł uległo przedawnieniu, albowiem powód sformułował żądanie zapłaty odsetek w tym względzie dopiero w piśmie z dnia 08.08.2016 r. i nie było ono objęte pierwotnym żądaniem pozwu, ani też zgłoszone w postępowaniu likwidacyjnym,
art. 328 § 2 k.p.c. poprzez brak szczegółowego merytorycznego uzasadnienia wyroku w zakresie nieuwzględnienia roszczenia przedawnienia podniesionego przez pozwanego.
W oparciu o te zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części to jest w punkcie pierwszym w części poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 37 400,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami:
od d kwoty 37 000,00zł od dnia 8.08.2013r. do dnia 31.12.2015r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty,
- od kwoty 400,00zł od dnia 27.01.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty,
i oddalenie powództwa w pozostałym zakresie oraz w punkcie 3 w całości poprzez stosunkowe rozdzielenie kosztów postepowania i zasądzenie kosztów za postępowanie odwoławcze.
Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest w dużej części zasadna.
Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).
Powód T. Z. zgłosił u pozwanego roszczenie o zadośćuczynienie w wysokości 65.000 zł. pismem z dnia 18 lutego 2013 r. (dowód: k-45 akt). Nie wnosił o odsetki od ww kwoty.
Pismem z dnia 8 sierpnia 16 r. wniósł o zasądzenie dalszej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 3980 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 sierpnia 2012 r. (wcześniej zgłaszał w postepowaniu sądowym kwotę 10.000 zł i 23.320 zł).
Pozwany podniósł zarzut przedawnienia odsetek od kwoty 3.960 zł od 19 marca 2013 r. do dnia 7 sierpnia 2013 r.
Skoro powód zgłosił po raz pierwszy roszczenie odsetkowe w dniu 8 sierpnia 2016 r., to odsetki powstałe przed upływem trzyletniego okresu uległy przedawnieniu. Odsetki bowiem jako roszczenie okresowe ulegają przedawnieniu 3 letniemu. Skoro pozwany podniósł zarzut przedawnienia, to nieuwzględnienie tego zarzutu stanowi naruszenie prawa.
Należy pamiętać, że roszczenie o zapłatę odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego po powstaniu uzyskuje byt niezależny od długu głównego i ulega przedawnieniu według własnych reguł – wyrok z dnia 19 stycznia 1990 r., IV CR 294/89, OSN 2-3/1991/33; J. S., Odsetki za opóźnienie, PS 2/1992, s. 44.
Roszczenie o odsetki staje się wymagalne osobno w każdym dniu opóźnienia i w związku z tym przedawnia się osobno za każdy dzień opóźnienia - uchwała SN z dnia 5 kwietnia 1991 r., III CZP 20/91, OSN 11-12/1991/120; uchwała SN z dnia 5 kwietnia 1991 r., III CZP 21/91, OSN 11-12/1991/121; Przegląd Sądowy 5-6/1991., s. 121.
Pozwany podnosząc prawidłowo zarzuty niewłaściwie sformułował wnioski apelacyjne domagając się zmiany odsetek od całej kwoty 37.000 zł , a skarżył odsetki od kwoty 3980 zł.
Zaskarżenie kosztów postepowania również nie jest zasadne, gdyż po uwzględnieniu apelacji i zmniejszeniu odsetek powód uległ tylko w nieznacznej części żądania, co nie może mieć wpływu na rozstrzygnięcie o kosztach.
W pozostałym zakresie należało więc apelację oddalić.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 i 386 k.p.c. orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.
Małgorzata Wawrzonowska Wojciech Vogt Janusz Roszewski